Iedere keer als een overheid iets gaat verbieden waar mensen van houden, neemt dat iets een bitcoinandere wending of route. Dat gebeurde bij de drooglegging van drank, het verbieden van gokken, drugs en het downloaden van muziek en films bijvoorbeeld. Zo ook met Bitcoin, de digitale valuta. De overheden in China, Turkije, Rusland en Venezuela proberen Bitcoin aan banden te leggen maar de munt groeit alleen maar in populariteit en vindt nieuwe wegen.

Zo verplichtte de Chinese Centrale Bank het opschorten van Bitcointransacties ‘om hun systeem te kunnen updaten’. De werkelijke reden was een poging om vertrekkend kapitaal uit China te kunnen controleren en tegenhouden. De Bitcoinhandel kreeg een flinke klap maar herstelde zich snel via de kleinere outlets. China kan LocalBitcoins blokkeren maar gebruikers kunnen op diverse particuliere netwerken en op micro-berichten diensten als WeChat en QQ terecht. Deze twee hebben al hun eigen betaalsystemen waar gebruikers via chatbots hun handel kunnen automatiseren. Verder is er Bitsquare – gedecentraliseerde uitwisselsoftware – waarmee een orderboek gemaakt kan worden.

Peer-to-peer handel groeide explosief in Turkije toen de enige Bitcoinbeurs stopte en in Venezuela waar de belangrijkste Bitcoinwisselaar gesloten werd. Rusland heeft enkele van ’s werelds meest actieve onofficiële Bitcoinmarkten dankzij de continue pogingen van de staat om controle te houden.

Hoewel gecentraliseerde wisselsystemen voordelen bieden, zijn ze niet nodig voor het bestaan van digitale valuta. Bitcoingebruikers hebben geen fysieke munten of zelfs digitale soorten in hun bezit. Zij bezitten permanente transactie geschiedenissen opgenomen op een wereldwijd grootboek en gerepliceerd door de deelnemers over de hele wereld. Zelfs als een regering elk Bitcoin knooppunt in het land afsluit, kan een Bitcoin gebruiker nog steeds handelen, zolang er maar één knooppunt toegankelijk is in het buitenland.

Dit maakt het de regulerende overheden erg lastig. Het is heel moeilijk om iets te controleren dat nergens én overal op hetzelfde moment bestaat. Met peer-to-peer transacties zijn er geen servers die gesloten kunnen worden, geen sleutelfiguren te arresteren en geen loodsen die binnengevallen kunnen worden. De staat kan alleen achter de lokale Bitcoinbeurs en service providers aangaan om zo gelijk hun eigen onkunde en onmacht te bewijzen.

De pogingen van de heersende macht om Bitcoin om zeep te helpen, is het overtuigende bewijs waarom er überhaupt een gedecentraliseerde valuta moet bestaan. Bitcoin is belangrijk omdat haar peer-to-peer betalingssysteem het mogelijk maakt om financiële transacties te doen die niet gecensureerd kunnen worden door derden. Gebruikers zijn vrij om te handelen met iedereen zolang ze hun eigen toegangscodes gebruiken. Dat er nog mensen zijn die derden hun Bitcoinaccount laten beheren, is een reliek uit het verleden waarin banken zo handelden.

Wanneer overheden proberen om Bitcointransacties te beperken, ondergraven ze tegelijkertijd het vertrouwen in de staat – bekend om zijn grijpgrage handen – en in iedere vorm van een derde partij financiële dienstverlener die onder druk kan komen te staan van diezelfde overheid.

 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

12 REACTIES

  1. Allemaal “in het algemene belang” natuurlijk en ter bescherming van gezag en orde en ook nog van de veiligheid. Want als iedereen maar “zo maar” betalingen kan doen aan andere mensen, dan wordt het natuurlijk een zooitje.
    #ironiestanduit

  2. Maar wordt dat ‘wereldwijde grootboek’, waarvan iedereen dan een kopie moet hebben op een zeker moment niet te groot?

  3. “De pogingen van de heersende macht om Bitcoin om zeep te helpen, is het overtuigende bewijs waarom er überhaupt een gedecentraliseerde valuta moet bestaan.”

    Wat nu als een mens zelf een valuta is?

    Een koning brengt een munt uit, met 2 kanten; kop of munt.
    Aan de ene kant met z’n kop.
    Aan de andere kant de muntsoort met een wapen.
    Op de rand ‘God zij met ons’, oftewel (één mogelijke vertaling) ‘de mensheid is met ons’.

