Ik heb op VS wel eens eerder een verwant artikel over dit onderwerp geschreven, alleen dan onder het mom “Is er leven op Pluto (waar kan ik heen)”. De wereld is er sindsdien niet beter op geworden: het artikel dateert van juni 2021, vóór de Russische inval in de Oekraïne. Ik vroeg me toen af of er “veilige” plekken waren, buiten de EU. Ik opperde zelf New Hampshire en in de comments verschenen prachtige oorden als Uruguay, Argentinië, Belize en Mauritius als tip. Wat schetst nu mijn verbazing: intellectueel rechts is Going Galt. Niet naar Zuid-Amerika, maar binnen de EU.
Het begon me vorig jaar op te vallen: een aantal auteurs van GeenStijl.nl bleek naar Portugal te zijn vertrokken. Omdat ik iemand ken die hen weer kent, raakten we over dat onderwerp in gesprek. Het blijkt dat zij niet de enigen zijn. Veel mensen die zich laten scharen in het hokje “intellectueel rechts” blijken de boel hier te hebben verkocht, om zich te vestigen in de (relatieve) luwte van Portugal en ook Spanje.
Gisteren kwam ik – bij toeval – in gesprek met een advocate die haar praktijk bleek te hebben verkocht en wil verhuizen naar Spanje. Maar niet voordat ze haar wapenvergunning had geregeld! Ik was met stomheid geslagen: ze is tenger en ziet er zeer lief en aaibaar uit. Wie had dat gedacht? Nadat we elkaar hadden “besnuffeld” (kan ik tegen jou zeggen wie ik ben?) kwam het hoge woord er uit: klaar met belasting betalen, klaar met het beleid, klaar met alles. Liever zuinig leven in vrijheid, dan jezelf uit de naad werken om de belastingen te betalen die misbruikt worden om dit land he-le-maal naar de kloten te laten helpen. She’s going Galt. In Iberië.
Als strafrecht-advocate was ze zelfs van mening dat wetten afgeschaft konden worden: “mensen met een juist moreel kompas hebben geen wetten nodig en criminelen houden zich er toch niet aan.” Ja maar, stotterde ik, er moeten toch wel wat wetten zijn om lijf en goed te kunnen beschermen? “Klopt, maar ik denk niet dat de Staat zou moeten gaan over ‘recht’. Mensen zouden zichzelf moeten kunnen verdedigen. Ik ben nu bezig met mijn wapenvergunning. Had ik veel eerder moeten doen”. WTF! Hierna kon ik natuurlijk openlijk bekennen dat ik libertariër ben: je bent veilig. Direct begon ze mensen in onze gemeenschappelijke (artistieke) omgeving te noemen die er exact zo over denken. Die ook overwegen dit land te verruilen voor Spanje of Portugal. Ik was verbijsterd!
Wat is er met deze landen? Als ik denk aan Spanje, denk ik aan Catalonië, aan Franco en het nog steeds sluimerende fascisme. Portugal zegt me mogelijk nóg minder, ik denk dan slechts aan vreselijk arrogante voetballers als Ronaldo en Figo. Kunnen jullie me meer vertellen waarom deze mensen kiezen voor Spanje en Portugal, terwijl dit EU-landen zijn? En waarom dit een betere optie lijkt dan Zuid-Amerika? Ben erg benieuwd.
Geenstijl redacteuren zijn niet “intellectueel rechts”. Het is een kwaadaardig zooitje gecontroleerde oppositie. Die gaan daar gewoon wonen met dezelfde redenen als de pensionados.
De regelgeving in Spanje en Portugal is echt niet zoveel minder als hier. Portugal heeft de zelfde belastingdruk als hier, in Spanje is het maar marginaal lager. Wil je lagere belastingen in West Europa dan is Frankrijk eigenlijk de enige keus.
het percentage klopt wellicht maar zijn ook alle vermogens delen waarover belasting betaald wordt de zelfde of ontbreekt er.
of verschaf ik nu te veel inzicht?
Portugal, met name de populaire plekken als Lissabon, Porto en de Algarve, is heel duur geworden. Nogal wat Amerikanen uit Florida en California, maar ook andere welgestelden, hebben hun huis verkocht voor heel veel en dan zijn de prijzen in Portugal plotseling interessant. Dit bovenop de reguliere instroom uit Brazilië en de voormalige koloniën in Afrika. Onroerend goed vooral is door het dak gegaan en met een Portugees salaris is het eigenlijk niet meer mogelijk om op de populaire plekken te wonen. Iedereen staakt: treinpersoneel, verpleegsters, onderwijzers, want het gaat niet meer. Ik ben er weg gegaan.
