De meeste libertariërs begrijpen dat “it’s all about incentives”. Als je een groepje mensen een geweldsmonopolie geeft, dan weet je dat je voor de diensten die zij monopoliseren 4 keer zoveel gaat betalen en 3 jaar in de rij moet staan. De geschiedenis leert dat je ook mag rekenen op democide op ongekende schaal. Zelfs schadelijker voor je gezondheid dan oorlog, ook een hobby van overheden, maar dat geheel terzijde.
In relaties is het niet veel anders, waarom zou de menselijke natuur veranderen in een relatie? Een goede vriend van mij is een serieel monogame vrijgezel. Die zegt altijd: ‘je moet ze scherp houden’. Zowel ‘scherp’ als een beetje ‘bot’ van hem. Maar als je middels de Staat 1 persoon in de relatie meer ‘rechten’ geeft dan de ander, dan krijg je onvermijdelijk gedragsverandering en minder incentive om ‘scherp te blijven’. Daarom is trouwen over het algemeen niet zo’n geweldige zet voor mannen. Sterker nog, je kan beter de gevangenis in, dan het huwelijksbootje. Waarom? Zes redenen:
- Hoe dan ook, je verliest je vrijheid. In de gevangenis heb je toestemming nodig om je cel te verlaten. In het huwelijk heb je toestemming nodig om het huis te verlaten. Naar de winkel? Je kunt dat maar beter eerst met de bewaker bespreken. En denk er niet aan om iets spontaan te doen. Zin om dit weekend te gaan vissen en pilzen met je vrienden? Nee, dat gaat niet gebeuren. De bewaker heeft al een brunch gepland met de familie van haar zus, gevolgd door een snel tripje naar IKEA om wat geurkaarsen te halen waarna je alle wil om te leven verliest.
- In de gevangenis en in het huwelijk kun je niet je maaltijden kiezen. In de gevangenis is het wat voor troep ze je die dag voorschotelen. In het huwelijk is het wat voor dieet ze die week volgt. Het kan keto, paleo, veganistisch zijn, de avocado kuur en op de een of andere manier smaakt elke maaltijd nog steeds hetzelfde – als gerecycled kartonnen kattenbraaksel. Zozeer zelfs dat als ze gevangenen daadwerkelijk zouden voorschotelen wat zij jou voorschotelt, Amnesty International zou komen protesteren tegen de wrede en onmenselijke behandeling.
- Slaapkameractie is voorwaardelijk. In de gevangenis, als je je gedraagt, kun je af en toe van bonkestein gaan, aka “conjugal visits”. Bubba doet het overigens gratis als je je zeep laat vallen in de douche. In het huwelijk is het vrijwel hetzelfde – behalve dat de checklist langer is, veel langer. Heb je de vuilnis buiten gezet? Heb je de handdoeken correct gevouwen? Eén misstap en je romantische avondje verandert in “laten we gewoon knuffelen en die Netflix-documentaire over mannelijk privilege kijken.” En dat is als je geluk hebt, ik ken mannen die al jaren droog staan, maar mij vertellen: “ik kan een scheiding niet betalen”. Talk about incentives.
- In de gevangenis kun je eindigen met een celgenoot met wie je gewoon niet overweg kunt. Het huwelijk is precies hetzelfde, behalve dat ze denkt dat ze je gedachten kan lezen, de thermostaat kan bedienen en dingen die je in 2014 hebt gezegd te berde kan brengen tijdens ruzies over wie de afwas doet. Maar in de gevangenis zullen ze jullie uiteindelijk wel uit elkaar halen en naar een andere cel verplaatsen. In het huwelijk, no such luck.
- Gevangenisstraffen eindigen meestal, maar het huwelijk is voor altijd. Zelfs als je gaat scheiden. In de gevangenis zit je je straf uit en uiteindelijk kom je vrij. Maar in een huwelijk, als je probeert te vertrekken, dan begint de straf pas echt. De echtscheidingsprocedure is net als Monopoly, maar alle bezittingen op het bord zijn van haar, en bovendien krijgt zij de helft van je E200 elke keer dat je Start passeert. Natuurlijk krijgt ze ook gegarandeerd de helft van je andere spullen, om nog maar te zwijgen over alimentatie, wat net zoiets is als huur betalen, maar dan voor een huis waar je niet meer in woont. Je kinderen zien? Nou, misschien, als je een modelgevangene bent geweest en het niet te lastig is voor haar en haar sociale agenda, dan krijg je om het weekend bezoekrecht. En als je probeert te ontsnappen dan, net als met gevangenis, zal de staat zijn troepen mobiliseren om je op te sporen en je terug te brengen waar je hoort: de gevangenis.
- Je kunt voorwaardelijk vrijkomen uit de gevangenis. Trouwen, not so much. Zelfs als ze je bedriegt met haar yoga, ski en/of tennisleraar, is jouw straf – de straf van elke man in een huwelijk – levenslang zonder mogelijkheid tot vervroegde vrijlating. Er is geen verlof voor goed gedrag en al helemaal geen kans op extra privileges.
Dus de tekst van een van de beste liefdesliedjes ooit van de legendarische band ‘De havenzangers” zal moeten worden aangepast van “Trouw niet voor je 40 bent en alle geheimen van het huwelijk kent”, naar “Trouw niet als je een man bent en alle artikelen van het familierecht kent”
Bron
