Michiel Princen werkte 10 jaar bij de Amsterdamse recherche na een peter_sellers_inspector_clouseau_pi3journalistieke loopbaan. Zijn ervaringen bundelde hij in zijn onlangs verschenen boek De gekooide recherche. Amateurisme, bureaucratie en willekeur blijken om de koppositie te spelen bij de handhavers van de wet. Wat dat betreft een logisch vervolg op het boek Operatie Blauw in 2010.

Princen begon met de liquidatiezaak van Willem Endstra. Dit omvangrijke onderzoek liep bij de Criminele Inlichtingeneenheid, de Nationale Recherche en de Amsterdamse recherche. In plaats van informatie met elkaar uit te wisselen en samen te werken, opereerden de drie diensten op eigen houtje en schermden het liefst alles af. Uiteindelijk moest ’n agent het boek De Endstra Tapes in de boekhandel gaan kopen om te zien wat Endstra nou precies verteld had. Princen: ‘De politie bestaat uit talloze soeverein opererende deelafdelinkjes en koninkrijkjes.’

In de tien jaar dat Princen bij de Amsterdamse recherche werkte, maakte hij regelmatig mee dat er niemand overzicht creëerde, informatie uitwisselde, haalbare doelen stelde of echte deadlines afsprak. ‘In de praktijk werkten we straal langs elkaar heen.’  Bij een onderzoek zijn de bekenden van de politie de eersten – en vaak de laatsten – waar naar gekeken wordt. Zodra die niet vanuit de systemen gelinkt kunnen worden, is de aandacht voor een zaak zo goed als weg.

Binnen deze bureaucratische orde worden er met de regelmaat van de klok ‘speciale projecten’ opgezet. Taskforces, platforms of pilots waarin teams zich bezig gaan houden met de bestrijding van hennepteelt, vuurwapens, synthetische drugs, eerwraak, motorclubs etc. etc. Maar men maakt niet af waar mee begonnen wordt en plotseling wordt zo’n team weer opgeheven. Zo vliegt men van hype naar hype om de politiek en de media tevreden te houden.

Princen ergerde zich groen en geel aan de moedeloze en laconieke houding van leidinggevenden en aan het enorme amateurisme. Administratieve zaken als het overtypen van bankgegevens en het verwijderen van nietjes uit in beslag genomen papieren waren dagtaken. Hij zag een grootscheepse verveling, afstomping en gelatenheid in combinatie met het naar buiten rennen zodra er iets van een aanleiding te vinden was.

De leiding komt om de haverklap met de kreet ‘capaciteitsgebrek’ aanzetten. Princen: ‘Als er werkelijk schaarste is dan zet je alle middelen zo efficiënt mogelijk in. Maar daarvan is geen sprake.’  In plaats daarvan laat men zaken liever doodbloeden. ‘Het is een survival of the fittest op de route van aangifte naar aanpak. In die ongecontroleerde afvalrace is een zaak al snel te klein of te groot.’

Plaatsvervangend korpschef Ruud Bik van de Nationale Politie vindt De gekooide recherche ‘niet maatgevend voor de totale recherche’ en Princen zijn bevindingen ‘leveren geen werkelijke verrassingen op’.  Dat mag inderdaad ook geen verrassing zijn.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

9 REACTIES

  2. En vinden we het dan raar dat er vrijwel geen misdaad word opgelost? En vinden we het dan ook raar dat criminaliteit loont? Ik vind het een logisch gevolg van de incompetentie van het beste kabinet sinds de tweede wereldoorlog.

  3. Niks nieuws. dit kun je doorzetten naar de hele overheid. Zo gauw iets Dienst wordt genoemd, Autoriteit of Afdeling worden die weer opgedeeld in aparte autonome Graafschappen met bijbehorende Koningen, Keizers, Admiraals en Marketensters die uitsluitend bezig zijn met de eigen liefhebberijtjes en vooral met het uitbreiden en op peil houden van de eigen toko met personeel en ingehuurde vazallen. Want des te groter de Dienst des te machtiger het kader en dat is handig voor dat leuke baantje in de toekomst.

  5. @Hub Jongen [4]:
    Weet dan niemand een actie om in ieder geval iets te proberen?

    Ik denk aan iets van 1789 maar dan voor ons zelf en niet als opgefokten of huurlingen voor de toenmalige jaloerse concurrenten van de Poederpruiken waardoor we van de regen in de drup kwamen en in plaats van door de kat nu door de hond werden gebeten. Dit draaiboek werd heel vaak in de geschiedenis gebruikt. Laatste keer zelfs nog in 1945 dacht ik. Maar toen zijn er dienstplichtigen gebruikt in plaats van onbetrouwbare burgers.

    Pendragon [6] reageerde op deze reactie.
    Prepperoni [9] reageerde op deze reactie.

  7. Nederland bestaat nu een maal voor het grootste deel uit
    drijfzand – los zand – stuifzand en water en dat komt later!
    Uit oeverloos gelul en andere flauwekul.
    Alleen het op halen van wat wij (moeten) betalen?
    Alhoewel, daar begint het ook reeds te dralen.
    Door goede regelingen de zorg deels verziekt, dat is wat
    de politiek fabriekt.
    Het land verzakt, terwijl de minister kakt,
    en het ene na het ander huis tegen de vlakten smakt.
    De dijken te laag en te smal, geen zorgen ben je mal!
    Verdwenen is het nationaal kapitaal, wie ging er mee aan de
    haal, waar is het nu. Zeg ik het, of U?

    De schuld van niemand, of is er toch nog IEMAND:
    Die zijn vinger opsteekt????

    Ik kijk er naar uit!

  8. @Pendragon [6]:
    Wat zou je hier dan willen bestormen?

    De door u genoemde plekken in elk geval niet want die staan ter afleiding in het Draaiboek Gecontroleerd Misnoegen Uiten dat de Poederpruiken al eeuwen gebruiken en van tijd tot tijd aan het schuimbekkende volk ter hand stellen om ze even flink af te laten reageren. Wat dat betreft kunnen we nog iets van de Moffen leren die dit soort Aktionen bij nacht en in dikke mist deden.

Comments are closed.