Politici vertegenwoordigen het verleden. Met hun onrealistische verhalen, 
leugens en opportunisme hebben zij het overgrote deel van de bevolking van zich vervreemd. Als ze niet inspelen op angst en stamgevoel dan stoffen ze achterhaalde begrippen als duurzaamheid en groene banen of flexibilisering af. Maar in de werkelijke wereld zijn ze overbodig geworden.
De retoriek van verkiezingspolitiek laat zien hoe ver verwijderd men is van het alledaagse leven. Het vertegenwoordigingsprincipe leek bruikbaar in de twintigste eeuw maar is nu totaal achterhaald. In een wereld waarin iedere consument zijn eigen beslissingen neemt – gesteund door directe en continue groeiende informatie – is het huidige democratische systeem een aanfluiting en een belediging voor ieder weldenkend en verstandig mens.
De technologie die we iedere dag gebruiken, de manier waarop we via nieuwe manieren met elkaar samenwerken en de verbetering van onze levens- en welzijnsstandaard zijn de uitkomst van innovatie, markten, gemeenschap en globalisatie. Door interactie van vrije personen loopt de wereld en niet door politiek, hoe overkoepelend ook.
Verkiezingen zijn een vermoeid oud ritueel waarin dromen en hoop naar Den Haag en Brussel gestuurd worden. Een uitbestedingsproces waarin politici, lobbyisten en bureaucraten gevangen zitten in een systeem dat het slechtste in mensen beloond. Regeren wil zeggen achterhaalde verhalen herkauwen, nog meer geld uit de bevolking persen, schulden maken en de regelgevingsberg ophogen ten gunste van de happy few.
Politici zijn meer bezig om het genie van innovatie en ondernemerschap tegen te werken dan dat ze een nuttige bijdrage leveren. Wat is de uitkomst en het uiteindelijke resultaat van alle fantastische politieke vergezichten in de afgelopen dertig jaar ? En wat is er in onze maatschappij werkelijk gebeurd in die periode ?
ICT heeft een revolutie veroorzaakt met marktgerichte, hoogwaardige en voordelige technologische innovatie. Hiermee verspreiden ze nuttige diensten aan mensen in alle lagen van de bevolking. Het aantal mensen dat een smartphone bezit is van 300 miljoen naar 2 miljard gegaan en groeit gestaag door.
Er zijn tientallen nieuwe manieren voor iedereen om contact met elkaar te houden en de meeste van die diensten zijn gratis. Het vervoer in steden is fundamenteel veranderd door app-gebaseerde systemen en traditionele accommodatie is verstoord door middel van mobiele applicaties die iedere lege kamer om kunnen zetten in een hotel. Producten, diensten, prijzen en kwaliteit zijn transparanter dan ooit met recensievergelijkingen.
De massale distributie van navigatiesystemen wil zeggen dat je in principe niet meer kan verdwalen zoals vroeger het geval was. Vertaalprogramma’s slechten de internationale taalbarrière en cryptocurrency kunnen een goedkoop en direct alternatief zijn voor nationale valuta. Voor muziek en entertainment hoef je de deur niet meer uit en softwarepakketten die eerst duizenden euro’s kosten zijn nu goedkope apps geworden.
Het maakt niet meer uit waar je werkt en om een bedrijf te starten hoef je geen pand en personeel te huren en je enorm in de schulden te steken. Iedereen kan met iedereen – waar ook ter wereld – samenwerken en delen. Meer mensen dan ooit werken vanuit huis puur omdat het kan. Het nieuws – dat eerst alleen van nationale nieuwszenders kwam – komt nu via duizenden bronnen binnen waardoor mensen zich vanuit alle kanten kunnen informeren.
Al deze zaken zijn er niet dankzij maar ondanks de politiek. Was het aan de politiek dan zaten we nu nog in 1875. De vooruitgang komt via de markten, creativiteit en vrije samenwerking. Kijk eens om je heen en besef waar verbetering en gemak vandaan komen. Dat komt niet omdat we ‘de juiste mensen’ kiezen die het voor ons ‘gaan regelen’.
