De media bericht nu vrijwel alleen over COVID19. Daar komt binnenkort verandering in en het virus zal even snel van de voorpagina’s verdwijnen als het gekomen is. Want de 
lockdowns en de stilgelegde wereldhandel zijn de mokerslagen die zorgen voor de totale ineenstorting van het economische en financiële systeem.
Het huidige schuldmodel is afhankelijk van cashflow en bedrijven en staten die nieuwe leningen aan gaan. Dat is nu stopgezet. Honderd landen krijgen nu al geen leningen meer op de kapitaalmarkt en bedelen momenteel bij het IMF. De centrale banken kunnen het gedoemde systeem niet meer redden door renteverlaging en het bijdrukken van nog meer fiatgeld.
Kortom de meltdown van het systeem is onafwendbaar. Niet voor niets heeft Nederland het goud uit de opslag in New York teruggehaald en sprak Klaas Knot (DNB) over ‘een reset’. Oftewel een door goud gedekte valuta invoeren als het kaartenhuis ingestort is. Hoe gaan we de post schuld – post nepkapitalistische en post collectivistische maatschappij vorm geven ? Richard Ebeling schreef er een interessant artikel over: An Austrian agenda for post coronavirus recovery waarin hij Von Mises visie over de opbouwperiode na de Tweede Wereldoorlog weergeeft.
Amerika ging de coronaviruscrisis binnen in een schijnbare periode van economische ‘goede tijden’. De werkloosheid was historisch laag, de economie groeide met matige groeipercentages, de reële inkomens tussen inkomensgroepen verbeterden en de technologische vooruitgang bood nieuwere en vaak goedkopere gewenste goederen en diensten.
Maar ondertussen bleven de overheidsuitgaven en -leningen elk jaar toenemen. De jaarlijkse begrotingstekorten hadden de schuld van de federale overheid omhooggeschoten van ongeveer 5 biljoen dollar in 2000 tot meer dan 23 biljoen dollar begin 2020. Uitgaven voor sociale zekerheid en Medicare, Medicaid en andere gezondheidsgerelateerde programma’s verbruikten ongeveer 50 procent van alles wat de federale overheid uitgaf.
De federale beheerders die de trustfondsen van de sociale zekerheid en Medicare beheren, schatten dat de ongedekte verplichtingen voor deze programma’s in de rest van deze eeuw in de tienduizenden triljoenen dollars zouden liggen boven wat naar verwachting zou worden geïnd uit de belastingen van mensen in de werkende leeftijd om deze kosten te dekken onder de huidige wetgeving. Tegelijkertijd waren (en worden) de momenteel lage rentetarieven verborgen voor de enorme kosten die de belastingbetalers in de komende jaren moeten dragen om de staatsschuld te financieren zodra de marktrente op een gegeven moment terugkeert naar een meer historisch normaal niveau .
Conservatieven en Republikeinen hebben allang geen bereidheid om de overheidsuitgaven terug te brengen tot een beter beheersbare omvang, laat staan om een verlaging of het schrappen van overheidsactiviteiten en herverdelingen voor te stellen. Ze hebben die strijd al lang geleden opgegeven om te proberen aan de macht te blijven door simpelweg geld uit te delen.
En toen kwam de coronaviruscrisis. De lockdowns van de regering in het hele land hebben binnen enkele weken geleid tot meer dan 30 miljoen werklozen. Duizenden bedrijven hebben hun productie moeten stilleggen, hun retailactiviteiten moeten sluiten of radicaal moeten verminderen of verliesgevend veranderen. Inkomsten voor gezinnen in het hele land zijn gedaald en helemaal verdwenen. Sommige kleine detailhandelsbedrijven komen misschien nooit meer terug of alleen via een moeilijk en financieel moeilijk proces.
