Zit ik vanochtend door mijn LinkedIn feed te scrollen turend door mijn nog half dichtgeplakte oogleden, zie ik posts als ‘ik heet vandaag gewoon Kelly’  en ‘mijn naam blijft Marnix’.  WTF?  Heb ik wat gemist? Nou, ja en nee.  Er is een campagne gaande ‘mijn naam is Peter’, maar die is een utter waste of time dus u mist niets.   Derhalve excuses dat ik er hier aandacht aan besteed. 

Ik doe dat toch omdat het de initiatiefnemers ontbreekt aan economische kennis en omdat zij met geweld (aka wetten/overheid)  hun doel willen bereiken, hetgeen tamelijk anti libertarisch is.  De naam van de campagne is ingegeven door het feit – claimen zij – dat in Nederland meer CEO’s zijn die Peter heten dan CEO’s die vrouw zijn.  Het is geen verwijzing naar het Peter’s Principle, hetgeen wel in de buurt komt van het punt dat ze willen maken. 

Men beweert verder (letterlijk citaat dus de grammatica is voor hun rekening – geeft een beetje het niveau aan en doet je afvragen waarom die dames geen CEO zijn) dat:

“bedrijven die met meer genderdiversiteit in leidinggevende functies maken meer winst dat bedrijven met minder genderdiversiteit.” 

 

Dus wij moeten geloven dat vuige op winst beluste sprinkhaan kapitalisten die kinderen in Afrika voor een grijpstuiver met hun blote handen cobalt laten opgraven om de winstmarges en hun bonus iets op te krikken, zo sexistisch zijn dat ze liever minder winst maken opdat ze tijdens board meetings tegen andere mannen aan kunnen kijken.  En de aandeelhouders zijn daar ook mee akkoord, dividend is immers maar bijzaak als je je portfolio samenstelt en makkelijk te maken winst laten liggen is natuurlijk totaal niet strijdig met de fiduciaire plichten van het management jegens de vennootschap en haar aandeelhouders.

Naast het economische (incentive) argument is er ook het argument of vrouwen wel gelukkig worden van deelnemen aan de rat race.  Voor een libertarier dat is een non issue.  Geef mensen vrijheid en let the chips fall where they may.  Helaas strookt de uitkomst van vrijheid niet altijd met de ideologische wensen van sommige mensen en moet er met geweld ingegrepen worden teneinde gelijkheid af te dwingen.  Hier het legendarische interview met Jordan Peterson over de gender pay gap, equality of outcome en de patriarchy, waaruit veel ‘ so what you are saying is..’  memes zijn ontsproten. 

De juiste campagne slogan zou dus moeten zijn ‘Mijn naam is Haas’.  Wij weten van niets. Vreemd genoeg zitten er geen mannen in het team, niet erg divers en inclusief, maar ze hebben dan ook geen winstoogmerk. 

Haaseenberg,  Januari 2022

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

12 REACTIES

  1. Mijn naam is Haas, ik kom van nergens en ik woon in het kippenhok……….

  2. Grappig!
    Het Peter Principle is overduidelijk ook van toepassing op onze bestuurders; je maakt net zo lang promotie tot het niveau van je incompetentie!
    Ook het begrip wegpromoveren (naar een voor een partij onschadelijke functie) doet opgeld; functie elders heet dat nu.

    Om je rot te lachen als het niet zo ernstig was.

  3. Maar het is wel vrij duidelijk, dat er een ‘old boys network’ is, lijkt mij. In stand gehouden door zowel mannen als vrouwen, die vinden dat mannen dingen beter kunnen dan vrouwen.

    Of dat dan ‘goed’ is, of ‘slecht’ laat ik in het midden, voor nu

    De vraag is ook, moeten we sowieso nog “CEO’s’ willen? Is een meer horizontale bedrijfsstructuur niet wenselijker? Lijkt mij wel. Maar goed, wie ben ik?

    Een libertarisme is meer bezig met het maken van een vrijere markt, die meer in het belang zou zijn van de meeste mensen. Althans, dat is het verhaal. Of in die vrije markt dan vrouwen of mannen CEO zouden worden, is irrelevant. Verplicht vrouwen op CEO posities zetten, is een schijnoplossing. Geforceerde progressie, is geen progressie.

