Je hebt klassiek liberalen, minarchisten en anarcho kapitalisten. Klassiek liberalen en minarchisten zien een rol voor de overheid. Anarcho kapitalisten niet. Anarcho kapitalisten stellen dat als een staat een territoriale monopolist is, die de macht heeft te beslissen over alle conflicten, inclusief conflicten van de onderdanen met de staat, dat er dan geen sprake meer kan zijn van prive eigendom. Zelfs al wordt dit door een grondwet geborgd. Of door trias politica.

Laten we het simpel houden en stellen dat de grenzen van je stad en je staat samenvallen.

Stel dat je in een stad woont die bepaalt of je mag vertrekken of niet. Die grenscontroles invoert, en bij de stadspoorten of de luchthaven controleert of je nog openstaande boetes hebt uitstaan en of je nog belasting schulden hebt, of anderszins niet mag reizen. De stad bepaalt hoeveel geld je mag meenemen over de grens.

Stel dat de stad bepaalt hoeveel belasting je moet betalen. Stel dat in conflicten met de stad je naar de stedelijke rechtbank moet gaan met functionarissen die betaald worden door de stad. Stel dat de stad de BTW met 50 procent verhoogt van 6 naar 9 procent. En dat dit een beslissing is die je niet eens mag aanvechten bij de stedelijke rechtbank.

Een anarcho kapitalist stelt dat je intussen gevangene bent geworden van de stad en dat er niet langer sprake kan zijn van prive eigendom. De stad dient volgens hem te worden bestreden. De stad is geen hoeder van eigendom en recht maar een schender van eigendom en recht. Het alternatief is private law. Het individu verdedigt zichzelf of huurt mensen in om hem te verdedigen. Het individu heeft volledige contract vrijheid, en bepaalt zelf welk rechtbank of mediator bij conflicten van toepassing is.

Een minarchist ziet dit anders. Die stelt dat zo lang de stad zich maar bezig houdt met binnen en buitenlandse veiligheid deze stad gerechtvaardigd is om belastingen te heffen. Een minarchist stelt dat de binnen en buitenlandse veiligheid niet in voldoende mate middels private law is te handhaven. Hoe kunnen individuen of groepen van individuen weerstand bieden aan expansionistische steden of staten? Zelfs duizenden jaren geleden was in “de beschaafde gebieden” sprake van sterke steden die uit waren op de dominantie van de toenmalig bekende wereld, de middellandse zee. Bijna iedere stad werd gedwongen te kiezen, hoe kunnen dan anarcho kapitalistische nederzettingen overleven? Een minarchist beschouwt zich als een realist. De staat is nu eenmaal een noodzaak. Of je wil of niet. Zeker ook in de huidige complexe wereld.

Klassiek liberalen hebben een nog realistischer standpunt. Alhoewel…. Voor bijna iedere Nederlander is ook dit een brug te ver. De verzorgingsstaat en de massale interventies in de marktwerking dienen immers te worden afgeschaft.

De vraag is in hoeverre u zich wenst te onderwerpen aan dwang. Het dwangmatige heersen is een rode draad door de geschiedenis. Of het nu door monarchen gebeurt of door een democratische heerser. Kenmerk is nog steeds dwang. Geen enkele ideologie die de dwang onderbouwt is houdbaar gebleken. Monarchisme, kolonialisme, nationalisme, nazisme, communisme, keer op keer worden de ideologieën die dwang goedpraten verworpen.

Wellicht is het goed om een ander traject te bewandelen. En dat de mensen nu eens de basis van dit alles, de rode draad van ellende, de dwang gaan verwerpen. Of in ieder geval in hoge mate te verminderen. Met meer eigen verantwoording, minder belasting en dus meer eigen geld voor de burgers. Minder regelgeving dus meer vrijheid. Burgers die zelfstandigheid terug eisen. Die wetten niet willen aanpassen maar willen schrappen. Die bescherming voor grote bedrijven, maar ook speciale wetgeving voor minderheden, wensen af te schaffen. We zien dan wel waar we uitkomen. Ik ben van mening dat minder dwang uiteindelijk bevrijdend werkt.

 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

22 REACTIES

  1. Als een anarcho kapitalist zichzelf beschermt is dat (terug)dwingend. Het gaat dus niet om het verwerpen van dwang an sich, maar om het verwerpen van de voorliggende stap, dwang die corrigerende dwang veroorzaakte.