Als je lef hebt ga je nu naar de Oekraïne. Huizenprijzen zullen niet duur zijn. Ook opknappertjes zijn er genoeg te vinden nu.
Mee eens, ik denk dat je ook hele dorpen voor heel erg weinig kunt gaan kopen. Wel zelf opbouwen en alle landmijnen ruimen.
Het zou wel eens zo kunnen zijn dat je moet gaan concurreren met Blackrock en andere grote spelers die, meen ik, in de rij staan om de subsidiestromen voor de heropbouw op te rapen.
Daarnaast, realiserend dat we naar een multipolaire wereldorde gaan en dat de westerse wereld een kleine revolutie nodig heeft om zich te ontdoen van de globalistische elites met hun krankzinnige ‘Brave New World’ agenda, kom je uit ergens in Azië. Alleen weet ik niet zo goed waar. Zuid-Amerika kan, is ook cultureel verwant met het Iberische schiereiland, wel wat gevaarlijk hier en daar. Misschien dat El Salvador wat is. De president is een Libertariër en ze hebben recent alle criminele gangs in het gevang gesmeten.
Heerlijk en inspirerend verhaal. Going Galt is een opgestoken middelvinger naar een systeem waarvan je gek wordt. In de tijd die je “in de Gulch” doorbrengt kom je op verhaal en leer je primaire zaken die in onze maatschappij niet meer aangeleerd zijn. Je hoeft daarvoor niet per sé naar Portugal of Spanje te gaan, maar verandering van lucht doet leven. Het ontwijken van de overheid is op vele manieren mogelijk, ook door voor zover mogelijk registraties te ontwijken en oninteressant te zijn / te lijken voor overheden.
In de Middeleeuwen kon je kiezen om geen burger te zijn, maar op en van het land te leven, als vrijbuiter, in de Franche-Montagnes bijvoorbeeld, als vogelvrije. En jawel: je moest jezelf kunnen verdedigen. Alleen of in een groep.
De auteur vraagt naar ideeën en ervaringen. Welnu. Niet wachten op pensioen, maar verzilveren wat je hebt en stoppen met “werknemerschap” en “consumentschap”; starten met ondernemen. Vooral in Nederland: Geen “inkomen” verwerven maar vermogen opbouwen. Wanneer je genoeg hebt om van te leven, wijd je tijd aan wat je graag doet. Ontwijk overheidssystemen waar je maar kunt.
Ondergetekende heeft de zichtbare “footprint” tot 10% gereduceerd. Geen inkomstenbelasting meer. Zo min mogelijk “verplichtingen” en verschillende “stekken” om te leven, inclusief mobiele stekken (campingcar, boot). Geen wapenvergunning maar wel “hulpmiddelen tot zelfbescherming”.
Landen met een woeste natuur en dunbevolkte en moeilijk toegankelijke gebieden zijn ideaal om je terug te trekken. Denk aan Nepal, Noorwegen, IJsland, Australië, Roemenië, Zuid-Afrika, Peru, de Griekse eilanden, een eiland in de Pacific.
Eigenlijk iedere plek die een Bond villain zou kiezen voor zijn villa, is geschikt. Het is wel zaak, dat ze geen uitleveringsverdrag met de VS of NL hebben. 😁
Woon je in een expedition truck of op een zeewaardig zeiljacht, dan ben je helemaal van niemand afhankelijk, want als er ergens gelazer is, ben je de volgende dag weg.
____________
Best Countries for Your Escape Plan – Doug Casey’s International Man
https://internationalman.com/articles/which-countries-can-the-nsa-whistleblower-escape-to/
Portugal begrijp ik wel. Het heeft behoorlijk interessante belastingvoordelen voor mensen die daarheen emigreren en een huis kopen, zoals een bepaald aantal jaren geen of vrijwel geen inkomstenbelasting te hoeven betalen. Van wat ik van een kenniis heb begrepen kan dat oplopen tot 8 of zelfs 10 jaar. Dat maakt het zeker aantrekkelijk.
Dit is voor pensionades!
Niet alleen pensionado’s (of destijds niet tenminste) ,mijn kennis was mid 40 toen hij emigreerde
vergeet niet uw E-formulier.
https://www.expatverzekering.nl/aandachtspunten/e-formulieren
zou u sieren dit niet te willen maar tsja ……
Wie kijkt naar de belastingen van een land, heeft het verkeerd begrepen. Waar je naar moet kijken is hoe makkelijk of moeilijk het is om daar niet aan mee te doen. In de regel geldt: hoe dunner bevolkt, hoe makkelijker.
