Ter voorbereiding op de Europese top

Ter voorbereiding op de Europese top vergaderden de Europese ministers van Financiën de vorige week. De belangrijkste conclusies komen er kortgezegd op neer dat de banken die dreigen om te vallen dat  “ niet “ in 2018 doen, maar al in 2016.

Ze zullen maatregelen moeten nemen om dit te voorkomen. Maar de vraag is  of een bankenunie überhaupt dat wel kan zónder dat er een wijziging van het Verdrag van Lissabon nodig is. Een verdragswijziging wil men niet, dus beweegt men zich in onnavolgbare juridische bochten om haar te omzeilen.

Op zich lijken de plannen op papier heel fraai: de belastingbetaler zou worden ontzien bij de ontmanteling van banken. De bankenunie is publieke misleiding. Zij zorgt ervoor dat banken direct uit het ESM noodfonds geherkapitaliseerd kunnen worden. Daardoor zien kredietverstrekkers af van zware hervormingsvoorwaarden voor het crisisland. Maar geen macht op aarde kan dergelijke voorwaarden bij een noodlijdende bank kunnen afdwingen.

Terwijl failliete staten ooit weer gezond worden, is dat bij failliete banken niet het geval. Het gevaar bestaat dat de belastingbetaler, uit wiens zak het noodfonds ESM wordt gefinancierd, nóg meer geld zal moeten ophoesten. Het lijkt er op dat er een Mega-bank in de maak is , waarbij het ESM zelfs over een banklicentie zou gaan beschikken.

Als in  Duitsland de grote coalitie tussen CDU/CSU en de SPD tot stand komt, is het aannemelijk dat het ESM ( waaronder het EFSF) een banklicentie krijgt. Daarna is de weg vrij voor de introductie van euro-obligaties. Zodra deze obligaties van lange tot zeer lange looptijden worden voorzien en van lage tot zeer lage rentes, heeft Europa daadwerkelijk de ontsnappingsroute gevonden voor wat nu nog wordt gezien als een overmatige en onhoudbare staatsschuldenlast.
In dat geval hoeft Europa niet te gokken op inflatie of zelfs hyperinflatie.
De ESM bank tovert schulden gewoon weg en zorgt er ook nog eens voor dat de andere Europese systeembanken sterker dan ooit uit de crisis komen. Volgens ministerie van fin zou ESM niet over een banklicentie beschikken en die ook niet zal krijgen.

Gezien de ‘verzekering’ dat de belastingbetaler de rekening niet gepresenteerd zal krijgen tamelijk zacht is, en dat allereerst aandeelhouders en schuldeisers aansprakelijk zullen worden, is slechts een belofte. Dat is slechts een belofte waar geen enkel gerechtshof wat mee kan.
Met andere woorden: we worden blij gemaakt met een dode mus.

Dit is een ‘fundamentele stap’. Het massaal redden van banken met publiek geld en de gevolgen hiervan voor de belastingbetaler zullen ‘eindelijk’ tot het verleden behoren.”

Dat is een voorbarige conclusie. Europese banken een ‘stroppenpot’ dienen te vormen van zo’n 55 miljard euro om zwakke banken bij te staan. Gezien  alleen al tussen 2008 en 2011  ruim 1615 miljard euro overheidsgeld besteed om zieke banken overeind te houden.

Volgens Brussel ging het in die periode in Nederland om 95,16 miljard. Bovendien wordt de rekening natuurlijk uiteindelijk altijd neergelegd bij de belastingbetaler,

Kleinere depositohouders (tot € 100.000) zouden in elk geval gevrijwaard blijven.
Hoe waarschijnlijk is dat?  Maar zolang de eenheidsmunt gehandhaafd blijft zonder monetaire devaluatie mogelijkheid en een landen specifiek rentebeleid, dat zowel de kleine spaarder als de belastingbetaler risico loopt.

Ingezonden door Reiny