Het kabinet is er eindelijk in geslaagd de overheidsfinanciën te saneren. Voor zowel 2018 als 2019 is er een overschot op de begroting. De schatkist ontvangt dus meer dan er uitgegeven wordt.
Een mooi resultaat zult u zeggen. Dat lijkt ook zo, totdat je kritisch gaat kijken. Dan zie je waar het overschot vandaan komt. Allereerst is de rente op de publieke schuld extreem laag. Als de rente rond een half procent bedraagt kost het financieren van de schuld weinig geld. Daarnaast zijn de belastingen in 2012 door het kabinet-Rutte II met circa 20 miljard verhoogd. Daarvan is ondertussen een deel teruggegeven, maar niet alles. Tel daarbij op dat monetaire verruiming door de centrale banken (lees: geld bijdrukken) en je snapt dat het overschot niet aan de ijzeren begrotingsdiscipline ligt.
De cijfers tonen dat aan. Bedroegen de overheidsuitgaven in 2011 nog 244,7 miljard, voor 2019 zijn die geraamd op 295 miljard. De inkomsten waren 225 miljard voor 2011 terwijl de raming voor 2019 305 miljard bedraagt. De inkomsten zijn dus veel sterker gestegen dan de uitgaven: 35,5% tegen 20,5%. Deze cijfers ondersteunen het beeld van een overheid die de burger steeds meer dingen zelf laat betalen, maar de belastingdruk ondertussen op laat lopen of op zijn minst niet verlaagd.
Het is echter nog niet genoeg. De laatste tijd komen er uit verwachte en onverwachte hoek kritische geluiden over ZZP”ers. De ZZP’er heeft geen arbeidsongeschiktheidsverzekering en is daarom een risico voor de bijstandswetgeving (Participatiewet). De ZZP’er heeft geen pensioen zodat hij op oudere leeftijd wellicht een beroep op de bijstand moet doen (lees: in het verzorgingstehuis zit zonder een eigen bijdrage te betalen). Kortom, de ZZP’er is geen free spirit die niet bang is van onzekerheid, maar een aso die profiteert van alles wat allerlei voorzieningen (en toeslagen) maar zelf niet bijdraagt.
De ZZP’er moet er dus aan geloven. Er is sprake van het verplicht stellen van een arbeidsongeschiktheidsverzekering, verplicht pensioensparen en verplicht in loondienst zijn voor zelfstandigen die voor een laag uurtarief werken.
Het hele sfeertje dat momenteel wordt gekweekt rondom de ZZP’er riekt naar de bekende combo van calvinistische bevoogding en katholiek paternalisme die de cultuur van Nederland al eeuwenlang vormgeeft en in het bestuur heerst.
Er is een woord dat je in deze discussie zelden of nooit hoort. Dat is het woord ‘vrijheid’. Vrijheid is in Nederland kennelijk synoniem met ‘asociaal’ en moet dus bestreden worden.
Het fenomeen ZZP begon halverwege de negentig een vlucht te nemen. Dat heette toen nog ‘freelancen’. Een grap in Vrij Nederland uit die tijd: “Freelancer: werkloze academicus met visitekaartje en fax.” Na ruim vijfentwintig jaar draait ‘de polder’ er een punt aan. Het feestje heeft lang genoeg geduurd. Hou mensen klein, hou ze eronder, dat is het motto. Allemaal in de krabbenmand. Niemand die zijn eigen gangetje gaat, laat staan met plezier ook nog. Happy go lucky is niet voor bij ons. Zo’n land is het dus. Wie ruimte zoekt – letterlijk of figuurlijk – kan beter over de grens gaan kijken.
Ik weet niet of het wel gaat om “klein houden”. Het huidige systeem kan alleen overeind blijven als er “kolen in het vuur worden gegooid”. ZZPers gooien niet of nauwelijks kolen in het vuur. Maar vele politici durven dat niet hard op te zeggen. Vele maatregelen worden gebracht onder het mom van “we doen het met het oog op de ZZPer”. Of dat waar is, durf ik te betwijfelen. De waarheid is echter niet van belang. Wel dat de maatregelen door gaan.
Om deze kwestie hebben ze mijn ook in de jaren 80 te pakken gehad, moest voor vele jaren inkomsten ophoesten,met dank aan de ROVERHEID!
Corrupte overheid berooft eerst ZZP”er/DGA van “pensioensparen !
https://rbvk.nl/pensioen-dga-eigen-beheer-afgeschaft-2017-wat-nu
Ja… ZZP’ers heb ik ook in het vizier, maar dan op een andere manier. Vanwege eigen ervaringen in die rol.
