De vraag die nooit gesteld wordt: hoe duurzaam is recyclen? Zeker naar aanleiding van het debacle met de vuilverbranding (van restafval) in Amsterdam zou die vraag vaker gesteld moeten worden.
Dan komen ook zaken aan de orde als:
Hoeveel tijd en energie kost het in huishoudens om alles te scheiden en tijdelijk op allerlei plaatsen op te slaan. Het door burgers sjouwen met blikjes, flessen, kranten en restafval is in feite een subsidie aan het afvalverwerkings-, sorry recycle bedrijf. Terwijl die bedrijven met steeds meer geld van de burgers betaald moeten worden en dan nog verlies maken, moet bij dat verlies de energie en tijd van die scheidende burgers geteld worden!
Verder is het interessant te weten wat er nu echt met dat gescheiden plastic, glas en papier gebeurt. Gezien de steeds hogere kosten die ons in rekening gebracht worden door de afvalverwerkers, blijkbaar weinig winstgevends. Ik vergeet maar even de energie en tijd die het de burger kost om die glazen potten en flessen schoon te maken.
Zo kom ik tot de stelling dat de kosten de belasting van het milieu en het energieverbruik!! van recyclen, veel hoger zijn dan het gewoon nieuw produceren van glas plastic etc
Maar we doen dat hergebruik toch vanwege eindige grondstoffenhoeveelheid? Zou kunnen, maar als er te weinig zand voor glas, olie voor plastic of bomen voor papier zou zijn, gaat de prijs van die grondstoffen vanzelf omhoog en dan, pas dan wordt het zinnig om te recyclcen.
Let wel, ik wil niet zeggen dat we daarom maar alle plastic in de oceaan moeten dumpen, ik wil aangeven dat de kosten van recyclen veel hoger en milieubelastend zijn dan algemeen wordt aangenomen.
Ik raad eenieder die geinteresseerd is in dit onderwerp een interview door Tom Woods te luisteren: https://tomwoods.com/ep-23-the-recycling-racket/
Wat je nodig hebt om te horen is niet altijd wat je wilt horen. Zo ook met recycling.
Waar het bij recycling om gaat is dat er uit de natuur is genomen, waarna als iets voldoet aan bepaalde eisen een ’tweede leven’ wordt georganiseerd. Hoewel na bepaalde bewerkingen, om een object geschikt te maken voor een ander doel. Om op een andere manier gebruikt te worden. Zowel bij de eerste als tweede ronde is het dan zaak om bedachtzaam te werk te gaan. Want wat er genomen is, hoort in de natuur thuis. Punt. En van nature, van origine heeft iets slechts één (primair) doel. De natuur kan zichzelf prima organiseren, zolang er maar niet van buitenaf ingegrepen wordt door de mens die is aangeleerd boven de natuur verheven te zijn.
Dit vertoont verdacht veel overeenkomst met het mechanisme van lotsbestemmingen. Zie een ander leven als een ding of een ‘redeloos dier’ (zoals in de Protocollen van de Wijzen van Sion gesteld), neem dat leven uit de natuurlijke omgeving en leg een bestemmingsplan op. Bij kwalificatie een volgende bestemming, een ’tweede kans’ om gebruikt te worden. Lotsbestemmingen walsen doodleuk over levensbestemmingen heen – over een evolutie zoals die van origine, van nature hoort te verlopen – waardoor bepaalde ‘soorten’ uitsterven vanwege overmatig overlijden, door aandoeningen en gebreken, door inkomende dwang en geweld. Zo bezien produceren alchemisten ‘afval’ oftewel onbruikbare levens. Onbruikbaar voor zichzelf, waardoor de natuurlijke omgeving in feite verarmt.
Ooit waarschuwde een zekere Thomas Hobbes voor een oorlog van allen tegen allen. Daarom was hij fervent voorstander van de Rule of Law. De paradox is dat die Rule of Law precies dát veroorzaakt, een oorlog van allen tegen allen. Immers, ieder wordt gelijk geacht voor de wet. Verondersteld gelijke monniken of nonnen moeten gelijke kappen krijgen. Ze moeten en zullen denken en doen als anderen, hoe schadelijk de uitwerking daarvan ook is. Zie de aap en banaan parabel, met de banaan (metafoor voor een idee?) als de ‘verboden vrucht’ van het ‘paradijs’. Gezien huidige tendensen gaat ‘evolutie’ (of degeneratie?) richting liefst totale controle over anderen en dat liefst zo makkelijk mogelijk. Het tegenovergestelde van het originele, natuurlijke idee van totale controle over jezelf. Door en voor ieder.
Tsja. Van jagen, onderwerpen en onder controle houden komen brokken. Van de aarde plunderen, verminken en vervuilen ook. Doet denken aan het verhaal over een geest in de fles. Gevangen genomen om de wensen van anderen in vervulling te laten gaan. Geflest. Het klinkt als een mooi sprookje, maar zou die geest niet alles op alles gaan zetten om diens ‘meester’ voldoende backfire te bezorgen? Zoals de aarde bij roofbouw doet? Stort maar lekker in elkaar… ik ben er niet voor om door jou misbruikt te worden… dat is niet mijn levensdoel. Iets dergelijks krijgen ouders die ‘hun’ kinderen gebruiken vroeger of later te horen. En ik zag een mooi verhaal over dieren die het zat werden en zich tegen mensen keerden. Allemaal veroorzakte problemen. Wie geen problemen wil door te proberen anderen in de zak te krijgen, moet ze ook niet veroorzaken. Eigen schuld dikke bult zullen we maar zeggen.
