Er komt een dag dat mensen die het hele verhaal vertellen beschuldigd gaan worden van haat zaaien. Vandaag kan ik dit artikel gelukkig nog schrijven, maar ik moet wel oppassen. De politiek correcte geschiedenis koppelt stelselmatig westers imperialisme aan slavernij. Maar negeert de enorme omvang van de islamitische slavenhandel. Door wel de 11 tot 14 miljoen slachtoffers van de Trans-Atlantische slavenhandel te behandelen en niet of nauwelijks de 8 tot 25 miljoen slachtoffers van de islamitische slavenhandel, verbinden onze onderwijsinstellingen zich aan een politieke agenda. Een politieke agenda die de miljoenen christenen die door islamitische handelaren tot slaaf gemaakt zijn al helemaal wenst te negeren.

Handel in zwarte slaven, de getallen

Je hebt leugens, grotere leugens en statistiek. En nog erger, je hebt historici die zich met statistiek bezig houden. De volgende cijfers zijn indicatief. De Trans-Atlantische slavenhandel heeft ongeveer 11 tot 14 miljoen negers naar de nieuwe wereld verscheept. (bron). Er zijn minder bronnen over de islamitische slavenhandel op Afrika, schattingen lopen uiteen van 8 miljoen tot wel 25 miljoen. De islamitische slavenhandel heeft meer dan 10 eeuwen geduurd, van de achtste tot de negentiende eeuw. Terwijl de Trans-Atlantische slavenhandel pas na 1500 op gang is gekomen.

Handel in blanke slaven, de getallen

Veel minder bekend is de slavenhandel van christelijke slaven uit Europa. Er zijn geen goede schattingen omtrent devshirme, dit heeft tussen de tweehonderd duizend en vijf miljoen christelijke kinderen op de Balkan tot slaaf gemaakt in het Ottomaanse rijk. (bron). Het aantal volwassen slaven dat islamitische slavenhandelaren uit het Zwarte zeegebied hebben gehaald wordt geschat op 2,5 miljoen. Het aantal christenen dat door de Barbarijse zeerovers is afgevoerd bedraagt tussen de 1 en de 1,25 miljoen. Er waren overigens ook christenen die medechristenen in conditie van slavernij brachten, mogelijk honderdduizenden (PDF en artikel)

Devshirme

Devshirme, ook wel bloedbelasting genoemd, was een belastingheffing voor veroverde volkeren binnen het Ottomaanse rijk. Islamieten en joden waren vrijgesteld. Sommige bronnen stellen dat deze belasting ook gold voor de christenen in Anatolië. Op de Balkan moesten christelijke dorpen zonen afstaan om als soldaat te dienen in het Ottomaanse rijk. Bronnen zijn niet eenduidig over aantallen, leeftijden van de jongens en in hoeverre het slavernij betrof. Sommige bronnen schetsen een zwart beeld. Een beeld, van 8 tot 16 jarige kinderen die met geweld door gewapende soldaten voor altijd van hun christelijke familie worden gescheiden. Andere bronnen stellen dat voor deze kinderen een veel betere toekomst mogelijk was dan in de dorpjes op de Balkan. En dat christelijke en soms zelfs islamitische ouders juist graag hun kinderen aanboden. Dit is een politiek gevoelig onderwerp dat haast taboe lijkt in de wetenschap. Leefden de dorpelingen in vrees? Tot iedere 4 of 5 jaar weer een razzia was waarin zonen werden afgevoerd? Was het wel slavernij? Zijn er mogelijk 5 miljoen christelijke kinderen geroofd? Het enige dat gesteld kan worden is dat het veelzeggend is dat iets dat dermate ingrijpend is in de geschiedenis van Europa zo wordt doodgezwegen.