Heden ten dage is er nog steeds overlast van een constructie die ooit door adel in samenwerking met geestelijken is verzonnen. Die adel kennelijk nog steeds handhaaft, getuige het feit dat vazallen nog steeds hetzelfde liedje zingen. Niet om adel en vazallen af te zeiken, maar om aan te geven dat ze best wel van gedachten kunnen veranderen.
Al eeuwen circuleert de denkwijze dat sommigen ‘groot’ of ‘groots’ zijn (verheven) en om die reden over anderen kunnen beschikken, terwijl die anderen verondersteld worden ‘kleiner’, ‘klein’ of ‘niets’ (ondergeschikt, onderworpen) te zijn. De kaboutertjes of desnoods elfjes die het werk moeten uitvoeren.
Zou adel overschakelen naar volheid, dan zouden gekozenen (aristocraten) daar voortaan de mond over vol hebben. Wat doorwerkt naar gewone mensen. Het zou veel overlast schelen wanneer iedereen gewoon naast elkaar staat en sommigen niet verplicht de lasten van anderen moeten dragen.
Iedere ouder ziet liefst dat hun kinderen (geen beeldtaal hier) vol van iets zijn. Het doel van opvoeding is dat kinderen geen leeghoofden of opgeblazen figuren worden. Zo simpel is dat. Werk in de rol van ZZP kan precies dat kweken, een ideaalbeeld van gezondheid in de dimensies lichamelijk, mentaal, sociaal. Hoewel je dan geen last moet hebben van groepen om je heen, organisaties. Want die bederven de pret gegarandeerd. Met name overheids-organisaties, in opdracht van…
Gezien huidige aansturing is ZZP naar de taboesfeer verdrongen. Dat kan omgekeerd worden door bijv. chronische werkgever- en werknemerschap taboe te stellen om de doodeenvoudige reden dat het ongezond en daarmee schadelijk uitwerkt.
Wat in het bovenstaande artikel wordt beschreven wordt door politici mooi gebracht. Bescherming van de misbruikte ZZP. Wie zou dat nu niet willen?
In plaats van die ZZP angstvallig en krampachtig te gaan beschermen door een wettelijk dwangbuisje te regelen is het misschien verstandig om te bedenken dat een ZZP onder druk gezet en misbruikt kan worden… dankzij wannabe misbruikers. Dáár ligt de oorzaak. Machtsmisbruik vanuit groepen annex organisaties. Die denken dat ze Jezus zijn of zo.
Verder is het afdwingen van verplichte verzekering ook een vorm van onder druk zetten en misbruiken; door vrijheid te jatten, af te persen. Door erop aan te sturen dat een ZZP liefst ergens loonslavenhouder of loonslaaf gaat worden. Wil die ZZP dat eigenlijk wel? Kennelijk niet, anders was die status allang geregeld en hoefde die niet meer afgedwongen te worden.
Politici en regeringen zijn ten gevolge van aansturing helemaal dol op statushouders, zoals de status van verhevene of onderworpene, loonslaaf of loonslavenhouder, maar niet op mensen die gewoon zichzelf willen redden zonder lastiggevallen te worden. Nee, er moet en zal een redder zijn. Dat is een oude traditie. Ook al heb je die redder niet nodig. Als je die niet nodig hebt, nou, dan zorgen ‘we’ er doodleuk voor dat je die wél nodig gaat krijgen. Om vervolgens de vermoorde onschuld uit te hangen met een beroep op in feite drogredenen.
Goed geregeld zullen we maar zeggen, hoewel bepaald niet gezond. Ik zou vanuit eigen ervaring nog het e.e.a. kunnen vertellen over hoe ZZP’ers op de korrel worden in de hoop dat ze in een traditioneel keurslijf geperst kunnen worden.
Wie nog wat politiek gekleurde informatie over ZZP wenst, zie het Nederlandse Dossier ZZP van het CBS.
Eerder scheef ik dat individuele onafhankelijkheid en dito zelfstandigheid zo ongeveer onze “Mein Kampf” is gemaakt. Dankzij overlast van groepen, met stip op 1 overheids-organisaties.
Dat is zover gegaan dat er nu een soort Holodomor voor ons is georganseerd, zie hier. Daardoor is een interessante deadlock ontstaan: Vanaf de buitenkant en vergrendeling (geforceerd sociaal isolement in een figuurlijke koelcel) en vanuit de binnenkant. We komen onder onze eigen voorwaarden die koelcel uit. Groepen die jegens ‘kleineren’ de strategie “buig voor ons of barst maar” hanteren kunnen wat ons betreft barsten. Ik bedoel… dat zich steeds maar herhalende gezeur van wie de grootste heeft is inmiddels toch allang Old School?
