Corruptie en machtsmisbruik bij overheden is gemeengoed. Via de staat regelen multinationals en 
grote concerns speciale posities zoals je in Nederland o.a. in de zorg-, energie- en bankensector kan zien. De bevolking wordt daardoor dubbel gepakt. Eerst voor het in stand houden van dat corrupte systeem en daarna voor de gevolgen er van. Martin Armstrong van Armstrong Economics schreef er het volgende over.
Corruptie is een groot probleem bij alle overheden wereldwijd. Het is de macht in handen van autoriteiten die omgekocht, onder druk gezet en gebruikt kan worden. De enige manier om dit tegen te gaan, is beperking van de looptijd van een politieke loopbaan. Senator Dianne Feinstein kondigde aan weer kandidaat te zijn in 2018. Dit soort mensen zou aan hun haren uit het systeem getrokken moeten worden. Feinstein is dan 84 jaar en ze heeft een geschiedenis van het afnemen van particuliere vrijheden, corruptie en ze is een vurig aanhangster van de NSA.
Feinstein’s man, Richard C. Blum, is directeur van C.B. Richard Eillis of CBRE. Via zijn vrouw werd zijn bedrijf ingehuurd in 2011 als exclusieve leverancier van de Postal Service. Hij verkocht zaken van postkantoren tot stukken land ter waarde van honderden miljoenen dollar. Het slappe excuus was dat Feinstein niet direct profiteerde, dat het ‘een competitief bod was’ en dat Blum minder dan 5% van de aandelen bezit van Blum’s investeringsbedrijf Blum Capital Partners.
Als er een analist is die geld krijgt via een familielid om een gekleurd rapport te schrijven over een bedrijf dan gaat die naar de gevangenis. Maar politici doen niet anders dan dit soort deals sluiten, nieuws spinnen en dubieuze belangenverstrengeling. Een familielid krijgt de opdracht en dat is het. Hillary Clinton gaf een lucratieve order aan haar broer Tony Rodham, een directielid van een goudmijn in Hati zonder ervaring in de branche. Oud vice-president Joe Biden zette zijn zoon Hunter Biden in de directie van een Oekrains olie- en gasbedrijf Burisma.
De lijst van marchanderende politici is te lang om op in te gaan. De standaard procedure in politiek is om je familie, vrienden en lobbygroepen (tegen betaling of andere diensten) te bevoordelen. De Clinton Foundation was in één klap zijn sponsors kwijt toen Hillary Clinton de verkiezing verloor. Zelden of nooit worden politici daarvoor vervolgd of het moet gaan om een politieke afrekening. Er zal niets veranderen aan deze situatie zolang de looptijd van politici niet beperkt wordt.
Tot zover Martin Armstrong. Buiten het beperken van de looptijd is beperking van de macht van politici en overheden een nog wel betere oplossing. Hoe meer er buiten de overheid gebeurd en hoe groter de macht van burgers, des te kleiner zal dit probleem worden. De trage maar gestage erosie van invloed die media en politiek op de samenleving hebben, bewustwording en technologische (peer-to-peer) ontwikkeling kan aan dit machtsmisbruik een einde maken.
Bron: Armstrong Economics
