Onbetaalbaar einde Energiewende

De Duitse Algemene Rekenkamer kwam onlangs met een vernietigend rapport over het Duitse ‘duurzame’ energiebeleid. De Bondsregering heeft nog steeds geen kostenoverzicht van deze ‘Energiewende’. De overheidsmaatregelen zijn ‘ongecoördineerd, versnipperd en deels overbodig’.

De Rekenkamer ziet een enorme verspilling van belastinggeld voor deze ‘duurzame energierevolutie’. Tot op vandaag heeft de regering ’totaal geen overzicht van de financiële consequenties van de Energiewende. Alleen al de uitgaven voor stimuleringsprogramma’s ten behoeve van o.a. woningisolatie en onderzoek belopen in de tientallen miljarden.

De onderzoekers kritiseren daarbij in het bijzonder dat de verantwoording en verantwoordelijkheden voor de projecten niet duidelijk zijn. ‘De ministeries nemen ongecoördineerde en deels overbodige maatregelen waarbij niemand verantwoordelijk is.’

Vooral de energiepolitiek voor en na de Fukushimaramp is verwarrend. Voor het afschaffen van atoomenergie waren er 6 ministeries mee bezig. Daarna hielden naast het Ministerie voor Milieu en Economie nog 24 overheidsorganen zich met de Wende bezig. Deze slechte uitwisseling leidde tot een foutieve inschatting van kosten en een gebrek aan overzicht.

Het antwoord van de Duitse Bondsregering op het rapport: ‘We zitten bij de Energiewende nog in een leerproces en daardoor moet er vaak na afloop gekeken worden’.  Business as usual en de burger krijgt de rekening toch wel op zijn bordje.

Met betrekking tot de Duitse energiemarkt nog de volgende 6 punten:

1. Duitsland had voor de Energiewende een uitstekende stroomverzorging, betrouwbaar en prijsgunstig. Sindsdien is er 180 miljard euro uitgegeven voor slechts 5 % toename basiscapaciteit in het Duitse stroomsysteem.

2. Wind- en zonenergie zijn niet geschikt voor het voeden van het stroomnet omdat er te weinig continuïteit en energiedichtheid is. Er zijn dus veel nieuwe energiecentrales nodig. Maar daar zijn geen investeerders voor omdat die weg worden getrokken door de subsidiepotten.

3. De stroomprijzen stijgen dramatisch. In de VS zijn de energiekosten tegenwoordig een kwart van die van Europa. Daarbij is de stroomprijs in Duitsland dubbel zo hoog als in Frankrijk. Hele industrietakken vertrekken vanwege de te hoge stroomkosten, zoals de aluminiumindustrie.

4. De Energiewende torpedeerd de sociale markteconomie en daarmee de welvaart. De overheid heeft de energievraag overgezet naar een socialistische planeconomie. Energie is geen economische maar een ideologische eenheid geworden.

5. De Energiewende verstoort landschappen en verlaagt de waarde van veel onroerend goed.

6. De Energiewende is in hoge mate schadelijk voor de sociale samenhang. Delen van de economie worden vernietigd om een handvol windturbineproducenten rijk te maken. De belastingbetaler moet de zonnepanelen van huizenbezitters betalen en vele huishoudens kunnen hun stroomrekeningen niet meer betalen.

De Duitse overheid is inmiddels aan een langzame terugtocht begonnen gezien de onbetaalbaarheid van het hele project. Zo worden subsidies voor zonnepanelen teruggedraaid waardoor de ene na de andere leverancier failliet gaat. Deze luchtbelmarktcreatie is dan ook een specialiteit van de staat, zie de kinderopvang in Nederland.