Ik kan het niet laten om even te kietelen:
Wat zou er gebeuren als er een koning of keizer op het toneel kwam zonder dienaren die als ZZP optreedt en iedereen aanmoedigt hetzelfde te doen?
De overheid is druk doende om overal wat extra weg te halen. Pensioenfondsen worden door de overheid gedwongen om bepaalde beleggingen of leningen aan te gaan die ze eigenlijk niet willen. Het verstrekken van hypotheken bijvoorbeeld.
Er komt een grote golf aan van immigranten die ergens moeten wonen. Misschien kunnen ze iets kopen, gefinancierd vanuit de pensioenfondsen? Lening om te integreren? In de pensioenfondsen zit het geld ervoor.
Voor je het weet worden de pensioenkassen ingezet om van alles en nog wat te financieren. Als deelnemer, verplichte deelnemer, heb je er niets over te zeggen.
Pensioen is een contract tussen werkgever en werknemer ! ergo géén contract met de (r)overheid ! wanneer schapen, leeuwen worden ?
Nico [9] reageerde op deze reactie.
Nico de Geit [14] reageerde op deze reactie.
@jhon [8]: Het is een oude traditie om een derde partij mee te laten doen. Hoewel het de vraag is wat de aard daarvan moet zijn.
Werkgever en werknemer schakelen een verzekeraar in? Hoe robuust en betrouwbaar is die verzekeraar?
Een ZZP is zowel de eigen werkgever als werknemer, zo leert onze eigen ervaring.
Je geeft jezelf werk (studie, training, andere taken) en voert die zelf uit.
Wie dus bijv. boekhouding uitbesteedt is een nep-ZZP. En daar lopen er veel van rond, die nog niet eens weten hoe hun eigen bedrijvigheid in elkaar zit, die hun eigen voortgang niet nauwlettend in de gaten houden.
Schapen die leeuwen worden? Oude beeldtaal, niet relevant. Een ZZP is iemand die als een king and queen in de jungle van het eigen leven van alles regelt of juist vrij laat. Liefst vrij laten trouwens, want geef je jezelf werk door iets actief te gaan regelen, dan moet je het ook zelf handhaven, onderhouden etc.
Leerprocessen, training en andere interne activiteiten gaan na wat training als vanzelf. Tenzij er overlast van buitenaf (lees; vooral overheid) komt.
In de praktijk mag in bepaalde landen iemand alleen in de rol van ZZP kruipen indien met toestemming, een veronderstelde gunst van een ‘hogere macht’. Verder lijkt het wel of overal ter wereld groepen de welvaart van een ZZP zodanig van buitenaf reguleren, dat die ZZP afhankelijk blijft van groepen en daardoor nooit werkelijk zelfstandig kan/mag worden. Omdat afhankelijkheid de norm is in heersende culturen. En zelfstandigheid taboe. Een interessante omkering lijkt me.
Ik zag in de reacties nog de DGA voorbij komen. Een sprookje dat die een vol-waardige ZZP kan zijn. Wat ik als volgt motiveer:
Als je iets doet, dan moet je de ballen hebben om desnoods vol in de wind te gaan staan. Wie dat niet doet maar zich als dat zo uitkomt verschuilt achter een rechtspersoon is wat ons betreft een nep-ZZP.
Als beginner heb ik fouten te gemaakt. Bijvoorbeeld door directeur voor een aandeelhouder te worden. Toen die het te gek maakte kneep ik dat af. Hoewel wat laat, toen was ik nog te soft. Bij een ander sociaal experiment was ik zowel aandeelhouder als directeur. En bleek de rechtspersoon en het circus er omheen in de weg te zitten, aanleiding om dat af te knijpen.
Verschillende malen is mij gevraagd waarom ik niet ‘duurzaam’ in een rechtsvorm kroop. Vanwege beperkte aansprakelijkheid. Maar als je ergens voor staat, waarom zou je dat dan doen? Bovendien, als een ander je ten gronde zou richten, dan zegt dat als je robuust te werk gaat toch meer over die ander dan over jezelf? Angst is geen verstandige drijfveer.
Een accountant raadde mij eens aan om voor een rechtspersoon te kiezen. Toen ik vroeg waarom klapte de mond dicht en kwam er niets meer uit. Wel iets menen te weten, maar ook menen de bakkes dicht te moeten houden als het erop aankomt. Achteraf bezien zijn rechtspersonen vooral ‘nuttig’ om de werkgelegenheid van ‘vaklieden’ zoals accountants, advocaten etc. in stand te houden. Wannabe meevreters. Die je niet nodig hebt als je bereid bent om zelf ergens voor te staan. Vol in de wind desnoods.
