De meeste mensen weten, of vermoeden, dat er meer is dan het direct waarneembare, namelijk de metafysische realiteit. Hoe die metafysische realiteit er precies uit ziet, daarover verschillen de meningen. Omdat het een nogal lastig gebied is kiezen veel mensen ervoor om zich te laten leiden, bijvoorbeeld door een spiritueel leider, de priester.
In zo’n beetje alle culturen is er een priesterkaste. In ruil voor een hand vol geld of het lekkerste stukje vlees gaan zij iets voor je doen. Omdat in de priesterkaste nogal wat oplichters, profiteurs en gestoorden rondlopen willen veel mensen hen niet langer volgen. Erger: in het moderne model is er geen plaats voor metafysica inclusief God, de goden, geesten, demonen, engelen, enz. Dat is erg armoedig en komt vanzelf weer goed.
De meeste mensen hebben op zijn minst een vermoeden ‘dat er meer moet zijn dan dit’. Dus gaan ze op onderzoek uit. Anderen hebben een leider nodig, en in ruil voor wat geld of een lekker stukje vlees willen bepaalde personen de rol van spiritueel leider wel op zich nemen.
@ Overnight
In het plaatje staan twee religieus LEIDERS. Leiders zijn er voor mensen die graag een leider willen. Vaak loopt dat dan uit op een soort SM-relatie waarbij de leider de dominante rol op zich neemt. Bij anarchisme staat centraal dat ze geen leider willen, in ieder geval niet als onderdrukker.
Bij de priesterkaste is het gebruikelijk om te beweren dat alleen zij toegang tot god hebben. Wil je iets gedaan hebben van god, dan moet je je eerst aan hen onderwerpen.
Er gaan al eeuwenlang discussies over ‘alleen bidden en vasten’, of dat ook daadwerkelijk het zwaard gehanteerd moet worden in de fysieke wereld. De Vikingen deden er in ieder geval niet moeilijk over: wil je naar de hoogste plek in het Walhalla, dan zul je echt in actie moeten komen.
Alleen bidden of ook geweld gebruiken? Vanuit het NAP. Vrouw staat op straat te bidden ‘in haar hoofd’. Politie komt en stopt haar daarin. Filmpje:
De politie is er om de orde te handhaven, ervoor te zorgen dat mensen niet te hard rijden, niet door rood rijden, duizend en één problemen op te lossen en van alles en nog wat te handhaven. Optreden tegen ‘stil bidden op straat’ kan wat mij betreft niet gerangschikt worden onder het handhaven van de orde. Misschien hun orde maar niet de mijne. Velen zullen vinden dat er dan niet meer alleen gebeden moet worden maar dat de fysieke wapens opgenomen moeten worden en dat God er maar over moet oordelen.
De bevoegdheid tot handhaven (1) in de burgermaatschappij ligt voor een deel in handen van de politie. De overheid claimt het geweldsmonopolie (2). Die twee zijn tot stand gekomen door een compromis. Dat compromis kan ieder moment van tafel worden geveegd. Zonder compromis val je terug in de natuurtoestand.
Je ziet wel vaker dat de machthebbers de grenzen verkennen, hoe ver ze kunnen gaan. Wetende dat ze het niet kunnen winnen mocht het volk zich in voldoende mate tegen hen keren met geweld. Zeker nu oorlogswapens bij wijze van spreken op straat liggen.
Terugvallen in de natuurtoestand is niet wenselijk. Maar het zal niet voor het eerst zijn dat machthebbers het zover laten komen, zelf eindigend in een plas bloed. Voorbeelden te over. Daarna ontstaat er weer een nieuwe staat – een vereniging van burgers – omdat mensen daar blijkbaar de voorkeur aan geven boven de natuurtoestand.
Werelddictatuur was het gedroomde ideaal van de machthebbers. Die droom zal niet gerealiseerd worden. De-globalisering is een feit. Hoe gestoorder de opdrachten van de krankzinnige dictator in zijn bunker hoe meer weerstand er zal komen. Niet alleen vanuit de bevolking maar ook vanuit de plaatselijke overheden en handhaving.
We hebben het over geloof. Enerzijds het geloof van de machthebbers en hun kwaadaardige occulte praktijken, anderzijds de bevolking waarvan een deel de kwaadaardigheid van de machthebbers doorziet. Slaat de vlam in de pan, dan kan het hard gaan.
De drang naar geloof en religie is ingebakken in de meeste mensen
Daar komt uit voort dat veel mensen graag gebruik maken van een gids. En voilà, daar is de priester of het equivalent.
Op Bali worden de hele dag door offertjes gebracht voor van alles en nog wat. Onder andere voor een veilige reis in het verkeer. Dat werkt. Misschien dringt het offertje niet echt door tot in de hogere regionen, maar als je bezig bent met ‘een veilige rit’ dan neemt de kans op ongelukken af. Zeker als jij als persoon de bovennatuurlijke macht boos of teleurgesteld maakt als je toch in een ongeluk terecht komt.
Religie vervult menselijke behoeftes en kan zijn nut hebben. Maar ik leef liever in een harde werkelijkheid dan een zoete leugen.
Ratio,
Allereerst: de zogenaamde werkelijkheid bevindt zich in je hoofd en nergens anders. De werkelijkheid, jouw werkelijkheid, is louter hersenproduct. Hoewel er grote overeenkomsten zullen zijn in hoe individuele mensen de wereld zien, er zijn verschillen, meestal klein maar soms ook groot.
