Rare EU wetgeving, verbod op katten en honden bont deel 2

Na in een voorgaand artikel het verbod op katten en honden bont der EU behandeld te hebben is het tijd voor de evaluatie van deze verordening. De evaluatie zou in 2010 dienen te verschijnen maar is volgens goed ambtelijk gebruik pas in juni 2013 beschikbaar gekomen. Hoe beoordeelt de EU het dossier honden en kattenbont?

De lidstaten hebben een controlesysteem voor de handhaving van het verbod opgezet. Dit heeft handen en voeten gekregen door de aanwijzing van de bevoegde autoriteiten en de verantwoordelijke ambtenaren; door de vaststelling van de analysemethoden en de laboratoria die deze toepassen om te bepalen of het bont afkomstig is van gedomesticeerde honden of katten; en door het aanbieden van opleidingen en het opstellen van procedures om de ambtenaren die de controles uitvoeren te informeren.

In veel van de lidstaten der EU zijn er ambtenaren bezig geweest met het vaststellen van een opsporingsbeleid. En de procedures en protocollen. En de administratieve en strafrechtelijke bepalingen. Thans zijn ze bezig met het uitvoeren daarvan. Van het toezien op het verbod op de invoer en handel in honden en katten bont. En om de onderzoekers werk te geven wordt dit beleid geevalueerd.

Men stelt dat dankzij de rechtstreekse betrokkenheid van de douaneautoriteiten en het gebruik van TARIC, de databank van de Commissie, door ondernemers en lidstaten het verbod op illegale invoer op geharmoniseerde wijze kon worden gehandhaafd.

Deze handhaving is mede mogelijk door de inzet van wetenschappers die gespecialiseerd zijn in haaridentificatie om te kunnen vaststellen of het bontje een katten of honden oorsprong heeft. Zie hier een presentatie van enkele mensen die klaarblijkelijk een boterham verdienen aan deze wetgeving. Iedere richtlijn is immers een kans voor bedrijven en individuen om geld te verdienen. In dit geval om wetgeving gebaseerd om mensen tegen hun eigen tegenstrijdige gevoelens te beschermen. Mensen beschermen die geen enkel bezwaar hebben om dode dieren om hun schouders te draperen zolang het maar geen katten of honden zijn.

Het toestaan van honden en kattenbont zou de leefomstandigheden van de honden die in bijvoorbeeld Vietnam voor consumptiedoeleinden worden gefokt overigens verbeteren. Als de fokker naast het vlees ook kan verdienen aan de vacht zal hij zorgen dat de honden een mooie vacht krijgen en dus betere huisvesting en voeding krijgen zodat de gezonde mooie vachten goed geld gaan opbrengen. Daarnaast zou het andere dieren die thans worden gedood om de vacht redden.

Wat opvalt is dat in de landen die gereageerd hebben op de onderzoeksvraag er in totaal gedurende 2 jaar maar 119 laboratorium monsters zijn genomen. En dat er nul controles zijn geweest op de verkoop via internet.

Dit is natuurlijk een open deur om tot een intensivering van de opsporing over te gaan met corresponderende hogere budgetten. Wellicht na enig onderzoeken en project groepen die gaan kijken hoe de handel op internet kan worden gereguleerd. Als iemand nog een baantje zoekt……

Het rapport verwoord het zo: Sommige belanghebbenden waren van mening dat er niet genoeg controles werden uitgevoerd op het in de handel brengen van katten- en hondenbont op de EU-markt, en met name op de handel via internet.

Daarnaast, herinnert u zich mijn NB bij het voorgaande artikel? Het hele verbod is onnodig als men over gaat tot etikettering. Dit is de reden die in 2007 gepresenteerd is een verbod in te stellen en geen etikettering:

Een etiketteringsvoorschrift zou niet geschikt zijn om hetzelfde resultaat te bereiken, aangezien dit een onevenredige belasting voor de kledingindustrie, met inbegrip van handelaren die zijn gespecialiseerd in kunstbont, zou zijn en het ook onevenredig duur zou zijn in gevallen waarin bont slechts een zeer gering deel van het product uitmaakt.

Niets mooier dan voortschrijdend inzicht. Wat de ambtenaren straks de burgers en bedrijven opleggen is zowel een verbod als etikettering, de evaluatie stelt:

Ook werden de etiketteringsvereisten besproken in het kader van de toekomstige Verordening (EG) nr. 1007/201112 in verband met de etikettering van kleding die een kleine hoeveelheid bont bevat, zoals door lidstaten verplicht is gesteld. Verordening (EG) nr. 1007/2011 schrijft voor dat op het etiket of het merk van textielproducten wordt aangegeven of deze niet uit textiel bestaande delen van dierlijke oorsprong bevatten om consumenten de mogelijkheid te bieden geïnformeerde keuzes te maken. De etikettering of merking mag niet misleidend zijn.

En zo houdt men zich bezig en kan ik over enkele jaren weer twee artikeltjes schrijven over de etikettering wetgeving en de evaluatie daarvan. En waarschijnlijk artikelen over straks mogelijk aanstaande Europese verboden in de handel en import van kikker en padden bont.