    Dit was een hekel punt van eerdere beschavingen. Bijv. de Indusbeschaving deed het zonder dwang, maar viel uiteen vanwege klimaatverkilling; mensen hadden kennelijk geen zin om elkaar behulpzaam te zijn en wilden elkaar niet dwingen. Opvolgers militariseerden á la “heb je geen zin, dan maak je maar zin” om in ieder geval basale voorzieningen draaiende te houden. Iets dergelijks gebeurde ook wat later bekend werd als Amerika. Daar plofte een beschaving die dwang verwierp, als een vulkaanuitbarsting, omdat een elite het te bont maakte, waarna de opvolger gemilitariseerd werd met hetzelfde doel als bij de Indusbeschaving.

    Hiermee (het onderwerp dwang) heeft Ratio een cruciaal aandachtspunt gevonden waarop gekeken kan worden hoe het ook anders zou kunnen. Op dat aandachtspunt. Hoewel… er misschien verder terug gegaan moet worden in de tijd om écht sociaal gezond in beeld te krijgen. Want ooit… wás het geval. Hoewel destijds misschien nog niet begrepen werd waarom dat eigenlijk zo was.

  2. Hoe je als kleinere entiteit te verdedigen tegen een grotere entiteit is een universeel probleem en van alle tijden. Het is niet bepaald een lolletje om bv als galeislaaf je dagen te slijten. Dus dat mensen bereid zijn daar wat vrijheden voor op te geven valt goed te begrijpen. Voor de vuist weg stellen dat mensen dat maar niet meer moeten doen heeft veel weg van leunstoelanarchisme.

    Ik vind sowieso dat nogal wat van die vrijemarktanarchisten, waarvan ik er overigens zelf ook een ben, veel overeenkomsten vertonen met oude marxisten. De ene zegt: “Schaf de staat af en er zijn nauwelijks problemen”, de ander zegt: “Laat de staat alles regelen en het paradijs op aarde zal gerealiseerd worden.”

    In beide gevallen volgt de oplossing de analyse dat er 1 probleem is. Los dat op en je bent klaar. Dat getuigt toch van een eendimensionaal simplisme wat enkel infantiel genoemd kan worden.

    Kritisch fan [5] reageerde op deze reactie.
    Ratio [8] reageerde op deze reactie.
    Ratio [17] reageerde op deze reactie.

  3. – ’t hele stuk is waar .
    Al die gekopiëerde kt-versies houden deze matrix in stand.

    Geen éen uitgezonderd .

    Je begrijpt onze gevangenis niet , OP .
    Daarom zul je er ook nooit uit komen .
    Want een-dimensionaal denken .

    Door de wolf of door de leeuw opgegeten worden –
    maakt dat wat uit ?

    jij zit Muurvast in dit matrix dualisme
    van zgn ‘goed tegen kwaad’ –
    zonder te begrijpen dat je UIT deze matrix moet komen .

    Slecht stuk .
    Geschreven door een betwetend Ik .

  4. .. vreselijk stuk .
    Alsof een gevangene eerst de cipiers de schuld geeft ,
    daarna de gevangenis-kantine ,
    en vervolgens de reclassering prijst omdat hij verder kan leven in de gevangenis BUITEN de gevangenis .

    mens
    wat slecht .

    dáardoor komen wij niet uit deze hel
    door types als jij met jouw ‘denken’ .

    Gedelete in 3 , 2 , 1 …..

  6. Ik heb, wij hebben geen enkel probleem gehad in ons lange leven, niet politiek geëngageerd natuurlijk na het fiasco van het communisme socialisme liberalisme, whats in a namen, de rode draad succesvol ontweken, het gemanipuleer niet willen horen, gewoon ons eigen leven geleden, ging prima, en nog steeds na 82 – 83 ig jaren, dit wil niet zeggen dat we geen fouten hebben begaan, helaas wel, maar dat hoord er bij, groet !

  7. “Klassiek liberalen hebben een nog realistischer standpunt. Alhoewel…. Voor bijna iedere Nederlander is ook dit een brug te ver. De verzorgingsstaat en de massale interventies in de marktwerking dienen immers te worden afgeschaft.”

