Krijgt u een baby? Bezoek dan deze site. Wetenschappelijk verantwoord speelgoed voor iedere fase van uw baby. Voor een optimale sociale en emotionele ontwikkeling van uw kleine. Onmisbaar voor de ontwikkeling van cognitieve en fysieke vaardigheden. Van bijtringen, tot looptelefoons. Alles gericht op de toekomst van uw nageslacht.

Veel ouders kiezen voor de professionele opvang van hun kinderen door de pedagogische medewerkers van het kinderdagverblijf. Als de peuters 4 jaar zijn neemt de overheid het stokje deels over. Tot de 18 jarige leeftijd geldt er leerplicht. De kerndoelen voor de basisschool zijn ooit door de CDA minister Maria van der Hoeven na wetenschappelijk advies teruggebracht van 115 naar 58.

Deze basisdoelen zijn bijvoorbeeld: (36) De leerlingen leren hoofdzaken van de Nederlandse en Europese staatsinrichting en de rol van de burger en (38) De leerlingen leren hoofdzaken over geestelijke stromingen die in de Nederlandse multiculturele samenleving een belangrijke rol spelen, en ze leren respectvol om te gaan met verschillen in opvattingen van mensen.

De doelstellingen van het middelbaar onderwijs verschillen. De Nederlandse kinderen kunnen verder profiteren van een scala van sportclubs en vandalisme bestendige openbare speelplaatsen.

De maakbare modelburger

Onze kroost wordt van de wieg tot de puberteit begeleid door professionele krachten. Zelden is er zoveel geld besteed aan de ontwikkeling van de kinderen. Van high tech kinderzitjes in de auto tot volledig uitgedachte kinderwagens. Van het rijksvaccinatie programma tot regels voor buitenschoolse opvang.

Echter. We weten allemaal. Geluk is niet te koop. Is een goede toekomst van onze kinderen dan wel te koop? Jagen we niet een illusie na? Geschapen door multinationals die ons aanpraten dat uw kind iedere maand nieuw speelgoed nodig heeft voor zijn ontwikkeling? Door de kinderopvang bedrijfstak die ons wijs maakt dat zij met hun pedagogische specialisten het beste voor hebben met uw kinderen? Door een overheid die ons wijs maakt dat kinderen moeten voldoen aan 58 leerdoelen? Waaronder tolerantie voor intoleranten, en liefde voor de EU.

Onze kinderen worden gekneed tot modelburgers volgens de ambtenarren van het ministerie van onderwijs. Onze kinderen zijn een bron van inkomen voor het grootbedrijf. En voor de lokale kinderopvang. Is er nog ruimte voor de kinderen om kind te zijn? In deze wereld die enerzijds gelooft in het maakbare kind? En die anderzijds het kind als verdienmodel heeft omarmd?

Een pleidooi voor het kind zijn

Kind zijn is voor mij een semi anarchistische fase van ontdekken. Vaak zonder volwassenen. Kan ik de overkant van de sloot bereiken? Wat gebeurt er als ik dit in de fik steek? Verliezen met knikkeren. Je eigen hut timmeren. Door het dorp fietsen. Dingen verzamelen, en opbouwen. Samen spelen. Samen stoeien en vechten. De wereld ontdekken. Vallen en opstaan. Geen rubbertegel jeugd. Zonder wrijving geen glans.

De speelvelden van mijn jeugd waren zeer zelden de speelplaatsen die waren bedacht door ambtenarren, ik bouwde hutten, maakte fietscross veldjes, bouwde dammen in sloten, zocht naar bierflesjes op de bouwplaats, metselde muurtjes op dezelfde bouwplaats, beklom steigers, bouwde vlotten, gooide blauwe campinggas containers in het vuur, ging schotsie bommen, beklom het dak van de fietsenstalling, organiseerde een demonstratie met spandoeken en al tijdens het speelkwartier tegen het schoolhoofd.

Een gekleurde conclusie

De huidige jeugd is gewend een radartje te zijn in een als maakbaar geachte samenleving. Dingen die een gezonde jongen doet zijn nu problematisch en doen hem bij HALT belanden. Ook een bedrijfstak op zich. Stoei en vechtpartijtjes, kattenkwaad, het is een essentieel onderdeel van opgroeien tot man. Ook al is het niet helemaal NAP conform. Stoeien en soms een keer een paar klappen incasseren of uitdelen is voor een prepuber en een puber volgens mij even natuurlijk als het ontdekken van meisjes. Dit wordt de huidige generatie ontnomen. De leraren tijdens de basisschool zijn vervangen door leraressen. De basisschool is verre van genderneutraal, meesters komen bijna niet meer voor. Tijdens een kritieke fase van het opgroeien ontbreekt het mannelijke rolmodel. Directe communicatie wordt vervangen door psychologische druk. De ouders dienen het spel mee te spelen, en de kinderen naar door de staat gesanctioneerde scholen te sturen. En voelen zich schuldig als ze niet de juiste kinderwagen kopen, of niet het juiste speelgoed kopen waardoor de ontwikkeling van hun kind achter gaat lopen.

Kinderen moeten weer kind zijn. Er moet ruimte zijn die van hun is, braakliggende landjes waar zij soeverein zijn. De kinderen moeten niet langer als maakbaar door de samenleving beschouwd worden. De opvoeding behoort aan de ouders. En niemand anders. Er moet vrije schoolkeuze zijn waarbij de overheid geen kader schept met leerdoelen. Kinderen horen niet gezien te worden als een voedingsbodem waarop ambtenarren en multinationals parasiteren.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

9 REACTIES

  1. Dat is taal naar mijn hart Ratio!

    Verder. Er is een groot verschil tussen scholing en educatie. In 1927 definieerde een woordenboek educatie als volgt:

    “Aangeboren talenten en vaardigheden van een mens zichtbaar maken door het meegeven van kennis over talen, wetenschappelijk redeneren, geschiedenis, literatuur, retoriek, etc. – de kanalen waardoor deze mogelijkheden zouden opbloeien en [de community] dienen.”

