De zorgkosten zijn in een tijdsbestek van slechts vijf jaar met maar liefst 50 procent gestegen. Dat blijkt uit berekeningen van het College voor Zorgverzekeringen (CVZ).
De kosten voor de Ziekenfondswet en de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) stegen in de periode 2000-2005 van 27,6 miljard naar 41,5 miljard euro. Dat is een gemiddelde stijging per jaar van 8,5 procent.
In de gehandicaptenzorg stegen de uitgaven met 58 procent, in de geestelijke gezondheidszorg met 50 procent en bij de verpleging en verzorging met 42 procent.De gezondheidszorg is ziek en zorgelijk
En leg me nu eens uit waarom al die efficiency verbeteringen niet tot het gewenste resultaat leiden.
" Vier op de tien mensen heeft nog ‘heel weinig’ vertrouwen in het zorgstelsel en ziet het nieuwe zorgstelsel nog steeds als een verslechtering"
Dit volgt uit een onderzoek van de Consumentenbond dat vandaag bekend werd.
Hoe komt het toch dat zoveel mensen zo weinig vertrouwen in de overheid hebben?
En gaan die allemaal weer stemmen in oktober?
Ik vindt deze kostenstijging opzich wel meevallen. Sinds de invoering van onze mooie euro in 2002 is er een inflatie geweest van ca 100%. Op die manier kan je dus veronderstellen dat de kosten van de zorg juist een stuk zijn gedaald 🙂
Op de weblog van Jan Marijnissen is hierover ook een discussie aan de gang. De libertarische visie wordt er ook vertegenwoordigd. Ik zelf deed soms mee aan discussies op de weblog van Jan Marijnissen maar mijn posts worden er sinds kort gecensureerd.
Zie discussie: http://www.janmarijnissen.n…
Zie SP censuur: http://sptransparant.blogso…
Toch zullen de meeste van stemmers gaan stemmen op de partijen die "gratis" gezondheidszorg voor de hulpbehoevenden geeft. De logische conclusie: marktwerking en op z’n minst een flink percentage eigen risico op iedere behandeling (tot eventueel een maximum), komt niet bij ze op, want dat is "zielig" voor de "zwakkeren". Ik zag vandaag nog op BBC-ontbijtnieuws dat men daar in Britain, werkelijk "apalled" is dat zieken bepaalde dingen, zoals parkeergeld (!), zelf moeten betalen. De National Health Service is immer "free at point of delivery"… Dat ze uiteindelijk toch betalen via de belasting en dat ze er bagger voor terugkrijgen, ontgaat zelfs de "Conservatieven". Wat het helemaal hilarisch maakte, was dat direct daarna een onderwerp kwam in het economisch nieuws, waar één of ander telecombedrijf "gratis" internet aanbood, maar toch even door de commentator haarfijn werd uitgelegd waar de kosten van dat "gratis" mee betaald wordt. Hij zei er zelfs iets bij van "That depends on what you call free…" Zolang men daar zelfs in het nieuws nog te dom is om het logische verband tussen die twee direct opvolgende berichten te zien, heb ik weinig vertrouwen dat de gemiddelde kiezer dat wel doet.
Ze realiseren zich ook niet dat wellicht in de toekomst gewoon niet aan alle behoefte aan gezondheidszorg kan worden voldaan, tenzij je 50% van het BNP aan belasting "wilt" betalen, en dat het misschien wel nodig is de collectieve "gratis" diensten flink te versoberen. Maar dat weten al die stemmers niet, dus die zullen er ook geen eigen spaargeld of verzekering voor regelen. De "Staat" betaalt immers.
Ik ben vooralsnog geen pur sang libertariër en ik zou het al een hele verbetering vinden wanneer bijvoorbeeld private verzekeraars gelijke premies rekenen voor de mensen die buiten hun eigen schuld en invloed risico lopen, en een hogere premie mogen rekenen voor aandoeningen, risico’s of kosten die voortvloeien uit levensstijlkeuzes. Maar zelfs dat zie ik niet snel gebeuren. Niet in een wereld die vindt dat de Derde Wereld-overheden "gratis" aidsremmers moeten geven aan volwassenen die verdomd goed wisten dat ze met een condoom (ook binnen een "monogaam" huwelijk) de ziekte konden voorkomen.
En premievariatie voor zelf veroorzaakte risico’s is immers zoveel rationeler, rechtvaardiger en goedkoper dan een "snack-, tabaks- of alcoholaccijns". Stel je voor dat de overheid exact de kosten moet gaan berekenen van al die ongezonde gedragingen, en tot de conclusie komt dat ze niet alleen de accijnzen moet afschaffen, maar ook nog eens mensen een lagere AOW-"premie" moet laten betalen. En private concurrerende verzekeraars die objectief risico’s vaststellen aan de hand van statistieken en actuariële meetmethoden, dat riekt teveel naar efficiëntie.
Het zou me overigens niets verbazen als rokers, mensen met overgewicht en andere risiconemers, een lagere premie moeten betalen. Veel van die zieken halen immers de 65 niet, en kosten niet alleen niks aan AOW, maar ook de gezondheidszorgkosten worden voor het overgrote deel gevormd door "gezonde" 60-plussers die 80 jaar of ouder worden.