    Deze zin kwam plots na een lang en gedetailleerd contrasteren tussen AK en Minarchist.
    Onduidelijk is nu waarin Klassiek Liberalen zich verder van Minarchisten onderscheiden.

    Ratio [9] reageerde op deze reactie.

  8. @Keinstein [2]: ***Ik vind sowieso dat nogal wat van die vrijemarktanarchisten, waarvan ik er overigens zelf ook een ben, veel overeenkomsten vertonen met oude marxisten. De ene zegt: “Schaf de staat af en er zijn nauwelijks problemen”, de ander zegt: “Laat de staat alles regelen en het paradijs op aarde zal gerealiseerd worden.” In beide gevallen volgt de oplossing de analyse dat er 1 probleem is. Los dat op en je bent klaar.***

    ik zeg niet dat het simpel zal zijn. De staat is er niet voor niets. De staat weet keer op keer de burger te overtuigen dat ze noodzakelijk is. De burger zoekt immers niet in de eerste plaats vrijheid. Dit is een harde les voor liberatriers. Je zal goed moeten begrijpen waarom de burger voor de staat kiest alvorens je naar een samenleving kan waar de burger meer eigen verantwoording wenst te dragen. Maar dat laatste is wel de juiste weg

    Keinstein [14] reageerde op deze reactie.

  9. @Scrutinizer [7]: de tegenstelling minarchist versus AK vind ik gemakkelijker te maken dan klassiek liberaal versus minarchist. Klassiek liberalen zien soms naast de binnen en buitenlandse veiligheid een rol voor de staat in de vorm van scholing. En soms gaan ze verder.

  10. Er duiken op deze pagina allerlei labels op, die het ene verschijnsel scheiden van het andere. Vandaar dat ik, net als in de laatste alinea van het artikel, naar – niet een label maar – inhoud wees – dwang. Wie begint ermee? Het begin van een oorzaak – gevolg keten.

    loNe noemde ook een label, the Matrix. Inhoudelijk is dat een verschijnsel, de schijnvertoning. Gerelateerd aan andere verschijnselen. Om de een of andere reden is ervoor gekozen om van culturen een soort surprise pakket te maken, in Amerika bekend als een Mystery box. Het is niet wat het lijkt, maar je kijkt tegen een verpakking aan die je dan maar moet zien te openen om de inhoud tevoorschijn te toveren.
    Velen ageren tegen een dergelijke schijn. Niet zonder reden. Die reden vergt voldoende kennis van de innerlijke natuur.

    Ken je de Amerikaanse uitdrukkingen ‘what’s your game’ en ‘you can drop the act’? Die staan niet alleen voor het masker van je geacteerde persoonlijkheid (van het Latijnse persona, ‘masker’) te laten vallen.
    In de Oude Wereld zijn muren bedacht, die tegenwoordig als bureaucratische muren kunnen beweging om op je af komen. Bijvoorbeeld via een brievenbus je woonkamer in. Het is een act (optreden) ten gevolge van een act (decreet of wet).
    Terwijl de één zich achter een muur van hardheid of zwijgzaamheid plaatst, een act, kan de ander een wolkje ‘sociale lijm’ voor zich uit spuiten met geveinsde ‘aardigheid’, een act. Dit soort acts verhullen (mogelijk gebrek) aan inhoudelijke interesse en lijken wat op verslavingen aan bepaalde smaken. De één lijkt een voorkeur te geven voor bitter, zout of zuur, de ander lijkt een suikerverslaving te hebben (zoete woorden, zo niet bijv. gif spuiten).

    Dit soort acts hebben gevolgen voor het sociale milieu van je leefomgeving. En het klimaat dat in de lucht hangt tijdens een ontmoeting, zodat een ontmoeting (of juist een gebrek daaraan) bijvoorbeeld een lage- of hogedrukgebied kan worden event. compleet met statische electricteit en bliksem.

    Als je op deze manier naar allerlei verschijnselen kijkt die nu gelabeld worden, dan komen ze anders binnen. In Amerika en Europa lijkt organisatie en technologie centraal te staan. Constructies en regelingen met een bepaalde verpakking. Het kan machinaal overkomen, inclusief pseudo-vrolijke verkoop-acts. In Afrika lijkt men heel sociaal, maar zijn allerlei sociale rituelen in feite óók constructies en regelingen om te verpakken en inhoud te verhullen. Eigen ervaring: In Afrika heb ik bij zowel locale als Europese sociale presentaties te vaak iets gedacht als ‘drop the act’.

