Eerlijk en objectief. Het motto van het nieuwe mediaplatform “We make the news“. Voor hen die de gratis lunch voorbij zijn.

Is betalen voor nieuws logisch?

Het internet is gluipenderwijze veranderd. Zoekmachines, videokanalen, nieuwssites en social media sites beseffen hun macht en maken daar politiek en bedrijfsmatig gebruik van. Het oude adagium geldt intussen ook op het internet. Als je geen internet nieuws leest ben je niet geïnformeerd. Lees je het wel dan ben je gemanipuleerd of zelfs mis geïnformeerd. De schoorsteen moet roken en als je gratis nieuws voorgeschoteld krijgt dan is er iemand anders die betaalt en dus bepaalt wat jij leest. Een logische oplossing hiervoor zou kunnen zijn dat de lezers gaan betalen. De vraag is echter hoe hieraan vorm te geven.

Het verdienmodel van we make the news en de ontbrekende financiering

Schaalgrootte is alles. Zo te zien zit er geen grote investeerder achter we make the news. Dit is goed nieuws en slecht nieuws. We make the news is waarschijnlijk onafhankelijk. Echter. Veel sites hebben een kritische massa nodig. Om de kloof te overbruggen. Ook een betaalde nieuwssite. Je betaalt nu 10 cent per gelezen artikel en daarvan gaat 5 cent naar de auteur. De rest gaat naar de staat (BTW) en naar het onderhouden van de site. Op het moment dat voldoende schaalgrootte behaald wordt en een artikel honderdduizend keer gelezen wordt (en dat gebeurt op sommige Nederlandse nieuwssites) dan levert ieder artikel als dat de lezer 1 cent kost duizend euro op. Die het platform en de auteur kunnen delen. Hier zit de kloof die moet worden overbrugd. Veel lezers willen geen 10 cent per artikel betalen maar hebben geen bezwaar om een artikel voor 1 cent, of zelfs een halve cent, te lezen. Zonder grote investeerder is de site onafhankelijk, maar kan het deze de kloof niet overbruggen naar een schaalgrootte en dus een tarief dat iedereen wenst te betalen.

We make the news in praktijk

Het betaalsysteem is simpel en werkt. Er is duidelijk aandacht besteed aan de site. Alles ziet er goed uit. Content is in deze opstartfase een probleem. Grote namen zouden artikelen schrijven maar dat is nog niet het geval. Niet geheel duidelijk is of de eigenaren een breed publiek willen aantrekken of dat ze een “rechts kritische” site willen opstarten. Ik heb geen linkse artikelen op de site gevonden. Eigenlijk, ik mis op dit moment vooral de content, vandaag is om 13:24 nog geen enkel artikel geplaatst en gisteren is er maar 1 artikel verschenen. Veel te weinig voor een site die claimt nieuws te maken. Daarnaast. De artikelen die ik heb gelezen waren niet altijd van niveau.

Lezen op we make the news is wel een aparte en intensere ervaring. Je weet dat je betaalt en het lezen van een artikel wordt daarmee een veel bewustere keuze. Je klikt niet zomaar uit verveling wat artikelen aan. Als een artikel echt niet aan je verwachtingen voldoet kan je overigens je geld terugkrijgen (tot een bepaald aantal artikelen per periode).

Als er een breder publiek is en veel meer content dan worden de filters belangrijk. En kan je artikelen kiezen die je interesse hebben. Dat kan nu nog niet.

Conclusie

Als we make the news een succes wil worden moeten ze meer en soms ook betere content aantrekken. En moeten ze een manier vinden om de kloof te overbruggen. Dit is een initiatief dat ik heel graag zie slagen, het kan het Nederlandse medialandschap veranderen. Thans zijn de media in handen van enkele grote ondernemingen en de staat. Het journalistieke licht is verduisterd en de vrijheid beperkt. Journalisten uit deze wurggreep bevrijden door ze op deze site geld te laten verdienen, kan meer veranderen dan het medialandschap alleen, het kan Nederland veranderen.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

13 REACTIES

  2. Een prima en kritische analyse van dit initiatief.

    Voor wat betreft het “gebrek aan artikelen”, daar kan je van mening over verschillen. Primair is het principe en het doel, dat heb je goed toegelicht. Dit moet vervolgens organisch groeien. De eerste tranche artikelen was/is leuk genoeg, en de ‘grote namen’ lijken me niet essentieel. In eerste instantie enkele artikelen per etmaal erbij, lijkt me prima.

