Vrijspreker: Soms kijk je wel eens per ongeluk in de spiegel en zie je dat je ouder bent geworden. Het heeft dan echter weinig zin om de spiegel stuk te slaan, hoewel het sentiment begrijpelijk is. U ziet dat sentiment wel vaker, is het niet?
Opperdienaar: Het moment dat we onze eigen imperfecties en tekortkomingen zien, vervult ons vaak met woede, frustratie en onmacht. Dat gebeurt ook vaak als ouders hun kinderen onwenselijk gedrag zien vertonen dat ze gekopieerd hebben van diezelfde ouders. Kinderen zijn een spiegel voor ouders.
De ouder zegt dan bijvoorbeeld gefrustreerd: “Je moet niet over je heen laten lopen” Maar het kind heeft dat geleerd van zijn ouders, niet uit hun woorden maar uit hun daden. Aangezien daden luider spreken dan woorden, lukt het niet het kind met verbale vermaningen van het gekopieerde gedrag af te praten. Op dit moment gaan sommige ouders tot slaan over, omdat het kind ‘niet wil leren’. De frustratie gaat feitelijk over hun eigen imperfecties die ze doorgegeven hebben aan hun kinderen.
Dit is volgens mij ook de reden dat het slaan van kinderen alleen in een specifieke leeftijd ‘wenselijk’ is in sommige kringen. Bij babies en 18 jarigen wordt het meestal afgekeurd wordt, maar daar tussenin is het OK. Dat komt omdat babies alleen heel elementair gedrag kopiëren, wat meestal wel in orde is en 18 jarigen luisteren toch niet meer naar hun ouders, dus daar tussenin wordt het karakter van het kind overgenomen van de 2 ouders, inclusief tekortkomingen. Dat is het moment dat het gedrag van kinderen een spiegel voor de ouders is en vaak tot frustratie en agressie leidt.
Vrijspreker: Is het verband nog groter te trekken?
Opperdienaar: Ik keek laatst een video van Stefan Molyneux waarin hij sprak met een Iraanse immigrant. Molyneux beklaagde zich er over dat hij zijn dochter maar 1 keer hoeft voor te doen hoe je een cirkel moet tekenen en dat ze snel leert het na te doen. Maar als wij westerlingen voordoen wat vrijheid is aan de primitievelingen in de wereld, dan lukt het die domme Iraniërs met IQ van 84 en andere sukkels in het midden oosten maar niet om dit te kopiëren. Voor ons westerlingen was het moeilijk omdat het de eerste keer in de geschiedenis was dat vrijheid werd uitgevonden. Maar voor de bewoners in de rimboe van het midden oosten is het gewoon een kwestie van kopiëren, waarom moet dat zo lang duren?
Ik moest onwillekeurig denken aan de nieuwjaarsavond in Keulen waarbij een grote groep mensen met een achtergrond uit het midden oosten en noord afrika, vuurpijlen in de mensenmassa schoot. Het doet een beetje denken aan een light versie van vliegtuigen en artillerie die bommen en granaten in steden vol burgers schieten in hun thuislanden. Of aan Amerikaanse vliegtuigen die een ziekenhuis in Kunduz kapot schieten, de vluchtende doktoren neer maaien en daarna met een tank het bewijs vernietigen. Een groeiende groep westerse onderdanen klagen steen en been dat deze Keulse primitievelingen de westerse waarden maar niet willen kopiëren. Respect voor zwakkeren, vrouwen en het menselijk leven in zijn algemeenheid. Nu ze kennelijk niet willen leren, moeten ze misschien maar eens klappen krijgen.
Vrijspreker: Maar ze integreren kennelijk moeilijk en leren onze westerse waarden nauwelijks, toch? De duitse regering probeert het ze met een strip duidelijk te maken.
Opperdienaar: Ik denk dat ze wel degelijk leren. Alleen niet van onze woorden maar van onze daden in hun thuislanden. Hun ervaring met westerse normen en waarden is anders dan die van ons. Als zij de bommen van Europese en Amerikaanse vliegtuigen zien vallen, dan zijn dat de daden die ze kopiëren als ze vuurpijlen in een menigte schieten. Wij worden dan boos, net als de ouder die ziet dat zijn kind het verkeerde gedrag kopieert. Onze frustratie is die van het zien van het spiegelbeeld van onze eigen imperfecties in hun handelen. Onze woorden en zelfs onze straffen klinken hol in hun oren. Het enige dat ze geleerd hebben is dat je beter kunt schieten dan beschoten kunt worden.