    De munt die een koning uitgeeft heeft een waarde die gerelateerd is aan wat men denkt dat een koning waard is.

    Als je dit concept naar beneden schaalt (inkrimpt), dan kun je ook stellen dat ieder mens zijn eigen munt is. Er kan, optioneel, dan ook een eigen munt uitgegeven worden 😉 Decentrale valuta. Geen grip op te krijgen. De waarde van die valuta staat of valt dan bij wat mensen veronderstellen dat je de betrokkene waard is.

    Dit is trouwens geen nieuw idee. Als ik het me goed herinner is er zelfs iemand in Nederland die dit daadwerkelijk gedaan heeft.

    Harrie van Vaore Tjeu [5] reageerde op deze reactie.

    • @Nico [3]: Dit is gewoon realiteit. Ieder mens schept waarde. Door inzet van tijd, arbeid, creativiteit. Het bewijs is het fysieke resultaat (huis, muur, schilderwerk etc.). Om die fysieke dingen niet steeds mee te hoeven slepen heb je een representatie nodig. In een gemeenschap is dat eenvoudig: “Nico heeft huis op adres x gebouwd”. Dit wordt door de mensen binnen die gemeenschap bevestigd. Geen notaris of bank nodig.

      Buiten die gemeenschap heb je een erkende publicatie nodig. Hetzij door gewaarmerkte/geijkte munten (intrinsieke waarde) of b.v. op basis van Blockchain. Kortom, iedereen kan zijn eigen geld uitgeven. Op basis van de waarde die hij creëert en de erkenning door Peers via b.v. Blockchain.

      Nico [7] reageerde op deze reactie.
      Nico [12] reageerde op deze reactie.

  4. Wellicht ten overvloede; de waarde van iedere gedecentraliseerde muntsoort wordt bepaald door het karakter ervan, karaktereigenschappen, het karakter van de ‘geest die die uit de fles losgelaten wordt’. Hebben anderen daar vertrouwen in?

    Stel nu dat een individu een munt uitgeeft die 1:1 gekoppeld is aan de betrokkene. Dan zou hij iets van ‘zijn eigen waarde’ kunnen uitgeven. Om daarna mogelijk weer terug te ontvangen (circulatie, handelsbalans). Geeft hij echter meer uit dan hijzelf waard is of zelf kan waarmaken, dan ontstaat fiduciair geld met alle ellende van dien.

    Bitcoin groeit kennelijk tegen verdrukking in. Ik herinner me een verhaal vanuit China. Mensen die verdrukt werden vanwege waar ze voor stonden. Ze kwamen bij elkaar. Er zaten agenten van een geheime dienst bij, dus ze konden niet vrijuit spreken. Degene die voor een spreekbeurt naar voren kwam, liet een kopje met schotel kapotvallen. Vervolgens ging hij erop dansen. Zwijgend. De brokstukken verspreidden zich. Het publiek applaudiseerde. De boodschap was: Hoe meer ze ons aanvallen, hoe meer van ons er komen. Tegen de verdrukking in groeien. Want we laten ons niet kapotmaken. Da’s een boodschap met karakter!

  6. @Harrie van Vaore Tjeu [5]: Ja, da’s duidelijk. Bij een munt is er een muntmeester, verantwoordelijk voor het naleven van de voorschriften van zijn heer. Ik kan me andersom voorstellen dat een koning ook weer verantwoordelijk is voor het naleven van de voorschriften van zijn heer. Wie is die heer waaraan hij zijn gedragscode ontleent?

    Ik stelde eerder dat een mens geld kan hebben of kan zijn. Zojuist schreef ik een stukkie (informatief kadertje voor een artikel). Misschien interessant, want daar gaat het erover dat een mens een wapen kan hebben of kan zijn.

    Overheidsmachines gaan oneerlijk met wapenbezit en -gebruik om. Het is wel toegestaan voor overheidsdienaren, maar voor burgers is wapenbezit verboden en strafbaar. Een mens kan echter een wapen bezitten, of zijn. Woorden kunnen als zweepslagen aankomen. Vraag maar aan kinderen van goede ouders, die ooit stoute dingen hebben gedaan. In SM-kringen weet men als geen ander dat een zweep ook gebruikt kan worden om te strelen. Worden kunnen strelen. Een man en vrouw kunnen samen als een tweesnijdend zwaard zijn, een wapen voor gerechtigheid. Met een zwaard kan men onthoofden of ridderen.