Het enige wat helpt om dit getijde te keren is oprecht berouw. Rouw om wat elders is aangedaan. En boetedoening, oftewel alles op alles zetten om denkfouten en de gevolgen daarvan te herstellen.
Ales geproduseerd in hout is altijd weer te reparen en te recyclen, ook door niet vakmensen, voorbeeld hout in huizen en schepen, in materialen de windmolens in Iran meer als duizendjaren oud, op tijd aangeplante bomen zorgen voor productie, die in wezen eeuwig durend is !
“De vraag die nooit gesteld wordt: wat is duurzaam” ?
Een homogeen product (afval) transformeren in een nieuw product !
ex: papier – karton.
oude autobanden – transportplaten (push&pull systeem).
Mest – biogas. etc…….!
Er wordt afval uit de UK geimporteerd omdat anders de verbrandingsovens niet efficient genoeg werken. Afvalscheiding is meer psychologisch dan economisch en grondstoftechnisch interessant. Een middel om de burgers nog verder op te zadelen met een schuldgevoel en te voorzien van bezigheidstherapie.
De Groot [6] reageerde op deze reactie.
@Seneca [5]:
Bij ons thuis wordt alles al jaren lang in de restafvalkliko gesodemieterd, inclusief glas. Er is niemand die ons betaalt voor het gescheiden inleveren; sterker nog, het kost alleen geld. Ondertussen wordt de restafvalkliko nog maar één keer in de drie weken opgehaald en zijn de kosten alleen maar omhoog gegaan. Alternatieven (behalve meedoen aan die gedwongen idioterie) zijn er niet. Welkom in communistisch Nederland.
Recyclen is al oud. Toen ik nog een snotaap was, kwam de schillenboer langs met paard en wagen en nam mee wat nu zo ongeveer in de groene bak gaat. Gratis. Roerende zaken zoals oude stofzuigers, bankstellen werden aan de straat gezet. Mannetjes met bakfietsen zochten er het bruikbare/verkoopbare uit en namen dat dan mee. Gratis. Mijn oude auto stond nog geen dag aan de straat en een sloper meldde zich en deed een bod. En nam het ding na betaling direct mee. Nu kost inzamelen een vermogen. Van dat geld worden milieustraten ingericht die vervuilend zijn alleen al door het extra woon werk verkeer dat door de medewerkers veroorzaakt wordt. Vooruitgang? Werkverschaffing.
Zonnepanelen. Ook zo iets. De particulieren die zonnepanelen hebben en stroom produceren, zijn elkaars concurrenten met als gevolg een lage prijs voor de geproduceerde stroom. Straks gaat de salderingsregeling er ook nog aan. Opbrengst, verwaarloosbaar laag. Opslaan van zomerstroom voor de winter gaat niet. Gevolg men gaat de opgewekte stroom zelf gebruiken. De verkoop van airco’s zal toenemen. Aanvoer van die dingen zal aanzwellen. Schepen met vervuilende motoren zullen die dingen met containers tegelijk aanvoeren. Milieu is de klos.
jhon [9] reageerde op deze reactie.
@Bertuz [8]: Innovatie maakt de opslag van “stroom” mogelijk tevens is het 3D printen met grafeen van “dingen” mogelijk !
Bertuz [10] reageerde op deze reactie.
@jhon [9]: Tuurlijk. Waar kan innovatie kopen? En wat kost het? Doe mij maar zo een printer. En waar koop ik grafeen? Ik ga gelijk aan de slag.
jhon [11] reageerde op deze reactie.
@Bertuz [10]: Als industrieel ontwerper kan ik je er aan helpen ! http://www.grafeen.be/wat-is-grafeen/
Duurzaamheid begint met uniformiteit.
Veel delen kunnen hergebruikt worden of eenvoudig aanqepast worden met nieuwe technieken.
Aan deze uniforme delen is helaas maar 1 keer te verdienen ipv 10 keer in dezelfde periode.
Technische dingen worden vaak geproduceerd, om stuk te gaan.
Welk bedrijf gaat vrijwillig zijn verkoopcijfers lager maken?
Welke consument kan zo goed met geld omgaan en vooruit denken, dat hij iets duurder koopt, om op langere termijn te besparen.
Een huis zou uit één of meerdere uniforme (verplaatsbare) chassis kunnen bestaan. Begin er maar aan in een woud van regels en wetgeving.
Elke auto kan met een chassis gebouwd worden, die ook na 10 jaar geheel hergebruikt kan worden. Electrisch, gas, diesel of waterstof, het maakt niet uit.
In onze huidige maatschappij waar over elke beslissing minimaal 10 mensen over moet stemmen na talloze vergaderingen en een uurloon 5 keer hoger is, dan je zelf netto verdient door door deze mensen, zie ik direct nog geen verandering.
Comments are closed.