Vrijspreker: Dus u bent voor het stopzetten van interventies?
Opperdienaar: Zeker niet, want dit is geweldig voor ons. Bij bedreiging rennen de onderdanen naar ons toe voor bescherming. We hebben zelfs sommige libertariërs weten te rekruteren voor ons beschermingsprogramma: nationale grenzen. Wie weet krijgen we ze zelfs zo ver EU grenzen goed te keuren. Dat zou helemaal mooi zijn. Wil je verkracht worden of een muur om de EU?
“. . . . . Wil je verkracht worden of een muur om de EU?”
Deze vraag geeft duidelijk aan dat de Opperdienaar beslist met lof geslaagd is voor het politiek doctoraal,
Stel twee ongewenste alternatieven tegenover elkaar; doe alsof dat de enige keus is en laat het slachtoffer kiezen>
Het juiste antwoord is:
Ik wil niet verkracht worden en geen muur.
Igor [2] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [1]:
precies! – wat hub zegt + opheffen verbod op discriminatie door individuele personen.
Er was toch al een muur om de EU? “Fort Europa”, bewaakt door Frontex, die ons inmiddels verraden heeft, en zelfs een folder voor vluchtelingen op hun site heeft staan.
Hoeveel muren wil je hebben?
Elk aantal is zinloos, als degenen die zemoeten bewaken hun werk niet doen.
Obama bombardeert willekeurig bruiloften, begrafenissen, en (zieken)huizen.
Een betere manier om een stampede van vluchtelingen richting EU te veroorzaken ken ik niet.
Dat zij dan hier de zaak terroriseren, hoor allemaal bij het allang geleden opgezet plan.
De onwil van politici Europawijd om hun eigen bevolking te beschermen zegt al genoeg.
Dat mensen spiegelen is evident, ook al is niet iedereen zich daarvan bewust.
Dat mensen geen mooie praatjes maar voorbeelden volgen en gedrag kopiëren is ook bekend.
Wat ik graag zou horen is hoe die cyclus doorbroken kan worden. Sommigen kiezen ervoor om voorbeelden die ze als slecht beschouwen niet na te volgen, maar dingen anders aan te pakken. Bij de één gebeurt dat vrijwel automatisch (evolutie), bij de ander nooit (en gaat het in de loop van de tijd en generaties van kwaad tot erger / degeneratie).
Je kunt mensen iets voorhouden en hen verlichten, maar mede dankzij cognitieve dissonantie blijven bepaalde lieden doorgaan met het initiëren van dwang en geweld omdat ze voorbeelden volgen, tenzij ze met dwang of geweld gestopt worden. Of… is er een andere mogelijkheid?
Dit is op individueel niveau. Op het niveau van een familie, de samenleving of de mensheid kan dezelfde vraag opgeworpen worden; hoe kan een groep mensen die last heeft van collectief karakterbederf weer opgeschoond worden en op een betere manier verder?
Ik puzzel me rot, maar vind geen antwoord op deze vragen.
Er kunnen nog 2 kanttekeningen geplaatst worden bij deze vraag:
1) Als je slechte voorbeelden hebt gezien, vervult je dan met walging. Walging is een krachtige emotie die ervoor zorgt dat je fysiek afstand van iemand wilt nemen die walgelijk gedrag vertoont en het liefst diegene vernietigt ziet zodat ‘ie geen schade meer kan aanrichten.
2) De weg van vergeving en verzoening werkt alleen wanneer de ander oprecht berouw toont, liefst schadevergoeding en genoegdoening biedt en daardoor het risico op herhaling niet langer bestaaat.
pcrs [6] reageerde op deze reactie.
@Nico [5]:
Ik denk dat heftige emoties vrijwel zeker tot volg gedrag en spiegelen leiden. Vooral bij grote machtsverschillen wordt de machtige partij gevolgd. Dat zit ingebakken en is de reden waarom dictators grote standbeelden neerzetten en portretten ophangen. Je voelt je een baby als je naar zo’n groot hoofd kijkt en gaat vrijwel automatisch volgen.
Alleen als je heel rustig kunt blijven en je voldoende veilig en zeker voelt, is het mogelijk om te reflecteren op je eigen gedrag.
