Welk gezag is aanvaardbaar?

Wat is gezag? Waaruit komt gezag voort? Welk gezag is aanvaardbaar en welk gezag zouden we juist niet moeten aanvaarden? Deze vragen worden gewoonlijk nooit gesteld. Er wordt wel van alles en nog wat verondersteld. Hoe komt dat? Komen de gangbare veronderstellingen overeen met feiten?

Het vorige artikel diende als een aftrap, om een dialoog tussen libertariërs en christenen op gang te brengen. Om dat mogelijk te maken is het noodzakelijk een aantal misverstanden uit te weg te ruimen. Om die reden heb ik eerst een basis gelegd, die duidelijk maakt dat atheïsten evenals christenen een nogal vertekend beeld hebben van principes die in de Bijbel te vinden zijn. Wellicht is dat aanleiding om eens (opnieuw?) na te denken over allerlei veronderstellingen.

Sommigen wordt verweten een allergie voor ‘gezag’ te hebben. Dat zou dan een ‘probleem’ zijn. Psychiaters hebben tijdens een jaarlijks onderonsje besloten dat het een aandoening zou zijn. Hun beslissing is vermeld in de jaarlijks dikker wordende DSM, een handboek voor de psychiatrie, een industrie des doods. Theoriën over een veronderstelde allergie of aandoening anderszins gaan er stellig vanuit dat er met de ander wat mis is wanneer hij bepaald gezag niet aanvaardt. Kennelijk zijn er verschillende referentiekaders. Laten we eens kijken naar een aantal feiten en argumenten.

Toen je geboren werd was je een vrij mens. Je was, normaal gesproken, veilig en geborgen bij je vader en moeder. Dit is de situatie zoals die door God is geschapen en bedoeld; een vrij en soeverein mens, die zich onbelemmerd ontwikkelt. Volgens de door God geschapen natuurwetten waren je ouders de enige mensen die wat over jou te zeggen hadden, vooral met het oog op het bewaken van je veiligheid en vrijheid. Daarnaast was hun taak ervoor te waken dat je jezelf niet in een kwaadaardige richting ontwikkelde. Deze door God gegeven verantwoording staat in het teken van liefde, oftewel; doen wat goed is voor de ander.

Hadden je ouders, terwijl je opgroeide, gezag over jou? Ja. Waar kwam dat gezag uit voort? Liefde voor jou, goede voorbeelden, handelen volgens natuurwetten. Stelde je dat gezag weleens ter discussie? Zo ja, dan was er kennelijk iets niet in orde, zoals slechte voorbeelden of een gebrek aan liefde.

Je ouders werd verteld dat ze verplicht waren om je geboorte aan te geven. Zouden ze dat niet doen, dan zouden ze strafbaar zijn. Daarom werd je geregistreerd. Dat had een aantal gevolgen:

* Je kreeg een staatsburgerschap, een soort van eigendomskenmerk. Je leven is op dat moment in beslag genomen oftewel toegeëigend door de overheid.

* Je kreeg wetten opgelegd met daarin vooral vrijheidsbeperkingen en plichten. Rechten die via wetten aan je gegeven werden, waren niet meer dan een spreekwoordelijke ‘sigaar uit eigen doos’. Immers, die rechten had je al voor je leven in beslag werd genomen, of je betaalt mee aan de kosten ervoor.

* Je kreeg een registratienummer (BSN), wat jou vaster ketent aan jouw bezitter en het mogelijk maakt om jouw transacties te volgen, sturen en desgewenst blokkeren.

* Je werd medeverantwoordelijk gesteld voor schulden die anderen, voor jouw geboorte, hadden gemaakt. In Nederland en Duitsland is het bedrag ca. € 30.000 per aangegeven kind.

* De overheid kreeg de mogelijkheid om nieuwe schulden aan te gaan, met de toekomstige belastingopbrengsten over jouw werk als onderpand.

Je bent feitelijk tot slaaf gemaakt. De documentaire slavernij door instemming laat duidelijk zien hoe je net als een koe bent geregistreerd, van een nummer voorzien en wordt gerekend tot het eigendom van anderen. Of je het daarmee eens bent is voor de overheid niet relevant.