    “Want het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard, en het dringt door tot op de scheiding van ziel en geest, van gewrichten en merg, en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart. En er is geen schepsel onzichtbaar voor Hem, maar alles ligt naakt en ontbloot voor de ogen van Hem aan wie wij rekenschap hebben af te leggen” (Hebrëen 4:12-13)

    Nico [12] reageerde op deze reactie.

  7. Woorden kunnen snijden, striemen of strelen. Een mechanisme waar ik dankbaar gebruik van maak 😀

  8. Hier de afsluiter van de informatieve tekst in het kadertje (zojuist afgemaakt)

    Woorden kunnen beoordeeld, gewogen of gefilterd worden. Ze kunnen ook slaan, snijden, striemen of juist strelen. Ze kunnen als instrument dienen, of als wapen. Sommige woorden zijn pareltjes, andere giftig. In een repressieve omgeving waar een ‘enorme lul’ of een ‘kutwijf’ heerst vermijdt men woorden die het regime onwelgevallig zijn. Ze zijn taboe verklaard en worden bestreden met bestraffende woorden of erger.

  9. Nog een reactie inzake de titel “Bitcoin groeit tegen de verdrukking in”:
    Sommigen zien verdrukking als noodzakelijk training.

    Een koning wordt ongeveer vanaf de Oudheid gezien als een soort mr. Universe. De training om mr. Universe was kennelijk verdrukking.
    Ooit trainde ik een blauwe maandag op een sportschool. De sportschoolhouder zag eruit als een soort mr. Universe. Iedereen wist dat dat een onbereikbaar ideaal was.

    Stel jezelf de mensheid voor als een sportschool, een grote fitness-ruimte voor geestelijke powerlifting. Mensen willen wel een ideaal om naar te streven en goede voorbeelden zien, maar het moet wel realistische en haalbaar blijven. Anders zouden ze gefrustreerd raken.
    – Een goede ouder is realistisch genoeg om te weten dat heiligen en supermensen niet bestaan. Maar probeert wel zelf goede voorbeelden te geven.
    – Een goede sportschoolhouder demonstreert niet hoe ’n prachtig lichaam hij wel niet heeft. In plaats daarvan legt hij mensen uit hoe ze hun spieren kunnen trainen. Op eenzelfde manier leren goede ouders hun kinderen hoe ze zelfdiscipline kunnen ontwikkelen en geestelijke powerlifting kunnen doen, zodat ze morele kracht ontwikkelen.

    Een mens creëert waarde, zoals vaardigheden. Onze zoon constateerde toen hij ongeveer 18 was dat mensen voor hun zelfbeeld teveel leunen op externe validatie. Is er echt een ander voor nodig om te bevestigen hoe waardevol iemand al dan niet is? Omdat zonder dat geen waarde zou bestaan?

    Bij decentrale valuta (ieder mens is een munt) moet je misschien de ouderwetse methode voor het keuren van een muntje hanteren, zodat je zelf de waarde kan inschatten. Weeg de woorden en daden. Zet er je tanden in om iemand te leren kennen.

  11. @Harrie van Vaore Tjeu [5] en Nico [7]: Zojuist stuitte ik weer even op de muntmeester.

    Het verhaal is dat een dergelijke figuur verantwoordelijk voor het naleven van de voorschriften van zijn heer. Maar het kan ook omgekeerd zijn. De Engelse wiki vermeldt over een privy mark: “… for the purpose of identifying the mint, moneyer, or some other aspect of the coin’s production or origin, for control purposes.”
    Wie controleert nu eigenlijk wie? Het probleem met staatsaangelegenheden is dat ze allesbehalve transparant zijn en dat veel dingen het omgekeerd werken van wat er beweerd wordt.

    De huidige muntmeester schijnt een zekere Ted Peters te zijn, hoewel Ted nog geen eigen muntmeestersteken heeft. Bestaat ‘ie eigenlijk wel? Misschien moeten ze ‘m nog even opvissen en roken (Ted Peters Smoked Fish). Gerookt vlees schijnt langer mee te gaan maar is dood, wat prima in een doodscultuur past.
    Mocht nog bezig zijn om Ted op te vissen en te roken, dan hoop ik van harte voor hem dat hij een draak blijkt te zijn en korte metten maakt met deze moordaanslag 😀

    Vanuit het perspectief van een Blockchain (vertrouwen) en het ‘algemeen belang’ kloppen bepaalde redeneringen misschien wel, maar niemand wil dat er aanslagen op hem gepleegd worden. De agressor neersabelen is dan het devies. Verdrukking? Oprotten jij!

Comments are closed.