De diverse overheden kampen telkens met een sluitende begroting en de financiering van hun verantwoordelijkheden.
De reden is eenvoudig, want de overheden worden doorgaans bestuurd door incompetente ambtenaren en politici. De problemen stapelen zich op zonder dat er een adequate aanpak van deze problematiek plaats vindt. We horen steevast dat de overheid terug moet treden en dat het haar verantwoordelijkheid moet dragen in de samenleving, maar steeds komen de burgers van een koude kermis thuis, zodra deze overheden worden aangesproken op hun daden.
Wat zou er moeten gebeuren om dat te veranderen vanuit klassiek-liberaal perspectief?
1. Allereerst moeten de overheden duidelijk onderscheid gaan maken tussen zaken die noodzakelijk zijn, zoals veiligheid en bescherming van de burgerij en anderzijds taken en verantwoordelijkheden die naar de markt kunnen worden afgestoten.
2. De taken die men serieus moet nemen zijn politie, justitie en defensie, welke met uitzondering van defensie decentraal het beste kunnen worden aangestuurd. Eventueel heeft dat ook in het begin betrekking op de basisuitkering en de infrastructuur. Dus zorgen dat het bestuur zo dicht mogelijk bij de burgers komt te staan.
3. Verder moet men ophouden met de ‘salami-techniek’ te gebruiken, d.w.z. continu een afkalving van de dienstverlening via voortdurende ‘bezuinigingen’, waar de burger niets aan heeft. In plaats daarvan moet de overheid zich ter dege gaan bezinnen op hoe men de financiering wil gaan regelen.
4. Zoals bij elk bedrijf moet er bij elke afdeling, ministerie, departement, provinciale en gemeentelijke sector worden afgevraagd of deze nog wel nodig is en of deze niet beter kan worden gefuseerd, gesloten of geprivatiseerd.
5. Het allerbeste is in plaats van te bezuinigen is uit te gaan van een nul-begroting, welke betekent dat alles vanaf de grond moet worden geanalyseerd en opgebouwd.
a. Wat hebben we nodig om deze taak te volbrengen:
– analyse van de huidige situatie
– analyse van de toekomstige situatie
– analyse van personeel
– analyse van de middelen
b. Hoeveel gaat het ons kosten:
– analyse van de financiële ruimte
– analyse van de bron van inkomsten
– analyse van alle kosten
Voor al deze zaken zouden dus de bestuurders het beste vrijemarktexperts moeten inschakelen om deze nul-begroting tot stand te brengen (onafhankelijke calculatie). De aanbesteding van projecten kan daarbij ook in de private markt worden gedaan, Dat wil zeggen het aanvragen van zowel offertes als de uitgifte van lokale of internationale tenders. Wet- en regelgeving moeten hierbij natuurlijk worden aangepast en het bewijs dat het lukt is gegeven door de Nieuw-Zeelandse situatie onder leiding van Roger Douglas en Maurice McTigue in de jaren 80. Deze ministers hebben de wet- en regelgeving ook via een nullijn opnieuw opgebouwd, zodat veel onnodige bureaucratische en geldverslindende wetten en regels konden worden afgeschaft. Deze manier van aanpak is ook nodig voor de Nederlandse situatie, want de scheefgroei binnen de overheid is op dit moment schrikbarend en moet worden veranderd wil dit land niet verder in het bureaucratische moeras wegzakken.
Voor verdere informatie omtrent dit onderwerp verwijs ik u naar de volgende sites:
http://www.hillsdale.edu/ne…
http://www.educationnews.or…
http://www.effwa.org/inbrie…
http://www.freemarketfounda…
http://en.wikipedia.org/wik…
http://www.rogerdouglas.org…
http://en.wikipedia.org/wik…)%>