Natuurlijk; ik heb weleens te maken gekregen met een inkomende schadeclaim. Groot bedrag voor mijn doen. Was kennelijk bedoeld om angst aan te jagen. Echter… de partij had de schade helemaal zelf veroorzaakt. En dan toch claimen. Een directeur die zich achter een rechtspersoon verschuilde trouwens. Ik heb hem onder eigen vlag afgewimpeld, daar had ik geen bescherming van een rechtspersoon voor nodig.
Lang geleden dit soort avonturen, maar nog steeds leerzaam.
Waarom hangt van alles aan elkaar door misleiding? De misleider uithangen of misleid worden. Gebruiken of gebruikt worden. Dwingen of gedwongen worden. Enzovoort.
Een leerzaam beeld m.b.t. ZZP:
Hier besprak ik tegenfase en interferentie (in techniek, ook welk bekend als ‘interference’ oftewel bemoeienis).
Dat kan aan de bovenstaande schadeclaim geknoopt worden voor de beeldvorming.
De ondernemer die de schadeclaim bij mij indiende beschikte over drie soorten netwerken: Krachtstroom (‘network of power’), lichtstroom en een computernetwerk. Bij een inschakelpiek van een machine raakte het computernetwerk van slag. Data werd onderweg verminkt. Hoewel lichtstroom dat ook kan doen. Vandaar dat netwerkkabels tussen computers met metaalfolie zijn afgeschermd, hoewel krachtstroom daar doorheen komt met nogal wat electromagnetische interferentie.
De ZZP is zoiets als die drie netwerken in één. Kracht, licht en data (gegevens). Zowel maatschappelijk als sociaal. Geen last van een werkgever die zegt ‘dat doe je maar in je eigen tijd’.
Als ZZP kun je last hebben van andere netwerken: Bovengronds, ondergronds. Zwakke netwerken die denken dat ze heel wat zijn, en/of krachtige netwerken vanwege vereende krachten.
Terwijl anderen (groepen) in de race zitten van meten wie de grootste heeft, weet je als ZZP dat jij de kleinste bent. Daar is geen enkele twijfel over mogelijk. Klein maar dapper en dan maar kijken of je zelf voldoende vol bent van capaciteiten etc. Juist dan demonstreren anderen waar ze voor staan. Door je bezigheden te verstoren (interferentie, interference) of juist niet. Sommigen doen iets ‘omdat het kan’. Anderen denken wat beter na voor ze iets gaan doen. Je leert ervan. Alhoewel het als individu t.o.v. groepen wat lastig is om groepen of groepsleden een lesje te leren.
jhon [12] reageerde op deze reactie.
@Nico [11]: Digitale ZZP’er en wereldburger evolueert !
https://www.businessinsider.nl/digitaal-burgerschap-in-estland-profiteer-als-ondernemer-van-gunstige-fiscale-regelingen-598719/
Nico [15] reageerde op deze reactie.
Ze moeten de gaten in de begroting vullen?
Oorlogstuig moet voorkeur genieten boven sociale maatschappelijke behoeften?
@jhon [8]:
Pensioen is een pot met geld waar je van kan/moet leven als je niet meer kunt werken. Die pot aan anderen over laten, misschien is dat niet al te slim.
@jhon [12]: Een berichtje zoals dat had ik al eens voorbij zien komen. Wij hebben anderen er herhaaldelijk op aangesproken dat het onverstandig is te menen anderen te leren kennen via een toetsenbord. Wat de één als vooruitgang beschouwt… beschouwen wij in dit geval als de uitkomst van een degeneratief proces.
Vergeet niet dat vertrouwen alleen kan ontstaan tijdens ontmoetingen. Zonder zelfs maar een gezicht gezien te hebben is er sprake van zoiets als luchtfietserij; mogelijk misplaatst vertrouwen. Voor je het weet kom je in de vrije val naar beneden, zodat je weer met de beide benen op de grond komt. Terwijl je tijdens ontmoetingen anderen kunt zien groeien. Nogal een verschil. Vooral als die anderen gekrompen waren en weer hun natuurlijke proporties terugkrijgen. Of die alsnog krijgen, wegstrepen wat niet van toepassing is 😉
Luchtfietserij via een toetsenbord? Gelukkig zijn wij daar al jaren immuun voor. Hoewel best een leuk spel, zolang je jezelf maar niet laat meeslepen.
Comments are closed.