De Barbarijse zeerovers, aantal slaven

Het best gedocumenteerde onderdeel van de islamitische slavenhandel betreft de Barbarijse zeerovers. Barbarije is de noordelijke strook van Afrika, van Marokko tot west Lybië. Robert C Davis heeft hier het boek “christian slaves, muslim masters” over geschreven. In drie eeuwen zijn 1 tot 1,25 miljoen christenen afgevoerd in slavernij. Zijn berekeningen zijn gebaseerd op aantallen slaven in de verschillende steden, de gemiddelde jaarlijkse sterfte van de slavenpopulatie, en de hoeveelheid vrijgekochte slaven per jaar. Op deze manier weet hij vrij overtuigend het aantal te onderbouwen.

De Barbarijse zeerovers, werkwijze

Naast gevangen gemaakte scheepsbemanningen en de passagiers werden raids uitgevoerd op dorpen aan de Middellandse zeekust. Een belangrijk aspect voor de waarde van een slaaf was het mogelijke losgeld. Gevangen gemaakte slaven konden worden vrijgekocht. Gevangenen met een rijke familie konden dus terugkeren naar Europa. De anderen eindigden als gewone slaaf, of als galeislaaf. Galeislaven zaten zonder bovenbekleding in de brandende zon, vastgeketend aan de bank. Sterfte was hoog, en dode of stervende slaven werden in de zee gegooid. Zonk de galei dan verdronken de slaven. Met name christelijke vissers liepen een groot gevaar iedere keer als ze de zee opgingen. Tegen een snelle galei konden ze niet op, en ze waren een gemakkelijke prooi voor de zeerovers. De zeerovers gingen vaak verder en wisten hele dorpen af te voeren als slaaf. Niet alleen aan de Middellandse zee, maar soms ook uit Ierland. Een Barbarijse zeerover, een Nederlander trouwens, Jan Jansz uit Haarlem, is zelfs naar IJsland gevaren om daar een dorp te overvallen. (bron)

Varia, leestip en slotwoord

Voor eenieder die een fascinatie heeft voor machtsverhoudingen is slavernij een interessant onderwerp. De islamitische slavenhandel greep terug op de koran, omdat de koran slavernij van moslims verbood werden niet moslims tot slaaf gemaakt. Een onbekend deel van de negerslaven werd gecastreerd. Gecastreerde slaven brachten meer geld op. Eunuchen waren het waardevolst. Sommige slaven wisten veel invloed te krijgen in de islamitische wereld. De grote meerderheid deed echter het vuilste en gevaarlijkste werk. Een deel werd vrijgekocht, een beperkter deel van de slaven kon zichzelf vrijkopen. Anderen bekeerden zich tot het islamitische geloof, en ontliepen zo de slavernij. Een moslim kon immers geen slaaf zijn van andere moslims. Onder meer de eerder genoemde Jan Jansz uit Haarlem werd moslim. Mijn leestip voor de dag is Robert C Davis, Christian slaves, muslim masters. (30 euro bij deze handelaar).

Slotwoord: we leven in een enge samenleving waar geschiedenis selectief gebracht wordt. Sommige feiten zwijgt men dood. De islamitische slavendrijvers passen kennelijk niet in de leerdoelen van het openbare onderwijs. Ik breng dit artikel vooral omdat ik de dubbele moraal wil aantonen waarin we leven. We leven in een land dat de ideologie van cultuurrelativisme (culturen zijn gelijkwaardig) in de praktijk koppelt aan abolitionisme van westerse waarden, welke als minderwaardig worden beschouwd. Deze tegenstelling verscheurt de westerse wereld,

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

65 REACTIES

  1. Dit verhaal is nog niet helemaal compleet.
    De moslims deden namelijk nog iets dat de westerse slavernij niet deed…
    Raden mag…
    Hint: er zwarten in de USA, er zijn geen grote groepen christelijke blanken in de moslimlanden…

    [WORDPRESS HASHCASH] The poster sent us ‘0 which is not a hashcash value.

  2. In de religies die van Abraham afstammen (Judaïsme, christendom, islam) is slavernij in de heilige boeken geïnstitutionaliseerd. Openlijk.