Het idee is dat er maar één wereld is, dat er maar één werkelijkheid is. Sterker: ik ken genoeg mensen die denken dat de visie die zij op de wereld, de werkelijkheid, hebben de enige juiste is.
Probeer je eens in te leven in een ander levend wezen, een insect of een plant, en hoe ‘de werkelijkheid’ eruit moet zien vanuit dat perspectief. Of breng een bezoek aan een gesloten instelling voor gestoorden, mensen die niet om kunnen gaan met ‘onze werkelijkheid’. Dat wij overeenstemming bereiken over wat ‘de werkelijkheid’ precies is, zegt niets over die werkelijkheid maar meer over onze hersenen en zintuigen. Komen die overeen, dan ook het idee van de werkelijkheid. Zo zullen er in een gesloten instelling mensen zijn met eenzelfde idee over de werkelijkheid, maar dat is dan toch echt HUN werkelijkheid, die niet wordt gedeeld door mensen buiten de instelling. Voor politici en zo geldt hetzelfde.
De werkelijkheid bevindt zich in tijd, ruimte en causaliteit. Als je die drie gaat ontleden zijn er nog maar weinig mensen die weten waar je het over hebt. Of het niet allemaal een illusie is.
Verderop gaat de discussie of het allemaal een soort computerspel is of een illusie. En de verschillen tussen die twee. De werkelijkheid zou een computerspel moeten zijn vanwege bepaalde spelmogelijkheden die de illusie wel kan bieden en een computerspel, de matrix, niet.
Dat is op het randje van krankzinnigheid of hoogbegaafdheid. Functioneer je prima met dat soort gedachten, prima. Zodra je er door in de problemen komt dan moet je misschien even ‘normaal gaan doen’, en terugschakelen naar de ‘normale’ werkelijkheid.
Dat doet me denken aan beelden van een drugsgebruikende gek in de metro. Door de drugs functioneren zijn hersenen en mogelijk ook zintuigen anders. Hij leeft in een andere werkelijkheid waardoor hij mensen aanvalt. Zijn ‘werkelijkheid’ wordt door anderen niet getolereerd.
Mensen hebben een complex brein, dat maakt het mogelijk de ‘werkelijkheid’ op veel manieren te zien. Maar die werkelijkheid bevindt zich altijd in het hoofd van de waarnemer.
Ratio,
Logisch gezien kan je geen oordeel vellen over dat wat je niet kent, het bestaan of niet bestaan van een bovenzinnelijke wereld in dit geval. Je kunt alleen een oordeel vellen als je alwetend bent.
Atheisten slaan zichzelf op de borst vanwege hun realiteitszin, maar logica kennen ze vaak niet. Atheisten zijn dus vaak gelovers, omdat ze finale uitspraken doen over dat waarover men niets kan weten.
“Maar die werkelijkheid bevindt zich altijd in het hoofd van de waarnemer.”
Nico de Geit predikt hier subjectivisme, het niet bestaan van de fysieke realiteit. Of wellicht is hij er niet van bewust dat dat de implicatie is van zijn nogal boude uitspraken.
“over dat waarover men niets kan weten”
of dat waarover men vooralsnog niets weet.
Als de wetenschap dezelfde logica zou toepassen, eindoordelen maken over dat wat onbekend is, en het vooraf af zou wijzen, dan zou de wetenschap stil staan.
“en het vooraf af zou wijzen”
En de vorming van hypotheses af zou wijzen.
“Maar ik leef liever in een harde werkelijkheid dan een zoete leugen.”
Dus deze claim, de implicatie van de zin, is filosofisch en wetenschappelijk gezien een bevoordeelde (op geloof gebaseerde) afwijzing.
De essentie van religie en allerlei psychisme is de claim van het bestaan van een bovenzinnelijke realiteit, die ook materieel van aard zou kunnen zijn.
In de kwantumfysica hebben we te maken met onderzoek in wat een buitenzinnelijke realiteit genoemd kan worden. Een realiteit die voorheen niet bekend was. De Griekse filosofen verwezen al naar die realiteit, met hun concept van moleculen en uiteindelijk atomen.
De kwantumwereld is een wonderlijke wereld, met gedragingen zoals men die nooit voor mogelijk heeft geacht.
Er is een wetenschapper, Rupert Sheldrake, die zich bezighoudt met wat ’telepathie’ genoemd zou kunnen worden. Hij gebruikt daarbij de hypothese van morfologische velden, die velden zouden instant dataoverdracht op lange afstand mogelijk maken.
Hij wordt meestal genegeerd door allerlei hogepriesters van de wetenschap, omdat die hogepriester clans niet gezond sceptisch zijn, maar bevooroordeeld en onwillend.
De wetenschap raakt zo in het slop, omdat tevelen te vroeg eindoordelen uitspreken, en op zichzelf op hun borst slaan over wat er te weten valt.
“Maar die werkelijkheid bevindt zich altijd in het hoofd van de waarnemer.” Nico de Geit predikt hier subjectivisme, het niet bestaan van de fysieke realiteit.
Die eventuele fysieke realiteit heeft in ieder geval niet veel te maken met de realiteit die in je hoofd zit. Te vergelijken met de werkelijke realiteit van de website Vrijspreker: een verzameling eentjes en nulletjes op een harde schijf of geheugenchip. Het krijgt pas betekenis op het moment dat het wordt omgezet in je hoofd.