In januari 2020 zou de federale regering het lopende fiscale jaar in september afsluiten met een begrotingstekort van meer dan 1 biljoen dollar. Nu alle wetgevingsmaatregelen voor “noodsituaties” uit Washington D.C. komen, zal dat begrotingstekort voor het jaar in ieder geval veel dichter bij de $ 4 biljoen komen. Staatsregeringen, van wie de meesten constitutioneel evenwichtige begrotingsvereisten hebben, zullen met ernstige financieringsproblemen worden geconfronteerd, gezien de daling van de inkomsten- en bedrijfsbelastingen aan de staat en de stijgende kosten voor betalingen voor werkloosheidsverzekeringen en andere steunprogramma’s.
De meest fundamentele veranderingen om de basis te leggen voor een politiek en economisch herstel, zei Mises, hadden betrekking op de mentaliteit van de mensen. De eerste van deze denkwijzigingen, zo betoogde hij, vereiste niet langer primair aandacht te besteden aan de kortetermijnwinsten van verschillende economische beleidsmaatregelen. ‘Natuurlijk zijn er pseudo-economen die het evangelie van kortetermijnbeleid prediken’, gaf Mises toe. ” Op de lange termijn zijn we allemaal dood ”, zegt Lord Keynes. Maar het hangt allemaal af van hoe lang de korte termijn zal duren. ‘ En volgens Mises waren veel landen ‘in de fase gekomen waarin het de langetermijngevolgen van zijn kortetermijnbeleid ervaart’.
De praktische politiek was erop gericht verschillende groepen onmiddellijke voordelen te bieden die alleen konden worden bevredigd door de langetermijnvooruitzichten en de welvaart van de samenleving te ondermijnen. Landen moesten een economisch beleid ontwerpen met het oog op de lange termijn. Voor herstel zou kapitaal nodig zijn. Dat komt alleen beschikbaar als mensen die kunnen sparen om de noodzakelijke investeringsfondsen te bevoorraden de zekerheid hebben dat er een beschermd en gerespecteerd systeem van eigendomsrechten zou zijn. Een strikte handhaving van marktcontracten voor binnenlandse en buitenlandse bedrijven, lage en voorspelbare belastingen, verlaagde en beperkte overheidsuitgaven, evenwichtige begrotingen en een niet-inflatoir monetair klimaat.
Dit waren de institutionele voorwaarden voor het economisch herstel in de naoorlogse wereld, betoogde Mises. Zodra deze algemene veranderingen waren doorgevoerd, zouden de regeringen alles in het werk hebben gesteld om de algemene politieke omgeving tot stand te brengen die het meest bevorderlijk zou zijn voor het stimuleren van de prikkels en kansen voor mensen om te beginnen met het herstel en de wedergeboorte van de economie van hun land.
De tweede verandering die nodig was in de mentaliteit van de mensen, zei Mises, was een einde aan de politiek van speciale belangengroepen. Regeringen hadden gedurende het interbellum een ’producentenbeleid’ gevolgd, waarin individuele producenten, boeren en arbeiders in verschillende niches in het systeem van arbeidsverdeling coalities vormden om voor zichzelf gunst te verwerven ten koste van anderen in de samenleving. Klinkt bekend ?
Regeringen hadden ingegrepen via een gesubsidieerd beleid dat op de langere termijn resulteerde in productiemiskleunen, verspild kapitaal en beperkingen op de arbeidsmarkten. Dergelijke beleidsmaatregelen moesten worden afgeschaft omdat ze indruisen tegen de integrerende rol die prijzen en concurrentie moesten spelen om de coördinatie van de markten en de prikkels en mogelijkheden voor kapitaalvorming te verzekeren.
Producentgericht beleid werd beter “productiebeperkend beleid” genoemd, zei Mises, aangezien het dient om de minder competente producenten te beschermen tegen de rivaliteit van de meer competente. De herstellende economieën kunnen het zich niet veroorloven om minder efficiënte en minder productieve methoden te subsidiëren als men de verwoestingen van een oorlog snel moet overwinnen.
