Ssst! Er wordt hard gewerkt in Brussel…

…maar wel door mannen (en vrouwen) zonder kloten.

Eerst nemen de hoge vertegenwoordigers van lidstaten Griekenland op in kring. Dat ze hetzelfde uiteindelijk moesten doen voor Cyprus stond daarbij in de sterren geschreven.
Cyprus heeft een overwegend Griekse bevolking, maar ook een belangrijke Turkse minderheid (18%). Het eiland is nog steeds gedeeltelijk bezet door Turkije. De zelf uitgeroepen Turkse Republiek van Noord Cyprus wordt alleen door Turkije erkend en haar regering wordt als een marionettenregime van Turkije beschouwd.

Bij de toetreding tot de EU heeft de VN een poging ondernomen om het land te herenigen. De Turks-Cyprioten waren voor. De Griekse-Cyprioten wilden wel herenigen, maar niet onder de voorwaarden die het plan van Kofi Annan daaraan verbond. Zo zou Turkije het recht behouden om eenzijdig in te grijpen en dat is niet bepaald onafhankelijk.

Dat Griekenland en Turkije, die niet alleen over Cyprus twisten, maar ook al eeuwenlang een geschiedenis van gewelddadige vijandschap delen, deed bij de hoge vertegenwoordigers een belletje rinkelen toen ze gretig aan het onderhandelen sloegen over een toetreding van Turkije tot de Unie. Een erkenning van Cyprus (en dus het laten vallen van de Turkse Republiek van Noord Cyprus) was een voorwaarde, maar dat durfden de hoge vertegenwoordigers niet uitspreken. Om de een of andere duistere reden was de toetreding van Turkije belangrijker dan het noemen van de dingen bij hun naam.
Er werd dus geëist dat Turkije zijn havens en luchthavens zou openstellen voor verkeer van en naar Cyprus. Maar Turkije eiste dan weer de ontsluiting van het bezette gedeelte. Maar dat kwam voor Cyprus weer neer op een impliciete erkenning van de Turkse Republiek van Noord Cyprus. Volstrekt onaanvaardbaar natuurlijk.

Finland, momenteel voorzitter van de EU, slaagde er niet in om de zaak te deblokkeren en het boude ultimatum dreigt af te lopen. Dit zou ‘niet zonder gevolgen’ zijn voor de toetredingsonderhandelingen. Maar als u nu denkt dat één van die jongensof meisjes die zich ‘hoge vertegenwoordigers’ mogen noemen dat durft te zeggen dan heeft u het mis. Chirac wil geen Turks roet in zijn verkiezingseten. En Merkel wil zich liever bezig houden met het weer levend toveren van de str… euhm grondwet. Dan raken ze eindelijk eens af van die kleine lastposten als Cyprus, Griekenland en… Nederland. De VN is ook meer met zichzelf bezig dan met geopolitieke vraagstukken. En dan springt de hoge vertegenwoordiger van het Verenigd Koninkrijk voor de Turken in de bres. ”We moeten zekerstellen dat de Turkse toetreding tot de EU doorgaat. Nu een negatief signaal sturen naar Turkije zou een serieuze misstap zijn voor Europa op de lange termijn”. Ik vraag me af wel dubbele agenda Blair hiermee verraadt. En wie precies bedoelt hij als het ‘voor Europa’ zegt? Ik kan zo wel een paar redenen bedenken waarom een toetreding van Turkije tot de federale monsterstaat voor mij een serieuze misstap zou zijn.

Wat er ook van zij, de diplomaten moeten nu hard werken om een oplossing uit te dokteren die geen van de hoge vertegenwoordigers het politieke gezicht doet verliezen. Een moeilijke klus met gewis een hilarische uitkomst. Maar straks vragen die lui nog een salarisverhoging en dan ze wij nog een keer de pineut.