“Maar ik leef liever in een harde werkelijkheid dan een zoete leugen.”
Deze uitspraak is dus een product van persoonlijke of groepsgebonden psychologie, en niet van filosofie, logica en de wetenschappelijke methode. In plaats van gezond scepticisme, impliceert het een logisch onverantwoordelijke conclusie.
Laten we eens even inzoomen op de harde realiteit, Niet op ruimte, tijd en causaliteit waarin de materie bestaat maar laten we inzoomen op de materie.
Het atoom, opgebouwd uit een kern en één of meerdere elektronen. Daaruit is de realiteit opgebouwd, zo schijnt het. Relatief enorme afstand tussen kern en elektron maar toch is stof niet doordringbaar. Vreemd. Uiteindelijk zou een atoom zijn opgebouwd uit energie. De tegenhanger van materie is anti-materie.
Dat is niet de ‘harde realiteit’ waarin de meeste mensen leven. Hun ‘harde realiteit’ zit in hun hoofd, de voorstelling die ze van de zogenaamde realiteit hebben.
Is de website Vrijspreker een illusie, een gedeelde illusie?
De informatie komt in ons hoofd terecht via een beeldscherm met kleine vierkantjes in 256 kleuren. Als je teveel inzoomt of uitzoomt kun je niets meer met de vierkantjes.
Er wordt heen en weer gecommuniceerd in eentjes en nulletjes. Verzend je de verkeerde eentjes en nulletjes dan loop je het risico dat er vanmiddag nog een arrestatieteam op de stoep staat.
De eentjes en nulletjes worden omgezet in vierkantjes op je beeldscherm, en via je ogen komen die vierkantjes in je hersenen terecht. Op de kop, ook dat nog. Daar worden die vierkantjes en eventueel geluid, wat niet anders is dan trilling van de lucht, omgezet in voor je brein bruikbare gegevens.
Vierkantjes vormen letters of beelden, de letters worden gelezen en komen in een raamwerk in je hoofd terecht. Bij zender en ontvanger moet het raamwerk ongeveer hetzelfde zijn, anders werkt het niet. Met de zogenaamde werkelijkheid is het eigenlijk niet anders. Waar kijk je eigenlijk naar?
Een raamwerk wordt gevuld met informatie die binnenkomt. Bij veel mensen, zo niet alle mensen, is er in dat raamwerk ook ruimte voor metafysische gegevens.
Eentjes, nulletjes en vierkantjes zijn echt? Fotobewijs, TMFINR (That Mother Fucker Is Not Real)
De zogenaamde werkelijkheid is geen eenvoudige zaak.
Nu we het toch over dat raamwerk in je hoofd hebben, en de informatie die het raamwerk bevat, de overheid wil daar graag grip op hebben. Via gedwongen onderwijs bij kinderen bijvoorbeeld. Bij mij is dat niet goed verlopen.
Dan heb je de massamedia die je raamwerk wil vullen, lam wil leggen op allerlei manieren. Een tijdje zonder overheid en zonder massamedia kan zeker geen kwaad.
Dit soort vragen maken onderdeel uit van wat ik voorlopig bij gebrek aan beter je filosofische fundament noem. Leven we in een simulatie? Of is er echt een wereld? Is er een objectieve realiteit of is er als we in een simulatie vertoeven de illusie van een objectieve realiteit? Of is die objectiviteit niet vast te stellen? Of is een deel aannemelijk (wiskundige modellen gebaseerd logisch geachte uitgangspunten, waar eenieder die dezelfde aannames en logicaregels deelt op uitkomt). Of ben jij de enige bewuste of semi bewuste entiteit (alleen in het heelal) of verzin je om je een beetje bezig te houden er van alles bij? Hoe weet jij zeker dat jij niet de enige bent? Of los bent geraakt van de rest? Een blind doofstom beest op een kale berg bent geworden? Of altijd al was?
Dat weet je niet. Misschien zit je brein aangesloten op een grote computer waardoor de illusie van werkelijkheid ontstaat in je brein. Misschien heb je niet eens een brein maar is er niets anders dan een grote illusie van realiteit.
Er loopt een discussie waarbij partijen elkaar fel bestrijden, of er nu sprake is van een soort computerspel, de Matrix, of een illusie. Ik ben er nog niet aan toegekomen die discussie te volgen.
Ration,
” Leven we in een simulatie? Of is er echt een wereld? ”
Dat is geen filosofische vraag maar een populaire hype. Een simulatie is namelijk:
“A simulation is an imitative representation of a process or system that could exist in the REAL world.”
Ofwel, een simulatie is een imitatief proces van wat in de echte wereld bestaat of zou kunnen bestaan.
Het is populaire pseudo filosofie. Nico de Geit houdt zich ook bezig met populaire pseudo filosofie.
Ik zou eerst de betekenis van woorden bestuderen.., en een studie van logica doen.. anders is het niet meer dan gegoochel met woorden.
Wat nu als we alleen in die simulatie bestaan? Zonder kennis van de echte wereld?
Als er geen logica en realiteit is, dan is hedonisme wellicht de beste optie. Ga de illusie van zuipen, snuiven en neuken aan. Helaas lijken er spelregels te zijn in de sim. In een ideale sim zou ik geen kater hebben en eeuwig leven. Dus er is kennelijk een beginpunt van de sim. Of een programmeur. Wie programmeerde de programmeur?