    Overigens vind ik Marcel Crok een buitengewoon goede wetenschapsjournalist. Zijn naam is voor mij persoonlijk een grote naam, zijn kwaliteit/naam verhouding ligt daarom eigenlijk zeer hoog, gegeven dat hij om diverse redenen niet een nationaal gevierd journalist is (for obviously false reasons). Enkele anderen hebben nu hun eigen kanaal; ik denk aan Simon Roozendaal en Syp Wynia. Vooral zo houden. Niets verhindert dat ook zij een duit in het zakje gaan doen zodra zij daar ‘brood in zien’ of gewoon omdat ze sympathiek staan tegenover het platform.

    Maar ook dat wat men burgerjournalistiek noemt, zou hiermee kunnen floreren. Mensen die ergens wat van weten en er over schrijven. Talloze niches en differentiatie. En hee, stel dat het wereldbeeld dan niet wordt gedomineerd door politiek, negativisme, angstzaaierij en manipulatie van de massa?!

    Tja, voor zo’n doel kan ik persoonlijk wel wat geduld opbrengen. De vrijspreker blijf ik lezen (en be-doneren) hoor!

  3. Een rare term “nieuws maken”. Een boek schrijven of een krant maken, klinkt beter. Nieuws maak je niet. Het dient zich aan.

    • Hi Bertuz. Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt. Het gaat volgens mij echter om de selectie. Vul je een website met nieuws over:
      – brandweer redt poes uit boom
      – messentrekker met Marokkaanse achtergrond opgepakt
      – ufo geland op Terschelling
      – analyse van QE door de ECB wijst uit dat dit geen positieve effecten heeft op de echte economie
      De lezers van we make the news bepalen welke nieuwsfeiten nieuwswaardig zijn door het beoordelingsmechanisme en het marktmechanisme. Als poezenreddingsacties het beste scoren zullen er meer inzendingen komen van uit de boom geplukte katten. Dus de benaming lijkt me terecht. Wij allen, of in ieder geval de lezers van we make the news, bepalen wat nieuwswaardig is, en niet de redacteuren van ofwel een staatsbedrijf als de NOS ofwel de twee dan wel drie mediagiganten die de NL media beheersen.

      • Precies. Maar dan gaat het nog steeds niet om nieuws maken, maar om nieuws kiezen en daar een krant mee vullen bijvoorbeeld. Nieuws dat gemaakt is, is altijd verdacht.

      • Hetzelfde feit overigens leidt ook vaak tot verschillende selecties. Bij een botsing kijkt een verzekeraar daar anders naar dan een arts bijvoorbeeld of de autofabrikant of de politie. Hun respectieve bevindingen zullen grote verschillen vertonen.

  4. Leg zo’n motto eerst voor aan een classicus, want deze tekstschrijver snapt niks van woordsoorten in het Latijn. Er staat nu: “Eerlijkheid en op objectieve wijze”; bedoeld zal zijn: “Eerlijk en objectief”. Daarbij is het geheel de vraag of ‘objectief’ 2000 jaar geleden hetzelfde betekent als dat het nu doet.

  5. Jammer dat een Nederlandtalige website weer een Engelse naam moet hebben. Wat is dat toch met al dat interessant doen in het Engels? Ook niet handig met het oog op vindbaar zijn in zoekmachines. Smelten de sneeuwvlokjes als ze iets in het Nederlands moeten lezen?

    En dan moet ik betalen voordat ik kan ontdekken of de website uberhaupt interessant is voor mij? Gaat niet gebeuren. Het internet wil gratis kunnen spelen met nieuwe dingen. Je kan geld vragen voor “VIP lidmaatschap” en dat soort zaken, maar niet voor pagina’s die in zoekmachines vindbaar moeten zijn. Ik bied mijn eigen vakkennis ook gratis aan op internet. Ik vertel altijd het ‘wat’, een klein beetje het ‘hoe’ en als je meer wilt weten moet je maar contact opnemen.

