“Eigen toevoeging: ik denk dat dit artikel ook heel erg op Nederland van toepassing is, overheidsbevoegdheden worden naar mijn gevoel ook tegen ons misbruikt, denk hierbij aan de situatie waarin Toine Manders zit. Ik citeer even zijn partner die gereageerd heeft op dit artitkel, wat ik ook zeker zou lezen in relatie tot deze vertaling. (http://www.vrijspreker.nl/wp/2014/02/update-inzake-toine-manders-hjc/)
“Ik kan alleen maar zeggen dat Toine nog vast zit in beperking en geen post of iets mag ontvangen. Sinds overlevering heb ik geen contact meer mogen hebben en heeft hij mij en zijn 10 maanden oude zoon niet meer gezien. De beperking is nogal streng in alle opzichten. Hij mag zelfs geen boek lezen uit de bibliotheek. Verder kan ik geen mededelingen doen helaas.” (Nieuw: sinds vandaag, 5 maart, is dat deze beperking nu is versoepeld)
Er zit iets in om te beweren dat alle mensen vrij willen zijn. Maar het is een feit dat vrijheid onder aanval heeft gelegen, meestal met succes, voor duizenden jaren.
Sowell “Vrijheid is niet vrij!
Het recente plan van de Federal Communications Commission om een “onderzoek” te houden naar hoe redactionele beslissingen gemaakt worden in de media, door middel van het plaatsen van bureacraten van de FCC in redacties in het hele land, is één van de meest gedurfde aanvallen op de persvrijheid. Gelukkig was er genoeg tegenstand om de FCC te dwingen een stapje terug te doen.
Met al de verregaande bevoegdheden van de overheid zou het mishagen van bureaucraten van de FCC in redacties kunnen leiden tot massa’s van “veiligheidsinspecteurs”, controles van de fiscusdienst en vele andere pesterijen van overheidsinstanties.
Zulke tactieken zijn bijzonder gewoon geworden onder de huidige regering, die de normen en waarden van boeven heeft en de agenda van totalitairen. Zij werken misschien niet bewust toe naar een totalitaire staat, maar schaamteloos gebruik van overheidsbevoegdheden met als doel het tegenwerken van hen die in hun weg staan kan leiden tot een totalitair eindresultaat.
De vervolging van Dinesh D’Souza vanwege het bijdragen van $20.000 aan de campagne van een politiek kandidaat, wat in strijd zou zijn met de vele campagnefinancieringswetten, is een klassiek voorbeeld van selectieve vervolging. |
Tuig dat buiten een verkiezingslokaal in Philadelphia stond om blanke kiezers te intimideren werd niet vervolgd, anderen beschuldigd van het overtreden van campagnefinancieringswetten werden aangeklaagd voor misdemeanors (lichte vergrijpen), maar Dinesh D’Souza is aangeklaagd voor felonies (zware vergrijpen) die jaren in een federale gevangenis met zich meebrengen.
En dat allemaal voor een bijdrage aan een verkiezingscampagne die, vergeleken met wat binnen een uurtje politieke fundraising binnengehaald wordt, niets voorstelt.
Zou dit uitkiezen van Dinesh D’Souza voor vervolging iets te maken hebben met het feit dat hij een documentaire gemaakt heeft waarin hij de ideologie en het beleid van Obama blootstelde? Die film heet overigens “2016: Obama’s America” en ik raad iedereen zeker aan deze film te kopen. Je zult er geen spijt van krijgen.
Het maakt niet uit welke rechten je hebt volgens de grondwet, wanneer de overheid je alsnog kan straffen voor het uitoefenen van deze rechten. En het maakt niet uit in hoeverre de grondwet de overheidsbevoegdheden begrenst, als men voorbij deze grenzen kan gaan zonder nadelige gevolgen.
Met andere woorden, de grondwet kan je niet beschermen, als jij hem zelf niet beschermt tegen de mensen die hem schenden. De overheid die meer macht wil zal niet stoppen tenzij iemand ze stopt.
Zolang miljoenen mensen stemmen op basis van wie hen gratis dingen geeft, zal hun vrijheid — en de vrijheid van de rest — afgebroken worden, beetje bij beetje. Onze kinderen en kleinkinderen zullen de grondwet misschien onder ogen krijgen en het zien als een paar zinnen die de mensen ooit serieus namen.
De arrogantie van machtswillekeur beperkt zich niet tot de federale overheid. Een ongehoord geval in de Massachussetts betreft een tiener uit Connecticut genaamd Justina Peller. Zij werd behandeld voor een zeldzame zieke door doktoren op de Tufts University in Medford, Massachussetts.
Toen haar ouders dit 15-jarige meisje naar de spoedeisende hulp in Boston brachten, besloten de doktoren dat haar probleem geen medisch probleem was, maar een psychologisch probleem. Toen de ouders bezwaar maakten en haar terug wilden brengen naar de doktoren op de Tufts University die haar behandelden, klaagde het Massachusetts Department of Children and Families de ouders aan wegens “medische kindermishandeling” en kreeg het de voogdij over de tiener.
Toen zij de arbitraire macht over Justina in handen hadden, hielden de bureacraten van het DCF het meisje voor langer dan een jaar geïsoleerd van haar ouders. Om de zaak nog erger te maken legden de rechters de ouders nog een spreekverbod op, wat de ouders het verbood om de zaak in het openbaar te bespreken.
Pas toen Megyn Kelly op Fox News deze zaak onder de nationale aandacht bracht, deden de bureaucraten een stapje terug en brachten de tiener weer onder de medische verzorging van de doktoren op de Tufts University. Of haar ouders haar weer vrijelijk mogen zien, is echter nog steeds maar de vraag.
Machtswillekeur is lelijk en verdorven, ongeacht welke vrome retoriek er mee komt. Vrijheid is niet vrij. Je zult ervoor moeten vechten of het verliezen. Maar is onze generatie wel bereid ervoor te vechten?
Vertaald en ingezonden door Floris Janssens
Link naar origineel: http://townhall.com/columnists/thomassowell/2014/03/04/freedom-is-not-free-n1803530