    In de staatsreligie is slavernij op een andere manier geïnstitutionaliseerd; belasting-, loon- en schuldslavernij. En op een verkapte manier ook sex-slavernij.

    Over slavernij kan van alles gezegd worden omdat het allerlei gedaantes kan aannemen. Vanaf slaven die zich laven aan een (leer)meester en op die manier leren t/m de meest perverse mishandelingen.

    Ooit werd Jozef door zijn broers als slaaf verkocht, kwam ten onrechte in een gevangenis, kwam eruit om onderkoning (tegenwoordig minister-president) te worden. Een onderkoning is een mooi verpakte slaaf van een koning, want het land in kwestie is natuurlijk nog steeds het feestje van een koning. En niet van iedereen die onder hem valt. Mogen meedoen en redelijk vrij zijn is niet hetzelfde als daadwerkelijk vrij zijn, zoals dat van nature hoort te zijn, hoogstens onderworpen aan de wet- en regelgeving van ‘moedertje natuur’.

    Overigens zijn wij (man vrouw) slaven van elkaar. We leren van elkaar, laven ons aan elkaar. Wat moet een mens nog meer, behalve van dan figuren af komen die dwang-neurotisch, obsessief-compuslief de slavenmeester willen uithangen?

    Scrutinizer [4] reageerde op deze reactie.
    johannes [6] reageerde op deze reactie.
    Raimond V. [16] reageerde op deze reactie.

  3. Opvallend; als er ergens een vorst (tegenwoordig; staatshoofd) in beeld komt, dan wordt misdaad oftewel zondigen tegen de wet- en regelgeving van ‘moedertje natuur’ geïnstitutionaliseerd.

    Dat kan natuurlijk best wel anders!

  4. Het is niet politiek correct om Turken, Egyptenaren en andere Moslims aan te wijzen als slavenhandelaar; althans niet in de ogen van Sylvana Simons en onze linkse geschiedvervalsers.

    Wat mij brengt tot de volgende verzuchting: jammer dat de voorouders van Sylvana en die van Quincy Gario in vroeger tijden zijn verhandeld aan Suriname, anders had ze nu nog “in vrijheid en voorspoed” in Afrika geleefd en zouden ze nu met bootjes kunnen proberen om onze kant uit te komen.

    Scrutinizer [4] reageerde op deze reactie.

  7. Het Romeinse rijk dreef op zijn 33% slaven inwoners, dus 1 op de drie was een slaaf, stuk minder als nu, nu is het 99% slaven, met 1% die het geld pomp predicaat heeft !

  9. @Scrutinizer [4]: Erg eenvoudig.
    Wanneer er sprake is van (naasten)liefde, dan help je elkaar.
    Dat geeft de term ‘de (naasten)liefde bedrijven’ een specifieke inhoud, want liefde is er niet als momentopnamen, die bedrijf je door een dynamiek van gedrag. Dat geldt dus niet alleen voor sex, maar ook voor overige vormen van de (naasten)liefde bedrijven.

    Zo bezien is loonslavernij een vorm van sex-slavernij. De naastenliefde bedrijven voor geld, een vorm van prostitutie. Er zijn stoep-hoeren (heb je een baanje voor me) en ‘prostituees met klasse’. Bel je bijvoorbeeld een call-girl, pardon, een consultant, dan wordt de naastenliefde duur en met mooie praatjes verkocht.

    Het is verkapte sex-slavernij, omdat wie niet werkt (voor poen), niet zal eten. En dat niet toe zal geven, want een gesprek over dit onderwerp wordt meestal vol van schaamte afgekapt.

  10. @johannes [6]: Nou… het is maar hoe je het bekijkt. Tussen ons als man en vrouw zou je met een glimlach kunnen zeggen dat we slaaf van elkaar zijn en ons aan elkaar laven, maar meer nog, dat we beslist aan elkaar verslaafd zijn. Niet meer zonder elkaar willen.

