Artikel overgenomen uit de nieuwsbrief van Voorwaarheid. Bron.
December is een maand van de coups. Normaal gebeurt het af en toe en ver van je bed, maar nu lijkt het met Roemenië toch wel echt dichtbij te komen. Het ongeldig verklaren van de eerste ronde van de verkiezingen in Roemenië EN het aanblijven van de president buiten zijn termijn, zijn niet anders te kwalificeren dan een echte coup. Normaal zou je verwachten dat de EU sancties oplegt of Roemenië zou schorsen of royeren, niets is minder waar, de EU vindt het prima en heeft er waarschijnlijk juist op aangestuurd.
Deze coup is niet los te zien van de situatie in Oekraïne waar op militair vlak Rusland op het punt van een volledige overwinning staat, en de eerdere coup in Moldavië waar op het laatste moment de pro-EU-kandidaat d.m.v. briefstemmen toch won (een scenario dat we ook al in de VS zagen in 2020). Het Westen verliest hiermee het laatste greintje geloofwaardigheid in de strijd voor democratie en recht.
Niet alleen de EU wankelt, ook in Zuid-Korea probeerde de zittende president zijn macht te bestendigen (net als in Oekraïne en Roemenië) door de staat van beleg af te kondigen; hij werd teruggefloten en mag nu zelfs het land niet meer uit. Maar dat het Westen en bondgenoten door de mand zijn gevallen is voor de rest van de wereld een vaststaand feit.
Het wegstemmen van de Franse premier (Michel Barnier), het vallen van de Duitse ‘regering’ en de petitie voor nieuwe verkiezingen in het VK, die in een paar dagen bijna 3 miljoen handtekeningen haalde, laat zien dat er een veenbrand gaande is. In de VS heeft het populisme gewonnen en zal de kliek rondom Clinton, Obama en Biden er alles aan doen om na het aantreden van Trump buiten schot te blijven. In Duitsland, Frankrijk en Engeland wil het volk uit alle macht af van de beroepspolitici. In Spanje kan men het bloed van Sanchez wel drinken. In Italië, Nederland en Oostenrijk kon het populisme niet meer buiten worden gehouden en is een andere lijn gekozen: het inkapselen met systeemcorruptie. Zeker in Italië en Nederland werkt dat bijzonder goed en geeft het een kijkje in de keuken van wat de VS te wachten staat.
In Polen is met de grootste mogelijke moeite de PIS van de macht af gehouden. Met wat we nu in Roemenië zien, kunnen er zeker vragen gesteld worden bij de verkiezingen in Polen. Sowieso is het buiten de regering houden van de winnaar van de verkiezingen natuurlijk geen echte democratie.
In Slowakije werd Fico gekozen. Door zijn kritische houding tegen het covidschandaal en tegen de NAVO-inmenging in Oekraïne, werd er zelfs een aanslag gepleegd op hem die hij ternauwernood overleefde. Hongarije is al jaren een doorn in het oog van de EU met Orban, maar men weet in Brussel dat hij altijd te paaien is met meer geld, dus het blijft beheersbaar.
Dat brengt ons bij Georgië, een Europese buitenpost, en eigenlijk, als je eerlijk bent, gewoon een land in Azië zoals Kazachstan en Azerbeidzjan. Omdat er in werkelijkheid geen scheiding is tussen Europa en Azië, worden binnenzeeën, rivieren en bergruggen gebruikt om een grens te trekken. Waarom Georgië toch een aspirantlid is van de EU heeft alles te maken met geopolitiek. Het ligt aan de Zwarte Zee en geeft toegang tot Azerbeidzjan, wat een olie- en gasland is. Daarnaast kunnen er via Azerbeidzjan ook via pijpleidingen gas en olie worden vervoerd vanuit Iran en Centraal-Azië. Natuurlijk wordt het argument van christelijk land gebruikt om Georgië te betrekken bij Europa. Daar is cultureel wellicht wat voor te zeggen, maar moeten Albanië en Bosnië dan maar bij Azië horen?
Op dit kaartje is de geopolitieke strategie goed waar te nemen: de oranje landen zijn het ‘Oostelijk Partnerschap’. Hieruit kan je opmaken dat:
- Het gaat om een omsingeling van Rusland
- Het gaat om olie- en gaspijpleidingen waarmee zowel de landen uit het Midden-Oosten als Rusland buitenspel worden gezet
- Het niet stopt bij de toetreding van Oekraïne, Moldavië en Georgië. De EU/NAVO zal doorgaan met kleurenrevoluties en Maidan-coups in Wit-Rusland, Armenië en Azerbeidzjan en zeer waarschijnlijk ook Turkije, om volledig grip te krijgen op Rusland en het Midden-Oosten om de route naar Centraal-Azië veilig te stellen.