    Maar een alternatieve nieuwssite, met een brede hoeveelheid onderwerpen, zou welkom zijn. Een beetje a la Zerohedge waar ook veel bloggers hun artikelen plaatsen. Vrijwel alle publieksmedia zijn nu in handen van Belgen en andere radicaal linksen. Daar mag snel weer eens een frisse wind gaan waaien.

    • Dat van die Engelse benaming, daar ben ik het mee eens. Maar wat zou een mooi alternatief zijn?! Zou er een opzet zijn, dat je een soort tweetalige slogan (spreuk) van maakt zodat je naar keuze een synoniem kunt gebruiken? Ik zie ook met lede ogen toe hoe taalverarming toeslaat. Dat dient bestreden te worden, het best door een goed voorbeeld te stellen.

      We Make The News – mijn_redactie_duppie (MRD) – ik_lees_en_betaal (ILB) – ik handel dus ik besta (xxx ergo sum)…..@Vilseledd ?

      • “Ik zie ook met lede ogen toe hoe taalverarming toeslaat.”

        Nog één: “Registreer gratis,” als je doorklikt. Wat is dat voor een zin. Je registreert je gratis. Als de Engelsen en Amerikanen zo graag iedereen mee willen krijgen in hun wereldtaalstreven, dan kijken ze maar eens hoe de Vikingen de lengte van de wederkerende werkwoorden hebben verkort.

    • Als er echt journalisten op pad voor gaan, dan wil ik er nog voor betalen, maar niet voor een site, die stukken kopieert van andere sites of opinieschrijvers.

  6. Over die “linkse artikelen”, daar wil ik het toch even over hebben. Wij weten allemaal dat de links-rechts differentiatie een hopeloos onwerkbaar onderscheid is. Maar dat desondanks het best goed vast te stellen wat de linkse geest is; links is het best te demarkeren. En in die linkse geest zit in enkele van de artikelen, namelijk die met het eetpatroon van mensen hebben te maken en dan specifiek de veeteelt die daar mee samenhangt.

    Omdat links altijd collectivistisch is, gaat hun oordeel altijd over het opleggen van hun wil en moraliteit aan anderen. Zo ook hier. Het nieuwe deugmens-speeltje is natuurlijk het veganisme. Het wereldbeeld van “duurzaamheid” wordt op semi-consistente wijze geïntegreerd met het klimaat-paradigma en nu voor de gelegenheid past Corona daar prima in. Omdat er een dierenmarkt bij betrokken lijkt – met vleermuizen en ander wild en niet een bloemkool. Ideaal weer om aan meat-bashing te doen en het vega wereldbeeld te promoten.

    Bij tenminste twee van de initiële artikelen is dit beslist het geval. Het voordeel is dat die aap binnen de duizend woorden uit de mouw komt en ik in de commentaren toch weer even fijntjes op die vooringenomenheid kan wijzen. Het kost me maar een duppie – of twee.

    Op naar de value-for-value samenleving (kunnen we daar iets Nederlands voor verzinnen?!). Weg met de nu.nl formule!
    Mooi gevonden, Ratio: “voor hen die de gratis lunch voorbij zijn”.

    • Links is ook dat nieuwe puritanisme met geloofsdogma’s over ras, natuur en religie. Dat laatste is pro-islam en anti-joods. Puritanisme dat verder erg misantropisch en grillig is. Net als bij hun ideologische voorgangers in de jaren ’30 van de vorige eeuw maar dan met een rare draai er aan gegeven. Verder grotendeels eens met je definitie.

      Toen ik opgroeide waren de puriteinen rechts. Voor kerk, staat, adel en grootkapitaal met kleinburgerlijke fatsoensnormen. Koot & Bie maakten daar een mooie karikatuur van met Cor van der Laak, krities AVRO-lid. Het is best fascinerend hoe links nu de beschermheer is geworden van (niet Christelijke-) kerk, staat, adel en grootkapitaal.

      Ik ken nog wel ouderwets-linksen. Die vinden dat iedereen tegen redelijke kosten toegang moet hebben tot medische zorg, onderwijs, huisvesting en gezond voedsel. Dat vind ik ook. Alleen de weg er naar toe, via de staat, daar ben ik het niet mee eens.

      Aan de andere kant zei Godfried Bomans al lang geleden: “Het fascisme is niet een systeem, maar een gesteldheid. Het kan als atmosfeer in een progressieve zaal hangen.”

Comments are closed.