Computer says yes

Veel mensen zijn nu bekend met de manipulatie van voorspellende computermodellen tijdens de COVID-19-crisis. Dezelfde tactiek werd gedurende het grootste deel van de vorige eeuw gebruikt en nu om het klimaatcrisisverhaal te verkopen en op te leggen. In dit artikel zullen we evalueren hoe deze goochelarij plaatsvond en hoe de geest van zowel de bevolking als de heersende klasse werd bewogen om deel te nemen aan onze eigen vernietiging.

In mei 2020 werd Neil Ferguson van het Imperial College gedwongen ontslag te nemen als hoofd van de Britse Scientific Advisory Group for Emergencies (SAGE). De officiele reden  was de seksuele escapades van Neil met een getrouwde vrouw tijdens een draconische afsluiting in het VK op het hoogtepunt van de eerste golf van covidhysterie. Neil had ook moeten worden ontheven van al zijn functies bij de VN, de WHO en het Imperial College (waarvan hij de meeste nog steeds bekleedt) en waarschijnlijk gevangen moeten worden gezet voor zijn rol in het willens en wetens plegen van fraude gedurende twee decennia.

Neil was tenslotte niet alleen persoonlijk verantwoordelijk voor de lockdowns die werden opgelegd aan de bevolking van het VK, Canada, een groot deel van Europa en de VS maar als ’s werelds meest gevierde wiskundige computermodelbouwer was hij de vernieuwer van modellen die werden gebruikt om crisisbeheersing en pandemievoorspelling sinds ten minste december 2000.

Het was in deze tijd dat Neil naar het Imperial College ging na jaren in Oxford te hebben doorgebracht. Al snel adviseerde hij de Britse regering over de nieuwe uitbraak van mond- en klauwzeer in 2001.

Neil ging aan de slag met het maken van statistische modellen die lineaire trendlijnen naar de toekomst extrapoleerden. Hij kwam tot de conclusie dat meer dan 150.000 mensen zouden sterven aan de ziekte – tenzij 11 miljoen schapen en runderen werden gedood. Boerderijen werden prompt gedecimeerd door een regeringsdecreet en Neil ontving een Order of the British Empire voor zijn dienst aan de goede slachtzaak door schaarste te creëren via een gefabriceerde gezondheidscrisis.

In 2002 gebruikte Neil zijn wiskundige modellen om te voorspellen dat 50.000 mensen zouden sterven aan de gekkekoeienziekte, wat uiteindelijk slechts 177 doden zou opleveren. In 2005 mikte Neil opnieuw hoog en voorspelde dat 150 miljoen mensen zouden sterven aan de vogelgriep. Zijn computermodellen misten het doel met slechts 149.999.718 doden omdat er tussen 2003 en 2008 maar 282 mensen aan de ziekte stierven.

In 2009 werden de modellen van Neil opnieuw gebruikt door de Britse regering om 65.000 doden als gevolg van de Mexicaanse griep te voorspellen, waarbij uiteindelijk ongeveer 457 mensen om het leven kwamen.

Ondanks zijn staat van dienst van gênante mislukkingen, bleef Neil zijn ster steeds verder  stijgen in de stratosfeer van het sterrendom van de wetenschap. Hij werd al snel de vice-decaan van de medische faculteit van Imperial College en een wereldwijde expert op het gebied van infectieziekten.

In 2019 werd hij aangesteld bij de WHO als hoofd van het Collaboration Centre for Infectious Disease Modelling. Een functie die hij tot op de dag van vandaag bekleedt. Het was in die tijd dat zijn falende modellen werden gebruikt om 500.000 COVID-sterfgevallen in het VK en twee miljoen doden in de VS te ‘voorspellen’, tenzij er op korte termijn totale lockdowns werden opgelegd. Onder het dunne laagje ‘wetenschap’ werd zijn woord wet en viel een groot deel van de wereld onder de knoet van het dictatoriale ’twee weken om de curve af te vlakken’.