    Bron: The New Century Dictionary of the English Language (Appleton, Century, Crofts: New York, 1927)

    Dat dienen is een term van christelijke herkomst – geforceerde naastenliefde onder dreiging van hel en verdoemenis. Als het vrijwillig gemaakt wordt heet het schenken. Verder werden zwarte Afrikanen in wit Amerika niet als mens maar als bezit beschouwd. Dus vervang ‘mens’ door ‘een ieder’ en je begrijpt het doel van educatie ?

  3. Mooi geschreven! Je vergeet nog te melden dat jongens voor het minste al aan de medicatie moeten want te druk voor de juf die tamme kindjes in de klas wil.

    Als HALT had bestaan in mijn dagen dan had ik wel 10 keer jeugd-TBS gekregen. Heb flink wat kattekwaad uitgehaald vroeger. En als je een klap voor kanus kreeg van een boze buur, dan had je het, volgens je ouders, er zelf wel naar gemaakt.

  4. Heel erg waar, kinderen moeten kind kunnen zijn. Zonder stempels, grote verantwoordelijkheden of reflecties op het eigen gedrag/resultaten. Zelf kan ik mijn kinderen er nog even van onthouden om in het “strenge” scholensysteem te stappen, door groep 1 en 2 zelf les te geven. Maar ze moet wel de cito toetsen ondergaan vanaf groep 1! Belachelijk! Ben er al over in discussie gegaan met mijn dochters mentor maar tja, het beleid schrijft het voor. Dat ze een jaar langer gaat kleuteren zie ik als een zegen. Zo kan ze langer kind zijn. Door het zelf lesgeven kan ik ook gewoon bedenken dat we vandaag geen les doen en lekker buiten gaan spelen. Als ik nu zelf jong was geweest zou ik het niet redden op een gemiddelde basisschool. Te druk, te veel, te prestatiegericht. Gevolg: verminderd zelfvertrouwen, faalangst en slechte resultaten. Als de tijd komt dat ze dagelijks naar school gaan zou het me niks verbazen als ik me flink ga bemoeien met de school. Tot die tijd, laat ik ze lekker spelen. En speel ik zelf ook mee ;).

  5. Laten we de meiden niet vergeten. Jongens, juffen, meesters en schoolhoofden zijn kennelijk zo bang voor hun ‘sexuele energie’ dat ze op school liefst de tanden worden getrokken om te voorkomen dat ze als heksen op bezemstelen gaan rondvliegen. Da’s nogal angstvallig en rigide.

    Maar ja… aan de andere kant heb ik een eenmaal opgegroeide meid (destijds rond de 60 jaar) zien klapperen met haar kunstgebit. Totaal hysterisch. En nee, dit verzin ik niet. Als bewijs kan een andere ooggetuige getuigen. Dat komt er nu van. Een heel leven bang gemaakt en in een hoekje gedrukt. Daar komen de gekste dingen van.

    Hieruit volgt dat als mannen iets te klagen hebben over meiden of vrouwen, ze maar beter eerst maar eens nadenken op welke manier ze allerlei gekte helemaal zelf hebben veroorzaakt, door zelf gek te doen.

    Voor de goede orde: Dit verhaal over meiden en vrouwen is zowel letterlijk als figuurlijk bedoeld. Een beschamende vertoning voor mannen. Hoewel gelukkig niet alle mannen en vrouwen hetzelfde zijn (oppassen met generaliseren dus).

  7. @jhon [5]: Je kunt dat artikel wat je plaatse ook omdraaien. Het gaat traditioneel namelijk om de wensen van ouders. Maar als kinderen die ouders nu niet (meer) willen vanwege perversiteiten? Zou het niet een idee zijn om die ouders te euthanaseren? Kunnen ze ook geen schade meer aanrichten…

    Ik gooi het balletje even met een knipoog op omdat kinderen de toekomst hebben. Het gaat dus om de kinderen, niet om de ouders. Daar zijn niet alle ouders zich van bewust. Dat wil niet zeggen dat kinderen zoals bij de eenkindpolitiek in China als een prinsje of prinsesje behandeld moeten worden, maar wel dat als ouders niet bereid zijn om te investeren in een deugdelijke opvoeding, ze geen verdwaalde projectielen moeten gaan rondschieten. Dat is overlast genereren, niets meer of minder. En een probleem… pak je bij de bron aan, toch?

    Nico [7] reageerde op deze reactie.

  8. @Nico [6]: Stel jezelf de opvoeding van ouders beeldend voor als een Missile guidance system of equivalent. Van nature een Q-system dat door ouders wordt geproduceerd, hoewel er een Delta-system aan toegevoegd kan worden voor koerscorrecties, zoals delta-patches op software.

    Er dwalen tijdens de kritische fase in opvoeding teveel verdwaalde projectielen rond, zonder door ouders van een Q-system te zijn voorzien, die met alleen een Delta-system (vanuit de omgeving) niet meer bijgestuurd kunnen worden. Tenzij ze zelf versneld een innerlijk Q-system ontwikkelen. En daartoe moet eerst motivatie ontstaan.

Comments are closed.