Omkeren en projecteren

De term ‘trickle down economy‘ (doorsijpel economie), is een laatdunkende term stammend uit de grote depressie. De term is een ironisch bedoelde rechtvaardiging dat geld aan de rijke zakenmensen wordt toebedeeld, in de hoop dat het langzamerhand zijn weg vindt naar de onderkant van de samenleving. Zoals bij alle laatdunkende termen van de linker kant van het politieke spectrum (de mensen die het leed van minder bedeelden gebruiken als breekijzer naar jouw inkomen) zit er ook hier een kern van waarheid in, als je tenminste alles omdraait en er vanuit gaat dat de spreker projecteert.

Vrijspreker: Thomas Sowell zei dat het doorsijpelen andersom werkt. Een ondernemer moet het geld eerst uitgeven aan arbeid en grondstoffen en pas als het eindproduct klaar is, sijpelt de winst naar hem door uit verkoop. In welke zin is doorsijpel kritiek dan waar?

Opperdienaar: We hebben onlangs weer gezien dat de nederlandse heerser weer een hoop macht over zijn onderdanen heeft overgedragen naar een hogere laag heersers in Brussel. Het systeem werkt zo dat de hoogste laag meer en meer geld gaat innen en de lagere overheidslagen de hielen moeten likken van de hogere lagen om daar wat van te krijgen (merk op dat wat de onderdaan wil totaal irrelevant geworden is). Het geld wordt bovenin geïnd en het werk moet onderaan worden uitgevoerd. Het gaat er dus om wie het meest in het gevlei weet te komen bij de machthebbers boven hem. De macht druppelt omhoog en het geld omlaag. Het is geld aan de hoogste elite toekennen in de hoop dat er wat van doorsijpelt naar de onderste ambtenaar.

Vrijspreker: U beweert dat dit bijna altijd werkt: omkeren en projecteren. Laten we er nog een proberen.

Opperdienaar: Ok,’zonder overheid geven gierige ondernemers hun arbeiders net genoeg geld om te kunnen overleven om hun winst te maximaliseren.’

Vrijspreker: De overheid belast onderdanen zodat ze net genoeg hebben om te overleven om hun belastinginkomsten te maximaliseren.

Opperdienaar: Goed zo, hoewel we ze regelmatig ook gewoon dood maken zonder ze uit te buiten. Als onderdanen roepen dat een anarchist een dictatuur voorstaat, betekent dat dat ze onbewust een dictatuur voorstaan. Als ze roepen dat zij niet om de armen geeft, dan geven ze niet om de armen, als ze beweren dat zij naïef is, zijn ze naïef, dat zij dom is, zijn ze dom, dat zij een hypocriet is, zijn ze hypocriet. Als ze beweren dat zij in een utopie gelooft, dan geloven ze in een utopie, als ze zeggen dat zij vastgeroest zit in haar denken, dan zitten ze vastgeroest in hun denken. Als ze zeggen dat zij een stroman argument maakt, maken ze een stroman argument, als ze zeggen dat zij een belangrijk punt vergeet, vergeten ze een belangrijk punt, als ze zeggen dat zij bang is, zijn ze bang en als ze haar een uitbuiter noemen zijn het uitbuiters. Zoals alle voorstanders van plunder, weten ze het mijn en het dijn niet goed te onderscheiden.

Vrijspreker: Kun je er blind van uit gaan dat ze zo direct hun zwakke plek blootgeven? Kunnen ze nooit gelijk hebben?

Opperdienaar: Als een onderdaan in een emotioneel geagiteerde toestand komt, waarin zijn reactietijd verkort, klopt dit altijd. Zijn ‘vecht en vlucht’ mechanisme is actief en zijn rationele vermogens zijn uitgeschakeld door zijn reptielenbrein, zodat hij sneller kan reageren. Zijn zwaktepunten meent hij te herkennen in dat wat hem bedreigt.

Vrijspreker: Laatst nog las ik iemand in reptielentoestand in een discussie over Mandela uitroepen: jullie hebben allemaal een klein pikkie. Nu snap ik wat dat betekent.