    Van nature is de vrucht van liefde een gezin met kinderen. In ons geval besloten overheidsdienaren ons gezin uiteen te drijven. En passant kwam nog een ongeboren kind in de (biologische) baarmoeder van mijn vrouw om het leven. Tegenover liefde staan het overheidsapparaten, altijd bereid om te zieken, te verzieken en om het leven te brengen, geen benul hebbende met wie ze eigenlijk te maken hebben. Een heuse slavenhoudersmentaliteit.

  11. Na alles gelezen te hebben;
    Kom ik weer op het punt van, laat het verleden rusten.
    En laten wij van uit deze tijd, een nieuw plan opstellen.
    Waar in wij, de genen die zich daar mee willen bezig houden,
    tot zaken geraken.
    Zaken die de narigheid van voordien, gaan uitsluiten!

    Het is te complex om dit hier te behandelen.
    Om tot iets structureels te komen is het bijeen komen
    een noodzaak!

    Gezien de grote ontevredenheid, die er heerst mbt. ons
    maatschappelijk stelsel, roep ik op tot het regelen van een
    bijeenkomst, om daadwerkelijk verandering en verbetering,
    te ontsluiten.

    De eerste hobbel is, om tot een afspraak te geraken!

    Geef aan hoe, wat en waar en wanneer, als U er aan mee wil werken.

    Nico [11] reageerde op deze reactie.
    peter [20] reageerde op deze reactie.

  12. De Turkse moslimregimes gebruikten ook al veel geroofde Christelijke kinderen om opgeleid te worden om de lastigste klussen te klaren op gebied van verovering van niet-moslimlanden door moslims

    De Janitsaren waren dat. ….

    ratio [12] reageerde op deze reactie.

  13. @Philosoof G&R Eigenwijs [9]: Een verleden moet eerst afdoende afgehandeld worden. Zonder dat blijft allerlei ellende doorgaan.

    Slavenhouders die hebben mishandeld denken dat als ze een slaaf op straat schoppen of in vrijheid stellen, het verleden daarmee begraven wordt. Niets is minder waar. Vooral omdat ze daarmee nog niet slavenhouder-af zijn. De ellende blijft voor andere slaven doorgaan, terwijl slavenhouders daar niet op aangesproken wensen te worden. Zolang dat het geval is, worden problemen slechts verplaatst naar een andere tijd en ruimte en/of over anderen uitgekieperd.

    Een afspraak… mishandelden willen misschien wel praten. De grootste hobbel is altijd de mishandelaar.

    Philosoof G&R Eigenwijs [13] reageerde op deze reactie.

  14. @Cynicus [10]: klopt, het roven van de kinderen is devshirme, als ze de opleiding overleefden traden ze toe tot de janitsaren. Bizar detail, de geboorte registers van de orthodoxe kerk schijnen voor de devshirme gebruikt te zijn….. Het christelijke orthodoxe geloof stond zo ten dienste van de islam…..

    Nico [17] reageerde op deze reactie.

  15. @Nico [11]:
    Elk moment is er een van, nieuw verleden, zo raken wij nooit aan een verandering.
    En blijft alles steeds maar doorgaan zo als het gaat!

    Het geeft natuurlijk, wel voeding aan, als maar door jammeren!

    Maar dat kan het doel toch niet zijn?

  16. Kijk ziekelijker kun je het nooit bedenken, gestolen en onvoerde kinderen tot moordenaars van hun eigen familie en volk te maken,
    de Janitsaren dus, het heeft in wezen niets mer religie van doen, maar gewoon de aard van het beestje, sommige volkeren lopen al van af de jongste tijden tot hun knieen in het bloed van afgeslachte mensen, net als in de beesten wereld, je moet ze onder kennen, en uitroeien, dan komt het paradijs terug op aarde ? zegt men !

  19. @ratio [12]: Het devshirme is niet door moslims bedacht.