Ten derde moesten landen de herverdelende verzorgingsstaat opgeven. Mises verklaarde nadrukkelijk dat het de plicht is van eerlijke economen om keer op keer te herhalen dat, na de vernietiging en de verspilling van een oorlogsperiode, niets anders de samenleving weer tot welvaart kan leiden dan het oude recept – meer produceren en minder consumeren. ‘Er is geen ander recept dan dit’, verklaarde Mises. “Produceer meer en beter en bespaar steeds meer.”
Tenzij deze veranderingen zich voordoen in het denken van mensen, zou de weg naar economisch herstel moeilijker en langduriger zijn dan nodig was. Noch een oorlog, noch de vernietiging ervan stonden op zichzelf een betere toekomst in de weg. Ideeën zouden bepalen wat ons te wachten stond. “Wat voorop staat bij economische en politieke wederopbouw is een radicale verandering van ideologieën,” zei Mises. “Economische welvaart is niet zozeer een materieel probleem; het is in de eerste plaats een intellectueel, spiritueel en moreel probleem. ‘
Amerika is geen verslagen land. Het is een enorme krachtpatser van productieve capaciteit, met een grote beroepsbevolking, een nog steeds zeer dynamische en innovatieve ondernemersgeest en nog vele eerlijke en hardwerkende mensen die niet mogen worden gestraft worden voor succes.
Maar decennia lang zijn de ideeën van vrijheid en vrij ondernemerschap op basis van individuele rechten en concurrerend kapitalisme in theorie en praktijk weggevaagd. De overheid samen met de media, met belastinggeld betaalde wetenschappers en peer pressure intellectuelen hebben naast een onhoudbaar schuldsysteem een failliete moraal neergezet.
Maar de beleidsagenda die Ludwig von Mises voorstelde om de mogelijkheden van vrije mensen in een open, competitieve marktarena te ontketenen, blijft even vitaal en waar als toen hij deze voorstelde in het kader van herstel van een echte oorlog in het verleden.
De ‘vijand’ is in ons geval geen ‘zij’, maar de ‘wij’. Alleen door de ideeën van collectivisme, welvaartsstatistiek en het politieke paternalisme van regeringsplanning waarmee te veel Amerikanen intellectueel en cultureel ‘besmet’ zijn geraakt, onder ogen te zien, uit te dagen en te verslaan, is er een weg terug naar de nieuwe en vrijere welvaart die we kunnen hebben.
Het collectivismevirus hoeft ons niet te vernietigen als we ons immuniseren met de filosofie van vrijheid en marktliberalisme. De wal gaat het schip keren en na de implosie van een wereldwijd vastgelopen schuldsysteem kunnen de ideeën van Mises efficient ingezet worden voor de heropbouw.
Bron: FFF
Adequate analyse. Dank hiervoor.
Het gebruik van het woord ‘systeem’ in de titel is m.i. terecht, daar het de vlag is die de lading dekt.
We hebben te maken met een systeemcrisis die v.w.b. de Nederlandse situatie is terug te voeren tot de systeemfouten van de twee gecorrumpeerde bestuursmodellen van natie en economie (volgens mij).
De overheid in haar dubbelrol als onaantastbare politieke dictatuur en marktpartij in de macro-economische sector. Terwijl ze slecht binnen het kader van de rechtstaat mag opereren en uitsluitend de regulering van de markt dient te verzorgen. Absurditeit ten top.
De gemiddelde kiezer heeft niets in de gaten. In tegenstelling tot zo goed als ieder analist durf ik te stellen dat de democratie goed functioneert, daar 95% van het volk het beleid van de regering legitimeert met braaf thuiszitten en wachten op vaccinatie.
Het Corona verhaal op zich heeft hier niets mee te maken, maar gaat slechts zorgen voor een rechtvaardiging van ongrondwettelijke maatregelen die nu eenmaal onvermijdelijk zijn. Althans in de ogen van degenen die de problemen hebben veroorzaakt. Ongerijmd. De poging tot totale onderwerping van de bevolking is hun laatste wanhopige maatregel.
