Zwitserland voorbeeld voor Nederland; NEXIT

Het zal niemand verwonderen dat de EU-liberaal fractieleider Guy Verhofstadt er als allereerste bij was om de Zwitsers vanuit het Europees Parlement collectief te excommuniceren omdat een meerderheid onder hen gekozen heeft voor immigratiequota. “Een bedreiging voor de Zwitserse economie”, aldus eurofiel Verhofstadt, “want nu zullen verschillende bilaterale verdragen tussen EU en Zwitserland moeten worden herzien.”

Gezien de dreigende taal van de Europese Unie zou dat wel eens kunnen betekenen dat de intensieve handelsrelaties tussen de EU en Zwitserland worden afgebouwd. Waarschijnlijk maken figuren als Verhofstadt zich er al blij over: de zeer succesvolle economische trein die Zwitserland is, zal stilvallen. Want de confederatie aan de Alpen is inderdaad een na te volgen voorbeeld voor andere ontwikkelde economieën.
Het bbp per hoofd bedraagt in Zwitserland bijna 60.000 euro op jaarbasis, dat is het dubbele van de eurozone.
Het land heeft een overheidsschuld waar de West-Europeanen enkel van kunnen dromen. De werkloosheid bevindt zich onder de 4%, dat is drie keer minder dan het Europees gemiddelde.
Het overheidsbeslag bedraagt er 37% van het bbp. In het EU-gidsland Duitsland is dat 48%, in België 54% en in Frankrijk zelfs 56%.

Zwitserland is economisch kerngezond. Komt daar straks een einde aan, als de verdragen over de deelnemers aan de eenheidsmarkt worden opgeschort? Zullen er dan geen goederen vanuit Zwitserland naar de EU worden getransporteerd, wat in Bern en Zürich tot algemene verarming zal leiden? Dat valt nog te bezien. Zwitserland, een belangrijke handelspartner van de EU, voert jaarlijks voor 90 miljard euro aan goederen aan de EU uit. Maar de export van de EU naar Zwitserland is belangrijker. Het gaat om 108 miljard. Dat is bijna driekwart van de Zwitserse import.

Veel heeft te maken met de sterke Zwitserse frank – die de import voor Zwitserland goedkoop maakt. Als de Europese Commissie beslist de handel met het in hun ogen balorige en al te democratische bergland te beperken, dan snijdt de EU eerder in eigen vlees dan de Zwitsers te straffen. Eigenlijk kunnen de Zwitsers de Europese Unie bij een heronderhandeling zwaar onder druk zetten. Voor de exportregio die de EU is, is Zwitserland van levensbelang. De Commissie geeft een andere indruk. Op een onbewaakt ogenblik verklaarde Commissievoorzitter Barroso dat de Zwitsers niet langer toegang zouden krijgen tot de EU om er te werken. Nou, dan heeft Bern nog iets in petto dat als represaille kan dienen: een verstoring van de Europese energiemarkt.

Dat zit zo: Zwitserland en de EU voeren onderhandelingen om tot een gezamenlijke elektriciteitsmarkt te komen. Het Alpenland zou integraal deel kunnen gaan uitmaken van het Europese stroomnetwerk. Dat is al deels het geval. Zwitserland is momenteel goed voor 3% van het Europese energieverbruik, maar tegelijkertijd wordt over Zwitsers grondgebied 11% van alle elektriciteit vervoerd.
Italië, dat sinds de ramp in Tchernobyl in 1986 zijn vier kerncentrales heeft stilgelegd, is afhankelijk van Franse elektriciteitsimport., en dat elektriciteitsnetwerk loopt over Zwitserland. Als Bern beslist die doorstroom zwaar te belasten, zitten twee van de belangrijkste eurolanden met een groot probleem. Verder is het zo dat de Europese Unie, en dan vooral Duitsland, profiteert van de energie uit de Zwitserse waterkrachtcentrales. Eigenlijk hebben de Zwitsers de EU economisch in hun greep. Toch hoort men vaak dat multinationals door de strengere immigratiewetgeving hun hoofdkwartieren uit Zwitserland zouden gaan weghalen. Maar o.a. de topman van het Zwitserse uitzendbedrijf Adecco is duidelijk: Zwitsers zijn pragmatisch en zullen hooggeschoolden altijd binnenlaten. Critici vergeten in dit debat één ding: de lage Zwitserse vennootschapsbelasting van 21 procent. In andere landen ligt het nominaal tarief van de vennootschapsbelasting al snel zo’n 15 procent hoger. Internationale bedrijven hebben in dat geval snel hun rekening gemaakt.

 Ingezonden door berexstone