Christine Lagarde, president van de Europese Centrale Bank, heeft aangekondigd dat de digitale euro in oktober 2025 klaar zal zijn. Ze benadrukte echter hoe belangrijk het is om door te gaan met het wetgevingsproces rond de digitale euro. Lagarde drong er bij de Europese Commissie, de Europese Raad en de parlementen van de lidstaten op aan om de wetten en richtlijnen die nodig zijn om de digitale euro levensvatbaar te maken, te versnellen.

Waarom de haast? De verliezen van de Europese Centrale Bank zijn opgelopen tot 7,8 miljard euro en de Europese monetaire autoriteit heeft het tweede opeenvolgende verlies geleden, terwijl de staatsobligaties in Europa in de eerste twee maanden van 2025 opnieuw zijn gedaald. De ECB heeft een digitale euro nodig om haar rampzalige beleid van het afgelopen decennium weg te spoelen.

De tweede reden is dat het vertrouwen in het beleid van de ECB afneemt, staatsobligaties geen reserve-activa meer zijn en de inflatieverwachtingen stijgen. De haast om de digitale euro op te leggen komt ook op een moment dat Europese lidstaten grote plannen hebben aangekondigd om veel geld uit te geven aan de oorlogsindustrie. De digitale euro is dus van cruciaal belang om het gebruik van de euro als munteenheid op te leggen, de controle van burgers uit te breiden en begrotingsonevenwichtigheden te verhullen met een gevaarlijk instrument dat is uitgegeven door een monetaire instelling die de afgelopen vijf jaar het grootste deel van haar geloofwaardigheid heeft verloren.

Vergeet niet dat het mandaat van de ECB prijsstabiliteit is, maar de inflatie in de eurozone de afgelopen vier jaar boven de 22% is uitgekomen. Tegelijkertijd is de Europese staatsobligatie-index sinds 2022 met -14% gedaald.

Er is nog een belangrijke reden om de digitale euro te overhaasten. Wereldwijde centrale banken en investeringsmaatschappijen maken zich zorgen dat Europese staten de activa van de Russische centrale bank in beslag zullen nemen. Dit zou een gevaarlijk precedent scheppen dat de activa van andere niet-Europese landen zou kunnen beïnvloeden. Aangezien buitenlandse fondsen die bang zijn voor inbeslagname het Europese financiële systeem kunnen verlaten, kan de digitale euro een nuttig instrument zijn om het gebruik van de valuta op te leggen, zelfs als de vraag afneemt.

De digitale euro, die Lagarde in 2022 omschreef als “een digitaal bankbiljet met iets minder anonimiteit dan het papieren bankbiljet omdat het wordt uitgegeven en gegarandeerd door de centrale bank”, is een onnodig en gevaarlijk instrument.

Central Bank Digital Currencies (CBDC’s) krijgen steeds meer aandacht als de technologie van de toekomst voor monetaire systemen. Maar onder hun belofte van efficiëntie en innovatie schuilt een pessimistischere realiteit: ze kunnen dienen als instrumenten voor toezicht, waardoor de persoonlijke privacy en financiële vrijheid worden ondermijnd.

In de Europese Unie, waar beperkingen van de vrijheid van meningsuiting en het annuleren van verkiezingen al een zorg zijn, kan een CBDC worden gezien als toezicht dat zich voordoet als valuta.

CBDC’s zijn niet alleen digitale versies van bestaande valuta’s; ze worden rechtstreeks uitgegeven aan rekeningen bij centrale banken, wat ongekend toezicht op financiële transacties mogelijk maakt. Deze directe uitgifte betekent dat centrale banken elke transactie kunnen monitoren, inclusief uitgavenpatronen, spaar- en leenactiviteiten. We kunnen dit systeem vergelijken met een politieagent in je keuken, wat het opdringerige karakter van digitale valuta onderstreept.

Het gecentraliseerde beheer van financiële gegevens onder CBDC’s roept aanzienlijke zorgen op over de privacy. CBDC-voorstanders zeggen dat ze de know-your-customer (KYC) en anti-witwas (AML) processen kunnen verbeteren. Deze taken hebben echter geen digitale valuta van de centrale bank nodig, omdat ze perfect kunnen worden uitgevoerd met huidig ​​elektronisch geld. Bovendien, als de Europese Centrale Bank zich zorgen maakt over vooruitgang in het digitale tijdperk, zou het de concurrentie bevorderen, niet elimineren. Het voorbeeld van de digitale yuan van China is belangrijk omdat het technologische vooruitgang combineert met verhoogde staatscontrole en toezichtsmogelijkheden. Wanneer de leiders van de Europese Unie voortdurend het excuus van desinformatie en inmenging gebruiken om persoonlijke vrijheid te beperken, kan een digitale valuta een zeer gevaarlijk instrument zijn dat wordt gebruikt voor maatschappelijke controle.

Naast toezicht biedt de CBDC de centrale bank ook de mogelijkheid om financieel gedrag te controleren en te manipuleren. Door rechtstreeks invloed uit te oefenen op uitgavenpatronen, kunnen centrale banken boetes opleggen aan individuen voor transacties die door politici als ongeschikt worden beschouwd, terwijl ze degenen die buigen belonen. Daarom kunnen centrale banken buitensporige uitgaven aan koolstofintensieve aankopen of buitensporig sparen bestraffen. Dit niveau van controle ondermijnt de principes van financiële vrijheid en privacy, waardoor CBDC’s instrumenten van financiële repressie worden in plaats van instrumenten voor economische efficiëntie.

De introductie van een CBDC op een moment dat Europese staten honderden miljarden aan extra uitgaven en schulden aankondigen, brengt ook aanzienlijke economische risico’s met zich mee. Door traditionele bankkanalen te omzeilen, kunnen CBDC’s leiden tot ongecontroleerde groei van de geldhoeveelheid, waardoor de inflatiedruk toeneemt. De ervaring van 2020, waarin een buitensporige geldhoeveelheid snelle inflatie veroorzaakte, bevestigt deze zorgen.

Voorstanders van CBDC’s beweren dat ze financiële criminaliteit kunnen helpen bestrijden door verbeterde traceerbaarheid en transparantie te bieden via distributed ledger-technologie maar hiervoor is geen digitale valuta van de centrale bank nodig. Het is al beschikbaar in het huidige elektronische valutasysteem met onafhankelijke commerciële banken.

Digitale valuta van de centrale bank worden verkocht als innovatieve en efficiënte oplossingen, maar vertegenwoordigen een vorm van toezicht vermomd als valuta, waardoor centrale banken ongekende controle over persoonlijke financiële transacties krijgen.

De Europese Centrale Bank wil de digitale euro niet versnellen vanwege de groeiende vraag van burgers, maar omdat ze bang is dat haar status als uitgever van wereldreservevaluta kan verdampen en daarom een ​​vorm van controle via financiën moet opleggen.

Bron: MisesÂ