    Nederland is gewoon een patriarchale maatschappij. In de politiek, in de kerk, op het werk, overal zijn mannen de baas. En dit word dan ook een self fulfilling prophecy. Als man, of als vrouw wordt je ook gemaakt. Je wordt ook gesocialiseerd door je omgeving. Dit kan jij wel, dit kan jij niet etc.

    • Ze klagen dat er meer Peters dan vrouwen in board rooms zitten, maar er zijn ook meer Peters vuilnisman dan vrouwen. Is dat ook een gevolg van een netwerk van mensen die denken dat mannen beter vuilnis op kunnen halen dan vrouwen.
      Logische nadenken is voor sommige mensen een soort bijzaak. Iets wat je er af en toe eens bijhaalt als het je uitkomt.

      • Over dat vuilnismannen

        Ja, ook dat zou dus kunnen. Het kan zijn dat er in de samenleving het idee is, dat een vrouw in een schoonheidssalon werkt en niet als vuilnisvrouw. En de vrouwen conformeren zich daar dan aan. Die normen kunnen wel weer veranderen, trouwens. Soms gebeurt dat ook. Zo’n tien jaar geleden was er geen enkele vrouw die games speelde, of miniaturen schilderde. Nu is dat veranderd en doen vrouwen ook mee aan de game wereld. Een kleine culturele verandering.

        Mijn moeder vertelde, dat je in haar tijd als vrouw moest trouwen met de eerste man waar je mee ging. Dat zijn dan van die maatschappelijke keurslijven, als het ware. Doe dit, doe dat, gedraag je zus, gedraag je zo. In de Arabische wereld zie je het ook heel sterk. Men zegt tegen de vrouwen daar: draag een hoofddoek, luister niet naar Madonna, ga niet met Nayakosadashi2020 een gesprek voeren, als je broer er niet bij is, of een ander familielid.

        Libertariers hebben het veel over economische vrijheid en staatsdwang. Maar er is ook zoiets als de dwang die een samenleving/cultuur/maatschappij oplegt. Een meer sluimerende dwang. Normatieve dwang. Als je om je heen kijkt, zal het je misschien opvallen, wanneer mensen ingeperkt worden, ingesnoerd, gecorrigeerd.

    • Ik ben meer een man van de emotie, dan een man van de ratio. De emotie is het fundament, de reden slechts een bijzaak. Was het niet Hume, die in die richting dacht?

      Anyway

      Is dat ook een gevolg van een netwerk van mensen die denken dat mannen beter vuilnis op kunnen halen dan vrouwen.

      Het gaat niet zozeer om ‘een netwerk’. Maar het kan wel haast onbewust gaan. We nemen iemand aan die gezag uitstraalt. Dus een man, denkt men. Want mannen zijn dit/dat, zus/zo.

      Zoals Simone de Beauvoir zei, je wordt als vrouw gemaakt. Dat wil zeggen. De samenleving heeft verwachtingen van je en je conformeert je daar aan. De samenleving verwacht dat je als man bier drinkt en rationeel bent en je conformeert je eraan. De samenleving verwacht dat je als vrouw sexy bent en om grapjes lacht van andere uit beleefdheid en je conformeert je eraan.

      Conformisme is geen individualisme. Radicaal, existentialistisch individualisme, gaat voorbij conformisme

      En ik zeg niet eens dat bedrijven meer vrouwelijke CEO’s moeten, of wat dan ook. Wel geloof ik dat er genderrollen zijn, waar mensen zich bewust of onbewust aan conformeren. Of je uit die mal stapt, is vervolgens aan jou zelf. Links zegt dan : je moet uit die mal stappen. Ik zeg, niets moet.

  4. Er zit een zekere “Sander” in het WOMEN Inc. team. Of dat een ‘man’ is laat ik aan je eigen fantasie over. In Nederland heb je niet zoveel mannen. Wel veel rare piemelwezens die nogal verwijfd zijn. “De vrouwen zijn de mannen van Nederland” zei iemand ooit (Theo van Gogh?).

    De “te weinig vrouwen” discussie gaat altijd over de elitebanen. De banen met aanzien, privileges en dikke salarissen. Dat willen de ‘dames’ ook, maar dan wel met maximaal 20 uur werken per week en 100 vakantiedagen per jaar.

    Over het ’tekort’ aan vrouwen op de bouwplaats of achter de vuilniswagen hoor je ze nooit… En dat is ook typerend voor Nederland: Iedereen wil ‘manager’ zijn. Niemand wil het uitvoerende werk doen.

Comments are closed.