Waarom een actievere politie thans geen goed idee is

Er is een breed gedragen wens naar een verder doorpakkende politie. Ook op deze site zijn er reageerders die hopen op een actievere politie. Dit kwam duidelijk naar voren in het artikel over de vrijspraak van de agent die Rishi doodschoot. De wens naar bescherming van eigendom onderschrijf ik, de wens naar een politie met meer bevoegdheden niet.

Er zijn oorzaak gevolg relaties. Een van die relaties is dat als men een organisatie een op wetten gebaseerd monopolie geeft dat de dienstverlening drastisch afneemt en de prijs sterk wordt verhoogd. Dat zien we thans onder meer gebeuren met de politie.

Een andere oorzaak gevolg relatie is die van democratie met volledig kiesrecht. Dit zal tot een ongehoorde door de kiezer afgedwongen welvaartsoverheveling ten gevolge hebben. En een uitholling van het begrip particulier eigendom. Wetten worden gemaakt die de rechten van de eigenaar zodanig uitkleden dat hij vaak nog slechts een houder is of nog minder.

Om de tegenstribbelende eigenaren in toom te houden is een gewapende macht nodig.

Ziet u nu mijn probleem met de huidige politie? En het verlenen van extra rechten aan agenten? De politie heeft intussen een dramatisch laag opsporingspercentage bereikt voor zover het misdaden betreft die de burger in zijn eigendom en integriteit van lichaam raken.

De politie heeft in samenwerking met de politiek en de rechterlijke macht een zeer hoge graad van efficientie bereikt in het plukken van de burger. De verkeersboetes zijn bijna nergens zo hoog als in Nederland, en bijna nergens ter wereld worden zoveel boetes opgelegd. De staat heeft hier door de fictie dat de kentekenhouder de overtreder is, en de wet mulder die de rechtspraak uitholde, gezorgd voor een stabiele extra bron van inkomsten.

Dit geeft duidelijk aan dat verdere bevoegdheden verschaffen aan de politie niet de juiste weg is. De politie heeft genoeg bevoegdheden om de criminaliteit aan te pakken maar heeft andere prioriteiten. Het zijn meer en meer belastinggaarders geworden. En niet beschermers van burgereigendom. Het hele karakter van de huidige staat is immers gebaseerd op een democratisch afgedwongen herverdeling van inkomen en bezit. De organisatie die dit mogelijk maakt is de politie. De politie is dus in haar genen gericht op wat de democratie van haar in de eerste plaats is gaan verlangen. Dit is de sterke arm te zijn achter het ontkennen van individueel eigendomsrecht en dit middels collectieve regelen herverdelen.

Het is te betogen dat democratie tot een vorm van dictatuur voert, want niet iedereen wil vrijwillig van zijn laatste penningen afstand doen. Daarnaast vergt iedere regel controleurs en de huidige democratie zorgt voor een ongehoorde regelbrij. Dus is een onvoorstelbaar controle apparaat het logische gevolg. Meer rechten voor controleurs is wel het laatste wat we nodig hebben.

Tenslotte nog even de gevolgen van de vrijspraak van de agent. Het neerschieten van burgers dient aan regels gebonden te zijn en met terughoudendheid te geschieden. Het doelwit, de burger moet bij voorkeur niet van achteren worden neergeschoten, het dient bij voorkeur geen minderjarige te zijn, en het dient iemand te zijn die daadwerkelijk een wapen bij zich heeft en dit gebruikt ter dreiging. Het is een in mijn ogen ongelukkige interpretatie van het protocol als de rechter een agent ontslaat van rechtsvervolging die een ongewapende wegvluchtende minderjarige in de rug / nek schoot. Omdat deze agent bang was en de verdachte niet meewerkte en zijn handen in zijn zakken stak.

Het is gelukkig nog lang geen vrijbrief. Maar de politie heeft met deze interpretatie van het protocol vaker de keuzemogelijkheid om burgers dood te schieten. Er moet een vermoeden zijn dat de persoon gewapend is. En de agent moet stellen zich (ernstig) bedreigd te voelen. Dat zijn de criteria die voor zover mij duidelijk is gehanteerd zijn door de rechter. De burger mag in de rug geschoten worden en de burger hoeft niet eens een wapen bij zich te hebben of in de hand te hebben. Aan deze criteria voldoen veel situaties waar de politie dagelijks mee geconfronteerd word. Gezien de huidige prioriteitstelling die in de praktijk blijkt van het optreden van de politie. Die niet echt uitblinkt in het beschermen van de burger maar eerder in het beschermen der staat. Zorgt dat ervoor dat deze uitspraak in mijn ogen een minder gelukkige is.

**********************************************************************

NB. Indien men wenst dat particulier eigendom gerespecteerd wordt dan dient de democratie ten minste te worden ingeperkt in die zin dat er geen “democratische” herverdeling van inkomen en vermogen meer mogelijk is. Daarnaast dient men concurrentie voor de politie toe te staan alsmede particulier wapenbezit. De gedachte dat meer bevoegdheden aan de dwangmonopolist politie te geven de bescherming van de eigendomsrechten van de burger gaat bevorderen is een dwaling. Die zich tegen de burgers zal keren.