Financieel belanghebbenden als Bill Gates doneerden miljoenen dollars aan het Imperial College en Neil direct over de periode van twee decennia. Neils voorspellingsmachine werd bekend als de Monte Carlo Methode ofwel het casinomodel.

Terwijl de verkoop van dodelijke ziekterampen aan een goedgelovige bevolking rustig doorging, was het eindtijdscenario in de vorm van de opwarming van de aarde al een tijd langer gaande. Zoals Dr. Tim Ball bewees in zijn succesvolle rechtszaken tegen de IPCC’s “Hockey Stick”, hebben die eindtijdmodellen voor de klimaatcrisis ook gebruik gemaakt van stochastische formules (ook wel willekeursfuncties genoemd) samen met Monte Carlo-technieken om een consequent irrationeel hoge opwarming te genereren.

Tegenwoordig wordt deze praktijk van ‘voorspellende modellen’ weerspiegeld in de oproep van de hogepriester van de centrale bank (en speciale VN-gezant voor klimaatactie en financiën) Mark Carney voor een nieuw financieel systeem om tegen 2050 een CO2-arme samenleving te bevorderen. Carney’s beleden urgentie is gebaseerd op “voorspellende modellen” die stellen dat de wereld 1,5 graad zal opwarmen volgens een verondersteld verband met de uitstoot van kooldioxide. Volgens Carney en zijn medewerkers kan dit alleen worden gecorrigeerd als we CO2 te gelde maken en het ‘winstgevend’ maken om menselijke industriële activiteiten stop te zetten.

Het blijkt dat, vergeleken met de werkelijke gegevens, men niet alleen snel ontdekt dat de opwarmingstrend van na 1977 eindigde in 1999, maar dat de werkelijke temperatuur ver onder alle computerprojecties van het IPCC ligt. Kortom wat het IPCC is voor het klimaatbeleid is wat de WHO is voor het gezondheidsbeleid qua geloofwaardigheid.

Net zoals de dodelijke remedies die worden voorgesteld om die nepcrisissen of pandemieën op te lossen zo is ook de remedie van het ‘CO2-vrij maken’ van de industriële beschaving het desastreuze doel achter de oorlog tegen de opwarming van de aarde gebaseerd op data afkomstig van waardeloze computermodellen. Net zoals de WHO eist dat de nationale soevereiniteit wordt opgeheven zodat “het grotere goed” kan worden verdedigd door een supranationaal medisch regime. Hetzelfde argument voor een wereldregering wordt verdedigd door aanhangers van de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde gedurende meer dan 50 jaar. Voor degenen die niet bekend zijn met de feiten van de door de computer gegenereerde hersenschim van “door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde”, verwijs ik u naar mijn recente essay In Defense of CO2: Astro-Climatology, Climategate and Common Sense Revisited.

Tegenwoordig nemen die “oplossingen” de vorm aan van Agenda 2030, die aandringt op de deconstructie van de industriële beschaving, de sluiting van de landbouw, fossiele brandstoffen en het ketenen van naties aan inefficiënte vormen van energie zoals windmolens, zonnepanelen en biobrandstoffen om ogenschijnlijk red de natuur van de mensheid.

Ondanks al het bewijs dat aantoont dat noch covid-19, noch door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde bestaan buiten de voorspellende computermodellen zijn veel mensen bang. De modellen zijn dan ook geprogrammeerd om angst aan te jagen. De vraag is: waarom geloven zoveel ogenschijnlijk geschoolde mensen deze onzin ? Zijn ze ervan overtuigd dat COVID-19 of klimaatverandering zo existentieel gevaarlijk zijn dat we de wereldeconomie moeten sluiten om onszelf op de een of andere manier te redden van hun zogenaamd apocalyptische effecten? Is het domheid, onwetendheid, lafheid en/of conformisme ?

Bron: Unlimited Hangout