    The Matrix die loNe noemde wordt meestal betrokken op mysterieuze bestuurlijke regelingen en een schijnwerkelijkheid (beeldvorming). Een oude traditie. De godsdiensten uit Mesopotamië die via Abraham tot het judaïsme, christendom en islam leidden staan ook wel bekend als mysterie-godsdiensten. Hoewel ze eigenlijk een religieus praatplaatje zijn voor bestuurlijke structuren, die eveneens mysterieus zijn totdat inwijding plaatsvindt.

    Waarom hieraan aandacht besteden? Het is een aandachtspunt. Zonder een schijnwerkelijkheid kan veel soepeler kennis gemaakt worden met inhoud. Dan kan iemand erin groeien zoals dat heet, iets anders dan ingewijd moeten worden. Het ritueel optrekken van een hinderlijke schijnwerkelijkheid is een cultureel verschijnsel, niet meer dan dat. De één vindt het eervol om te doen, de ander heeft er last van omdat het hindert, voor beiden is het een belasting om te produceren of ervaren. Zo’n cultureel verschijnsel kan ook anders ‘ingesteld’ worden, zodat de (puur natuurlijke) afkeer jegens schijn niet langer systematisch gevoed wordt.

  11. In de titel van het bovenstaande artikel lijkt het alsof er een oorzaak-gevolg keten van rechts naar links loopt. Hoewel het slechts labels zijn. Misschien werkt het heilzaam om eens te kijken naar Klassiek Liberalisme.
    Eerlijk is eerlijk, als racist die het ras ‘liegebeest’ liefst uitgeroeid ziet, is het best grappig om van die liegebeestjes die onder schedelpannen huizen tot bloederige hoopjes te maken die vervolgens uitgepoept kunnen worden ?

    Liberalen gebruiken wereldwijd de kleur blauw. Recent las ik dat in de scheepvaart kleurcodes gebruikt worden: Blauw voor stuurboord (rechts), rood voor bakboord (links). Relevant voor de ‘olietanker van de staat’ die eigenlijk een containerschip is met vakjes waarin een ieder ondergebracht moet worden, om het gewicht zorgvuldig te verdelen. Een schip dat allerlei kenmerken van een trekschuit vertoont.

    Liberalen zijn kennelijk hun afkomst vergeten. Wat nu ondernemerschap wordt genoemd, begon als individuele zelfstandigheid (nu bekend als freelancer, ZZP). Totdat de zelfstandige plannen maakte waarvoor anderen ingeschakeld moesten worden en niet koos voor een projectteam maar voor hiërarchie.
    Het is niet zonder reden dat wie liberaal stemt meestal wel als een belasting-, loon- of schuldslavenhouder in de mark gepositioneerd is. Op de ’trekschuit van de staat’ staan werkgevers meestal rechts, werknemers meestal links. Om de trekschuit in evenwicht te houden staan de zwaargewichten rechts, de lichter-gewichten links of in het midden. Werkgevers willen werknemers, een gedachte die geprojecteerd wordt door het beeld van een hoera-stemming over te scheppen banen te projecteren. Maar eigenlijk willen ze niet dat die trekschuit slagzij maakt, een voorwaarde om je slag te kunnen slaan.
    De ene partij trekt door werknemers te willen, de andere partij trekt terug door te stellen “ik zorg ervoor dat jouw plannen worden uitgevoerd, dus verwacht ik dat jij ook voor mij zorgt”. Zoals door loon te betalen. Niet zonder reden is de mengkleur tussen stuurboord en bakboord (blauw en rood) paars. Die vertaald wordt naar zorg, of in ieder geval wat voor zorg wordt aangezien.

    Het is niet zo vreemd dat ergens in en om het midden van die trekschuit de kleur groen opduikt. Hoewel groenen wat gedesoriënteerd zijn tussen allerlei duwende en trekkende krachten. Groen kan beschouwd worden als de kleur van individuele onafhankelijkheid en dito zelfstandigheid, zoals het ooit voor blauw begon voor ‘blauwen’ naar rechts schoven. Vergelijk het met een plant, die voor zichzelf zorgt totdat er een grazer langskomt om een hap uit een leven te nemen. In keizerlijk China werd het groene jade gebruikt als keizerlijke kleur; pogingen om zoveel als mogelijk van het originele DNA van de mens te conserveren; individueel onafhankelijk en dito zelfstandig. De groene Hulk was de uitkomst van een (mislukte) poging om dat DNA van de mens te reconstrueren.