Echter, uw conclusie dat na implosie de ideeën van Mises ingezet kunnen worden komt niet voort uit uw analyse. Mijn vraag aan u luidt dan ook; Waaruit maakt u op dat de kartelelite van oligarchie (economie) en aristocratie (politiek) de macht uit handen gaat gegeven na implosie?
De kartelelite raakt zijn systeem kwijt omdat door de economische en financiële ineenstorting de media (propagandatak) ook lamgeslagen wordt. Het politieke systeem raakt de controle kwijt omdat het vertrouwen onder de bevolking (in het oplossen van de crisis) er niet meer is en omdat de financiering weggeslagen is (o.a. voor politie en leger). De enige optie die nog rest is om een herstart te maken. Dat kan via een goudstandaard (ongeacht welke munt je daar achter zet, de euro, de neuro of de gulden) en decentraal opereren i.p.v. alles vanuit Den Haag. De aanbevelingen die Mises doet, liggen zeer voor de hand. Al is het alleen al omdat er simpelweg geen budget meer is om het op de oude manier te doen. Het is niet zo zeer een keuze als wel een van de weinige wegen die nog bewandeld kunnen worden.
U maakt volgens mij een redenatie fout. De macht beschikt over geld en organisatie. Het volk wordt geconfronteerd met chaos en is niet georganiseerd, daar het parlement in handen is van de kartelelite. De geschiedenis heeft uitgewezen dat ieder coup of revolutie wordt overgenomen door de partij die het beste is georganiseerd. Dat zijn doorgaans niet de idealisten. De macht heeft een plan. De idealisten willen de zittende gecorrumpeerde macht verdrijven, maar hebben doorgaans geen plan ter vervanging van de macht of gaan aan onderlinge strijd ten onder.
Bovendien, u hanteert een economische theorie. Economie is het bestaan van het volk, maar slechts een middel in handen van de machtselite die de markt controleert via multinationals. Ik hoop dat u gelijk heeft, maar ben bang dat uw stelling is gebaseerd op wishful thinking.
Wat betreft uw stelling m.b.t. goudstandaard. Eens. Zonder goudstandaard is geen enkele valuta duurzaam.
Wat heeft u toch met systemen? Mensen maken systemen. Net of perfecte systemen tot perfecte resultaten gaan of zullen leiden. En systemen op hun beurt worden weer bemenst. Wat moet je met een systeem als een Femke zegt bepaalde regels niet te zullen uitvoeren, omdat het zo niet Amsterdam is. Het sleutelwoord is “vertrouwen”. Zodra mensen dat kwijt zijn, zijn de rapen gaar. Systemen of niet. Vaak staan systemen aan de bron van wantrouwen. Soms ook, omdat mensen systemen niet begrijpt. En het vertrouwen wordt op dit moment wel erg op de proef gesteld.
@ Bertuz. Even een close read om een paar zaken recht te zetten.
Q: Wat heeft u toch met systemen?
A: Niets. Ik heb wat met probleemstelling en indicatief redeneren volgens het proces van data, analyse, conclusie, strategie, tactiek, plan van aanpak en risico’s. Daarbij gebruik ik organisatietermen en begrippen vanwege kernachtigheid. Systeem is zo’n kernbegrip.
U: Mensen maken systemen.
Reactie: U denkt toch niet werkelijk dat iemand buiten de elite van aristocratie en oligarchie heeft bijgedragen aan een enkel maatschappelijk systeem?
U: Net of perfecte systemen tot perfecte resultaten gaan of zullen leiden.
Reactie: Is geen garantie, maar leidt wel tot aansprakelijkheidsstelling en vervolging bij misbruik.
U: En systemen op hun beurt worden weer bemenst.
Reactie: Klopt, in de praktijd wordt het parlementaire systeem bemenst met leden van politieke partijen die op de kieslijst staan van politieke partijen die niet legitiem zijn. Door het systeem van vertegenwoordigende democratie (benoemingen) ligt de loyaliteit van deze actoren bij de politieke partij en niet bij u. Het systeem is gecorrumpeerd.