De stoïcijnen gingen er vanuit dat je het best deugdzaam kan leven. Het nastreven van wijsheid is het hoogste goed. Daarbij opmerkend dat de goden geen wijsheid nastreven, want die bezitten ze al.
Aristoteles schreef na het boek Fysica nog een boek: de Meta Fysica. Letterlijk: ‘na de Fysica’. Het tweede boek gaat over wat buiten ons waarnemingsbereik ligt, tegenwoordig bekend onder de naam ‘metafysica’.
Goden waren in die tijd een vaststaand feit. Het in kaart brengen van dat terrein, waar Aristoteles mee bezig was, daar was blijkbaar vraag naar. Ik denk dat dat van alle tijden is, en blijft, met ups en downs.
Ratio,
“Als er geen logica en realiteit is”
“dan is hedonisme wellicht de beste optie”
If, then…
Eerst de logica ontkennen, en dan vervolgens de logica gebruiken..
Mijn logica:
Als je jezelf al kunt tegenspreken in één zin…, neem dan nog een borrel?
ik ontken geen logica, ik ga ervan uit, en wijs op de gevolgen van het niet erkennen van logica
Ratio,
Het theoretisch niet erkennen van logica om daarna een logische als-dan gevolgtrekking te maken ja.
Oke, da’s eenmalig dan, en dan zou er in dat hedonistische leven nooit meer gebruikt gemaakt worden van logica? Alsof dat mogelijk is.
Als ik x doe, volgt y, dat zou dan totaal afgezworen worden?
@Johannes.
Je stelt: *** Als ik x doe, volgt y, dat zou dan totaal afgezworen worden? ***
Daarom schrijf ik ook het volgende, zelfs voor mensen levende in hun eigen realiteit in een inrichting zijn bepaalde oorzaak gevolg relaties wel duidelijk, ze komen er snel genoeg achter dat ze moeten ademhalen bijvoorbeeld omdat het anders fout gaat.
***Omdat zowel voor mij in de sim als in een realiteit oorzaak gevolgrelaties lijken te gelden is het zaak die oorzaak gevolg relaties te verkennen. De zoektocht naar deze kennis is dus relevant. Ik ga er dus vanuit dat er kennis vergaard kan worden die voor iedereen geldig is. En die ook voor degenen in inrichtingen geldt en zo wordt ervaren. Ze komen er in een inrichting snel genoeg achter dat stoppen met ademhalen gevolgen heeft, en dat je moet eten en drinken. Gek of niet ***
Een sim lost elementaire vragen niet op. Omdat zowel voor mij in de sim als in een realiteit oorzaak gevolgrelaties lijken te gelden is het zaak die oorzaak gevolg relaties te verkennen. De zoektocht naar deze kennis is dus relevant. Ik ga er dus vanuit dat er kennis vergaard kan worden die voor iedereen geldig is. En die ook voor degenen in inrichtingen geldt en zo wordt ervaren. Ze komen er in een inrichting snel genoeg achter dat stoppen met ademhalen gevolgen heeft, en dat je moet eten en drinken. Gek of niet.
Ik ga ervan uit dat we op dit moment geen detectieapparaat hebben of zintuigen om hier een antwoord op te vinden. Ik heb een keer een science fiction verhaal gelezen van een driedimensionaal wezen die op een deel van het universum terecht kwam dat tweedimensionaal was. Wellicht komen we een dimensie tekort?
‘Tweespletenexperiment’
Bestaat de harde realiteit nu uit deeltjes of uit golven? De meeste mensen bedoelen met ‘de harde realiteit’ iets heel anders, namelijk het beeld dat zij van de werkelijkheid hebben.
Er is dus volgens mij een deels objectief vast te stellen regelset. Of dit nu de regels zijn van de natuurwetten of van de programmeur van de simulatie. In een logische situatie is het minder aannemelijk dat er een god is, dat is een extra onderdeel dat niet perse nodig is (het scheermes). Dat ik dit de realiteit noem is wellicht te kort door de bocht.
Tijd, ruimte en causaliteit, die drie in betrekking tot materie. ‘De echte wereld, de harde realiteit’
De vraag is: bestaat de realiteit? We zoomen in op tijd. Tijd laat zich indelen in 1. verleden, 2. heden, 3. toekomst.
Het verleden is weg, de toekomst is er nog niet. We zoomen in op het heden, en komen erachter dat het heden niets anders is dan een oneindig dunne scheidingslijn tussen verleden en toekomst.
Waar zou die objectieve realiteit zich moeten bevinden? Het verleden is hersenproduct. De toekomst is hersenproduct. De scheidingslijn die die twee van elkaar scheidt – het heden – is zo dun dat je net zo goed zou kunnen stellen dat er geen heden is, doch slechts verleden en toekomst, en die twee zijn overduidelijk hersenproduct.
Mensen hebben dus wel een idee van ‘de harde werkelijkheid’ maar dat zit in hun hoofd, bestaat niet zodra je tijd gaat ontleden.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat u ermee instemt.Ok
De meeste mensen weten, of vermoeden, dat er meer is dan het direct waarneembare, namelijk de metafysische realiteit. Hoe die metafysische realiteit er precies uit ziet, daarover verschillen de meningen. Omdat het een nogal lastig gebied is kiezen veel mensen ervoor om zich te laten leiden, bijvoorbeeld door een spiritueel leider, de priester.
