Het politieke streven naar een ‘duurzame economie’ in voornamelijk de Westerse landen is niets anders dan een doel van de technocratie om o.a. privebezit af te schaffen, de controle te optimaliseren en meer macht, invloed en geld naar zich toe te harken. De technocratie omvat een onzalige kongsi van multimiljardairs, multinationals, overheden en internationale organisaties.

Meer over de ins & outs van technocratie kan je vinden op Derrick Broze’s Pyramid of Power. Voor de samenhang tussen duurzaam en technocratie is het interessant om naar enkele belangrijke punten te kijken uit de oorspronkelijke doelstellingen van de technocratie:

Privé-eigendom zou volledig worden afgeschaft. Alles zou gemeenschappelijk eigendom zijn van de Technocratie en door hen gecontroleerd worden.

Alle op prijs gebaseerde energiebronnen zouden worden afgeschaft en vervangen door een systeem van energiecertificaten.

Energiecertificaten zouden aan het begin van een boekhoudperiode worden uitgegeven en aan het einde ervan vervallen, waardoor de accumulatie van besparingen voor toekomstige behoeften werd voorkomen.

Aan alle denkbare menselijke behoeften (voedsel, huisvesting, transport, medische zorg, pensioen, enz.) zou door de Technocratie naar eigen goeddunken worden voldaan.

Traditionele regeringssystemen zouden worden afgeschaft. Een continentaal bestuur van technocraten zou alle economische en maatschappelijke zaken beheren volgens functionele en dienstverlenende sequenties, die door henzelf zouden worden gedefinieerd en beheerd.

Onderwijs zou worden omgezet in menselijke conditionering om studenten voor te bereiden op een leven lang werken, gekozen door de Technocratie.

Wetenschap en de Wetenschappelijke Methode zouden de enige leidraad zijn voor de besluitvorming in de hele Technocratie, gebaseerd op verzamelde data.

De Verenigde Naties hebben deze originele ideeën over technocratie overgenomen. De parallellen van de oorspronkelijke Technocratie-doctrine met die van de ‘duurzame ontwikkelingsdoel van hernieuwbare energie en het mondiale klimaatvriendelijke netwerk zijn duidelijk:

De eerste twee vereisten van Technocracy hadden betrekking op de controle over energie. De tweede eis stelde: “Maak door middel van de registratie van de omgezette en verbruikte energie een evenwichtige belasting mogelijk.” Alles moet totaal geregeld worden tot op de laatste milliwatt.

Het meest relevante punt van Agenda 2030 is het concept dat iedereen – verplicht – meedoet. We zien het woord ‘inclusief’ meedogenloos opduiken in hun retoriek. De technocratie dicteert dat in hun sociaal ontwikkelde samenleving elke persoon moet worden opgenomen, zonder dat er uitzonderingen worden toegestaan.

Er is een verschil tussen het bezit van privé-eigendom en de controle over privé-eigendom. Terwijl de nieuwe wereldorde probeert mensen die in plattelandsgebieden wonen naar SMART-steden te drijven, zal het bijna onmogelijk worden gemaakt om het eigendom van onroerend goed te behouden, tenzij wordt voldaan aan EPC’s en andere ‘groene’, ’tracking van de CO2 footprint’ en dictaten over het algehele energieverbruik. .

Dat gezegd hebbende, hoe groter het bewustzijn over deze globale technocratische operatie, hoe meer weerstand er zal zijn. Mensen kunnen ervoor kiezen om te leren en hun bewustzijn te vergroten, of ze kunnen onwetend en opzettelijk blind blijven totdat ze wakker worden in een nachtmerrie achtige wereld.

Bron: Nicolas Creed 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

14 REACTIES

  2. Volgens mij hebben de globalisten met hun 2030-plannen schipbreuk geleden. De door hen gedroomde werelddictatuur gaat niet door.