U: Wat moet je met een systeem als een Femke zegt bepaalde regels niet te zullen uitvoeren, omdat het zo niet Amsterdam is.
Reactie: Systeem handhaven en Femke eruit laten schoppen door de gemeenteraad. Indien dat niet mogelijk is dan de wetgevende macht in werking zetten en Femke op termijn buiten de rechtstaat kwakken.
U: Het sleutelwoord is “vertrouwen”.
Reactie: Vertrouwen is goed, controle is beter. Ik geef u het advies om uw vertrouwen niet te geven aan incompetente (opleiding en ervaring) actoren in de uitvoerende macht. Voorbeeld van incompetentie: een minister van financiën met een landbouw competentie en een minister-president met een geschiedenis competentie.
U: Zodra mensen dat kwijt zijn, zijn de rapen gaar. Systemen of niet.
Reactie: Nee hoor. De rapen zijn m.i. uitsluitend gaar wanneer de geldautomaten voor een week gesloten blijven en digitale betalingen worden gestopt. Een weekje niet eten of drinken zet de massa in beweging. De geesten die het wel door hebben zijn in de minderheid, worden omgekocht of hebben (te) veel te verliezen.
U: Vaak staan systemen aan de bron van wantrouwen.
Reactie: Dit is een inconsistente redenenring, omdat mensen volgens u aan de bron van systemen staan.
U: Soms ook, omdat mensen systemen niet begrijpt.
Reactie: Deze observatie deel ik met u v.w.b. het systeem van rechtstaat. En dan doel ik op het merendeel van het volk.
U: En het vertrouwen wordt op dit moment wel erg op de proef gesteld.
Reactie: Ik redeneer niet in termen van “vertrouwen” maar in termen van grondrechten, grondwet, bestuurssystemen (staatsvorm, bestuursvorm, overheidsrol en overheidstaken), legitimiteit en aansprakelijkheid.
Ik heb er een bijzonder hard hoofd in dat “de massa” het licht gaat zien, laat staan dat de heren politici en zelfbenoemde economen het licht gaan zien. Kijkend naar de mediaberichten, bezoekersreacties en uitspraken van de zogenoemde volksvertegenwoordigers is alles de schuld van marktwerking, liberalisme en egoïsme (doelende op vrijheid van het individu). De termen zijn besmet met foute definities, waarin besloten licht dat het niet de schuld is van overheden dat het mis gaat, maar de schuld van de markt, de kapitalisten en egoïsten. Alleen een overheidsingrijpen zou het in balans kunnen houden.
Zolang dit de heersende gedachtenstroom is, gaat het systeem niet wijzigen. De vraag is wel, hoe kunnen we die gedachtenstroom ombuigen zodat er een nieuw systeem ingericht kan worden die wel toekomstbestendig is?
@John Galt
Goede analyse van de werkelijkheid der regerende zombies en slaven. Onbegrijpelijk ook dat de mens niet wil beseffen dat we maar één keer op deze fucking planeet verschijnen in de hoedanigheid van onszelf en staan we toe dat een zombie macht ons vertelt te leven in hun psychotrauma van hun verankerde levens en waar wij voor hen de troep uiteindelijk moeten rechtzetten. Wat een verkwisting van emotie en energie. En dat alles om de macht van hun Utopia die nooit zal komen, maar uiteindelijk ook diepe ellende over henzelf zal brengen. Hopelijk is de muur lang genoeg voor de Utopianen, van mij mogen ze er tegen aan, het is namelijk wij of zij.
@ John Galt
Q: “hoe kunnen we een slag slaan met het onderwijzen van vrije principes?”
A: Terechte en essentiële vraag.