In zo’n beetje alle culturen is er een priesterkaste. In ruil voor een hand vol geld of het lekkerste stukje vlees gaan zij iets voor je doen. Omdat in de priesterkaste nogal wat oplichters, profiteurs en gestoorden rondlopen willen veel mensen hen niet langer volgen. Erger: in het moderne model is er geen plaats voor metafysica inclusief God, de goden, geesten, demonen, engelen, enz. Dat is erg armoedig en komt vanzelf weer goed.
De meeste mensen hebben op zijn minst een vermoeden ‘dat er meer moet zijn dan dit’. Dus gaan ze op onderzoek uit. Anderen hebben een leider nodig, en in ruil voor wat geld of een lekker stukje vlees willen bepaalde personen de rol van spiritueel leider wel op zich nemen.
@ Overnight
In het plaatje staan twee religieus LEIDERS. Leiders zijn er voor mensen die graag een leider willen. Vaak loopt dat dan uit op een soort SM-relatie waarbij de leider de dominante rol op zich neemt. Bij anarchisme staat centraal dat ze geen leider willen, in ieder geval niet als onderdrukker.
Bij de priesterkaste is het gebruikelijk om te beweren dat alleen zij toegang tot god hebben. Wil je iets gedaan hebben van god, dan moet je je eerst aan hen onderwerpen.
Dalai Lama:
https://i.pinimg.com/originals/49/21/6f/49216fec7915925e0e0a7a911e34205a.jpg
Tegen kwade krachten die zich manifesteren in de fysieke wereld wordt niet alleen gestreden met gebed maar ook met fysiek geweld:
Fotootje AK met rozenkrans:
https://catholicreview.org/wp-content/uploads/2023/03/rosary-rifle-768×512.jpg
Er gaan al eeuwenlang discussies over ‘alleen bidden en vasten’, of dat ook daadwerkelijk het zwaard gehanteerd moet worden in de fysieke wereld. De Vikingen deden er in ieder geval niet moeilijk over: wil je naar de hoogste plek in het Walhalla, dan zul je echt in actie moeten komen.
Alleen bidden of ook geweld gebruiken? Vanuit het NAP. Vrouw staat op straat te bidden ‘in haar hoofd’. Politie komt en stopt haar daarin. Filmpje:
https://www.youtube.com/watch?v=2Td5GHNQIgY
De politie is er om de orde te handhaven, ervoor te zorgen dat mensen niet te hard rijden, niet door rood rijden, duizend en één problemen op te lossen en van alles en nog wat te handhaven. Optreden tegen ‘stil bidden op straat’ kan wat mij betreft niet gerangschikt worden onder het handhaven van de orde. Misschien hun orde maar niet de mijne. Velen zullen vinden dat er dan niet meer alleen gebeden moet worden maar dat de fysieke wapens opgenomen moeten worden en dat God er maar over moet oordelen.
De bevoegdheid tot handhaven (1) in de burgermaatschappij ligt voor een deel in handen van de politie. De overheid claimt het geweldsmonopolie (2). Die twee zijn tot stand gekomen door een compromis. Dat compromis kan ieder moment van tafel worden geveegd. Zonder compromis val je terug in de natuurtoestand.
Je ziet wel vaker dat de machthebbers de grenzen verkennen, hoe ver ze kunnen gaan. Wetende dat ze het niet kunnen winnen mocht het volk zich in voldoende mate tegen hen keren met geweld. Zeker nu oorlogswapens bij wijze van spreken op straat liggen.
Terugvallen in de natuurtoestand is niet wenselijk. Maar het zal niet voor het eerst zijn dat machthebbers het zover laten komen, zelf eindigend in een plas bloed. Voorbeelden te over. Daarna ontstaat er weer een nieuwe staat – een vereniging van burgers – omdat mensen daar blijkbaar de voorkeur aan geven boven de natuurtoestand.
Werelddictatuur was het gedroomde ideaal van de machthebbers. Die droom zal niet gerealiseerd worden. De-globalisering is een feit. Hoe gestoorder de opdrachten van de krankzinnige dictator in zijn bunker hoe meer weerstand er zal komen. Niet alleen vanuit de bevolking maar ook vanuit de plaatselijke overheden en handhaving.
We hebben het over geloof. Enerzijds het geloof van de machthebbers en hun kwaadaardige occulte praktijken, anderzijds de bevolking waarvan een deel de kwaadaardigheid van de machthebbers doorziet. Slaat de vlam in de pan, dan kan het hard gaan.
De drang naar geloof en religie is ingebakken in de meeste mensen
Daar komt uit voort dat veel mensen graag gebruik maken van een gids. En voilà, daar is de priester of het equivalent.
Op Bali worden de hele dag door offertjes gebracht voor van alles en nog wat. Onder andere voor een veilige reis in het verkeer. Dat werkt. Misschien dringt het offertje niet echt door tot in de hogere regionen, maar als je bezig bent met ‘een veilige rit’ dan neemt de kans op ongelukken af. Zeker als jij als persoon de bovennatuurlijke macht boos of teleurgesteld maakt als je toch in een ongeluk terecht komt.
Religie vervult menselijke behoeftes en kan zijn nut hebben. Maar ik leef liever in een harde werkelijkheid dan een zoete leugen.