    Op en in de de ’trekschuit van de staat’ circuleren nogal wat rookgordijnen van verhullende verhalen. Zou liberaal blauw ‘back to the roots’ gaan, dan zouden ze als de sodemieter individuele onafhankelijkheid en dito zelfstandigheid gaan promoten. Hoewel ze dan wel van hun verslavingen aan bijv. medewerkers, pleziertjes en speeltjes af moeten.

    Bij minarchisme lijkt men wel de klok te horen, maar heeft men die klepel nog niet zo in beeld. Wie zich onder dat label schaart pleit wel voor een kleinere trekschuit, alleen is het geluid ‘back to the roots’ van individuele onafhankelijkheid en dito zelfstandigheid (nog?) niet te horen. Misschien omdat minarchisten stiekem een bootje met bemanning wensen, iets anders dan een Doe Het Zelf kano of kajak. En zo af en toe bij de trekschuit willen aanmeren om bevoorraad te worden, omdat aan land gaan kennelijk te lastig is of zo.

  12. Op Business Insider een artikel over een oude religieuze gedachte in een nieuw jasje:
    Linkse en rechtse redders met messias-achtige trekjes, met daarin vijf aanbevelingen: Strategieën voor de Nieuwe Generatie naar het voorbeeld van Jesse Klaver en Thierry Baudet. Onderaan een linkje naar een artikel over de bliksemcarrière van Rob Jetten, een ‘groene radicalo’ die geen excuus-homo wilde zijn.

    Als de ’trekschuit van de staat’ het wil redden, dan schrijft de traditie voor dat er redders nodig zijn. All hands on deck!

    Het woord ‘radicaal’ komt van het Latijnse woord radix, ‘wortel’. Helaas heeft liberaal blauw nog een afkeer van radicalen, een soort anticonceptie om zelf ‘back to the roots’ te gaan. Een dergelijke afkeer is overigens niet ongeneeslijk.

  13. Het beeld van liberaal blauw die ‘back to the roots’ kan gaan, kan gebalanceerd worden met het beeld van de poppenkast. Vermeende poppen die ‘uit de kast komen’ om te demonstreren dat ze geen speelpoppen willen zijn.

    Dit geïnspireerd door iemand die zojuist buiten – onder invloed – liep te schelden over een vermeende Samoerai en een poppenkast-show. Met de luide roep: “Ik ben geen poppenkast”. Nee, dat is niemand, ook al wordt dat soms gedacht.

  15. @Keinstein [14]: Ik heb het artikel gelezen. Deze materie is ook op deze site al behandeld. Libertariers hebben de neiging om alles langs de economische meetlat te leggen. Zaken als familie, ethiek, traditie, lokale normen en waarden zijn ook belangrijk.
    Alles langs de lat van het NAP leggen, maakt de NAP regel nogal kwestbaar. Een progressief zal zeggen, dat armen mensen in de wereld ook geholpen moeten worden.
    Een reeks waarden en normen moeten opgesteld worden met als richtlijn vrijheid, zelfstandigheid, waarbaarheid, ethiek, eigendomsrechten en natuurrechten zullen de basis moeten zijn.
    Hoe dit te introduceren? Vreemd genoeg is dit eenvoudig. Er moet gewerkt worden aan een basis. Een organisatie opzetten om een stroming te maken. Via curssusen, opleidingen, bijeenkomsten etc. Maar, dit zal vechten tegen de bierkaaij worden, want de huidige politieke macht, die ga je ondergraven.
    De huidige machthebbers zullen terugvechten, met vuiligheid die zij tot hun beschikking hebben. Bijna alle gekozen leiders, zullen als leiders gaan reageren, als hun macht wordt bedreigd. De leiders zien de wereld namelijk in een eenvoudig bril: gekozenen en kiezers, leiders en burgers, koning en onderdanen. Zij die wetten maken en zij die deze wetten MOETEN opvolgen desnoods met geweld.
    Deze wereld zit in de hoofden van alle mensen, ook in de rest van de wereld. Je ziet dit ook in het handelen van overheden maar ook van de mensen. Het NAP op zichzelf staand is niet voldoende, zelfs een alomvattende theorie over Vrijheid is niet voldoende. Je moet in de hoofden van de mensen komen, anders heb je per definitie verloren. Het is niet voor niets dat de overheid de controle over het schoolsysteem wil hebben. Get them while they are young.

