Dinsdag 2 september om 20 uur Den Haag:
Max Nuijens over Wit-Rusland
Het is in intellectuele kringen een algemeen aanvaard feit dat democratie de beste garantie is voor vrede en welvaart. Dictaturen zijn zeldzaam geworden. Niet in staat zich aan hun omgeving te passen worden ze, zeker in Europa, met uitsterven bedreigd. Voordat het te laat is, doet bioloog Max Nuijens daarom veldonderzoek naar het politieke gedrag van mensen in de laatste dictatuur van Europa: de Republiek Belarus.
Wit-Rusland, of de Republiek Belarus is voor velen nog steeds een witte vlek op de Europese landkaart. Na de desintegratie van de Sovjet-Unie zijn er weinig politieke en culturele veranderingen opgetreden, waardoor het land de aansluiting met West-Europa heeft gemist. Wederzijds heerst onkunde en onbegrip.
In mijn verslag zal ik ingaan op de politieke ontwikkelingen in dit land en hieruit een aantal conclusies trekken die voor libertariërs, maar ook voor democraten en eurocraten interessant kunnen zijn.
Het feit dat Wit-Rusland een Centraal-Europees land is, maar in de afgelopen 15 jaar schijnbaar stil is blijven staan, maakt het een bijzonder interessante proeftuin voor experimenten met vormen van democratie en kapitalisme. Welke lessen kunnen worden getrokken uit de ervaringen van de Baltische staten, Polen en Oekraïne?
Ook de verhouding met enerzijds Rusland, en anderzijds de EU komt aan bod. De buitengrenzen van de EU liggen nu half om Wit-Rusland heen, waardoor het vrije verkeer van goederen, kapitaal en personen over de grenzen wordt beperkt. Hierdoor is de isolatie van de bevolking tot nu toe alleen nog maar toegenomen. Hoe groot is de bereidheid van de bevolking om zich zo kort na de losworsteling uit de Sovjet-Unie door de Europese Unie te willen laten opnemen?
Voor een routebeschrijving zie http://www.libertarischepartij.nl