Ik ben bang dat er top-down geen slag meer te maken valt m.b.t. onderwijs van vrije principes voor de massa. De vrije principes zullen enkel nog vorm krijgen in een niche markt, die grass-route (bottom-up) opgebouwd zal gaan worden. Net zoals er een kleine groep vrije geesten gaat ontstaan die aan het globalisme gaan ontsnappen middels lokalisme. Ik meen dat u een goed voorbeeld bent met zelfonderwijs. Een aantal families zoals de uwe bij elkaar kan dan aanzetten tot klassikaal onderwijs (waarmee het groep functioneren tevens wordt bevorderd). Ik kan me voorstellen dat er een aantal vrije gemeenschappen gaan ontstaan in Nederland of ergens in Europa (zoals in Hongarije)
Hoe deze vrije individuen dan later moeten gaan functioneren in een centraal geleid collectivistisch systeem is niet eenvoudig te beantwoorden. Ik kan me hierbij niet veel meer voorstellen dan te emigreren en off-grid te gaan in bijvoorbeeld the USA waar het op sommige plekken nog mogelijk is.
Moet bekennen dat ik wat voorzichter ben geworden met voorspellende analyses, sinds de wereldeconomie op slot is gezet en de meute keurig thuis is gaan zitten terwijl de hele maatschappij rondom hen is afgebroken en velen van hen ook nog hun inkomsten zijn kwijtgeraakt. Ben niet uit de poppenkast gevallen, maar ben nog niet in staat om de Corona impact te bevatten en te verwerken.
Wens u veel succes en plezier met het onderwijs aan uw kinderen. Trouwens, is er zoiets als een optimale leeftijd voor het lezen van Atlas Shrugged en The Fountainhead?
@Voight-Kampff
Dank je voor je uitgebreide reactie. Top-down zal dit inderdaad niet werken, dus dan moet het bottom-up en zo dus als een virus het vrije gedachtengoed verspreiden.
Ik ga uiteraard discussies in mijn omgeving aan en stel steevast het dwangmatige karakter van eea aan de kaak. Een aantal in mijn omgeving begint te bewegen, maar ik merk ook dat veel mensen het te lastige materie vindt en in de huidige situatie berust, of erger nog, het met hand en tand verdedigen. Al heb ik al wel kunnen presteren om twee pvv’ers (met bijbehorende standpunten) te kunnen bekeren tot het libertarische gedachtengoed (en dus loslaten van de pvv standpunten).
Voorspellen doe ik al lang niet meer. De economische crisis had ik dan wel voorspeld, helaas kan dit nu afgeschoven worden op een virus, want de crisis ligt natuurlijk niet aan het overheidsbeleid voor de crisis en al helemaal niet aan het beleid tijdens de corona-crisis.
Zelf ben ik in oktober gestart als zzp’er en had net voor de crisis mijn buffer geleegd in een investering. Overheidsbeleid belet mij nu het werk, terwijl ik juist dit kwartaal een topomzet had kunnen draaien (mijn agenda zat vol tot de zomervakantie). Dat ik dit kwartaal 45k aan omzet had kunnen draaien is één, maar dat de meeste knuppels al helemaal niet beseffen dat ik in die tussentijd ook dik 20k aan BTW en loonbelasting zou hebben opgebracht. Om de eea reden willen de statisten niet zien dat dit indirect voor onze samenleving een veel grotere ramp oplevert. Ik ben maar een kleintje, maar zeker niet de enige.
Mijn oudste (12) is nu bezig met “in de ban van de ring”. Ik denk dat de boeken van Rand nog iets te expliciete stukken tekst kent, maar hij zal ze zeker voor zijn 16e verjaardag krijgen. Zelf heb ik ze in het Engels gelezen, iemand een idee of de NL vertalingen redelijk zijn?
Q: “hoe kunnen we die gedachtenstroom ombuigen zodat er een nieuw systeem ingericht kan worden die wel toekomstbestendig is?”
A: Op dezelfde wijze en tempo waarop de oorspronkelijke gedachtestroom is gekanteld. Dit betekent via onderwijs gedurende tientallen jaren.
Argumentatie: De gedachtestroom van centrale collectivistische macht heeft hoofdzakelijk vorm gekregen na de 2e WO; periode 1944 – 1957.