  3. De vergrijzing is, op Afrika na, een wereldwijd probleem. Ook in China zijn inmiddels grote personeelstekorten.

    Een steeds kleinere groep werkenden moet daardoor een steeds grotere groep inactieven in leven houden. De afgelopen decennia kon dit nog door de productiviteitsstijging van individuele medewerkers. Maar daar is al enkele jaren een eind aan gekomen. Meer immigranten werkers binnenhalen is slechts het rekken van het probleem, want deze mensen worden ook oud en leven hier langer.

    De enige echte oplossing is volledige automatisering en robotisering van de economie. Daar zet het WEF dan ook op in. Waar veel handen nodig zijn, zoals in de zorg, zullen robots worden ingezet (zie Japan). En in de creatieve beroepen zal AI het werk doen.

    • Deze wereldwijde uitstoot van arbeid zal echter tot een grote vraaguitval leiden. De rentabiliteit van de grote ICT investeringen komt dan in gevaar. Daarom komt het WEF met het universele basisinkomen (UBI). We kunnen dan allemaal aan het strand gaan liggen en toch blijven kopen. CBDC gecontroleerd, dat wel.

      De enkele vrijheidslievende technocraten (Musk c.s.) wijzen deze oplossing af. Zij zien meer in mede-aandeelhoudersschap van (voormalige) werknemers.

      Echte liefhebbers van meer vrijheid wijzen de complete ontwikkeling af. Zij zien meer in kleinschalige autonome oplossingen. Dat zal echter een flinke stap terug in welvaart betekenen, want het is juist de arbeidsdeling die de vooruitgang van de mensheid mogelijk heeft gemaakt.

    • Alle mensen worden oud. Ook immigranten. De arbeidsproductiviteit neemt al jaren niet meer toe. Dat kan er ook op wijzen dat robotisering en automatisering achter zijn gebleven. Met minder mensen meer consumeren kan leiden tot een grotere vraag.

      • Zeker, maar dan moeten bedrijven diversifiëren en innovatiever worden in het bedenken van producten en diensten die er nu nog niet zijn. Aan 1 smartphone heeft een klant genoeg. Wil je meer smartphones verkopen dan heb je ook meer klanten nodig.

  5. De werkelijk macht ligt bij de producent en de consument…: als morgen de bakker, de beenhouwer, de boer niets meer produceert dan zit men blok. En dat is uiteindelijk wat er kan gebeuren net zoals in de Sovjetunie. Als men morgen de prijs voor brood vastlegt op maximum 3 euro voor 400 gram, dan stopt de bakker officieel met brood bakken.

    De geschiedenis heeft -gelukkig- bewezen dat totalitaire regimes niet werken. Zo ook zal een ’technocratisch’ regime geen lang leven beschoren zijn. De mensen die produceren gaan gewoon niet meer willen produceren, want het brengt niet op 😉 Dus daalt de productie en krijgt men inflatie. Of men produceert enkel nog voor vrienden en kennissen via ruilhandel. Uiteraard vraagt men dan een hoger tarief voor politiekers ha 😉

    Uiteindelijk krijgen al die firma’s die meewerken aan dit ’technocratisch’ idee alles als een boemerang in hun gezicht terug. De consument zit al krap bij kas. Mensen zijn veel slimmer dan ze denken. De gewone mens is inventief en zal naar oplossingen zoeken om te overleven. Uiteindelijk gaat men dan naar de bron van de productie en slaat men de supermarkten over… Zodus gaan de winsten van de ‘Colruyt’, Delhaize enzovoorts vroeg of laat verminderen… Vandaag nog bij de boer gekocht:
    – potje verse -overheerlijke- chocomousse voor 2 euro
    – rauwe melk 1 liter: 0,9 euro
    – 12 verse eieren met gele dooier: 3 euro
    Grotendeels goedkoper, beter van kwaliteit en verser… vriendelijke bediening zonder zelfscan. Wat wil men nog meer?