Vanaf het moment dat jouw leven werd toegeëigend door de overheid is het hoogste doel van jouw bestaan – voor de overheid – om te produceren, belastingen af te dragen en te consumeren. Ondertussen wordt je geacht onvoorwaardelijk gehoorzaam te zijn aan de overheid, wat desnoods met geweld wordt afgedwongen. Jouw door God gegeven rechten en verantwoordelijkheden worden door de overheid niet relevant geacht. De overheid is voor jou als een god geworden, in de plaats van jouw Schepper. Wanneer je niet meer voldoet aan de voorwaarden en doelen die de overheid voor jou stelt, zul je als een citroen worden uitgeknepen en vervolgens worden afgedankt.

Gezien vanuit het perspectief van mensen ben je tot slaaf of gijzelaar gemaakt. Gezien vanuit het perspectief van onze Schepper is jouw leven gekaapt. Stel je leven voor als een vliegtuig, waarvan de Eigenaar jou de stuurknuppel in handen heeft gegeven met zowel instructies als de vrijheid om zelf koers te kiezen [1]. Dat is jouw geboorterecht. Die vrijheid gaat zover, dat je zelf kunt besluiten of je die instructies serieus neemt, je kunt kiezen om die instructies te negeren. Je kunt een andere koers en daarmee een andere eindbestemming kiezen. Vanaf je geboorteregistratie is die vrijheid door de overheid als kaper weggenomen. Welk perspectief ook gekozen wordt; een vrij, waardig en goedaardig mens tot slaaf of gijzelaar maken is een vijandige en kwaadaardige daad die de ander van natuurlijke vrijheden berooft en onnatuurlijke plichten oplegt.

Heeft de overheid gezag over jou verkregen? Ja. Waaruit komt dit gezag voort? Een onnatuurlijke situatie in het belang van misdadigers, afhankelijk van perspectief de slavenhandelaren, gijzelnemers of kapers. In tegenstelling tot het natuurlijke en goedaardige gezag van je ouders demonstreren zij een onnatuurlijk en kwaadaardig gezag. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel anarchisten en libertariërs stellen dat overheidsgezag verwerpelijk van aard is. Christenen zouden hun argumenten serieus moeten nemen, vooral omdat God Zelf stelt dat het wensen van een politieke heerser gelijk staat aan verwerping van Hem [2] en dat gedwongen onderworpenheid aan politieke heersers per definitie een gevolg is van mensen die God niet serieus nemen. Dit principe blijkt op een niet mis te verstane wijze uit het Oude Testament, vooral uit de geschriften van de profeten. Wanneer gaan christenen God eindelijk eens serieus nemen?

Met kapers loopt het eigenlijk nooit goed af. Volgens de profeet Daniël geldt dat ook voor overheden. Er staat hen totale vernietiging te wachten [3]. Dit toekomstperspectief ervaar ik als verfrissend en bemoedigend, zij het dat het verdrietig is dat juist christenen – die beter kunnen weten – vriend en vijand niet van elkaar kunnen onderscheiden. Uitgerekend deze mensen leven onder een betovering genaamd Stockholm syndroom, een beschamende situatie. Immers, het verondersteld goede deel van het gedrag van overheden komt uitsluitend voort uit eigenbelang, het belang van een slavenhouder, gijzelnemer of kaper.

In de hedendaagse opvoeding speelt gehoorzaamheid een grote rol. Niet alleen de natuurlijke gehoorzaamheid aan ouders, maar vooral de onnatuurlijke gehoorzaamheid aan wildvreemden. Een belangrijke rol speelt de leerplicht (in Nederland vanaf 6 t/m 18 jaar gevolgd door de kwalificatieplicht van 2 jaar) en het verplichte schoolsysteem. Net zoals de Romeinse pedagogen het er belabberd vanaf brachten, zo ook het hedendaagse schoolsysteem. Kinderen verzetten zich van nature tegen de kapers die ze al dan niet bewust herkennen in hun leraren. Hoewel de jaarlijkse overheidsbegroting meer voor dit schoolsysteem reserveert dan voor defensie, zijn de resultaten ondermaats. Tenminste, wanneer we het hebben over bruikbare kennis en vaardigheden. Volgens John Taylor Gatto, een voormalige leraar, is het programma van het verplichte schoolsysteem bedoeld om mensen dommer te maken. Hij benoemt de belangrijkste doelen van scholing, denkwijzen die in kinderen dienen te worden gelegd, als volgt:

* Waarheid komt voort uit uit autoriteit. Wie de macht heeft, bepaalt wat waar is.

