Kunstenaar Rob Scholte gaf na 14 jaar mediastilte een interview aan 
HP/De Tijd waarin hij opmerkelijke uitspraken doet. Zo hekelt hij de subsidiecultuur – een systeem van vriendjespolitiek – waarmee de overheid vals concurreert op de kunstmarkt en een braaf soort kunst promoot.
De nu 55 jarige Scholte begon op de Rietveld Academie waar hij schilderde en audiovisuele kunst maakte. In 1982 zette hij zijn eerste galerie op, driehoog achter in Amsterdam-Oost. Daarna brak hij door en nam de vraag naar zijn werk zo’n vlucht dat hij in 1985 assistenten in dienst moest nemen om aan de vraag te kunnen voldoen.
Internationaal werd hij vanaf 1986 bekend met exposities op de Documenta en de Biënnale in Venetië. In 1994 werd er een bomaanslag op hem gepleegd waarbij hij beide benen verloor en zijn toenmalige zwangere vrouw een miskraam kreeg. Zijn verwoeste BMW stelde hij later ten toon.
Inspiratie voor zijn schilderijen vindt hij onder meer in het boek Behold A Pale Horse van William Cooper. Ex-marine officier Cooper schrijft hierin o.a. over de Bilderberg Groep, Maltezer Orde en de Illuminati. Volgens Scholte is de (main stream) media een gesloten bastion geworden, de vierde macht waar iedereen bang van is. De media maakt deel uit van dezelfde klasse als de politiek en de top van het bedrijfsleven.
Hij etaleert een filosofische houding en zegt dat je het kwaad versterkt door je er tegen uit te spreken. ‘Het moet zichzelf opruimen. Ga jij demonstreren tegen de oorlog, dan wordt de oorlog sterker. De huidige politiek kan je het beste helemaal negeren.’
Rob Scholte heeft ook een museum in zijn bedrijfsgebouw. Hierin hangt werk van Jan Sluijters, een non-conformistische kunstenaar. Sluijters viel de elite en het koningshuis in zijn tijd zo fel aan dat hij totaal uit de gratie raakte. Uiteindelijk kon hij alleen nog overleven met het maken van portretten.
De leugen is volgens Scholte echt gaan regeren in de media. Het maakt geen verschil of je rechts of linkt stemt, de trias politica is verdwenen en de mensen worden belazerd door de machthebbers. De media, politiek en big business zijn machtsgericht. ‘We leven in bezettingstijd en ongezien woedt er een oorlog boven ons hoofd.’
Is die aanslag ooit opgehelderd? BVD, boze geldschieter, jaloerse Paul Vlaswinkel?
Heb Scholten nooit erg hoog gehad totdat ik laatst een aflevering met hem zag hoe hij met twee kinderen even kort ‘liep’ te dollen in zijn eigen museum in Den Helder. Dat was ergens een leuk moment en Scholten zelf ook weer even jong leek te zijn. Prachtig hoe een redelijk succesvol man zonder benen van 55 zich toch nog even kan verplaatsen in een kind. Geen sikkeneurige vent, maar ondanks alles toch nog redelijk opgeruimd. http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1408047 op 44.30 minuten.
Goed dat dergelijke mensen zich ook eens stevig uitlaten over de verlepte wereldse politieke strijdtoneel en al wat er speelt in de wereld van list, moord en bedrog. Juist mensen met naam en faam zouden veel te weeg kunnen brengen. Dat zouden er meer mogen doen.
Rob Scholte: ‘we leven in bezettingstijd’
De man heeft helemaal gelijk lees deze eens en val van uw stoel, tenminste als u nog een stoel heeft.
https://twitter.com/DDoremalen/status/479331278064713728/photo/1
De adviseurs, die Gehrels in dienst heeft genomen om de kunst te moderniseren maken half surrogaat beslissingen op basis wie het makkelijkst met hun ideeën meegaat. Daar valt geen kunst slechts design van te verwachten. De kunst in de openbare ruimte moet dan ook tijdelijk zijn. Zelden is die voor langere tijd geschikt.
In de dagelijkse kunsthandel moet de overheid zich terugtrekken, de kunsteeurzennaars de prijzen naar de markt richten, een snelheid in aanbod produceren. De rest is reizen en werkbeurzen.
De adviseurs, die Gehrels in dienst heeft genomen om de kunst te moderniseren maken half surrogaat beslissingen op basis wie het makkelijkst met hun ideeën meegaat. Daar valt geen kunst slechts design van te verwachten. De kunst in de openbare ruimte moet dan ook tijdelijk zijn. Zelden is die voor langere tijd geschikt.
In de dagelijkse kunsthandel moet de overheid zich terugtrekken, de kunstenaars de prijzen naar de markt richten, een snelheid in aanbod produceren. De rest is reizen en werkbeurzen.
Comments are closed.