Ik denk ook dat dat een reden is dat de overheid je stevig belast. Dan moet je harder werken en krijgt meer stress en heb je minder tijd om na te denken over grote weef fouten in de samenleving. Veel stress zorgt ook voor minder kinderen en dat zie je ook overal op de wereld.
Nico [7] reageerde op deze reactie.
@pcrs [6]:
Je op doelt op mensen die hun gedrag weerspiegeld zien in anderen. Een oud Chinees gezegde stelt dat je je pas goed ergert aan je eigen zwakheden wanneer je ze bij een ander terugziet.
Mijn vraag ging een andere richting op, wat misschien niet goed bleek uit mijn eerdere comments.
Ooit zag ik eens een item op TV over Afrikaanse kindsoldaten. Kinderen die onder invloed van drugs mensen hebben vermoord, buiken van zwangere vrouwen hebben opengesneden etc., ook in hun eigen dorp. Het fijne herinner ik me er niet van, maar de kinderen kwamen terug in het dorp en op de één of andere manier vond vergeving en verzoening plaats. De spiraal van geweld en vergelding werd daarmee doorbroken.
Er is altijd een oplopende spiraal. Wanneer een mens in de loop van zijn leven maar genoeg is aangedaan, gaat hij steeds sterker en uiteindelijk gewelddadiger reageren. Komen er soldaten je dorp binnen en zie je moorden en verkrachtingen, dan wil een mens vergelden en de daders dood hebben om ervoor te zorgen dat die daders hun daden nooit meer kunnen herhalen. Dat roept dan weer sterkere repressailles op, zodat één dader afgemaakt resulteert in 20 dorpelingen die vermoord worden en zo verder. Ook projecteren de betrokkenen het gedrag van de ene soldaat op de andere soldaten (vooroordelen, wantrouwen). Hoe kan deze geweldspiraal doorbroken worden, zoals in dat Afrikaanse dorp. Want de clou van het doorbreken is bij mij niet blijven hangen.
Er zijn vele varianten op dit thema. Kinderen worden geslagen of verkracht door ouders en worden later daders en (escalatie) doen dat heftiger dan de voorbeelden die ze zagen.
Actie roept reactie op, die weer een volgende reactie oproept, en dat escaleert steeds verder. Er raken ook steeds meer mensen bij betrokken. Misschien is dit het verhaal van de mensheid in de dop. Velen slikken onrecht, lijden, krijgen daardoor lichamelijke aandoeningen en sterven voortijdig. Anderen doen mee in de geweldspiraal. Wie geen van beide wenst, ziet zich voor een schijnbaar onoplosbaar dilemma gesteld. Misschien is het nu duidelijker wat ik bedoelde?
pcrs [8] reageerde op deze reactie.
@Nico [7]: Je bedoelt: wat kun je er aan doen?
Ik denk dat peaceful parenting een eind kan helpen. Dat heb je enigszins onder controle, de rest niet.
Verder al eerder aangegeven in ‘hoe eindigt de staat’ : mensen moeten moe worden van die eeuwige angst en gratis spullen trucjes. Het eindigt met een geeuw en niet met een revolutie in woede. Want gedurende woede zijn mensen het eenvoudigst te manipuleren.
Nico [9] reageerde op deze reactie.
@pcrs [8]:
Daar denk ik hetzelfde over.
Hoe mooi de praatjes van overheidsdienaren ook zijn, het komt per definitie neer op “dit zijn mijn opdrachten” of “dit is de wet” om een mens te onderwerpen aan de wensen en eisen van anderen.
Wanneer de schadelijke gevolgen daarvan voldoende duidelijk zijn, dan lijkt me dat er uiteindelijk niets rest dan de beslissing dat er dan simpelweg niets meer gebeurt. De betrokkene is dan niet langer bruikbaar als stem-, melk- of slachtvee. Als er niets meer te halen is, is de lol ervan af en is er geen drijfkracht meer om iemand lastig te blijven vallen.
De enige kanttekening bij deze denkwijze is dat overheidsdienaren per definitie onderwerpen of plunderen / uithongeren / afslachten. Iemand moet dan wel zijn angst voor de dood opzij kunnen zetten. Dat is een emotie. Is de geest sterker dan het lichaam, instincten en emoties? Bij de één wel, bij de ander niet.
Ik las ooit “Lies the teacher told me” over de geschiedenis van o.a. de Indianen na het ‘ontdekken’ van Amerika. Sommigen lieten zich onderwerpen, anderen vochten tot aan de dood of pleegden zelfmoord. Standhouden tot aan de dood en de twijfelachtige eer om iemand te vermoorden lijkt me beter dan uiteindelijk het eigen leven te vernietigen.