Ratio,
Allereerst: de zogenaamde werkelijkheid bevindt zich in je hoofd en nergens anders. De werkelijkheid, jouw werkelijkheid, is louter hersenproduct. Hoewel er grote overeenkomsten zullen zijn in hoe individuele mensen de wereld zien, er zijn verschillen, meestal klein maar soms ook groot.
Het idee is dat er maar één wereld is, dat er maar één werkelijkheid is. Sterker: ik ken genoeg mensen die denken dat de visie die zij op de wereld, de werkelijkheid, hebben de enige juiste is.
Probeer je eens in te leven in een ander levend wezen, een insect of een plant, en hoe ‘de werkelijkheid’ eruit moet zien vanuit dat perspectief. Of breng een bezoek aan een gesloten instelling voor gestoorden, mensen die niet om kunnen gaan met ‘onze werkelijkheid’. Dat wij overeenstemming bereiken over wat ‘de werkelijkheid’ precies is, zegt niets over die werkelijkheid maar meer over onze hersenen en zintuigen. Komen die overeen, dan ook het idee van de werkelijkheid. Zo zullen er in een gesloten instelling mensen zijn met eenzelfde idee over de werkelijkheid, maar dat is dan toch echt HUN werkelijkheid, die niet wordt gedeeld door mensen buiten de instelling. Voor politici en zo geldt hetzelfde.
De werkelijkheid bevindt zich in tijd, ruimte en causaliteit. Als je die drie gaat ontleden zijn er nog maar weinig mensen die weten waar je het over hebt. Of het niet allemaal een illusie is.
Verderop gaat de discussie of het allemaal een soort computerspel is of een illusie. En de verschillen tussen die twee. De werkelijkheid zou een computerspel moeten zijn vanwege bepaalde spelmogelijkheden die de illusie wel kan bieden en een computerspel, de matrix, niet.
Dat is op het randje van krankzinnigheid of hoogbegaafdheid. Functioneer je prima met dat soort gedachten, prima. Zodra je er door in de problemen komt dan moet je misschien even ‘normaal gaan doen’, en terugschakelen naar de ‘normale’ werkelijkheid.
Dat doet me denken aan beelden van een drugsgebruikende gek in de metro. Door de drugs functioneren zijn hersenen en mogelijk ook zintuigen anders. Hij leeft in een andere werkelijkheid waardoor hij mensen aanvalt. Zijn ‘werkelijkheid’ wordt door anderen niet getolereerd.
Mensen hebben een complex brein, dat maakt het mogelijk de ‘werkelijkheid’ op veel manieren te zien. Maar die werkelijkheid bevindt zich altijd in het hoofd van de waarnemer.
Ratio,
Logisch gezien kan je geen oordeel vellen over dat wat je niet kent, het bestaan of niet bestaan van een bovenzinnelijke wereld in dit geval. Je kunt alleen een oordeel vellen als je alwetend bent.
Atheisten slaan zichzelf op de borst vanwege hun realiteitszin, maar logica kennen ze vaak niet. Atheisten zijn dus vaak gelovers, omdat ze finale uitspraken doen over dat waarover men niets kan weten.
“Maar die werkelijkheid bevindt zich altijd in het hoofd van de waarnemer.”
Nico de Geit predikt hier subjectivisme, het niet bestaan van de fysieke realiteit. Of wellicht is hij er niet van bewust dat dat de implicatie is van zijn nogal boude uitspraken.
“over dat waarover men niets kan weten”
of dat waarover men vooralsnog niets weet.
Als de wetenschap dezelfde logica zou toepassen, eindoordelen maken over dat wat onbekend is, en het vooraf af zou wijzen, dan zou de wetenschap stil staan.
“en het vooraf af zou wijzen”
En de vorming van hypotheses af zou wijzen.
“Maar ik leef liever in een harde werkelijkheid dan een zoete leugen.”
Dus deze claim, de implicatie van de zin, is filosofisch en wetenschappelijk gezien een bevoordeelde (op geloof gebaseerde) afwijzing.
De essentie van religie en allerlei psychisme is de claim van het bestaan van een bovenzinnelijke realiteit, die ook materieel van aard zou kunnen zijn.
In de kwantumfysica hebben we te maken met onderzoek in wat een buitenzinnelijke realiteit genoemd kan worden. Een realiteit die voorheen niet bekend was. De Griekse filosofen verwezen al naar die realiteit, met hun concept van moleculen en uiteindelijk atomen.
De kwantumwereld is een wonderlijke wereld, met gedragingen zoals men die nooit voor mogelijk heeft geacht.
Er is een wetenschapper, Rupert Sheldrake, die zich bezighoudt met wat ’telepathie’ genoemd zou kunnen worden. Hij gebruikt daarbij de hypothese van morfologische velden, die velden zouden instant dataoverdracht op lange afstand mogelijk maken.
Hij wordt meestal genegeerd door allerlei hogepriesters van de wetenschap, omdat die hogepriester clans niet gezond sceptisch zijn, maar bevooroordeeld en onwillend.
De wetenschap raakt zo in het slop, omdat tevelen te vroeg eindoordelen uitspreken, en op zichzelf op hun borst slaan over wat er te weten valt.
“Maar die werkelijkheid bevindt zich altijd in het hoofd van de waarnemer.” Nico de Geit predikt hier subjectivisme, het niet bestaan van de fysieke realiteit.