    Kortom: negeer het stemhokje en stem met uw geld en tijd 😉

  6. Als de kapitalisten zelf waren gaan vergroenen, was er geen technocratie die nu opstaat en inderdaad gevaarlijke kanten heeft (daar moeten we eerlijk in zijn)

    Het is hetzelfde als met socialistische/communistische bewegingen. Als de kapitalisten mensen niet naaien, gaan de mensen zich niet aansluiten bij linkse anarchisten, communisten etc. En ja, aan voornamelijk de communistische bewegingen zitten gevaarlijke kanten, want communisme is gevaarlijk. Maar zoiets ontstaat niet in een vacuüm…

    Kapitalisten zijn zelf de mensen massaal aan het uitbuiten en reageren dan verbaast op tegenreacties

    Links zegt : kapitalisten geven niets om het milieu

    En jullie gaan mij hier vertellen dat ze al die tijd wel om het milieu gaven? Al die kledingbedrijven etc, waren heel erg begaan met duurzaamheid? Al die fossiele bedrijven? Al die plasticbedrijven?

    Nee, ze waren bezig met GELD. Geld ten koste van letterlijk alles. We hebben het toch zelf allemaal meegemaakt, de mensen die weleens voor een bedrijf werkte. Je kwam er al snel achter : wat wilt dit bedrijf ? Geld maken. Meer niet. Het bedrijf is niet geïnteresseerd in de mensen die ervoor werken, of de klanten, of gezondheid, of milieu. Het bedrijf geeft niet om mij, het bedrijf geeft alleen om het feit dat mijn arbeid hen geld oplevert. Ik mag verder letterlijk doodvallen, in hun ogen. Dat weten we toch allemaal, tenzij we een beetje naïef zijn

    Veel van die ‘ondernemers’ zouden hun eigen moeder nog verkopen, als het geld oplevert. Je hoeft niet ‘heel links’ te zijn om dit te begrijpen

    Play stupid games, win stupid prices. WEF prizes in dit geval.

    • De zoveelste walgelijke kots die deze immorele linkse trol hier uitbraakt. Krijg je nooit genoeg van je kop in het zand steken en afgeven op vrije mensen?

      Verantwoord milieubeheer door kapitalisten is al zo oud als de weg naar Rome. Milieuproblemen ontstaan immers alleen als eigendomsrechten niet worden gerespecteerd.

      Zonder overheidsbemoeienis en diens inbreuken op individuele eigendomsrechten zou er niet eens een milieuprobleem bestaan. Maar dat is vast te moeilijk te begrijpen voor je erwtenbrein.
      __________

      Free market environmentslism
      https://www.libertarianism.org/topics/environment

    • Je verwart milieu met een kunstmatig angstmodel dat een kapitaalshift van de massa naar de elite tot doel heeft. De ‘groene’ ondernemers zijn parasieten die teren op met geweld afgedwongen belastinggeld. Links bestaat sinds decennia niet meer en heeft zich bekeerd tot het oorlogszuchtige globalisme.

    • Peter

      De meeste van jullie zijn geen vrije mensen, maar bekrompen geesten

      Ja, de kapitalisten die ik ontmoet heb en waar ik mee te maken had, hebben gewoon niet echt een goede indruk op mij gemaakt. Ze waren alleen maar bezig met geld. Verder niets. Ze hadden verder geen enkele externe betrokkenheid

      Dus het verhaal van rechts dat : de kapitalist geeft om alles en iedereen

      Strookt niet met mijn ervaringen.

      Ik vind het niet anders dan het verhaal van de communist dat : Mao best meeviel

      Als de ondernemer fuckers zich anders hadden opgesteld, was links en WEF niet zo groot geworden als het nu is.

      Als Elon Musk bepaalde problemen had opgelost, was het WEF niet opgekomen

      Kijk, leiderschap heeft ook te maken met betrokkenheid hé. Een echte leider is geen neurotische hebberige dwaas.

