Putin heeft de nucleaire doctrine van Rusland veranderd. Indien er een conventionele aanval vanuit een derde land dat geen kernwapens bezit wordt ondernomen, welke aanval gesteund wordt door een land met kernwapens, kan Rusland als eerste nucleaire wapens inzetten:
Het gaat met name over de inzet van lange afstandsraketten door de Oekraïne. Indien de Oekraïne geavanceerde raketten inzet tegen doelen in Rusland, raketten geleverd door bijvoorbeeld de Verenigde Staten, kan Rusland dit beantwoorden met nucleaire wapens. Als deze geavanceerde raketten gelanceerd worden gebeurt dit niet alleen met instemming maar ook met ondersteuning van de Verenigde Staten. En waarschijnlijk zullen Amerikaanse satellieten nodig zijn voor de vluchtfase. Het kan daarom beschouwd worden als Amerikaanse aanval op Rusland.
Zelensky wenst toestemming voor de inzet van deze raketten alhoewel dit niet de gamechanger zal zijn. Zie ook het artikel van Ron Paul hierover. Ron Paul vindt dit een gevaarlijke ontwikkeling en stelt: Het risico lopen op nucleaire vernietiging zonder tastbaar doel? Zijn deze mensen gek geworden?
Diego Garcia scenario
Stel, Rusland levert haar meest geavanceerde raketten aan de Houthi rebellen. En met ondersteuning van militair Russisch personeel en Russische satelieten wordt Diego Garcia onder vuur genomen. Diego Garcia is de militaire sleutel tot de Indische Oceaan. Door de Amerikaanse basis op dit atol domineert Amerika de Indische Oceaan. Hoe zal Amerika een dergelijke aanval beantwoorden? De bruikbare idioten zijn de Houthi rebellen. Worden dan als antwoord een paar basis van de Houthi rebellen door Amerikaanse vliegtuigen gebombardeerd? Of wordt de daadwerkelijke schuldige aangepakt? Rusland? De vraag stellen is deze beantwoorden.
Escalatie
De westerse politici zijn steeds geavanceerdere wapensystemen gaan leveren aan de Oekraïne. Geen van die systemen bleek uiteindelijk de gamechanger. Rusland is erg lastig te veroveren. Keer op keer is er misplaatste daadkracht van wat vroeger de haviken genoemd werden. De politici die het leger wilden versterken en inzetten. Dit zijn thans vooral de als links gekenmerkte politici. De voormalige linkse muizen hebben leren blaffen en doen dat vol overgave. Echter met nog minder kennis van zaken en realiteitszin dan de voormalige haviken van de rechterflank.
Eerder dit jaar
De New York Times meldde in mei dit jaar:
Ukrainian Drone Strikes Target Russian Nuclear Radar Stations. A radar facility more than 1,100 miles into Russia was damaged, satellite imagery showed. In recent days, Ukraine has conducted a series of drone attacks inside Russia, including one of the longest-range strikes of the war, that target radar stations used, at least partly, as early nuclear warning systems by Moscow. On Monday, Ukraine struck a radar station near the border with Kazakhstan that was more than 1,100 miles away, a Ukrainian intelligence official said. Ukrainian experts said the facility was used to detect missile threats from Asia. On Tuesday morning, the governor of the Krasnodar region of Russia reported that a Ukrainian drone was downed in the sky over the town of Armavir, which is home to two radar stations. Ukraine has used its own drones and missiles to carry out these strikes, but they come as officials in Kyiv have made urgent appeals to the United States for permission to fire powerful American-made weapons into Russia.
Conclusie
Wat er gaat gebeuren is niet duidelijk. Het is eigenlijk een Cuba crisis maar dan met conventionele raketten, geleverd aan een land dat al in oorlog is met Rusland. Een land dat die raketten wil gebruiken om diep in Rusland toe te slaan. Gelanceerd met Amerikaanse instemming en ondersteuning. Hoe moet Rusland antwoorden? Het moet uitgaan van het ergste scenario. Dat in mei al door de Oekraïne is ondernomen. En ook al is verwoord als doelstelling. Een aanval op hun nucleaire early warning systeem. Rusland wordt dan met Amerikaanse wapens ondersteund door Amerikaans personeel en gebruik makende van Amerikaanse satellieten blind gemaakt voor nucleaire aanvallen. Dit is een bewuste ondermijning van de nucleaire afschrikkingsdoctrine. Die gebaseerd is op wederzijdse vernietiging. Hoe dom kan je zijn om deze doctrine onderuit te halen? Als Putin ook maar half de schurk is die het westen van hem maakt, als hij de wederopstanding van Hitler is, zoals zovelen geloven. Dan kan hij dit niet over zijn kant laten gaan. En drukt hij zelf op die knop. Of zijn de wedergeboren nazi’s en hun supporters de Oekraïne en de westerse bondgenoten? Is de vraag stellen deze beantwoorden?
