Met de aankomende klimaatwet en alle gevolgen daarvan voor de Nederlandse belastingbetaler moet me toch één ding van het hart: wat zijn die alarmisten toch briljant. Mensen die hel en verdoemenis voorspellen zijn van alle tijden. Maar de klimaatalarmisten zijn wel de beste in hun metier, daar mag je best wat respect voor tonen.

Ieder kind snapt dat er niet zoiets bestaat als een wereldklimaat. Ieder stukje aarde heeft zijn eigen klimaat, een poolklimaat is immers totaal onvergelijkbaar met een woestijnklimaat, een toendra-klimaat is weer heel anders dan een gematigd zee-klimaat zoals we dat in Nederland hebben. Alleen al het idee dat er zoiets zou bestaan als een wereld-klimaat is briljant in al haar gekkigheid. Maar misschien nog wel indrukwekkender is het idee dat de hele wereld er op elk vlak op achteruit gaat door die vermaledijde opwarming. De alarmisten weten het zo te spelen dat er geen plek op de wereld is die beter zou worden van een klimaatsverandering.

Woestijngebieden krijgen meer droogte, natte gebieden juist meer water, koude streken meer kou en warme streken meer warmte. Elke klimaatgelovige weet voor ieder plekje op aarde exact dat doemscenario te bedenken om de angst voor een eventuele verandering maximaal uit te buiten. Dat an sich is natuurlijk al een hele prestatie.

Toch is het natuurlijk vreemd. Iedere verandering heeft namelijk ook positieve effecten. Het is absurd om te denken dat er op dit moment overal ter wereld sprake is van het optimale klimaat voor de betreffende regio. En het is misschien wel nog absurder dat de eventuele veranderingen in het klimaat op alle plekken ter wereld een negatief effect kunnen hebben.

Mocht het zo zijn dat er inderdaad sprake is van klimaatverandering dan is de meer logische gedachte dat dit voor sommige plekken negatief zal uitpakken, waar het juist op andere plekken positief zal zijn. Er zullen plekken zijn op de wereld waar men dankzij meer regenval minder ernstige droogtes ervaart. Er zullen plekken zijn waar men twee in plaats van maar één keer per jaar kan oogsten. En er zullen misschien ook wel plekken onder water komen te staan. Al met al is klimaatverandering dus een optel- en aftreksom van diverse positieve en negatieve effecten. Wie zich uitsluitend op de negatieve aspecten richt is bezig met paniek zaaien. Wie denkt dat verandering overal en altijd negatief is mag zichzelf in ieder geval niet progressief noemen, maar is juist oer-conservatief. Toch niet echt een label dat alarmistische partijen als D66 en GroenLinks zichzelf graag zouden willen opplakken lijkt me.

Het is een bijzonder fenomeen dat de hele politieke wereld mee lijkt te gaan in de huidige klimaat-hysterie en zwartgalliger kijkt naar het klimaat dan een suïcidale alcoholist naar zijn lege koelkast. Ook bijzonder is de pertinente weigering om ook maar iets positiefs te willen zien. Stel nu dat je daadwerkelijk gelooft in de extreme opwarming. En dat je dan cijfers en feiten te horen krijgt die uitwijzen dat het allemaal wel meevalt. Dan zou je verwachten dat zo iemand een gat in de lucht springt van blijdschap. Zoals iemand die van de oncoloog te horen krijgt dat er geen tumor is geconstateerd. Maar niets van dat alles, men wil zó graag geloven in het ramp-scenario dat men het liefst zo veel mogelijk oncologen bezoekt om maar te horen dat men toch echt aan de chemo-therapie moet. De pruik is immers al uitgezocht, het zou zonde zijn om die niet nodig te hebben.

Zo kan een toename van de in de lucht aanwezige CO2 een zegen zijn voor alle groene planten, zij gebruiken CO2 immers als de bron voor hun fotosynthese en daarmee hun groei. Hout is gemaakt van de CO2 die de boom uit de lucht heeft gehaald, dat zal iedere bioloog bevestigen. En iedere kweker probeert zo veel mogelijk CO2 in zijn kassen te hebben, zodat de groei van de gewassen optimaal is. De aarde wordt momenteel aantoonbaar groener, mede dankzij een klein beetje extra CO2. Daar zou iedereen die de natuur een warm hart toedraagt toch blij van moeten worden?

Als we gewoon de echte feiten op een rij zetten dan zien we een aantal zaken.