    As je in het Oude Testament kijkt, 1 Samuël 8 over de allereerste koning voor Israël, dan zie je dat een vorst zonen uit het volk neemt, de besten onder hen, om hem te dienen. Ook die gedachte was niet nieuw, want daarvoor had Mozes al vastgesteld dat alle eerstgeboren kinderen God (lees; een vorst) toebehoorden. Gezinnen die hun eerstgeborenen wilden houden, dienden een loskoopsom te betalen aan priesters. Dit is een vorm van bloedbelasting; een deel van je eigen vlees en bloed werd gekaapt of anderszins belast.

    Deze informatie was reeds bij de grondlegging van de islam bekend en is kennelijk in een ander jasje gekopieerd.

    Na het ontstaan van het christendom en de islam ontstond het Mongoolse rijk. De keizer daarvan gebruikte een deel van overwonnen stedelingen als frontlinie om volgende steden eenvoudiger te kunnen overwinnen. Als er slachtoffers vallen, dan liefst geen eigen mensen, nietwaar? Verder plukte hij de besten uit overwonnen volkeren om later als bestuurder of officier (t/m generaal) te dienen, vergelijkbaar met de Janitsaren. Ook dat zijn vormen van bloedbelasting.

    Deze informatie was reeds bij de grondlegging van het Ottomaanse rijk bekend en is kennelijk in een ander jasje gekopieerd. Hedendaagse maatschappelijke systemen hanteren deze methode overigens nog steeds.

    Je zou kunnen zeggen… de technologie schreed voort.

  20. @Raimond V. [16]: Satanisme oftewel ’tegenstanderschap’. Die variant komt in allerlei culturen voor, in verschillende jasjes.

    Ik heb eens de Satanic Bible gelezen om te kijken waarover dit nu eigenlijk gaat. Als je alle camouflerende onzin wegstript, blijkt het een levensbeschouwing te zijn á la Sociaal Darwinisme. In het Boek van Lucifer is bijvoorbeeld een vlammende schimprede op allerlei hypocriete onzin, een rede die Jezus niet zou misstaan. De rituelen die zijn bedacht komen erop neer dat iedereen moet krijgen wat ‘ie verdient. De één kansen en waardering, de ander tegenslag t/m de dood.
    Wat ze er niet bij vertellen is dat de krachtbron waaruit ze putten in feite overheidsmachines zijn (vergeet niet; ook de gang naar bijv. een rechter is een ritueeltje).

    Het is allemaal nogal gelaagd. Ook vandaag de dag komen nog ritueeltjes zoals bij Job voor. Een onschuldige die op de korrel wordt genomen, gewoon omdat het kan en om eens te kijken op welke manier de betrokkene bruikbaar en inzetbaar is. Een spelletje schaak met mensen als schaakstukken. Tegen de tijd dat ze in een andere positie zijn gekomen mogen ze dan kennelijk satanist worden en vervloekingen of juist zegeningen over mensen uitstorten, dit keer mensen die het daadwerkelijk verdienen 😉 Tsja… je wordt niet zomaar satanist natuurlijk.

    Raimond V. [32] reageerde op deze reactie.

  21. Beste johannes [6] en Raimond V. [16]: Omdat er een taboe rust op de man vrouw relatie en op Lucifer, hier voor jullie iets wat tot denken stemt, een kopietje uit een zelfgeschreven artikeltje over beroepen en roepingen.

