Guy Verhofstadt, van liberaal tot eurofiel

Een gevallen engel? Zijn het de verlokkingen van het pluche die Guy Verhofstadt hebben veranderd of is het voortschrijdend inzicht? In 1991 schreef Verhofstadt het eerste burgermanifest. Een verfrissend liberaal document. Thans is Verhofstadt een van de grootste voorvechters van de EU.

Ik citeer uit het eerste burgermanifest:

Ik heb mettertijd geleerd dat de meeste mensen – in hun relatie met de staat, de overheid en de politiek — bevoogd, gekoloniseerd en af en toe zelfs bedrogen worden. Ze hebben geen kijk meer op het wie, hoe en waarom in de gesloten wereld waar beslissingen vallen en reglementen worden gemaakt. Eigenlijk gaat het om een stille, permanente vernedering van burgers. Ik zou graag meehelpen aan het herstel van hun eergevoel en kritische zin, aan hun volledige emancipatie.

Voor ons land roept dat een beeld op: de burger losmaken van de politieke, administratieve en fiscale macht die hem omknelt. Een macht die schuilgaat achter een masker van zogezegde sociale bekommernis, rechtvaardigheid en gelijkheid om alzo te verbergen dat in feite andere belangen, eigenbelangen van corporaties of drukkingsgroepen op het spel staan.
De val van het communisme inspireerde Verhofstadt:

Want de destijds verfoeide vrije markt blijkt nu een fundamenteel beginsel geworden, een geheel van waarden waarmee de samenleving zich goed voelt en waarvoor ze zelfs muren van beton of prikkeldraad afbreekt. Er bestaat geen enkel historisch voorbeeld waarin democratie — de échte heerschappij van het volk – zonder vrije markt kon gedijen.

Zelfs de socialisten, en er zijn er in meer partijen dan de SP alleen, plooien zich nu naar dat inzicht. Weliswaar kunnen ze het nog altijd niet laten om, zo ongemerkt of elegant mogelijk, nieuwe vormen van overheidsbemoeienis in het leven te roepen of oude te laten voortduren. Maar het verschil met vroeger is groot. Socialisering, planning, interventies waren toen doelstellingen op zich, gevoed door een krachtig omhelsde theoretische doctrine. Men bouwde tegen heug en meug aan een allesziende Staat met een vrijwel compleet gepolitiseerde, alomtegenwoordige administratie om letterlijk alles te gaan regelen: de arbeidstijd, het sluitingsuur, het minimumloon, het aantal Vlaamse liedjes op de radio, begin en einde van de koopjesperiode, de vaste prijs van een lijnvlucht of een liter benzine, de kleur van baksteen, het tarief voor een advertentie in de krant.

Uit de reglementenbrij, de wettendiarree en stapels controleurspapieren raakten alleen nog specialisten wijs, waardoor een moderne maar spectaculaire vorm van rechtsonzekerheid voor de gewone sterveling ontstond. Hoe omvangrijker dit socialisme, hoe zwaarder de geleden sociale schade. Dat hebben de mensen uit het Oostblok gedurende veertig jaar aan den lijve en aan hun vandaag verwoeste leefmilieu ondervonden. Nu zijn de rookwolken opgetrokken en zien we de rethoriek die er allemaal achterzat. Samenlevingen zijn geen lego-bouwdozen waarmee mensen die een overheidspositie of mandaat hebben bemachtigd, naar hartelust mogen spelen.

Als laatste citaat van Verhofstadt voor vandaag:

En wanneer die politici tegen beter weten in blijven geloven dat ze de burger dienen te beschermen, komt langzaam maar zeker aan het licht dat hun remedies vaak erger zijn dan de kwaal die ze willen bestrijden.

De huidige Guy Verhofstadt:

Voor wie niet weet waar Verhofstadt thans voor staat de volgende linkjes:

Gisteren verschenen op the post online: Met Verhofstadt als vriend heeft Europa geen Wilders nodig. HLN wist gisteren te melden: 4 keer vergaderen levert Guy Verhofstadt 130.500 euro op.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Het tweede manifest en het derde manifest

Credits foto: Superbenjamin