Die eventuele fysieke realiteit heeft in ieder geval niet veel te maken met de realiteit die in je hoofd zit. Te vergelijken met de werkelijke realiteit van de website Vrijspreker: een verzameling eentjes en nulletjes op een harde schijf of geheugenchip. Het krijgt pas betekenis op het moment dat het wordt omgezet in je hoofd.
“Maar ik leef liever in een harde werkelijkheid dan een zoete leugen.”
Deze uitspraak is dus een product van persoonlijke of groepsgebonden psychologie, en niet van filosofie, logica en de wetenschappelijke methode. In plaats van gezond scepticisme, impliceert het een logisch onverantwoordelijke conclusie.
Laten we eens even inzoomen op de harde realiteit, Niet op ruimte, tijd en causaliteit waarin de materie bestaat maar laten we inzoomen op de materie.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Atoom
Het atoom, opgebouwd uit een kern en één of meerdere elektronen. Daaruit is de realiteit opgebouwd, zo schijnt het. Relatief enorme afstand tussen kern en elektron maar toch is stof niet doordringbaar. Vreemd. Uiteindelijk zou een atoom zijn opgebouwd uit energie. De tegenhanger van materie is anti-materie.
Dat is niet de ‘harde realiteit’ waarin de meeste mensen leven. Hun ‘harde realiteit’ zit in hun hoofd, de voorstelling die ze van de zogenaamde realiteit hebben.
Is de website Vrijspreker een illusie, een gedeelde illusie?
De informatie komt in ons hoofd terecht via een beeldscherm met kleine vierkantjes in 256 kleuren. Als je teveel inzoomt of uitzoomt kun je niets meer met de vierkantjes.
Er wordt heen en weer gecommuniceerd in eentjes en nulletjes. Verzend je de verkeerde eentjes en nulletjes dan loop je het risico dat er vanmiddag nog een arrestatieteam op de stoep staat.
De eentjes en nulletjes worden omgezet in vierkantjes op je beeldscherm, en via je ogen komen die vierkantjes in je hersenen terecht. Op de kop, ook dat nog. Daar worden die vierkantjes en eventueel geluid, wat niet anders is dan trilling van de lucht, omgezet in voor je brein bruikbare gegevens.
Vierkantjes vormen letters of beelden, de letters worden gelezen en komen in een raamwerk in je hoofd terecht. Bij zender en ontvanger moet het raamwerk ongeveer hetzelfde zijn, anders werkt het niet. Met de zogenaamde werkelijkheid is het eigenlijk niet anders. Waar kijk je eigenlijk naar?
Een raamwerk wordt gevuld met informatie die binnenkomt. Bij veel mensen, zo niet alle mensen, is er in dat raamwerk ook ruimte voor metafysische gegevens.
Eentjes, nulletjes en vierkantjes zijn echt? Fotobewijs, TMFINR (That Mother Fucker Is Not Real)
https://i.kym-cdn.com/editorials/icons/original/000/006/184/TMFINR.jpg
De zogenaamde werkelijkheid is geen eenvoudige zaak.
Nu we het toch over dat raamwerk in je hoofd hebben, en de informatie die het raamwerk bevat, de overheid wil daar graag grip op hebben. Via gedwongen onderwijs bij kinderen bijvoorbeeld. Bij mij is dat niet goed verlopen.
Dan heb je de massamedia die je raamwerk wil vullen, lam wil leggen op allerlei manieren. Een tijdje zonder overheid en zonder massamedia kan zeker geen kwaad.
Dit soort vragen maken onderdeel uit van wat ik voorlopig bij gebrek aan beter je filosofische fundament noem. Leven we in een simulatie? Of is er echt een wereld? Is er een objectieve realiteit of is er als we in een simulatie vertoeven de illusie van een objectieve realiteit? Of is die objectiviteit niet vast te stellen? Of is een deel aannemelijk (wiskundige modellen gebaseerd logisch geachte uitgangspunten, waar eenieder die dezelfde aannames en logicaregels deelt op uitkomt). Of ben jij de enige bewuste of semi bewuste entiteit (alleen in het heelal) of verzin je om je een beetje bezig te houden er van alles bij? Hoe weet jij zeker dat jij niet de enige bent? Of los bent geraakt van de rest? Een blind doofstom beest op een kale berg bent geworden? Of altijd al was?
Dat weet je niet. Misschien zit je brein aangesloten op een grote computer waardoor de illusie van werkelijkheid ontstaat in je brein. Misschien heb je niet eens een brein maar is er niets anders dan een grote illusie van realiteit.
Er loopt een discussie waarbij partijen elkaar fel bestrijden, of er nu sprake is van een soort computerspel, de Matrix, of een illusie. Ik ben er nog niet aan toegekomen die discussie te volgen.
Ration,
” Leven we in een simulatie? Of is er echt een wereld? ”
Dat is geen filosofische vraag maar een populaire hype. Een simulatie is namelijk:
“A simulation is an imitative representation of a process or system that could exist in the REAL world.”
Ofwel, een simulatie is een imitatief proces van wat in de echte wereld bestaat of zou kunnen bestaan.
Het is populaire pseudo filosofie. Nico de Geit houdt zich ook bezig met populaire pseudo filosofie.
Ik zou eerst de betekenis van woorden bestuderen.., en een studie van logica doen.. anders is het niet meer dan gegoochel met woorden.
Wat nu als we alleen in die simulatie bestaan? Zonder kennis van de echte wereld?