De echte les?
Ik zie de huidige omstandigheden niet als een pleidooi voor Rusland, of voor de Verenigde Staten. Of voor de EU. Maar als een bewijs van de dodelijkheid van natiestaten en supra nationele organisaties als de EU. Een mensheid die om te blijven bestaan langzaam aan steeds meer het anarchisme omarmt, is dat dromerij? Of is het in ieder geval een noodzaak om als burgers steeds kritischer te worden naar machthebbers?
Ik kan de reactie van Poetin en zijn adviseurs wel begrijpen, niet in de laatste plaats omdat deze oorlog volledig is uitgelokt door het NAVO blok. Je moet ergens een grens trekken. Maar, om de discussie naar libertarische principes om te buigen, zie ik hier ook een argument tegen geprivatiseerde wapenindustrie. Een industrie die uiteraard altijd oorlog nodig heeft om te kunnen bestaan en floreren, of dan toch op zijn minst de dreiging van oorlog zodat bewapening plaatsvindt. Ook als er geen staat is zullen de verzamelde CEO’s wel de verantwoordelijken weten te vinden en kunnen beïnvloeden, lijkt me. Hebben we hier een zwak punt te pakken in de libertarische theorie?
Sowieso kan je vraagtekens bij een zogenaamde nachtwakersstaat zetten (politie, justitie en leger). Vele eeuwen lang waren er vooral nachtwakersstaten in Europa. De koningen hadden geen behoefte aan het opbouwen van een verzorgingsstaat. Daar waren ook de middelen niet voor. Toch waren er veel oorlogen. Dus de minarchisten, de libertarische versie van de nachtwakersstaat, is voor mij niet de grote belofte. Men zegt ook niet voor niets dat oorlog de gezondheid van de staat is. Vandaar dat anarchisme niet zo slecht is als men denkt. Zoals ik het zie is een proces waarbij burgers steeds meer de politieke spelletjes doorzien en noodgedwongen beseffen dat eigen verantwoordelijkheid nodig is om van de dwang af te komen hetgeen de wereld verder kan brengen. Waar dat eindigt, een pre anarchisme of een anarchistische samenleving, we zien het wel
Oorlogen voor de Franse Revolutie waren over het algemeen vrij klein en beperkten zich tot het conflict tussen de koning, prins, hertog, groothertog, graaf, baron, whatever. Zij hadden private legers. Ze begrepen heel goed dat je die goed moet trainen en behoorlijk moet uitrusten om je kans op succes te vergroten, wat uiteraard erg duur is. Vaak verzamelden ze zich ergens op een weiland of op twee heuvels tegenover elkaar waarna ze elk indrukwekkende manoeuvres uitvoerden en misschien een paar kanonschoten afvuurden. Al gauw begrepen beide partijen dat een confrontatie tot grote verliezen zou leiden aan beide kanten en dus erg duur zou worden. Men besloot dan vaak om een eerbare vrede uit te onderhandelen. Uit deze tijd stamt ook het principe dat gewone mensen buiten de oorlog gehouden moeten worden omdat het een conflict is tussen twee adellijke grootgrondbezitters. Pas als het conflict ideologisch wordt ipv materieel bestaat de kans dat het gigantisch uit de klauwen loopt gelijk de religieuze oorlogen van de Reformatie. Dus ja, ten tijde van de absolute monarchie was er regelmatig oorlog. Tegelijkertijd stelde het vaak niet veel voor. Dat veranderde met de Napoleontische oorlogen toen het principe van conscriptie werd ingevoerd.
Onbeantwoord blijft mijn opmerking dat een wapenindustrie de kans op oorlog eerder vergroot dan verkleind. Ik hoef hier niet te betogen dat het militair-industriële complex in de VS buitengewoon invloedrijk is. Zodanig zelfs dat sommigen beweren dat zij het hart van ’the deep state’ vormen. Vanuit principieel libertarisch perspectief vind ik die vraag eigenlijk niet oninteressant.
@Zafod, het militaire industriele complex is inderdaad de schaduwmacht. Dus is er inderdaad een risico. Je ziet echter dat ambtelijke organisaties en non profit organisaties thans grote invloed op de overheid uitoefenen. En dat er vanuit het leger een drang is naar bijvoorbeeld buitenlandse missies. Die krachten zullen blijven bestaan. Alleen zal in een centrale planeconomie met staatsfabrieken die wapens produceren de kwaliteit niet zo best zijn en zullen landen die marktwerking toestaan in de wapenindustrie de nieuwere betere wapens verkrijgen.