Toentertijd zijn alle internationale politieke instituten opgericht: Wereldbank, VN (voorheen Volkenbond), IMF, Internationaal Gerechtshof (Voorheen Permanent Hof van Internationale Justitie), Unicef, UN Economic Commission for Europe, OECD, NAVO, UNHCR, EGKS, European Parlement, Hof van Justitie van de EU, Euratom, EU (voorheen EEG) en EMU (komt voort uit de EU).
Op economische gebied bestaan de mijlpalen uit Bretton Woods (globale monetaire orde in 1944) en Nixon (verlaten van goudstandaard in 1971).
We kunnen rustig stellen dat vanaf de 2eWO rustig maar gestaag is doorgewerkt aan de centrale wereldorde, waaronder in het onderwijs.
Uitgewerkt antwoord op uw vraag: We hebben m.i. dezelfde periode nodig om de gedachtestroom om te buigen; dus pak ‘m beet een jaartje of zeventig (70).
Anekdote: Heleboel jaren gelden heb ik een programma gezien van gesprekken in een taxi met verborgen camera. Er zat een man in de taxi die ziek was en kans maakte om te overlijden. De taxichauffeur vroeg aan de man of hij niet bang was om te sterven. De man gaf het fenomenale antwoord “Gimme a set of wings and I’m off”.
@Voight-Kampff:
A: Op dezelfde wijze en tempo waarop de oorspronkelijke gedachtestroom is gekanteld. Dit betekent via onderwijs gedurende tientallen jaren.
Onderwijzen (expres niet onderwijs gebruikt, alszijnde het huidige systeem) zal inderdaad een belangrijke sleutel zijn. Mijn kinderen onderwijs ik ook, en mijn 12-jarige trekt gelukkig inmiddels ook de “goedheid” van democratieën en overheden in twijfel. Probleem blijft echter wel dat de kritische massa om de principes van vrijheid te onderwijzen bijzonder klein is en dat ik dit in het huidige onderwijssysteem zeer zeker niet zie veranderen met van staatswege vormgegeven lescurricula. Nog altijd schrijnend om te zien dat men bij economie wel leert over Keynes en Locke, maar niet over Mises en de Oostenrijkse school. Kritisch leren denken is ook niet aan de orde, enkel reproduceren van vooraf vastgestelde materie.
Dus concretere vraag, hoe kunnen we een slag slaan met het onderwijzen van vrije principes?
Vrijspreker.nl is natuurlijk een mooie stap, maar niet voor iedereen toegankelijk en begrijpelijk.
https://forumvoorvrijheid.nl
@ John Galt
Wat betreft mijn antwoord op uw vraag “hoe kunnen we een slag slaan met het onderwijzen van vrije principes?” zie ergens hierboven.
Excuus, heb op de verkeerde knop gedrukt.
De zichtbare hand van de overheid vs de onzichtbare hand van de markt (innovatie) !
We moeten eens goed gaan kijken naar de oude ideeën van Bakoenin. Een gedecentraliseerde samenleving die zelf beslist ipv al dat torentjes en achterkamer gedoken. Goed, de 19e eeuw zag er anders uit dus 1 op 1 gaat niet. De vrijheid van de mens moet centraal staan en we moeten van globalisering af. Het is per definitie oneerlijk om te proberen zoveel mogelijk winst te maken over de ruggen van armen in China, India, Myanmar etc. Er moeten daar heffingen op komen en eisen aan kwaliteit. Nu wordt er massaal geproduceerd afval hierheen gestuurd voor een appel en een ei.
Landen met nog een lokale economie zoals de Zwitserse horloge makers waar mensen met trots werken aan goede producten moeten voorrang krijgen boven dat bulkgedoe.
Misschien klinkt dit links, maar uiteindelijk krijg je een gezonde sociale gemeenschap met een eigen identiteit ervoor terug. Zonder teveel regels en zonder parasieten (die vertrekken of we repatrieren ze)
Comments are closed.