,,Geef mij de controle over het geld van de natie en het maakt mij niet uit wie de wetten maakt” – Mayer Amschel Bauer (1744-1812) – Stichter van de Rothschild-dynastie
We zitten nu in meerdere crises, die in feite de grote depressie behelst. Deze depressie is eigenlijk al in 2008 begonnen na de financiële instorting van september van dat jaar. Tussen 2008 en 2011 zakten de markten enorm in elkaar en sinds 2011 heeft men via het creëren van een enorme schuldberg deze crisis kunnen “verzachten“. Doch het is nooit weggegaan. De Federal Reserve Note (de dollar dus) heeft aan waarde gewonnen ten koste van de andere valuta, omdat deze munt feitelijk nog steeds de wereldreservemunt is, ofschoon het wel steeds minder in gebruik is in de wereldhandel.
Dit jaar, vanwege de coronacrisis, ziet men hetzelfde opnieuw gebeuren. Net als in 2008 is de eurozone in grote problemen beland en ziet men de landen met de hoogste schulden op de rand van de afgrond wiebelen. De zogenoemd “rijkere“ landen zitten eveneens in grote problemen, omdat de schulden daar eveneens enorm stijgen als gevolg van deze al dan niet gefingeerde corona-uitbraak. De pseudo-elite probeert misbruik te maken door middel van hele bevolkingen op te sluiten in hun huizen en in sommige gevallen een staat van beleg op te leggen in de individuele landen. Het is maar de vraag of de volkeren dat zullen pikken en niet massaal in opstand komen tegen de dictatoriale Euro-elite die in Brussel zetelt tezamen met hun vazallen en ja-knikkers in de lokale hoofdsteden.
Het ziet er echter dit keer naar uit dat de eurozone eindelijk uit elkaar valt en dat de aangesloten lidstaten nu hun eigen belangen afwegen tegen die van Brussel. Er gloort dus hoop in de duisternis. Men wil koste wat het kost euro-obligaties invoeren, wat betekent dat de “rijkere“ landen zoals Nederland opdraaien voor alle schulden die de andere 27 lidstaten hebben opgebouwd over de afgelopen decennia. Het is dus essentieel dat Nederland haar been stijf houdt en het is te hopen dat de armere lidstaten hun plan gaan trekken om terug te keren naar hun eigen valuta om zodoende hun schulden te kunnen liquideren.
Dat is natuurlijk heel gemakkelijk, want als een hogeschuldland als ItaliĆ« of Griekenland terugkeert naar de lire en de drachme respectievelijk, men dan de schuld in de lokale valuta zou kunnen overzetten en deze door middel van een zelfliquiderend systeem via een nationale kredietbank en gebaseerd op productie gemakkelijk moet kunnen aflossen. Daar heeft men geen ECB of een EU voor nodig. Men zet de internationale vampierbanken zoals Deutsche Bank, BNP Parisbas, Goldman Sachs, JP Morgan Chase etc. volledig buiten spel, zodat het kapitaal wat anders naar hen zou gaan nu wordt gebruikt voor de productieve infrastructuur en het opzetten van bedrijven. De rente wordt gewoon op bijv. 3% gezet en de lokale bedrijven kunnen krediet krijgen voor hun productie-opzet of āexpansie. De opbrengst door de Nationale Kredietbank wordt omgezet in goud en deze wordt opgeslagen door de centrale bank, die dan rechtstreeks zetelt onder het ministerie van financiĆ«n. Hierdoor wordt de lokale valuta elk jaar verder versterkt, dat het haar waarde kan behouden op de internationale markten.
In de Verenigde Staten is Donald Trump al bezig met het nationaliseren van de Federal Reserve Bank en wil deze rechtstreeks onder het ministerie van financiƫn plaatsen en mag niet meer fungeren als een bank ter ondersteuning van de internationale vampierbanken. Het betekent dus het einde van het corrupte Rothschild-systeem van centrale banken, waarbij de winsten worden geprivatiseerd (ergo, de banken hebben exorbitante winsten op windhandel) en de verliezen worden gesocialiseerd, waarbij de vampierbanken hun kosten en verliezen kunnen afwentelen op de belastingbetalers, zoals dat in 2008 ook is gebeurd door Ben Bernanke en onder leiding van de oorlogscrimineel George W. Bush.
