Jozef Dijsselbloem en Maria Hennis Plasschaert waren op bedeltocht 
gestuurd door de verstoten Keizer Marcus Rutte. Noodgedwongen moesten zij vrijwillige giften werven waar het geld vroeger eenvoudigweg afgenomen werd bij de burgers. Na een teleurstellende tocht bereikte het paar een verlaten AIVD post waar Maria met ademhalingstechnieken haar weeën poogde te managen.
‘Ik heb een whatsapp’je gekregen van onze Keizer!’ kraaide Jozef tussen het gepuf van Maria door. ‘Wat – moest – ie – nou – weer ?’ hijgde ze vanuit haar veldbed. Jozef liep triomfantelijk van het ene naar het andere raam alsof hij weer Mister Euro was en de MSM aan zijn broekspijpen hingen.
‘Marcus heeft een grote gift gekregen van Paul de Leeuw zodat hij nu eindelijk die drone de lucht in kan sturen om onze actie te ondersteunen ! Fantastisch ! We gaan stappen maken ! Naar de toekomst toe, voor onze kinderen !’ Jozef raakte van de weeromstuit terug in het spoor van vals versleten politiek jargon terwijl Maria spontaan ontsluiting kreeg. ‘Hou eens op met dat gewauwel en ga water en handdoeken halen !’ schreeuwde ze.
Tien kilometer verderop was De Wandeling bezig. Hierbij kuierden belastingschaapjes met heimwee onder leiding van ‘gezaghebbende’ oud politici en hoge ambtenaren in hun rol van life coaches over de hei en verhaalden nostalgisch hoe geweldig het vroeger was. ‘Kijk ! Daar ! Wat is dat in de lucht mijnheer Ivo ?!’ ‘Wel, dat is – euhhh – met zekerheid te zeggen – euhhh – iets waar wij de volledige controle – eeuhhhh – over – eeuhhh – hebben eeuhhh..’
Uit de zoemende drone blinkte een helwit zoeklicht en opeens barstte Get Lucky uit de speakers. Tussendoor klonk de propagandistische prietpraat van Marcus Rutte die opriep ‘vooral zo solidair mogelijk de inspanningen van Jozef en Maria van harte en gul te ondersteunen en hen een hart onder de riem te steken…’ Klaas Knots – ex DNB opperhoofd – riep zijn vijf grijze schaapjes bij elkaar en toog welgemoed richting het AIVD nest.
Helaas voor Klaas was de groep van Ivo eerder te plekke. Knots combineerde namelijk zijn noodlottige economische ‘gevoel’ met een desastreuze navigatiebeleving. Ivo waande zich weer minimaal burgemeester en trok krachtdadig de gammele deur uit de sponningen. Hij kon zijn ‘Zo…mensen…ja, ja…daar zijn we da…’ net niet afbassen want Jozef sloeg hem met een end hout terug zijn kudde in.
‘Ooh ! Eh…sorry Ivo…! Ik eh wist niet dat jij het was…! We..we hebben gezinsuitbreiding gekregen !’ zei Jozef ietwat kruiperig. Ivo stelpte zijn bloedneus terwijl Klaas schichtig naar binnen glipte en als eerste het Kerstkindje mocht aanschouwen. Maria lag er versuft bij en was niet al te blij om in deze conditie een zooitje schapen met – nog immer brallende – herders te moeten ontvangen.
‘Leuk neusje maar ik kan niet echt zeggen op wie hij nou lijkt…’ sprak Klaas. Maria trok haar rechterwenkbrauw op en snoof agressief. ‘Hebben jullie al een naam..?’ deed Ivo een duit in het zakje. Op dat moment kwam de drone weer overvliegen met een uitzinnige Rutte die uitriep: ‘Yessss ! Yihaaaa !’ ‘Je hoort het’, zei Maria droog, ‘zijn naam is Yeshua’.
Wordt vervolgd………………………………..