Vervolgens moet je kijken naar hoe leefbaar een land is. Op de steppes van Siberië wordt je vast met rust gelaten, maar zijn de elementen veel zwaarder dan belasting betalen in Nederland. Je zoekt dus naar een optimum voor vrijheid en kwaliteit van leven.
Inkomsten verwerven is ook een belangrijk punt. Wie online werk heeft of voldoende passief inkomen, heeft meer opties dan iemand die dat niet heeft. Maar ook daar is een mouw aan te passen. Leef zoveel mogelijk minimalistisch. Vrijheid van dwangmatig consumeren zogezegd. En dan kan men vaak met een paar maanden werk in een duur land, de rest van het jaar leven in een goedkoop land. En die vrije tijd kan men gebruiken om meer zelfvoorzienend te worden of een (klandestiene) onderneming op te bouwen.
duidelijk! dan valt de eu af, je ontkomt niet aan een E-formulier
(een sociaal vangnet is aantrekkelijk om het met een e-formulier te doen)
Ik heb nog nooit zo’n formulier gezien eerlijk gezegd. Ik woonde buiten de EU, nu weer binnen. Daar zijn een aantal redenen voor. Kijk eens wat er gebeurde tijdens corona: in tal van landen waren er zware ausgangssperres, alles op slot, bevolking zwaar onder de duim. Binnen de EU zag je ook grote verschillen, Nederland viel relatief nog mee.
De EU is eng, maar zou men het morgen afschaffen dan hebben we nog steeds gevaarlijke machtlagen.
Tegelijkertijd biedt de EU, of eigenlijk diens voorganger de EEG, enkele voordelen. Zo kan men zich vrij vestigen binnen EU en legaal werken. En zelfs al werk je illegaal in een EU land, mocht je gepakt worden is er meestal niets aan de hand. Dat is wel anders in heel veel buitenlanden.
Tevens moeten we ons als libertariers bevrijden van onze geïnternaliseerde overheid (om maar een woke term te gebruiken). Ik merk dat heel veel libertariers toch nog waarde hechten aan bijvoorbeeld een universitaire graad. Of aan het idee dat het hebben van een sociaal vangnet alleen draait om geld. Natuurlijk kan men zich in een kapitalistisch systeem net zo goed verzekeren. Toch zijn het afdekken van eerste levensbehoeften in geval van ziekte maar een deel van wat we als mens nodig hebben. Is het niet beter om familie en echte vrienden dicht bij ons te hebben?
Gisteren hoorde ik het verhaal van een vrouw, die oud en kinderloos, eenzaam leefde in een huis. Al haar familie woonde ver weg, en ze werd uiteindelijk helemaal gek. Natuurlijk had ze een pensioen, maar hoeveel had ze daar aan?
Wat ik probeer te creëren met onze Vrije Commune, is een samenleving zoals die zou zijn zonder overheid. Mijns inziens is dat een stuk meer ‘links’ dan veel libertariers zich van bewust zijn. Want zonder alle ‘voorzieningen’ van de overheid zijn we veel meer aangewezen op natuurlijke persoonlijke verbanden. Deze verbanden bestonden nog tot pak m beet in de jaren vijftig, maar zijn kapot gemaakt door de overheid.
De voornaamste veroorzaker is het onderwijs. Alleen al door kinderen op jonge leeftijd te scheiden van hun ouders drijft men een wig in deze relatie. Veel kinderen brengen meer tijd door op school dan met hun ouders. Zelfs al zou de school vrij zijn van extreem-linkse propaganda, dan nog tast het de relatie ouder-kind aan.
In een libertarische maatschappij zou onderwijs veel minder geregimenteerd zijn, en kinderen veel meer tijd doorbrengen met hun ouders, maar ook met hun grootouders, bij de buren, bij hun ooms en tantes, enzovoorts. Vrouwen zouden in een libertarische maatschappij niet worden ontmoedigd om kinderen te krijgen noch om te ’trouwen’ met de Staat. De moeder (en de vader-) rol kunnen dan in ere worden hersteld.
De redenen waarom we voor Galicië (noord-west Spanje) hebben gekozen heb ik al enkele malen uiteengezet op Vrijspreker. Je kunt deze artikels snel terugvinden op Freecommune.org
als je als nl-er binnen de eu , maar buiten nl woont laat je dus wel wat liggen.
(wel de lusten niet de lasten principe)
loop de website hierboven, met in het achterhoofd, (als nl-er in eu buiten nl) eens na, het woonland principe kan voordelen hebben.
m.a.w. verdiep je er maar niet in als je als nl-er in nl woont