…
Leegte
Als dit eenmaal lukt, valt verrukking je ten deel. Maar helaas: zelfs van het heerlijke gevoel van verrukking moet je afstand doen. Je moet erdoorheen. Maar waarheen dan? Barendregt noemt het ‘de donkere nacht van de ziel’. Die ervaar je wanneer je, in de vipassana meditatie, overal nee tegen zegt en alles ontvlecht, tot op het laatst je hele ego is ontvlochten en je alleen nog maar leegte om je heen ziet. Wat is die leegte? Het is een soort volledige dissociatie, waarin blijkt dat alles onpersoonlijk en deterministisch is, chaotisch en procesmatig. Het ego, zo laat de leegte zien, is niet iemand, maar een chaotisch proces. Neurologisch is dit volkomen begrijpelijk: het flitsen van neuronen in de hersenen is precies wat je ziet in de leegte. Alleen als je door deze chaotische, gedissocieerde leegte heen gaat, tem je de angst ervoor, een angst die alle mensen eigen is. We kunnen er niet tegen om niet de baas te zijn, en de leegte prikt precies die illusie door.
Door oefening en training kunnen we leren om de leegte en het gevoel van ‘niet de baas zijn’ niet meer eng te vinden. Als vergelijking noemt Barendregt het vallen van een parachutist: ook dat is iets wat je kunt trainen tot je het niet meer eng vindt. De leegte is nu eenmaal iets waar elk mens mee te maken heeft en mee om moet gaan. Dat is wat mindfulness kan bijdragen aan het goede leven: doordringen tot in het mechanisme van de angst en het vervolgens loslaten. Dan verdwijnt ook de afhankelijkheid van een symptomatische bestrijding van de leegte, die bestaat uit de objecten van het bewustzijn: een mooie auto, een mooi lichaam, een groot huis.
… http://www.sg.uu.nl/nieuwsblog/2009/09/16/de-leegte-laten
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat u ermee instemt.Ok
…
Leegte
Als dit eenmaal lukt, valt verrukking je ten deel. Maar helaas: zelfs van het heerlijke gevoel van verrukking moet je afstand doen. Je moet erdoorheen. Maar waarheen dan? Barendregt noemt het ‘de donkere nacht van de ziel’. Die ervaar je wanneer je, in de vipassana meditatie, overal nee tegen zegt en alles ontvlecht, tot op het laatst je hele ego is ontvlochten en je alleen nog maar leegte om je heen ziet. Wat is die leegte? Het is een soort volledige dissociatie, waarin blijkt dat alles onpersoonlijk en deterministisch is, chaotisch en procesmatig. Het ego, zo laat de leegte zien, is niet iemand, maar een chaotisch proces. Neurologisch is dit volkomen begrijpelijk: het flitsen van neuronen in de hersenen is precies wat je ziet in de leegte. Alleen als je door deze chaotische, gedissocieerde leegte heen gaat, tem je de angst ervoor, een angst die alle mensen eigen is. We kunnen er niet tegen om niet de baas te zijn, en de leegte prikt precies die illusie door.
Door oefening en training kunnen we leren om de leegte en het gevoel van ‘niet de baas zijn’ niet meer eng te vinden. Als vergelijking noemt Barendregt het vallen van een parachutist: ook dat is iets wat je kunt trainen tot je het niet meer eng vindt. De leegte is nu eenmaal iets waar elk mens mee te maken heeft en mee om moet gaan. Dat is wat mindfulness kan bijdragen aan het goede leven: doordringen tot in het mechanisme van de angst en het vervolgens loslaten. Dan verdwijnt ook de afhankelijkheid van een symptomatische bestrijding van de leegte, die bestaat uit de objecten van het bewustzijn: een mooie auto, een mooi lichaam, een groot huis.
…
http://www.sg.uu.nl/nieuwsblog/2009/09/16/de-leegte-laten
Comments are closed.