Nico [10] reageerde op deze reactie.
Nico [11] reageerde op deze reactie.
@Nico [9]: Bloedige revoluties leiden eigenlijk altijd tot meer lijden en een regime dat meer dan het vorige onderdrukt.
@Nico [9]: Excuus, een typefout.
“Standhouden tot aan de dood en de twijfelachtige eer om iemand te vermoorden lijkt me beter dan uiteindelijk het eigen leven te vernietigen.”
moet zijn:
“Standhouden tot aan de dood en de twijfelachtige eer om iemand te vermoorden bij een ander laten lijkt me beter dan uiteindelijk het eigen leven te vernietigen.”
pcrs [12] reageerde op deze reactie.
@Nico [11]: Tja als het zo ver komt, voel ik meer voor een laatste daad van verzet. Er moet toch wat feedback zijn. Het doel van filosofie is echter het nooit zo ver te laten komen. Of net op tijd je biezen te pakken zoals Ludwig von Mises
Nico [15] reageerde op deze reactie.
En welke oorlog woedt er in Marokko?
In een libertarische samenleving zijn er ook grenzen: van privebezit en gemeenschappelijk bezit (bijvoorbeeld vereniging van huiseigenaren).
.
De huidige situatie is natuurlijk niet libertarisch, maar top op zekere hoogte zou je heel Nederland kunnen zien als een vereniging van huiseigenaren. Er is echt niets geks aan om kansloze migranten met een achterlijk geloof te weren uit een keurige buurt.
.
Natuurlijk zou het afschaffen van uitkeringen een effectiever middel zijn, maar bij gebrek aan politieke wil is het sluiten van grenzen een goed plan B. Libertariërs zijn evenmin geholpen met islamitische hordes.
Nico [15] reageerde op deze reactie.
pcrs [16] reageerde op deze reactie.
@pcrs [12]: Inderdaad. Doorgaan tot het uiterste en lastige vragen blijven stellen, maar ook een grens stellen. Socrates deed het ook, weigerde in ballingschap te gaan en koos voor de gifbeker. Geen zelfmoord, want hij liet de twijfelachtige eer om vermoord te worden aan anderen over.
@Marnix [14]: Niet vreemdelingen zijn het probleem, maar mensen lieden die dwang en geweld initiëren (sprekend voorbeeld: overheidsdienaren).
Het afschaffen van uitkeringen heeft verschillende voordelen. Het belangrijkste is denk ik dat mensen dan beter kunnen demonstreren waar ze in werkelijkheid voor staan en om die reden gewaardeerd of veracht worden. Wie gewaardeerd wordt heeft altijd eten, wie veracht wordt ten gevolge van zijn gedrag zal creperen. Een natuurlijke en tevens moreel aanvaardbare gang van zaken.
Is het bederf in een bepaalde leefomgeving te ver gevorderd, dan lijden goeden onder de slechten en bevindt een hele groep zich op de ingezeepte glijbaan naar de afgrond. Dat worden misstanden geconstateerd door derden, die de bewuste groep dan graag een handje zullen helpen door de boel op te schonen of – als dat niet helpt – verder de afgrond in te sturen. Ook dat is een natuurlijk proces.
Actie levert reactie op.
Abyssum abyssum invocus (de hel roept de hel op).
Marnix [17] reageerde op deze reactie.
@Marnix [14]:
In een libertarisch wereld staan er alleen eigenaren op grenzen van hun legitiem verkregen eigendommen. Geen dieven op grenzen van gestolen eigendommen.
Lees Thomas Sowell zijn boek wealth poverty and politics over geschiedenis van immigratie. Straatarme to beurs zijn nog steeds een toevoeging ze werken vaak het hardst. Denk ook aan David Ricardo en Comparative advantage.
Er is een reden dat de overheid je ene oplossing afkeurt en je andere (een muur bouwen), goedkeurt. Die reden is niet omdat ze het beste met je voor hebben.
Marnix [17] reageerde op deze reactie.
@Nico [15]: Moslims geloven in niets anders dan het initieren van dwang tegen vrouwen en alles en iedereen die niet moslim is.
@pcrs [16]:
Wanneer ik moet kiezen tussen Nederlandse wetgeving of sharia wetgeving, kies ik voor het eerste. Wat kiezen jullie?
Comments are closed.