In al haar wijsheid heeft de Australische regering de kolenmijnen in NSW verplicht om duizenden tonnen kolen aan de lokale kolencentrales te leveren. Niet tegen de marktprijs, maar de veel lagere A$ 125 per ton. En dit voor de komende 15 maanden, ‘om de stijging van de energieprijzen te stoppen’ 😉
Heerlijk lesje in socialistische economie. Want wat zijn nu de (on)verwachte consequenties?
- Marginale kolenmijnen, die toch al geen investeringsgeld van ‘Groene’ pensioenfondsen en investeerders kregen, zullen niet investeren in marge verbetering en gaan sluiten.
- Winstgevende kolenmijnen, die hun winst zien dalen doordat ze een groot deel van hun productie tegen lagere prijzen moeten verkopen, zullen overwegen niet uit te breiden of eerder te stoppen. De eerste berichten zijn daar al van.
Dat betekent dat de kolen tekorten alleen maar groter worden. En dat de kolenprijs dus verder gaat stijgen. Waardoor de Australische overheid nog meer kolen moet confisqueren. Heerlijk toch voor de groene maffia: ‘want dan worden andere energie bronnen relatief goedkoper’. Nou nee, die prijzen gaan dan dus ook omhoog (zag u de groene stroomprijs laag blijven toen de olie- en gasprijzen stegen?) want willen we in die Tesla’s blijven rijden zal er steeds meer elektriciteit opgewekt moeten worden.
Bijkomend is dat met de eerdere sluitingen en geen nieuwe mijnontwikkeling door de harde overheidsingrepen op de kolenmijnen, (zeker in Australië) de werkeloosheid in de kolengebieden enorm toeneemt. Vraag dat maar aan de Limburgers, waar nu nog steeds de gevolgen van de mijnsluitingen te zien zijn.
Ga maar vast geitenwollen sokken breien, voor uzelf en voor de arme, door kou getroffen Australiërtjes: ‘you will own nothing, be cold and be happy’.
krijg de schurft
dan maar de dure diesel via via via uit Russia
Kou is meestal geen probleem in Australie. Zeker niet met al die global warming 🙂
Je hebt er een paar skipistes, maar daar is kou juist welkom.
Ik denk dat ze meer wakker liggen van niet werkende airco’s door blackouts.
Mijn energieleverancier, een oude degelijke no nonsens leverancier is ook gestopt met het leveren van elektriciteit. Dat zal ook wel te maken hebben met het beleid van de incompetente bemoei-tengels. Men was al heel lang een speler op de markt.
Voor je het weet moet je je dan aansluiten bij de trendy leveranciers, van het gladde soort met veel praatjes en weinig wol.
“Vraag dat maar aan de Limburgers, waar nu nog steeds de gevolgen van de mijnsluitingen te zien zijn.”
Een zekere destructie van een markt, door de markt, ten behoeve van een nieuwe markt, waar de werkcondities ook beter zijn, is op zich geen probleem.
Regelrecht uit het boek “Atlas shrugged” van Ayn Rand
Ja, dacht ik ook meteen aan.
Directive 10-289
Ik woon in Limburg en zie helemaal niks van gevolgen van mijnsluitingen.
Kun je een paar voorbeelden geven?
Die sluitingen zijn toch al minstens een generatie geleden?
Comments are closed.