Volgens de anarchistische libertarische dogmatiek zijn alle grote institutionele en publieke ideële structuren potentieel gevaarlijk, en die met je daarom afbreken. Behalve grote private commerciële coöperatieven, die zijn goed…
Dat grote structuren efficiënt kunnen zijn en ook hun voordelen hebben, dat maakt niet uit, je moet alles zoveel mogelijk fragmenteren, zodat samenwerking op groot niveau moeilijk of onmogelijk gemaakt wordt, aangezien de kans dat men het met elkaar eens wordt en men afspraken kan maken dan steeds kleiner tot nihil wordt. Tenzij de motieven commercieel zijn natuurlijk.
Mocht een tien miljoen mensen het met elkaar eens zijn over bepaalde zaken, zoals rechten bijvoorbeeld, dan moet je nog geen natiestaat of supranationaal instituut beginnen, dat is gevaarlijk, dus je moet ook daar waar men het potentieel met elkaar eens is en men samen zou kunnen werken, ook als het voor de goede zaak is, toch de fragmentatie behouden. Tenzij een privaat/commerciële kliek het met elkaar eens is.
En dat in een wereld die steeds kleiner wordt en steeds meer met elkaar verbonden is. Het is een kansloze zaak.
Het gaat niet over de mate van efficiëntie, het gaat over de manier waarop het gefinancierd wordt. Als je de bevolking kunt belasten om wapens te kopen en soldaten in te huren + geld kunt drukken tot het niks meer waard is, dan wordt het wel beduidend makkelijker gemaakt om een oorlog te beginnen. Als een bedrijf een product of service levert waar veel mensen graag voor betalen dan kan dat bedrijf erg groot worden; hoeft niet, maar het kan. Als een overheid belasting kan heffen weet je zeker dat deze organisatie uit de klauwen gaat groeien. Essentieel is dus dat consumenten, burgers uit vrije wil kiezen hun geld te ruilen voor een product of service. Als zij dat niet meer doen, of voor andere producten/services kiezen, dan wordt het grote bedrijf ook weer heel snel veel kleiner.
Beste Johannes, als mensen ooit doorzien dat grote publieke structuren verdacht zijn, zal men dan zich wel laten domineren door machtige private structuren? Is het dan niet mogelijk dat men juist een keuze maakt voor kleinere bedrijven? Veel van de huidige grote bedrijven zijn inefficient en kunnen door belastingregels en andere regulering overleven. Die zullen verdwijnen met de overheden. Soms zijn er echter ook daadwerkelijke schaalvoordelen. Het is dan de vraag of men niet liever vrij is van dominerende organisaties en dan iets duurdere lokale kleinschalige alternatieven kiest of niet. Dat is een vraag die niet op voorhand te beantwoorden valt. Het is zeker mogelijk dat men dan toch kiest voor die kleinere organisaties.
Ratio,
Kapitalisten bejubelen terecht de voordelen van de schaalvergroting, vergroting van distributie en productie, dat uiteindelijk voor welvaart zorgt.
Maar daar zitten ook nadelen en gevaren aan.
“Is het dan niet mogelijk dat men juist een keuze maakt voor kleinere bedrijven?”
Waarom zou dat nodig zijn inderdaad, of in welke gevallen, grote schaal is niet perse slecht. Bovendien ligt het aan massavorming, een samenleving zonder overheid kan nog steeds massavorming, massamens gedrag produceren.
De essentie is dat grote schaal op sommige gebieden grote voordelen kan hebben. Grote schaal willen voorkomen betekent dat men grote mogelijkheden zal voorkomen, goede of slechte, middels geforceerde fragmentatie.
Zafod,
“Als een overheid belasting kan heffen weet je zeker dat deze organisatie uit de klauwen gaat groeien. Essentieel is dus dat consumenten, burgers uit vrije wil kiezen hun geld te ruilen voor een product of service. Als zij dat niet meer doen, of voor andere producten/services kiezen, dan wordt het grote bedrijf ook weer heel snel veel kleiner.”
Het is een mythe dat consumenten uit vrije wil kiezen. Die consumenten zijn net zo goed een ‘kudde’, de harde dwang van de overheid ontbreekt, maar de zachte dwang van de kudde en kudde manipulatie is nog veel verraderlijker. Het is geen wet van meden en perzen dat een overheid uit de klauwen gaat groeien.