Als er geen logica en realiteit is, dan is hedonisme wellicht de beste optie. Ga de illusie van zuipen, snuiven en neuken aan. Helaas lijken er spelregels te zijn in de sim. In een ideale sim zou ik geen kater hebben en eeuwig leven. Dus er is kennelijk een beginpunt van de sim. Of een programmeur. Wie programmeerde de programmeur?
De stoïcijnen gingen er vanuit dat je het best deugdzaam kan leven. Het nastreven van wijsheid is het hoogste goed. Daarbij opmerkend dat de goden geen wijsheid nastreven, want die bezitten ze al.
Aristoteles schreef na het boek Fysica nog een boek: de Meta Fysica. Letterlijk: ‘na de Fysica’. Het tweede boek gaat over wat buiten ons waarnemingsbereik ligt, tegenwoordig bekend onder de naam ‘metafysica’.
Goden waren in die tijd een vaststaand feit. Het in kaart brengen van dat terrein, waar Aristoteles mee bezig was, daar was blijkbaar vraag naar. Ik denk dat dat van alle tijden is, en blijft, met ups en downs.
Ratio,
“Als er geen logica en realiteit is”
“dan is hedonisme wellicht de beste optie”
If, then…
Eerst de logica ontkennen, en dan vervolgens de logica gebruiken..
Mijn logica:
Als je jezelf al kunt tegenspreken in één zin…, neem dan nog een borrel?
ik ontken geen logica, ik ga ervan uit, en wijs op de gevolgen van het niet erkennen van logica
Ratio,
Het theoretisch niet erkennen van logica om daarna een logische als-dan gevolgtrekking te maken ja.
Oke, da’s eenmalig dan, en dan zou er in dat hedonistische leven nooit meer gebruikt gemaakt worden van logica? Alsof dat mogelijk is.
Als ik x doe, volgt y, dat zou dan totaal afgezworen worden?
@Johannes.
Je stelt: *** Als ik x doe, volgt y, dat zou dan totaal afgezworen worden? ***
Daarom schrijf ik ook het volgende, zelfs voor mensen levende in hun eigen realiteit in een inrichting zijn bepaalde oorzaak gevolg relaties wel duidelijk, ze komen er snel genoeg achter dat ze moeten ademhalen bijvoorbeeld omdat het anders fout gaat.
***Omdat zowel voor mij in de sim als in een realiteit oorzaak gevolgrelaties lijken te gelden is het zaak die oorzaak gevolg relaties te verkennen. De zoektocht naar deze kennis is dus relevant. Ik ga er dus vanuit dat er kennis vergaard kan worden die voor iedereen geldig is. En die ook voor degenen in inrichtingen geldt en zo wordt ervaren. Ze komen er in een inrichting snel genoeg achter dat stoppen met ademhalen gevolgen heeft, en dat je moet eten en drinken. Gek of niet ***
Een sim lost elementaire vragen niet op. Omdat zowel voor mij in de sim als in een realiteit oorzaak gevolgrelaties lijken te gelden is het zaak die oorzaak gevolg relaties te verkennen. De zoektocht naar deze kennis is dus relevant. Ik ga er dus vanuit dat er kennis vergaard kan worden die voor iedereen geldig is. En die ook voor degenen in inrichtingen geldt en zo wordt ervaren. Ze komen er in een inrichting snel genoeg achter dat stoppen met ademhalen gevolgen heeft, en dat je moet eten en drinken. Gek of niet.
Wat zien ik?
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tweespletenexperiment
https://www.youtube.com/watch?v=D8fNSX21Ao4
Ik ga ervan uit dat we op dit moment geen detectieapparaat hebben of zintuigen om hier een antwoord op te vinden. Ik heb een keer een science fiction verhaal gelezen van een driedimensionaal wezen die op een deel van het universum terecht kwam dat tweedimensionaal was. Wellicht komen we een dimensie tekort?
‘Tweespletenexperiment’
Bestaat de harde realiteit nu uit deeltjes of uit golven? De meeste mensen bedoelen met ‘de harde realiteit’ iets heel anders, namelijk het beeld dat zij van de werkelijkheid hebben.
Er is dus volgens mij een deels objectief vast te stellen regelset. Of dit nu de regels zijn van de natuurwetten of van de programmeur van de simulatie. In een logische situatie is het minder aannemelijk dat er een god is, dat is een extra onderdeel dat niet perse nodig is (het scheermes). Dat ik dit de realiteit noem is wellicht te kort door de bocht.
Tijd, ruimte en causaliteit, die drie in betrekking tot materie. ‘De echte wereld, de harde realiteit’
De vraag is: bestaat de realiteit? We zoomen in op tijd. Tijd laat zich indelen in 1. verleden, 2. heden, 3. toekomst.
Het verleden is weg, de toekomst is er nog niet. We zoomen in op het heden, en komen erachter dat het heden niets anders is dan een oneindig dunne scheidingslijn tussen verleden en toekomst.
Waar zou die objectieve realiteit zich moeten bevinden? Het verleden is hersenproduct. De toekomst is hersenproduct. De scheidingslijn die die twee van elkaar scheidt – het heden – is zo dun dat je net zo goed zou kunnen stellen dat er geen heden is, doch slechts verleden en toekomst, en die twee zijn overduidelijk hersenproduct.
Mensen hebben dus wel een idee van ‘de harde werkelijkheid’ maar dat zit in hun hoofd, bestaat niet zodra je tijd gaat ontleden.
Comments are closed.