    Ratio [17] reageerde op deze reactie.
    Keinstein [18] reageerde op deze reactie.

  16. @Keinstein [14]: Dat er meer nodig is, klopt. Je kan niet alles in 1 artikel vatten. Je refereert naar gedeelde morele waardes. Wat interessant is, is de stap te zetten naar het begrijpen hoe die waardes ontstaan zijn, gedurende millennia, honderden millennia wellicht. En wat daarna essentieel is, voor de huidige mens, is begrip dat sommige van deze waardes in een wereld waar groepen over kernwapens beschikken, niet langer een deugd inhouden. Je groep helpen en je plaats in een hierarchie weten bleek een eeuw geleden al zeer dodelijk tijdens WO1. WO2 deed het nog eens over.

    Verwijzen naar universele normen is prima, maar besef svp de beperkingen daaraan. Besef dat het opschalen van jager verzamelaars samenlevingen waarin deze normen gegroeid zijn, tot de hedendaagse wereld zorgt dat sommige normen die we aanhangen juist levensgevaarlijk zijn. Verdiep je in de overgang van jager verzamelaars naar landbouwers, neem kennis van malthussiaanse druk, en besef de zegeningen van de landbouw en de vaak verketterde industriele revolutie.

    De waarheid is inderdaad complex en de huidige maatschappij negeert of vervormt de nodige feiten. Maar ga me svp niet 1 dimensionaal denken verwijten.

    Keinstein [18] reageerde op deze reactie.

  17. @Easymoney [15]: Hoe de toekomst zich ontwikkelt is moeilijk in te schatten. Vast staat dat dominantie politieke meningen zullen worden aangevallen en zullen wijken voor nieuwe politieke meningen. De huidige dominantie is die van de maakbare samenleving met linkse signatuur.

    Er zijn meerdere tegenbewegingen denkbaar. Het meest voor de hand liggende scenario is een maakbare samenleving met een rechtse signatuur. De tekenen daarvoor staan aan de wand. Trump, Brexit, Baudet, Wilders, Le Pen, etc. Dit zie ik als een soort van doemscenario omdat we dan dezelfde maakbaarheidsgedachte loslaten op de samenleving, maar dan vanuit cultuur conservatief oogpunt. Wat we niet beseffen is dat als de traditionele cultuur dominant dient te blijven er een culturele zuivering dient plaats te vonden. Incl demografische component.

    De juiste weg is die van een samenleving die inziet dat politieke maakbaarheid van de samenleving niet echt werkt. Dat is wellicht ook het punt van @Keinstein [2]: Je kan een betere samenleving niet uitbesteden aan politici, je moet het zelf doen, en het gaat verder dan alleen maar NAP.

  18. @Easymoney [15]: @Ratio [16]:
    “Libertariers hebben de neiging om alles langs de economische meetlat te leggen.”
    Inderdaad. Zo ben ik zelf ook binnengekomen via de Rothbard variant van de Oostenrijkse school waarna je direct vol in het NAP zit. En ofschoon ik volledig achter het NAP sta, ben ik tegelijkertijd diep wantrouwend tegenover alle theorien die met een regeltje de complexiteit van het leven willen verklaren, sturen en verbeteren.

    Wat me opvalt en bevalt aan het eerder gelinkte artikel is dat moraliteit en ethiek eigenlijk gewoon gebruiken betekent. Gebruiken die er zijn om een enigermate aangenaam leven te kunnen leiden in samenwerking met je sociale umfeld. Gebruiken vanzelfsprekend opgebouwd in eeuwen van ervaring, verschillend per regio en op enig moment dan ook gecodificeerd in diverse religieuze teksten waar dmv nogal wat metafysisch spektakel getracht wordt het gewicht van die teksten te vergroten en angst aan te jagen voor het niet opvolgen van diezelfde teksten.