“Het is een mythe dat consumenten uit vrije wil kiezen. Die consumenten zijn net zo goed een ‘kudde’, de harde dwang van de overheid ontbreekt, maar de zachte dwang van de kudde en kudde manipulatie is nog veel verraderlijker. Het is geen wet van meden en perzen dat een overheid uit de klauwen gaat groeien.”
1. Ja, het is een wet van Meden en Perzen dat overheden uit de klauwen groeien. Allemaal. Alleen als ze op de rand van een faillissement balanceren kan er wel eens wat terug gedraaid worden.
2. Het is duidelijk dat we allemaal beïnvloed worden in onze keuzes. In die zin dat we die keuzes niet in volstrekte afzondering nemen, sociale wezens als we zijn. We worden beïnvloed door onze omgeving, vrienden, kennissen, familie, trends, reclame. Maar we maken de keuze zelf. Het kan ook heel goed een onverstandige keuze blijken te zijn. Misschien zelfs een keuze waar je achteraf spijt van hebt. Soit, live and learn. Echter, de keuze wordt niet door iemand anders genomen. Niet door bv een ambtenaar die hele andere belangen en wensen heeft. Wil je liever zelf je boodschappen doen en bepalen wat je eet en voor welke prijs of besteed je dat liever uit aan een ander zodat het elke keer weer afwachten is of en zo ja wat er op tafel verschijnt en voor welke prijs. Dit omdat het schijnbaar een mythe is dat jij bepaalt wat je in je boodschappen karretje flikkert. Vind je dat moeilijk te begrijpen?
“Diego Garcia is de militaire sleutel tot de Indische Oceaan. Door de Amerikaanse basis op dit atol domineert Amerika de Indische Oceaan. Hoe zal Amerika een dergelijke aanval beantwoorden?”
De US Armed Forces zijn over de hele wereld, en of je het leuk vind of niet, ze beheren ook de hele wereld.
En de redenering voor een oorlog met wat land dan ook, is niet moeilijk.
Als de US Constitution wordt bedreigd, de F-22 gaan de lucht in.
En van de vele Carrier Battle Group (CVBG) varen die kant op om het probleem op te lossen…
Een moderne Amerikaanse marine vliegdekschip operaties heeft carrier strike group (CSG). De marine onderhoudt 11 carrier strike groups, waarvan er 9 in de Verenigde Staten zijn gevestigd en een vooruitgeschoven in Japan en een in de Indische Oceaan op het ogenblik.
Een operationele formatie die bestaat uit ongeveer 7.500 man personeel, vliegdekschip met 65 tot 70 vliegtuigen, minstens twee cruiser, een squadron torpedobootjagers van minstens twee torpedobootjagers of fregatten. En verschillende onderzeeboten die alles in de gaten houden…
Het is eigenlijk grappig, hoe snel problemen worden opgelost, wanneer een Carrier Strike Group (of meerdere) op je stoep tevoorschijn komen.
https://youtu.be/qdbhS-ozdWE?si=5RZTm62SSMw1xQa0
Maak je maar geen enkele zorg. Er is geen enkel land of een combinatie van meerdere landen, die de moed hebben om de US aan te vallen.
Neem bv het grote “geheim” in Afghanistan, waar in hun hoge bergen tientallen raket installaties heerlijk rustig slapen, tot op het moment dat ze nodig zijn. En die een afstand kunnen afleggen van 1500 miles, in ongeveer 40 minuten…
Er zijn 239 US spy satellieten, die niets anders doen om de hele wereld in detail 24/7 te bekijken. En 4 hangen permanent boven Afghanistan.
Verders alles goed…
Zo hé, dat zal ze leren, de haatbaarden die het Magische Wonderland zo verpletterend verslagen heeft.
Laat me aub niet lachen
Ik heb in mijn directe kennissen en familiekring heel wat veteranen. Velen hebben een familietraditie die al een behoorlijke tijd teruggaat met het dienen in het leger van de VS. Zonder uitzondering, letterlijk zonder ook maar 1 uitzondering stellen ze nu dat ze niet willen dat hun kinderen nog in dienst gaan. En zij zijn niet de enigen die er zo over denken; de meeste blanke mannen hebben er geen behoefte meer aan en die hebben altijd de ruggegraat van het leger gevormd.
Leger, luchtmacht en marine van de VS zijn nog maar een schim van wat het ooit was, nog even daargelaten dat ze ook nog eens enorm woke zijn gegaan. Training is, met uitzondering van de ‘special forces’ vrij slecht.