Als verzekeraars op z’n minst dit soort bewust genomen risico’s mogen meerekenen in hun premies, maar niet voor de personen met een (erfelijke) aandoening waar levensstijl niets aan kan veranderen, dus ook niet ouderdom op zich, dan zouden de actuariële tabellen wel eens tot verassende en voor de overheid onaangename conclusies kunnen komen. En dan gaat daar weer een melkkoe.
Ik was verzekerd particulier in NL aan zee, ik had nooit wat dus ze hebben zwaar aan me verdiend, tandarts en dokter betaalde ik zelf.
Opgezegd en niet meer verzekerd, in Thailand is het zo goedkoop dat ik wel contant betaal als er wat is.
De Thai die arm zijn krijgen gratis medische zorg, dat is een bijzondere zaak hier , ik vind dat nogal uniek ook.
Als ik reis moet neem ik en tijdelijke reisverzekering/ongevallen verzeklering, alleen dan.
Het wordt trouwens nog bizarder als je weet dat 50% van dat geld naar gehandicapten & mentale probleemgevallen gaat.
Althans, dat zei een dame die gezondheidswetenschappen studeert.
[6] Lijkt mij geloofwaardig. Ik lees van tijd tot tijd verhalen over hoe er steeds meer mensen in de WAO zitten door moeilijk meetbare pscychische en stressgerelateerde klachten.
De meeste stijgingen komen door managers die secretaresses willen en ondersteunend personeel, zodat de uitvoerende kern en dus de patienst bijna geen geld meer krijgen om fatsoenlijke zorg te kunnen krijgen. Hetzelfde geld voor het onderwijs.
[5] Geachte heer Zijlstra,
Erg interessant, wat u daar schrijft.
Zou u hier wat nader kunnen op ingaan?
Ik speel nl. ook met de gedachte (ooit) te emigreren. Of dat Thailand is of Panama of welk land dan ook, weet ik op dit moment nog niet.
In elk geval een land dat goedkoop is en een gunstig belastingklimaat kent.
Echter 1 punt van zorg (pun intended) is de zorg.
Naar verluidt is de kwaliteit in Thailand van hoog niveau en tamelijk goedkoop.
Maar ik vraag me af of dit alleen betrekking heeft op "huis-tuin-en-keuken-zorg" zoals een bezoekje aan de huisarts of de tandarts, dan wel of erg gesophisticeerde ingrepen eveneens goed betaalbaar zijn.
Wat is de kwaliteit van geavanceerde ingrepen en wat kost dat?
Ik hoop het weliswaar niet nodig te hebben, maar wat zou bv. een harttransplantatie kosten of een chemokuur of … nou ja, verzin maar iets kostbaars.
En spreken behalve artsen ook de verpleegsters (m/v) degelijk Engels?
Bestaat er de mogelijkheid je prive te verzekeren? En zo ja, kan dit dan bij een (dochter van een) buitenlandse maatschappij of alleen een 100% Thaise?
Ik vraag me nl. af hoe financieel solide die is en of die niet omvalt wanneer ze onverwacht ineens aan 5000 tsunamislachtoffers geld moet uitkeren voor hun operatie. Als ik net dan zelf een dure ingreep moet ondergaan zou het niet leuk zijn als de maatschappij waar ik jarenlang aan afgedokt heb ineens failliet blijkt te zijn.
De Thaise poot van bv. AIG of ING lijkt me dan net iets solider.
En hoe zit het met de reisverzekering?
Sluit u die af in Thailand of elders? En als die medische kosten dekt, moet je dan niet een ellenlange vragenlijst invullen die ervoor zorgt dat men onder de 40 weliswaar z.g.a. probleemloos aanvaardt wordt, maar boven de 60 z.g.a. kansloos is?
Sorry als dit nogal veel gevraagd is.
Niettemin uitkijkend naar uw antwoord,
Groeten,
Michielsens
[8] klopt, 70% van de premies schijnt op te gaan aan overbodige bureaucratie, zoals dit totaal overbodige College voor Zorgverzekeringen, welke hersenbeschadigde verzint zoiets. Dat soort clubs dient alleen om allerlei parasitaire partijlievelingen aan een dikbetaald staatsbaantje te helpen, in dit geval Frank de Grave.
Er zijn enige duizenden van dit soort bloedzuigerclubjes die iets vaags en nutteloos adviseren in de gezondheidszorg en ze kosten tientallen miljarden per jaar.
Vanaf dat er mensen waren ging het graaien de sterksten en machtigsten der aarde het beste af. Bij de gewone man met het gewone inkomen is niet de solidariteit het ei van columbus maar is de lijfspreuk ieder voor zich en GOD voor ons allen en is dus alle materieele welvaart een kwestie van MOETEN hebben. Links minimaal en modaal Nederland blijft dus op deze wijze gedoemd met hun Jan saliegeest klootjesvolk te blijven. Jammer maar het is denk ik zo.
Comments are closed.