    Ter inleiding
    In dat artikeltje worden de twee oudste beroepen van de mensheid beschreven:
    – Schoonmaker als in mentale hygiëne
    – (Zelf)opvoeder

    Deze beroepen zijn noodzakelijk voor de oudste roepingen:
    – Je eigen ijkmeester worden, met de wet- en regelgeving van ‘moedertje natuur’ als ijkpunt
    – Het produceren van een volgende Lucifer

    De anatomie van een Lucifer
    Anatomisch bestaat een Lucifer uit een staafje (man) en een kop (vrouw) die als een Kroon over het staafje geschoven wordt. Een man en vrouw kunnen best lol hebben als ze als een paar schoenen langs elkaar heen leven, af en toe eens tegen elkaar aanwrijven (liefst zonder te botsen), maar interessant wordt het leven pas echt na mentale vereniging van deze schijnbare tegenpolen. Hoe verhoudt de oorlogsgod Mars zich met de godin van de liefde Venus? Bij conflicten een dominerende gebruiker tot hij leert om uitsluitend als beschermer en vergelder op te treden!

    Als een man en vrouw de twee oudste beroepen en roepingen serieus nemen, dan ontstaat niet zomaar een Lucifer, maar een stormlucifer. Een eenheid die ook in stormachtige noodsituaties functioneert.

    De analogie van een Lucifer is veelzeggend: Heeft iemand de euvele moed (moed met een euvel) om tegen de grenzen van Lucifer aan te schuren, dan ontsteekt allereerst de vrouw in vlammende toorn (‘is hij/zij gek geworden?!?’), waarna de man haar vlam brandend houdt totdat een situatie gezond is geworden. Ze kunnen samen het licht van inzicht en warmte verspreiden, maar je moet je fikken niet aan hen branden.

    Zo zie je maar… er bestaan nogal misverstanden over een Lucifer. Waarderen is gezond, vereren niet.
    Verder is het tegen elkaar uitspelen van man en vrouw dé strategie om hen zwak te houden.

    François Van Mol [21] reageerde op deze reactie.

  23. @Nico [19]: Nico ik heb met veel interesse uw reacties gelezen. Man !! jij hebt iets te vertellen .Jij weet over wat je praat en onderbouwd alles goed met de geschiedkundige feiten en de nodige filosofie. Je verwoord mijn gedachten . Het ontbreekt mezelf echter ,waarschijnlijk omdat ik ook onvoldoende geschiedenis heb gestudeerd. En het geschreven woord mij niet gegeven is .Ik wou dat ik jou tot mijn vrienden kon rekenen . Deze post kon ik niet laten !! 🙂

    Ratio [22] reageerde op deze reactie.
    Nico [23] reageerde op deze reactie.

  25. Beste François Van Mol [21]: Dank voor de waardering. Blaas het a.u.b. niet te ver op. Een leerzame belevenis die we meemaakten:

    Op een dag zei een Arabier tegen me: “Je bent een jinn!”. Van jinn komen de woorden genie en genius, in Europa ook wel bekend van de geest in de wonderlamp. Voor een jinn is alles mogelijk. Hij is in staat om de wensen van anderen te vervullen, het verlangen van het hart van anderen werkelijkheid te laten worden. Ik moest deze man terugbrengen naar de realiteit en zei: “Ik ben man net zoals jij. Ook jij kunt als een jinn worden. Wil je dat?”.

    Wederzijdse waardering is prettig, maar het moet geen voetstuk worden. Dat hindert gezonde communicatie.

  26. Aangezien ik tussen de bedrijven door broed op een artikeltje over slavernij… heeft het onderwerp mijn interesse.

    Slavernij bestaat op uiteenlopende wijzen; sommige ervan zijn gezond (zie bijv. reactie 8), andere gaan gepaard met mishandeling en zijn schadelijk t/m dodelijk.

    Philosoof G&R Eigenwijs schreef in reactie 9 dat het goed zou zijn om een gesprek aan te gaan. Peter in reactie 20 dat de meesten nog niet aan verandering toe zijn. Anders uitgedrukt; begin bij jezelf en ga later eens in gesprek, wanneer de tijd daarvoor rijp is. De vraag is dan; wanneer is de tijd rijp? Hoe weet je dat? En, wie kies je dan als gesprekspartner?