    Vanuit die hoek bezien is het NAP slechts 1 van een aantal voorwaarden om de mogelijkheid tot een aangenaam leven te hebben. Als dat inderdaad zo is, zullen libertariers hun denkpalet moeten uitbreiden.

    “En wat daarna essentieel is, voor de huidige mens, is begrip dat sommige van deze waardes in een wereld waar groepen over kernwapens beschikken, niet langer een deugd inhouden.”

    Als je, gelijk de EU, van mening bent dat sociale cohesie tussen verschillende groepen een kwaad is wat enkel tot oorlog zal leiden, dan zul je inderdaad vol op de globalistische trein moeten springen waar men tracht een nieuwe mens met 1 uniforme cultuur te schapen. Een vrijemarktanarchistische positie is dan niet meer vol te houden lijkt me omdat er vanzelfsprekend veel dwang nodig zal zijn om de bestaande sociaalcohesieve structuren uiteen te rijten en om te smelten tot iets waarvan niemand weet hoe het eruit zal zien. Hopelijk niet al te genderneutraal.

    Ratio [19] reageerde op deze reactie.

  19. @Keinstein [18]: ***Als je, gelijk de EU, van mening bent dat sociale cohesie tussen verschillende groepen een kwaad is wat enkel tot oorlog zal leiden, dan zul je inderdaad vol op de globalistische trein moeten springen waar men tracht een nieuwe mens met 1 uniforme cultuur te schapen. ***

    Ik stel dat trouw aan hierarchie icm groepsdenken gevaarlijk is. De gedachte dat je moet leven (en sterven) voor je medemens is een gedachte waar je afstand van moet nemen. Want dat is de basis waarmee heersers je tot oorlogen aanzetten. Het scheppen van 1 mens is onmogelijk. Het streven naar 1 cultuur is een misdaad tegen de mensheid. Dus ik vraag me af waarom je denkt dat ik dat voorsta. Je moet het gevaar van groepsdenken beseffen, maar het zit wel in je ingebakken. Letterlijk. Maar het is niet langer die deugd die het ooit was. Dat moet je beseffen.

    Keinstein [20] reageerde op deze reactie.

  20. @Ratio [19]: Misschien dat we hier allebei in extremen vallen. Wat niet wegneemt dat er meer principes zijn dan het NAP die in overweging moeten worden genomen. Dat was eigenlijk mijn hele punt. To be continued …

  21. Heren, dank voor jullie bijdragen. Interessant om te lezen. Misschien interessant om de blik naar de kleinste kern te richten, de individuele man vrouw en gezinsverhoudingen. Gewoon een individueel huishouden. Dat helpt om over concepten na te denken.

    Heeft die kleine kern last van anderen, dan ontstaat bijvoorbeeld de malthussiaanse druk (die Ratio noemde) in het klein; overbevolking. Er zijn geen miljarden mensen voor nodig om het gevoel van overbevolking te creëren. Over-bevolking is het gevoel van teveel, waardoor een situatie lastig wordt. Teveel mensen (meestal groepen die als lastig worden ervaren) en/of teveel uiteenlopende denkwijzen (zoals strijdige ideologieën) in de circulatie. Dat kan claustrofobische neigingen veroorzaken.

    Infecties met bepaalde denkwijzen veroorzaken ontstekingsreacties in boosheid. Als je dat weet, dan is het een kwestie van gebrekkige of verziekte denkwijzen wegknippen, zodat gezond overblijft. Van de pure natuur kun je leren dat daar een gigantische diversiteit uit kan voortkomen die elkaar niet hoeft te bijten. Terwijl kunstmatige monocultuur alles bijt wat niet in dat mono-straatje past, zoals ook heersende culturen dat doen.

  22. ***Een minarchist ziet dit anders. Die stelt dat zo lang de stad zich maar bezig houdt met binnen en buitenlandse veiligheid deze stad gerechtvaardigd is om belastingen te heffen.***

    Ach vele mensen die geloven in het hebben van (al dan niet verkozen) heersers/meesters (die ze leiders noemen)
    vinden dreigementen en geweld gerechtvaardigd voor hetgene wat zij nodig achten……..dat maakt nog niet dat het rechtvaardig/gerechtvaardigd is.

Comments are closed.