      • nayakosadashi2022,

        Je ziet al hoe de Jong zich moet verdedigen, door simplistische framing ‘linkse kerk’, continue gescheld, en etc. De man en zijn strategie is bij uitstek anti-libertarisch. Hij geeft meer het idee van een cokesnuivende marktprediker en futurist-tech-freak-profeet te zijn dan een vrijsprekende libertarier.
        De knuppel gedraagt zich dusdanig agressief en dogmatisch, is dusdanig op ramkoers, dat er geen weg terug meer is voor hem.

        “Maar zoiets ontstaat niet in een vacuüm”

        Je onderschat hier de kracht van afgunst, democratie bijvoorbeeld is vooral gebaseerd op afgunst (de gelijkheid van de afgunst), zo werden ook een goed gedeelte van de communisten gevoed door afgunst en blinde haat. Het is niet perse nodig dat de situatie oploopt tot grote economische onrechtvaardigheid die revolte rechtvaardigt, afgunst weet altijd genoeg vermeend onrecht te vinden, en er is altijd wel onrecht en vermeend onrecht te vinden.

        Communisme kan ook gevoed worden door afgunst alleen, aangezien er altijd wel onrecht te vinden is, bovendien was het communisme in Rusland een communisme van een select aantal intellectueel-aristocraten, dat communisme werd niet ondersteund door de peasant massa’s, maar opgedrongen. Democratie is dan weer gebaseerd op een afgunst waar men alles wil nivelleren, niet alleen via economische herverdeling…

        Zoals Seneca schrijft:

        “Links bestaat sinds decennia niet meer en heeft zich bekeerd tot het oorlogszuchtige globalisme.”

        Inderdaad, Ralf Dekkers van de FvD beschreef al hoe hij vroeger aangesloten was bij linkse partijen, die demonstreerden tegen het imperialisme en de oorlogszuchtigheid van de VS. Aan de rechterzijde is men dan weer langzaam aan het opschuiven in de zaak Israel-Palestina en Gaza-Israel, waar zelfs het meer intelligente rechts bijna niet meer kan ontkennen dat Israël wordt geleid door een schurkenbende (zie de opschuiving van FvD inzake de kwestie).
        Vandaar ook dat Wilders zo’n sterke grip moet hebben op de PVV en dit thema, Wilders is in Nederland bij uitstek het mondstuk van de Zionistische schurkenbende en de islamofobie.

        Ik vermoed ook dat vrijspreker in de tijd van de opkomst van de pro-Zionistische islamofoben zoals Fortuin, Wilders, etc, flink werd gefrequenteerd door islamofoben.

      • Ja, die agressie altijd, van Peter haha

        Ik kan de man niet echt serieus nemen, eigenlijk

        Ja, nee. Mensen worden echt hard genaaid, in de huidige economie. En dat maakt ze vatbaar voor links.

        Er zal vast ook afgunst tussen zitten, het is niet zwart/wit. Maar communisme krijgt voornamelijk energie uit massa’s mensen die genaaid zijn op hun werk, of door landlords etc

        Ik volg de linkse engelse media en ik zie hoe huurders voornamelijk massaal razend zijn op landlords. Die woede is van zichzelf vormloos, de communisten proberen de woede alleen in hun programma te kanaliseren

        Afgunst is niet de kern van zo’n beweging, maar sociale onrust, extreme ongelijkheid, uitzichtloosheid.

        Waarmee ik niet zeg dat communisme een oplossing is.

        Libertariers beweren zelf altijd : het huidige systeem is geen juist kapitalisme, geen rechtvaardige markt

        Ze zouden dan dus moeten begrijpen waarom mensen in dit systeem lijden en in opstand komen. Ze zouden solidair moeten zijn met de mensen, maar dat doen ze niet,

        Toch kiezen ze altijd voor de kopstukken van het huidige systeem en niet voor de mensen.

        Het systeem deugt niet, zegt de libertarier, maar als je in opstand komt tegen het systeem ben je ‘heel afgunstig’ en ‘moet je je plek kennen’

        Hier zien we hoe libertarisme altijd op twee gedachten hinkt. Aan de ene kant een systeemkritiek, aan de andere kant het omarmen van neoliberale status-quo.

Comments are closed.