De weg van wijheid naar vrijheid is enkele decennia geleden geschreven door Henry Sturman. Het is nog steeds actueel. Vandaar deze herpublicatie. Vandaag het negenentwintigste artikel, over de onderdrukking van kinderen. Een erg kort artikel.
Leerplicht is dwangarbeid en valt niet te rechtvaardigen. Een kind wordt gedreigd dat zijn ouders in de gevangenis worden gezet als hij weigert naar school te gaan. En als het kind op school zijn werk niet naar behoren doet, moet hij in de hoek gaan staan.
Een school mag natuurlijk wel regels stellen van hoe klanten zich behoren te gedragen, maar dan moet de klant wel vrij zijn om van school af te gaan als het hem niet bevalt.
Het wordt kinderen verboden om te werken. Ze kunnen zo niet in hun eigen levensonderhoud voorzien als ze dat willen en blijven afhankelijk van anderen. Bovendien betekent deze regel in de praktijk dat kinderen veel minder verdienen dan anderen als ze in hun vrije tijd graag wat extra zakgeld verdienen.
Omdat bedrijven geen kinderen in dienst mogen nemen, zijn hun mogelijkheden om te werken beperkt. Daardoor kan het zijn dat ze karweitjes voor buren etc. aannemen voor een veel lager loon dan ze op een vrije markt hadden kunnen krijgen
Een goede opvoeder biedt zijn kinderen ademruimte, voeding (letterlijk en figuurlijk), geeft vertrouwen en laat vrijheid. Wel binnen grenzen vanwege bijvoorbeeld fysieke veiligheid of schadelijke invloeden. Grenzen worden niet primair opgelegd, maar wel uitgelegd en benadrukt.
Van jongs af aan kinderen dwingen, bijvoorbeeld om naar school te gaan en daar kadaverdiscipline leren in plaats van daadwerkelijk onderwijs te genieten, is een vorm van maatschappelijk aanvaarde kindermishandeling. En onderdrukking. Daar kunnen niet alle kinderen even goed tegen, want ze willen ademruimte, spelen, leren en ontdekken. En dus worden kinderen steeds vaker gedrogeerd. Ritalin is daarvoor het wondermiddel, het ‘geneesmiddel’ tegen natuurlijk gedrag. De maatschappij als psychiatrische inrichting met gestoorden die ‘geneesmiddelen’ voorschrijven aan gezonde kinderen. Wat moet er nog meer gebeuren voor ouders het heft terug in eigen handen nemen? En hoeveel dwang zal er op hen worden uitgeoefend om dat juist niet te doen?
Kinderen die moeten werken voor levensonderhoud? Wat is werken? En bovenal, is iets alleen werken wanneer er geld voor betaald wordt? Voor ‘de naastenliefde bedrijven’ wordt geen geld gevraagd of geëist. Is wat velen werken noemen dan eigenlijk niet een vorm van prostitutie? Tsja.. jong geleerd oud gedaan denken velen dan.
Comments are closed.