* De opwarming valt heel erg mee, en is op geologische schaal totaal niet bijzonder te noemen.
* CO2 zorgt voor daadwerkelijke vergroening van de wereld
* Het aantal klimaat-gerelateerde rampen is stabiel of daalt zelfs
* Nergens ter wereld is er sprake van een aan opwarming toe te schrijven extreme zeespiegelstijging
* De polen liggen er nog en zijn stabiel, de verwachtingen van smeltende ijskappen komen vooralsnog niet uit
* De (nucleaire) technologie om fossiele brandstoffen te vervangen komt er aan, maar is op dit moment nog niet uitontwikkeld. Fusie-reactors en Thorium-reactors gaan echt komen. Doen wij het niet, dan doen China of India het wel. Windmolens en zonnepanelen gaan het gebruik van fossiele brandstoffen in ieder geval niet vervangen

Al met al is er geen enkele reden tot paniek. De wereld vergaat niet, CO2 is tot nu toe geen enkel probleem maar eerder een goede manier om de aarde te vergroenen. En als het klimaat al zou veranderen dan is dat voor sommige plekken op aarde slecht nieuws, op andere plekken is het juist positief.

Laten we vooral niet geloven in de doemscenario’s, en zeker geen beleid gaan baseren op dit soort ongeloofwaardige onheilsprofeten. Zeker niet als klein landje zonder enige mondiale invloed. We kunnen ons geld wel beter besteden. En als we dan toch wat willen doen dan is er een simpele oplossing die niets hoeft te kosten. Volgens het huidige klimaat-akkoord valt het gebruik van biomassa onder de noemer ‘groene energie’. Laten we steenkool, aardgas en olie dan gewoon ‘vintage biomassa’ noemen. Want dat is wat fossiele brandstof is: biomassa, maar dan wat ouder.

Wie meer wil weten over het klimaat en aanverwante zaken kan ik de volgende sites aanraden:

www.klimaatgek.nl

www.climategate.nl

www.wattsupwiththat.com

11 REACTIES

  1. What’s new? ? Wéér veel tijd verspild aan omschrijven van/duidelijk maken dat elke actie maar geënt is op geld afhandig maken. Gebeurt echt overal, in de hele maatschappij, de regering doet het op grove wijze, de burger middels verkoop van producten en diensten die echt veel goedkoper kunnen. Misbruik en uitbuiting verergert maar, kortom: zelfs Nelson Mandela heeft geen wezenlijke verandering bewerkstelligt in zin van rechtvaardigheid, meer verdraagzaamheid/vrede, het is al met al een illusie, pure mindfuck.

  2. Een verhaal dat bol lijkt te staan van beeldtaal. Wat is er gaande? De briljant en hoe die ontstaat is illustratief. Een eenvoudige diamant wordt met minder aspecten (vlakken, gebieden) geslepen dan het typerende briljant-slijpsel.

    Dit vertaald: Het mag dan heel briljant en mooi lijken om allerlei aspecten (aandachtsgebieden) onder de aandacht te kunnen brengen, maar, dat heeft geen zin als bepaalde elementaire aspecten niet gezien worden, geen aandacht (mogen) krijgen. Er zijn volgens mij om precies te zijn maar 6 aspecten nodig om dat glashelder en in beeld te brengen, die ik hier beschreef als de 6 elementen. Desnoods desnoods diamant-hard, niet met hart voor de zaak maar met het oog op gezonde groei en bloei van levens.

    Precies dat, onvoldoende aandacht mogen vestigen op het primair noodzakelijke voor een bevredigende uitkomst, is kenmerkend voor feodaal en kapitalistisch denken dat draait om gebruiken en/of gebruikt worden.
    Met eenvoud is niets mis, vooral niet wanneer de aspecten die werkelijk waardevol voor individuele levens zijn voldoende aandacht (mogen) krijgen. Iets waar aanhangers van feodalisme en kapitalisme zich tegen verzetten, om levensenergie te kunnen kapen en omleiden (sublimering), waardoor er telkens weer sluimerende ‘vulkanen’ rook spuwen of zelfs tot uitbarsting komen.
    Het veronderstelde ‘rode gevaar’ (lava) wordt systematisch veroorzaakt door een filosofisch denkmodel waarvan volgelingen medewerking eisen, desnoods als religieuze fanaticus. Hoewel het ook andersom kan uitwerken en een dikke korst op die lava, ter zelf-bescherming, de ‘onderlaag’ onbereikbaar maakt voor de ‘bovenlaag’. Het is een heuse traditie om onnodige problemen te veroorzaken, ook zit de framing van dat soort verschijnselen er faliekant naast en worden er aperte leugens over verkondigd. Liever anderen de schuld geven dan de hand in eigen boezem steken, nietwaar? Wie weet welke pijnlijke ontboezemingen dan volgen. Zélfs de stelling ‘voorkomen is beter dan genezen’ wordt door aanhangers van staatsreligie omgedraaid om het ongezonde, schadelijke te beschermen.