Het materiaal van de VS is verouderd. De Carrier groups zijn outdated. De carriers zelf en de begeleidende kruiser(s) en onderzeeers zijn dan wel nucleair en kunnen heel lang onderweg blijven, dat geldt niet voor de vliegtuigen zelf. De VS heeft niet genoeg oilers (militaire tankschepen die een groot bereik en hoge snelheid hebben) om alle CSGs (Carrier Strike Group)s te bevoorraden, wat 1 van de redenen is dat de meerste meestal in de thuishaven liggen. En in geval van een echte confrontatie zul je er meer dan 1 per CSG nodig hebben, vanwege het hoge verbruik EN het feit dat het doelwitten zijn. Als je er nu niet eens 1 per CSG hebt dan zegt dat al wat.
Hetzelfde geldt trouwens ook voor de herbewapening van munitie. Die raketten moeten ergens vandaan komen en die bevoorradingsschepen zijn wegbezuinigd, vandaar dat schepen van de de CSTs nu terug moeten naar een bevriende haven om weer te worden bevoorraad.
Daarnaast zijn carriers gewoon niet meer zo relevant als ze ooit waren. Een enkele hypersonische raket gaat dwars door zo’n carrier heen. Einde verhaal, duizenden doden.
De Houthi’s HEBBEN trouwens al aanvallen op Amerikaanse oorlogsshepen gelanceerd en daarna is de betreffende carriergroup als de sodemieter met de staart tussen de benen uit dat gebied vertrokken. De jarenlange bombardementen van Saudi-Arabie ism de VS hebben nooit echt wat uitgehaald. De huidige bombardementen evenmin.
De enorme afgang en wanprestaties in Afghanistan, nu in Ukraine EN tegen de Houthi’s hebben de ogen geopend van heel veel andere landen die ook niet langer in de propaganda geloven.
Rusland WIL geen oorlog met de VS, maar iedereen die denkt dat ze het lef niet zullen hebben vergist zich deerlijk. Voor Rusland is het een letterlijke strijd om het bestaan; het niet Ukraine, want die heeft nauwelijks manschappen, materiaal, infrastructuur of geld meer. Rusland beseft heel goed dat het in feite tegen de NAVO strijdt; een organisatie die constante agressie over de hele wereld heeft getoond en die herhaaldelijk openlijk heeft opgeroepen tot ‘een strategische nederlaag voor Rusland’ en ‘het opdelen van Rusland in meerdere kleine landen’.
Voor de VS is het helemaal niet van levensbelang.
De westerse leiding verwart geduld met angst en verwart voorzichtigheid met onkunde. Het ziet de waarschuwingen van Rusland als kletskoek.
Maar Rusland heeft 8 jaar geduld gehad en geprobeerd te onderhandelen en meermaals gewaarschuwd voordat het Ukraine binnenviel. Maar het deed het wel die inval.
Er is een Russisch spreekwoord; ‘de kozak stijgt langzaam op te paard, maar rijdt snel’.
Als het erop aan zou komen dan zijn het slechts de Amerikaanse kern-onderzeers die een reactie kunnen geve, want de Amerikaanse lanceerbases zullen zijn vernietigd voordat ze de tijd hebben te reageren. De Russische hypersonische raketten hebben Rusland de mogelijkheid gegeven een ‘first strike’ uit te voeren die zo snel en grondig zal zijn dat er geen tegenreactie meer komt.
Zo langzamerhand beginnen nogal wat mensen schoon genoeg te krijgen van al die Amerikaanse bemoeizucht, hun interventies, regime change, geopolitieke spelletjes en ongevraagd de politieagent van de wereld spelen. Koppel dit met het monumentale onbenul van hun bevolking, die zelfs de Oekraïne verwarren met Canada, Mexico en Australie: https://www.youtube.com/watch?v=54-gBoG6m84, en het zou zomaar kunnen gebeuren dat de VS voor het eerst in hun geschiedenis aangevallen gaan worden op hun eigen grondgebied. Destructie is niet zo moeilijk namelijk. Dat kan op een heleboel manieren. En er is niemand die ze komt helpen. Je weet niet wat andere landen voor gemeen wapentuig op de plank hebben liggen. Een zekere mate van terughoudendheid lijkt mij meer op zijn plaats dan misplaatste arrogantie.
Inderdaad. Arrogantie is intussen het belangrijkste exportproduct van een imperium dat alleen nog bestaat in de hoofden van politici en hun (net zo) wereldvreemde aanhang. Zoals Circus EU waar alleen nog clowns en apen hun dansjes doen. “Doe wat ik zeg ‘or else’…” Nu is het empire wild om zich heen aan het slaan maar het maakt een impotente indruk. Waar het verval eindigt gaan we nog zien. Misschien kan Trump op de rem trappen maar dat zal het verval niet stoppen.