* Intelligentie is de vaardigheid om te onthouden en te herhalen.

* Een goed geheugen en herhaling worden beloond.

* Gebrek aan volgzaamheid wordt bestraft.

* Je dient je intellectueel en sociaal te conformeren.

De methodes om het gedrag van mensen te conditioneren middels straffen en beloningen zijn door lieden zoals Pavlov en Skinner geperfectioneerd. Het schoolsysteem past deze toe, zodat de meerderheid van bevolkingen in een toestand van aangeleerde hulpeloosheid terecht is gekomen. Een toestand die vanzelfsprekend in het belang is van de overheid als kaper van mensenlevens.

Behalve het verplichte schoolsysteem dragen ook media en geestelijken aan deze agenda bij. Wie macht over andere mensen wenst, dient het spel mee te spelen. Dat wil zeggen; de juiste woorden herhalen en gunsten de juiste richting op schuiven. Een aardig voorbeeld zijn geestelijken. Wanneer mensen een dergelijke positie wensen, is simonie de aangewezen route. Men betaalt een bedrag (aan een universiteit) en in ruil daarvoor leert men een bepaald kunstje. Als gevolg daarvan verwerft men een positie en het bijbehorende aanzien, bijvoorbeeld als prediker. Deze predikers zijn niet door God aangesteld, maar door mensen. Juist deze mensen verwijten door God aangewezen profeten [4] zelf-aangestelde predikers te zijn. Een interessante situatie. Bij media is de situatie iets doorzichtiger, tenminste, voor wie het wil zien. Het gezegde ‘wie het geld heeft bepaalt de spelregels’ zegt voldoende over wat media al dan niet propageren.

Niet alle autoriteit komt voort uit een goede bron. Niet alle gezag wordt gedreven door de doelstellingen die het propageert. Daaruit vloeit de vraag voort welk gezag aanvaardbaar is en welk gedrag verwerpelijk. Er wordt mensen geleerd dat men gezag dient te gehoorzamen, en dat mensen autoriteit hebben op grond van een diploma of een baantje. Misschien is de definitie van respect, zoals die in wikipedia staat vermeldt een goede toetssteen voor de geloofwaardigheid en aanvaardbaarheid van autoriteit en gezag:

Respect betekent aanzien, eerbied of waardering, die men heeft voor (of ontvangt van) iemand vanwege zijn kwaliteiten, prestaties of vaardigheden. Het woord betekent oorspronkelijk omzien naar, en vandaar rekening houden met.

Respect moet iemand verdienen. Gezag moet natuurlijk en goedaardig zijn. Zo niet, dan krijgt de ander van mij geen respect oftewel hoogachting, maar eerder minachting. Een passende reactie op wolven, al dan niet in schaapskleren. Ook trap ik niet in de autoriteits-drogreden. Voor mij is het natuurlijke gezag en dito autoriteit van onze Schepper boven alle discussie verheven. Gelukkig kom ik ook mensen tegen die respect waard zijn en natuurlijk gezag blijken te hebben vanwege hun opbouwende gedrag wat voortkomt uit zowel liefde als een bepaalde wijsheid. Kennelijk heb ik geen allergie voor natuurlijk en goedaardig gezag, maar wel vrij gevoelige antennes voor onnatuurlijk en kwaadaardig gezag. Deze twee soorten gezag van elkaar leren scheiden is volgens de Bijbel overigens een noodzakelijke oefening onderweg naar volwassenheid [5].

Mijn naam heb ik bewust niet vermeld, immers, de boodschap is belangrijker dan de boodschapper.

***********************************************************************************

Referenties:

[1] Genesis 1:26-28

[2] 1 Samuël 8:5-18

[3] Daniël 2, 7 en 8

[4] 1 Korinthe 14:1-3, 1 Petrus 2:9.

[5] Hebreeën 5:11-15, Openbaring 2:2-5