    Stel je bent slavenhouder en hebt mishandeld. De slaaf aanvaardt dat niet langer. Wat doe je dan? Eén van de methoden is een procedure zoals het experiment van Schrödingers kat. Tijdelijk opsluiten, op slinkse wijze (manipulatief) kijken of bepaalde eigenschappen wel of niet aanwezig zijn. Als mishandelaar zou je niet willen dat de rollen omgedraaid worden, nietwaar? Wat zou die slaaf gaan doen als ‘ie vrijgelaten wordt? Daarover moet enige regie behouden worden. Tijdens zo’n fase kan er wetenschappelijk onderzoek op de betrokkene losgelaten worden, zoals:

    a) De Implicit association test: Hou iemand bezig met verhaaltjes en kijk welke verbanden iemand legt om te peilen. Schemert er een backfire door?

    b) De Reid technique: Schotel iemand scenario’s voor, kijk of er ergens een gevoelige snaar geraakt wordt en kom dan als ‘redder in nood’ op de proppen met een fopspeen (Engels: pacifier) onder het motto: “Kijk eens, ik geef je de mogelijkheid om je dromen waar te maken”. Als je de uitspraak van Reid omdraait, dan krijg je “dear”. Doe alsof je van de betrokkene houdt, geleid een fopspeen tussen diens lippen en je houdt jezelf op die manier veilig door regie te behouden en iemand tevreden te stellen. Waarmee een individueel geval op het oog is afgehandeld, maar het systeem van slavernij voor anderen in stand blijft. De slavenhouder handhaaft zijn positie, de positie van andere slaven verbetert niet. Tsja… dat is geen oplossing natuurlijk.

    De praktijk leert dat slavernij als systeem pas ophoudt wanneer een hogere macht daartoe beslist. Zo werd in de VS wetgeving aangepast. Hoewel er nog wel een burgerrrechtenbeweging á la Martin Luther King jr. nodig was om het proces in een gezondere richting te buigen. En nog steeds is de nasleep niet afdoende afgehandeld. Waarom? Omdat het de voormalige slavenhouders waren die beslisten onder welke voorwaarden slavernij opgedoekt diende te worden. Dan wordt de balans nooit geheel rechtgetrokken richting daadwerkelijke genoegdoening (‘genoeg doen’), omdat de voormalige slavenhouders de regie angstvallig wilden behouden en problemen doorschoven naar toekomstige generaties. Waarna die toekomstige generaties luidkeels verkondigen dat ze niet verantwoordelijk zijn voor wat er voor hun geboorte is gebeurd, wat ten tijde van de afschaffing uiteraard voorspelbaar was. Op die manier blijven spanningsvelden in de loop der generaties bestaan en kan de enkeling die zijn positie verbetert dat alleen doen door precies zo te denken en doen als de voormalige slavenhouders wensen. Dat is de grondslag van de (misplaatste) superioriteitsgedachte: “Als iedereen wort zoals ik, dan wordt alles beter!” Een aperte leugen overigens.

    Om een definitieve punt achter een onverkwikkelijk verleden te zetten, moet dat afdoende afgehandeld worden. Genoegdoening betekent ‘genoeg doen’ om de weg vrij te maken naar een gezonde(re) toekomst.

    De vergelijking met bloedgroepen dringt zich op. Er zijn drie groepen: A (alfa, slavenhouder, trendsetter), B (bèta, slaaf, trendvolger) en O (neutraal). Als het tussen groep A en B wringt, dan kan alleen O erop aansturen dat de boel op een gezonde manier wordt afgehandeld. Vergelijk dat met kinderen in een gezin die ruzie maken; A en B liggen met elkaar in de clinch. Ouders (groep O) kunnen dan een doorbraak forceren door, zoals dat een goede opvoeder betaamt:
    – De kids in een kamer neer te zetten en te zeggen: “Je komt er niet uit voor dit op een gezonde manier is opgelost”
    – Als de kids na verloop van tijd niet glimlachend naar buiten komen, de kamer binnen te gaan, knelpunten in kaart brengen, in wetenschappelijke termen de filosofie, psychologie en sociologie ontrafelen, de kids daarover onderwijzen, daarmee verziekte denkwijzen genezen, als rechter een vonnis vellen dat de kids dienen uit te voeren (stappenplan)

