Met het huidige belastingstelsel is het zo dat meer werken niet of nauwelijks loont. De marginale belastingdruk is erg hoog, soms meer dan 100 procent. Hoe meer je verdient hoe meer je gekort wordt op bijvoorbeeld de toeslagen. Als je interesse hebt in deze materie, google op Henk Bluemink.

Een van zijn bekendste artikelen gaat over alimentatierecht. Alimentatie toont aan dat belastingstelsel anders moet. Zo stelt hij in een rekenvoorbeeld:

Aan de ontvangende kant is het financiële slagveld nauwelijks nog te overzien. Stel dat de ontvangende partner na scheiding zelf jaarlijks 25.000 euro verdient met 32 uur werken per week, twee jonge kinderen heeft en daarmee in een huurwoning woont van 650 euro huur per maand.

Tegenover de 10.000 euro die de ontvangende partner aan alimentatie krijgt, staan 10.353 euro aan hogere belastingen en lagere toeslagen:

  • 3.707 euro meer inkomstenbelasting
  • 550 euro meer inkomensafhankelijke bijdrage voor de Zorgverzekeringswet
  • 600 euro minder algemene heffingskorting
  • 672 euro minder kindgebonden budget
  • 2.436 euro minder huurtoeslag
  • 972 euro minder zorgtoeslag
  • 1.416 euro minder kinderopvangtoeslag (recht op 195 uur per kind en gerekend met een uurtarief van 8,80 euro per uur)

Van de 10.000 euro ontvangen alimentatie houdt de partner netto dus helemaal niets over. Sterker nog: onderaan de streep moet de partner zelfs 353 euro bijbetalen.

Hier zijn kamervragen over gesteld. Het antwoord van de stas van financiën was:

Het klopt dat de ex-partners gezamenlijk een lager netto inkomen overhouden dan als er geen partneralimentatie zou zijn. Daar staat tegenover dat de bijdrage vanuit het collectief door de partneralimentatie minder groot hoeft te zijn.

En

Als sprake is van een marginale druk van 100% of meer heeft de alimentatieontvanger geen financieel voordeel van de partneralimentatie. En de alimentatiebetaler heeft een financieel nadeel.

De overheid heeft hem hier dus gelijk gegeven. Een ander lezenswaardig artikel van hem gaat over de fiscale straf op samenwonen en hoe dit invloed heeft op de woningmarkt.

Dit alles heeft grote gevolgen voor de arbeidsmarkt, er is hier in hoge mate sprake van een planeconomie, die negatief sturend werkt waardoor veel welvaart verloren gaat.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

11 REACTIES

  1. Kleine kanttekening op persoonlijke basis; het probleem is dat er zoveel scheidingen zijn en dat dat steeds normaler wordt.
    Echter, een scheiding zou een uitzonderlijke situatie moeten zijn.

    • waarom….

      Waarom moet dat een uitzondering zijn?

      Libertarisme ging toch over individuele vrijheid. De vrijheid om zo vaak te scheiden als je zelf wilt

      Verder, ja dat je extra belast word als je samenwoont met mensen in tijden van woningnood, is te bizar/ziek voor woorden.

      Er is inderdaad een soort planeconomie, die dan gebaseerd is op het idee van de nuclear family. Iets dat goed past bij de CDA mentaliteit/cultuur van dit land. We moeten niet woningen hebben voor mensen, individuen, maar voor ‘gezinnen’ bestaande uit ‘papa’s en mama’s met kinderen’ en dat soort ellende. Ze willen ook dat je koopt, in plaats van huurt. Want huren zou ‘slecht’ zijn ofzo. Nette christelijke mensen kopen een huis, waar hun kinderen opgroeien etc. Er zit een culturele dimensie aan verbonden. De focus is niet individueel welzijn, maar gereformeerde ‘keurigheid’

      • Erg egoistisch gedacht.
        Het gezin is letterlijk de hoeksteen van een gezonde samenleving en een plek om kinderen op te laten groeien, om zo ook de samenleving in stand te houden.
        Kinderen uit gebroken gezinnen hebben veel vaker allerlei problemen, voorl psychisch en komen veel vaker in de criminaliteit terecht. Veel meer tienerzwangerschappen, veel meer voortijdige schoolverlaters en ga zo maar door.
        Voor kinderen die opgroeien in een-ouder gezinnen met alleen een moeder zijn de cijfers trouwens nog veel slechter dan voor een-ouder gezinnen met alleen vaders, in ieder geval in de VS.

        Dat heeft trouwens niks te maken met ‘christelijk’.

        Nu is het in het hele westen trouwens zo dat er voor de MAN eigenlijk geen enkele goede reden is om te trouwen, terwijl het voor de VROUW juist gunstig is.

      • Ja, ik ben een egoist….

        Punt, is dat het libertarisme hier niets aan kan doen. Libertarisme = individuele vrijheid

        Doe ermee wat je met die vrijheid wilt. Trouwen, of scheiden.

        Ja, het is jullie pakket hé.