Wat opvalt is dat Cyprus – dat in Azië ligt – bij de EU hoort, terwijl Turkije het noordelijke deel bezet houdt na de Griekse interventie in de Cypriotische politiek in 1974. Evenals Rusland wordt ook Turkije omsingeld door het Westen, een ‘bondgenoot’ nota bene. Turkije is dan wel NAVO-lid en al heel lang aspirantlid van de EU, desondanks blijft het een bijzondere verhouding. Turkije is een Aziatisch land en heeft een zeer gespannen relatie met Griekenland. De kans dat Turkije toetreedt tot de EU is nihil, als er tenminste geen kleurenrevolutie uitbreekt of een Maidan-coup wordt gepleegd… Het zet de Gülen-couppoging in 2016 in een ander daglicht.
Terug naar Georgië. Er zijn nu al wekenlang protesten, de gelijkenissen met Maidan zijn talrijk. Toch zal Georgië, dat al een kleurenrevolutie en een militair conflict met Rusland heeft meegemaakt in de recente geschiedenis, niet zonder meer hierin meegaan. Georgië heeft twee belangrijke handelspartners in Rusland en Turkije en ziet wat er met Oekraïne gebeurt. Kaladze, de burgemeester van Tbilisi heeft duidelijk gemaakt dat Maidan-taferelen zullen worden voorkomen.
De aanloop was eerder dit jaar te zien. In juli werd er een wet aangenomen voor NGO’s. Deze moeten bij meer dan 20% van de inkomsten uit het buitenland volledige transparantie geven. De EU, de zogenaamde voorvechter voor democratie en rechtsstaat, betreurde dit. Ongelofelijk hypocriet, want dit soort wetten zijn al jaar en dag de norm in de VS en in de EU-lidstaten. https://www.fundsforngos.org/all-questions-answered/what-are-the-specific-legal-requirements-for-registering-an-ngo-in-different-countries-and-how-do-these-requirements-vary/
Waar het in werkelijkheid om gaat is dat veel niet-westerse landen doorhebben dat NGO’s een paard van Troje zijn, een soort soft power waarmee separatisten en coupplegers gelegitimeerd worden en vooral gefinancierd.
De bliksemsnelle omwenteling in Syrië is niet los te zien van dit geopolitieke spel. Assad is jarenlang ondermijnd door de VS, Turkije en Israël, die alle drie belang hadden om Iran geen toegang te geven tot de Middellandse Zee. Rusland heeft Assad bijna 10 jaar lang in het zadel gehouden. Dat Assad nu politiek asiel heeft in Rusland, en Syrië is opgegeven zonder zware gevechten, doet vermoeden dat er een deal is gemaakt tussen de grote machten en die deal heeft alles te maken met het Oostelijk Partnerschap programma van de EU.
inschrijven voor de nieuwsbrief van Voorwaarheid alhier
We leven in een heerlijk wereld, dit is geen maand van de coups, dit is een maand waar overal deze rooie worden afgeslagen…
Goed geschreven, maar toch weer een beetje eenzijdig, weinig woorden over “Moeder Rusland” die op instorten staat.
En waar de “Roebel” nu toiletpapier is, met een waarde minder waard dan één cent, en China een oogje heeft op Siberië, waar alle olie/gas zit die ze nodig hebben.
Ook heeft Duitsland voor het eerst, sinds begin jaren negentig een minimale NAVO-doelstelling gehaald om 2% van zijn bruto binnenlands product aan defensie te besteden.
Maar 2% zal waarschijnlijk niet genoeg zijn, 4% zal in een korte tijd een realiteit moeten worden. zei een woordvoerder van het ministerie van Defensie woensdag, aangezien de uitgaven toenamen na de Russische inval in Oekraïne in 2022.
Trump heeft met deze Duitse beslissing natuurlijk “niets” mee te maken, die verklaarde dat: “als het minimale NAVO-doelstelling van 2% niet wordt betaald, deze landen krijgen geen enkele militaire steun van de US”.
De Duitse regering reserveert het equivalent van 71,8 miljard euro ($76,8 billion) voor defensie-uitgaven in het huidige jaar via reguliere en speciale budgetuitgaven. De som van de totale defensie-uitgaven is echter “geclassificeerd.”
“En dan hebben we deze Oostelijk Partnerschap programma van de EU?”
Deze onzin kan je gewoon vergeten…
https://www.youtube.com/watch?v=qz6_TAh4ZJs
(Why the Russians Need Georgia and the Caucasus..)
Verders alles goed…
Laatst zag ik een video voorbij komen en toen dacht ik: “Verhip, vervang ‘lady wrestlers’ door ‘rooien’ en je hebt…” https://www.youtube.com/watch?v=skkM2zPFPy0
Je kunt discussieren of het precies zo gaat als in het artikel beschreven, maar een niveautje hoger: duidelijk is dat overheden met snode plannen bezig zijn. Plannen waar wij als burgers/kiezers, helemaal geen kennis of invloed op hebben. Reden te meer om die overheidsmacht en oorlogs plannen, te beperken.
Rutte schijnt gezegd te hebben dat het tijd wordt om om te schakelen op een oorlogsmentaliteit. En ik dacht dat de Navo slechts ter verdediging is opgericht. Diskwalificeert Rutte zich niet?
Russische neigingen binnen Europa, wat leidt tot gewichtige politieke gevechten over de toekomst van het Europese continent, waar de Verenigde Staten en Rusland mogelijk aan dezelfde kant zouden kunnen belanden.