    Het moge duidelijk zijn dat de mensheid reeds eeuwenlang aanmoddert met veronderstelde geneeswijzen voor sociale problematiek, maar dat de ‘final solution’ kennelijk niet gevonden is. Op het moment zit er weer eens een beschaving aan het einde van de vervalfase.
    Op nationaal niveau zou je kunnen stellen dat aanmodderen misschien opgelost kan worden door een ander staatshoofd aan te stellen, op federaal niveau door een (andere) keizer aan te stellen. Maar eigenlijk… is de wereld een dorp geworden maar ontbreekt er nog een dorpshoofd (bloedgroep O) die allerlei groepen A en B in allerlei uithoeken van de wereldbevolking zou aanpakken zoals goede ouders zouden doen. Hoewel… zo’n dorpshoofd (een Lucifer, bestaande uit man en vrouw) in feite meer een spiritueel leider zou zijn die voor de verandering een gezonde filosofie zou doceren.

    peter [25] reageerde op deze reactie.

  28. @peter [25]: Toen Marokkaanse kroonprins (tegenwoordig koning) naar de universiteit ging en colleges over filosofie volgde… kwam hij thuis en zei hij tegen zijn vader dat hij vond dat het vak filosofie verboden moest worden. Kennelijk was het daarna inderdaad enige tijd verboden.

    In Marokko zei iemand tegen ons “Je schrijft over filosofie? Daar kun je niet mee doorgaan, daar kun je niet van leven”. Anderzijds hangen er daar overal foto’s van het staatshoofd die er wel degelijk van leeft 😀
    Los van de professoren op universiteiten natuurlijk.

    Het lijkt me wel interessant om eens met wat staatshoofden te praten over de toestand in de wereld, hoewel geen monoloog á la dr. G.B.J. Hilterman vroeger op de radio.

    Misschien weet je dat staatshoofden een soort omgekeerde versie van Roma zijn. We hebben tijdens vele ontmoetingen in huiskamers ervaringen opgedaan met Roma. Sommige zijn gewiekste zwendelaars, andere waardevolle mensen. Ik stel me zo voor dat dat ook onder staatshoofden het geval is… Als je door ervaring weet waar je op moet letten, maakt dat gesprekken wat makkelijker.

    peter [27] reageerde op deze reactie.

  30. @peter [27]: Je beseft dat dit een filosofische stelling is? 😉

    In de prille beginfase klopt die stelling, denk aan belangenconflicten. Conflicten inzake veronderstelde belangen die soms niet meer zijn dan hersenscheten. Daar ga je dan eens rustig over praten zodat verhitte koppen wat kunnen afkoelen en hun verstand kunnen terugvinden.

    Hoger op de escalatieladder staan conflicten waar reeds schade is ontstaan (een gevolg van een oorzaak) die rechtgezet moet worden (gevolg is oorzaak geworden in een oorzaak-gevolg keten). Als een bespreking dan geen gevolgen zou krijgen, blijft het conflict bestaan.

    Eerder vergeleek ik een keten van oorzaken en gevolgen met een goederentrein met duwlocomotief, de primaire oorzaak.
    Je kunt ervoor gaan staan en vanaf een symptoom naar de primaire oorzaak gaan. Soms kan dat vrijwillig, soms moet je dat proces forceren.
    De primaire oorzaak is niet de eerste die iets eist, maar degene(n) die ideeën inzaaien waarvan de uitvoering afgedwongen wordt. Als het dwingende element uit ingezaaide ideeën gehaald wordt, zou dat een behoorlijke vooruitgang zijn. Eigen initiatief is ook véél leuker dan orders uitvoeren…

    peter [31] reageerde op deze reactie.

Nieuwere reacties »

Comments are closed.