        Ik weet niet of het gezin daar per se de hoeksteen van is. Ik zou eerder zeggen dat het te maken heeft met verdeling en ordening, economische kwesties

      • Oneens. Libertariers zijn voor persoonlijke vrijheid, maar tegen anderen geweld aandoen. Scheiden doet kinderen geweld aan. Niet alleen dat, het zorgt ook voor een steeds krimpende bevolking/samenleving, wat inhoudt dat die op gegeven moment instort en ophoudt te bestaan.

        En als u meent dat een gezin niet de hoeksteen van de samenleving is, dan zou ik toch echt heel graag eens wat voorbeelden horen van succesvolle samenlevingen die dat anders hebben geregeld. Ik ben benieuwd.

        Al die mensen die menen dat ze het allemaal wel zelf kunnen leven in een droomwereld. Ik ken heel wat mensen die als droom hadden ‘van het land te kunnen leven’. Nou, dat kan, maar dat is echt niet gemakkelijk. En je hebt altijd andere mensen nodig, domweg omdat niemand alle vaardigheden heeft. Ik doe ook heel veel zelf, maar kan niet alles.

        Als je in de westerse wereld kijkt naar een samenleving die daar het dichtste bij staat, als zelfvoorzienende, vrije groep, dan kom je uit bij de Amish. Of in (veel) mindere mate de Mormonen of kleine groepjes preppers. En raad eens wat er daar een centrale plek in neemt? Het gezin.
        Kijk je buiten de westerse wereld dan zie je ook dat in alle samenlevingen die ook maar enige mate van succes hebben het gezin centraal staat.

        Dus zoals gezegd, ik ben heel benieuwd naar voorbeelden van een succesvolle samenleving zonder het gezin aan de basis.

      • Het preppers model is regressief, een samenleving van preppers is natuurlijk geen samenleving van hoge productie en de welvaart die daarmee gepaard gaat, en de potentie voor ruimte voor zelfontwikkeling die die hoge productie biedt (ideaal gezien).
        Het preppers model bestaat bij de gratie van angst en bestaansonzekerheid. In de preppers samenleving is men per definitie meer op zichzelf en een kleine groep anderen aangewezen.

        Je kunt van het CDA idee van het huwelijk een karikatuur maken, maar de gezinssfeer (getrouwd of niet) is op zich een sfeer op zich die een tegenmacht is tegen de overheid, een sfeer die zich (ideaal gezien) grotendeels onttrekt aan de overheid. Een overheid die dictatoriaal is zal de gezinssfeer binnen willen (en moeten) dringen, en vooral de opvoeding van kinderen steeds verder over willen nemen, zodat ze een staatsopvoeding krijgen.

      • “Libertarisme = individuele vrijheid ”

        Dat is een simplificerende slogan, het libertarisme en zelfs anarchisme kent allerlei samenwerkingsvormen, sociale vormen. Men onderkent natuurlijk de kracht en noodzaak van samenwerking, zelfs waarden van solidariteit.
        Er zijn hier een aantal zeer agressieve knuppels op deze website die dat soort woorden (sociaal, solidariteit) vermijden omdat ze het met staatssocialisme associëren.

        Sleutelwoorden: anarchistisch syndicalisme, libertarisch socialisme, economische democratie, democratisch socialisme.

        Manufacturing Consent Noam Chomsky and the Media

        https://youtu.be/Li2m3rvsO0I?t=9249

    • @Johannes
      Uw opmerkingen over preppers lijken zo overgenomen uit de MSM, met maar bar weinig directe eigen ervaring.
      Preppers hebben vaak inderdaad geen hele sterke onderlinge gemeenschap, maar er zijn uitzonderingen.
      En voor sommigen gaat dat heel ver, inclusief reguliere bijeenkomsten en gezamenlijke planning.
      Voor anderen kan het al een soort gemeenschap zijn; als je achteraf woont, op een plek waar je de meeste mensen in de buurt nog echt kent, je de deur niet op slot hoeft te doen en elkaar helpt met projecten of oogsten bv, of gezamenlijk een militie onderhoudt/vormt.

      Voor anderen is preppen iets omdat ze niet van de overheid afhankelijk willen zijn in het geval van ongevallen, of dat nu een orkaan, tornado, overstroming of wat dan ook is. En bereid zijn zichzelf te verdedigen tegen plunderaars.

  2. lekker belangrijk allemaal gezien de kreet;
    …… is ook onze oorlog ”
    dit moet ook gefinancierd worden?
    is aanpassen en consideratie te veel gevraagd?

  3. Johannes

    Als ik het libertarisme volg, zie ik dat ze het voornamelijk over de economie hebben

    Anti war, anti state, pro market. Dat is de Rothbard slogan

    Hoe je die markt verder invult, is aan het individu

    Libertariers spreken over het niet aantasten van het NAP. Als ik trouw, of ga scheiden, of vreemd ga, heeft allemaal niets te maken met het NAP, tast het NAP niet aan, overschrijd het niet

    Conservatieven en linkse mensen, zijn meestal meer geneigd om meningen te hebben over trouwen, niet trouwen etc, etc.

    Ik wil liever geen gezin. Ik vind vrouwen wel heel leuk etc, maar ik wil geen ‘kinderen’ met ze, want ik ben daar te egoïstisch voor

Comments are closed.