Europese leiders, te beginnen met Emmanuel Macron van Frankrijk, Olaf Scholz van Duitsland, Keir Starmer van het Verenigd Koninkrijk en Donald Tusk van Polen, kunnen zich niet snel genoeg voorbereiden op de aankomst van “Keizer Trump” en breken hun nek om zo snel mogelijk zijn ring te kussen.
De Bundestag in Duitsland zit letterlijk vast, wettelijk mogen ze maar één keer per jaar verkiezingen hebben.
Kan de president de politieke impasse in Frankrijk doorbreken? Waarschijnlijk niet in de voorziene toekomst.
En dan hebben de EU in Brussel: met de belangrijkste kwestie voor Europa is veruit de nexus VS-NAVO-Oekraïne-Rusland, omdat een Amerikaans beleid dat de NAVO en haar Artikel 5-bepaling drastisch heeft verandert, diepgaande gevolgen zou hebben voor de Europese veiligheid.
(En die mazzel mensen Londen, staan in hun vuistje te lachen.)
In het kort, er is op het ogenblik geen enkele centrale leiderschap in Europa. Niemand in Berlijn, Parijs of in Brussel steken hun nek uit. Ze houden allemaal hun adem in, en hun ogen zijn gericht op de man die woont in Mar-a-Lago, Palm Beach in Florida…
“There’s a new Sheriff in town.”
“En het lijkt erop dat de zaken een stuk strenger gaan worden.”
(Het betekent dat er een nieuwe persoon met een gezagspositie is aangetreden. Van hem wordt verwacht dat hij de regels en voorschriften strikter worden handhaaft, dan de vorige (on)verantwoordelijke persoon. Dit kan ongemak veroorzaken voor degenen, die gewend zijn aan een meer ontspannen omgeving en/of levenswijze.)
(Zo je hoeft het niet op te zoeken…)
🎣 En deze (machteloze) rooien, beginnen nu al te zweten..🎣
Verders alles goed…
https://x.com/incontextmedia/status/1867684568406327378
Er kan nu een pijplijn lopen van Quatar naar Turkije en later naar Europa. Assad was een bondgenoot van Rusland en hield de bouw van de pijplijn tegen. Dat zal wel zo zijn geweest omdat Rusland zelf graag energie wil verkopen aan Europa en misschien ook aan Turkije. De anti-Rusland groep, o.l.v. de VS, hebben eerst Nordstream opgeblazen en daarna meegeholpen bij een paleisrevolutie in Damascus waarna er van energieleverancier geruild kan worden.
Het is gewoon ordinaire mafia. Alleen de producten die ze verkopen zijn anders: wapens en energie ipv drugs, gokken en prostitutie.
Even een serie uitspraken van Alexander Doegin van zijn X-feed waarin hij het einde van het liberalisme voorspelt. Dat is het Amerikaanse liberalism, niet libertarianism. Ofschoon ik vermoed dat hij daar evenmin een liefhebber van is.
The second coming of Trump wasn’t possible in liberal dogma. Not twice. That is no more short circuit nor black swan. It is like the end of soviet system – something impossible, overthrowing all precisions, predictions, plans, forecasts. The liberals have lost the future.
When Trump appeared on the horizon in 2016 that was understood as short circuit, as if the computer has stoned. Just mistake. He shouldn’t win. Never. Some technical error. Black swan. The theory of probability acknowledges that such things happen.
In 2020 the progressivists did all they could to improve that. By all means. Including lie, fraud, violence. 2024 elections approached. Fukuyama and Harari warned: if Trump wins that means the end of (liberal) world. He shouldn’t. Trump has won. The end of liberal world.
According the liberal doctrine the reverse was deemed strictly impossible. Only progress. It is how woke has arrived. And cancel culture and left liberalism and post-modernism and post-humanism and strong AI and Singularity and optimistic accelerationism.
The late USSR failed to predict the future and disappeared – the country and ideology. Forever. It was not just manifestation of black swan. It was inner implosion of ideological structure. That is the end, my friend.
The same thing is happening now with liberalism. After the collapse of USSR Fukuyama’s end of the history has come. And the global victory of liberalism was seen and interpreted as something irreversible. The world government was already here. Globalism started to reign.
The western liberalism has overcome all historic foes – Catholicism, empires, estates, national states, fascism, communism – all systems based on collective identity. Only liberation from gender collective identity has rested. Hence gender politics. Preparation for post-humanism.
That was the case of late USSR. According the Marxist dogmatic interpretation of history socialism follows capitalism. And there can not be reverse. Never. So the return to capitalism was considered as strictly impossible. When it happened the socialism as doctrine has exploded.
Oeps, nog twee.
In the case of collapse of USSR the situation was a bit easier. Socialist ideology has imploded and Russia has adopted liberal ideology. Awkwardly. But as it could. One of the two poles has gone, and Russia has taken the ideology of the pole that was still there. Cut and paste.
With the end of liberal system that is ending right now in US the tings are more complicated. There no more poles. Cut and paste strategy is impossible. The US has overcome itself, its liberal moment. In favour of what? Nobody knows. That is beauty of present. And challenge.
Comments are closed.