    Ik kan hier nog veel over schrijven, maar netto onder de streep stapelt traditioneel denken probleem op probleem omdat voorbeeld doet volgen. Soms ‘groter’ en krachtiger, met aangescherpte randjes. Religie is illustratief. Volgens de Bijbel is Jezus het ‘brood des levens’, hoewel de ‘Heilig Vader’ (paus) traditioneel vorsten als leden van zijn harem inzet die zich dienen te prostitueren aan een van oorsprong Mesopotamisch / Babylonisch probleem. Waardoor psychopathisch, narcistisch gedrag ontstaat. Een vorst lijkt een soort sociale bakkerij die als ‘kado’ een navolgbaar model aanbiedt (lees; door strotten duwt) voor te bakken broden, ware het niet dat dit filosofische denkmodel draait om het vervalsen van liefde en draait op de krachtbron van te produceren frustraties in naam van ‘vrede’ en/of ‘vooruitgang’. Ook dat voorbeeld is versterkt en aangescherpt nagevolgd, vandaar hedendaagse bestuurlijke machinerie die harteloos en zielloos te werk gaat door grondig gerobotiseerd programma’s uit te (laten) voeren.

    Merk op dat er nog hoop is om van deze cosmische vuilnisbelt af te komen, de ‘verheffende erfenis’ van geestelijke degeneratieve aandoeningen en gebreken, die als verworvenheden worden beschouwd maar in werkelijkheid als cosmetica zijn die dit karakterbederf verborgen houden. Eerlijkheid doet het langst.

    Traditioneel moet wie ‘mooi’ wil zijn (lees; een vervalsing van zichzelf wil worden) pijn lijden, maar dat geldt ook voor wie (geestelijk en intellectueel) gezond wil worden. Hier pak ik dan een nog enigszins nuttig draadje van de traditie op; ordo ab chao. Wees blij met de komende val van de huidige beschaving, want hoewel pijnlijk ook kan er dan een reïncarnatie uit de as opstaan waaruit het gif en het vuil van voorgaande generaties is of wordt weggeknipt. Voor zover geïndoctrineerde figuren dat niet dwarsbomen.
    Traditioneel gaat de strijd tussen goed en kwaad, maar van nature tussen gezond en ongezond. Vandaar dat beschavingen telkens weer in een terminaal stadium komen en zolang het kan kunstmatig in leven worden gehouden; verandering is eng, toegeven dat je misleid bent pijnlijk. Behalve misschien als je het bij anderen kunt afdwingen. Goede bedoelingen en de strijd voor het ‘goede’ heeft als neveneffect dat daarmee veel te vaak het gezonde wordt bestreden. De eigen zin doordrijven mag best wel wat kosten, vooral als anderen daar de desnoods ultieme prijs voor betalen. Vandaar dat lijden en offeren zo op een voetstuk wordt gehesen. Hoe anders krijg je anderen zover dat ze zich laten gebruiken ten koste van het daadwerkelijk waardevolle? Ik zou niemand aanraden in die val te trappen, hoeveel eer, glorie, macht, roem en poen ook voorgespiegeld wordt.

    piet [11] reageerde op deze reactie.

  3. @peter [5]: Vandaar dat ik juist die kern te kijk zet. Als daarop onvervalste schaamte en berouw (rouw om het verlies van het werkelijk waardevolle) volgt, is er weer hoop op een gezondere toekomst ontstaan. Het vergt een lange adem, dat wel.

  4. @peter [7]: Het is niet ‘als je haar maar goed zit’, maar ‘als het met de kern maar goed zit’. Het eerste voor uiterlijk vertoon, het laatste voor gezondheid in alle denkbare dimensies.

  5. We hadden dit jaar een uitzonderlijk mooi jaar na een erg waardeloos 2017. Toch wisten de media dit jaar te brengen als een ramp, te warm, grondwater te laag, etc. Een en al doemscenario’s.

    Het was gewoon prachtig. Misschien moeten we weer 40 jaar wachten op zo’n mooi jaar.

Comments are closed.