Een groot voordeel is dat er in een staat, North Dakota, al zo“n systeem van een nationale kredietbank succesvol is en dat andere staten nu bezig zijn om hun eigen kredietbanken op te richten. Zodoende wordt de bevolking van deze staten beschermd tegen de vampierbanken, die hen feitelijk over de afgelopen honderd jaar hebben leeggezogen. Het kapitaal dat bedoeld was voor de productieve economie werd op zo“n manier weggesluisd naar de financiële sector en deze kon dit kapitaal investeren in landen als China, waar de winsten groter waren. Met het fiatgeldsysteem heeft men dit eenvoudig kunnen doen, want de Federal Reserve was er niet voor het Amerikaanse volk, maar voor de belangen van de financiële sector en Wall Street.
Een volgende maatregel dient te zijn om de goudstandaard weer in te voeren, zodat de inflatie veroorzaakt door fiatgeld en een schuldeconomie kan worden geƫlimineerd, waardoor men met een groot vertrouwen kan investeren in de toekomst.
Veel mensen, waaronder helaas ook veel libertariƫrs en economen, begrijpen niet veel van een goudstandaard en zien het verschil niet tussen een fiatgeldstandaard en een systeem gebaseerd op goud, terwijl het immens is.
In een normale economie (ergo bezitseconomie) wisselt men waarde (productie) voor waarde (goud) uit. In een schuldeconomie (corporatisme en socialisme) wisselt men waarde (productie) uit voor toekomstige beloften van de staat. Socialisten en corporatisten vervangen namelijk het goud voor papier en meerjarenplannen, met als resultaat dat er een garantie is tot aan de deur voor de burgers die onwetend genoeg zijn om hierin geloven. We kunnen dit tegenwoordig aanschouwen met de instorting van ons huidige schuldsysteem in de westerse wereld, de eurozone is hiervan een uitstekend voorbeeld. De garanties blijken niets waard te zijn en de welvaart verdwijnt zodoende als sneeuw voor de zon. Na de instorting van de EU en de euro kan men fluiten naar alle beloften die zijn gedaan door lieden die deze monstrositeit hebben opgetuigd en er niet meer zijn.
Het grootste voordeel van de goudstandaard is dat de macht weer terugkeert bij de burger en spaarder, waar hij behoort te liggen en niet bij de overheid of de financiële sector. In een goudstandaard dient er een schuldliquidatie te kunnen plaatsvinden en deze liquidatie kan alleen geschieden via zo“n standaard. In elke fiatgeldstandaard is er sprake van een schuldeconomie, omdat het geld uit het niets wordt gedrukt naar aanleiding van dat er ergens een schuld wordt gemaakt of aangegaan (hypotheken, leningen, obligaties van overheid en bedrijven etc.), want anders kan het fiatgeld niet in het systeem komen.
De logische consequentie van zo“n transitie is dan dat een goudstandaard een bezitseconomie vormt, want alle waarde is gebaseerd op bezit en niet op schuld. De opbouw van een productieve economie is dan veel gemakkelijker, want de financiële sector keert vervolgens terug naar een ondergeschikte facilitaire rol en niet meer naar een dominante positie zoals nu het geval is (aandelenbeurzen, obligatiemarkten, hypothecaire markt etc.).
De overdracht van kapitaal gebeurt dan via productie en niet zoals nu van de productieve sector naar de financiƫle sector (gages, provisies, hoge rentes, boetes, torenhoge belastingen etc.) dus degene die iets produceert vaart er wel bij en heeft geen grote uitgaven of onzekerheid meer over de financiƫle markten, die bovendien nog enorm worden gemanipuleerd door de financiƫle partijen en overheden.
Wanneer er een goudstandaard is zal iedereen meteen het verschil merken in rijkdom en welvaart, als gevolg van de jaarlijkse productiviteit van de mensheid van ca. 1%. Alle huidige groeicijfers (BBP) van de overheid zijn in feite nep, want deze zijn gebaseerd op enerzijds een enorme geldgroei (schuld) en anderzijds een overheidscijfer dat gemakkelijk te fingeren is. Die 1% productieve groei is uiteraard non-inflatoir, want het prijspeil blijft ongeveer altijd hetzelfde. Verder kan men dan aan het prijspeil gemakkelijk en snel zien of een product gretig aftrek vindt of niet, want als de vraag afneemt, dan neemt ook de prijs af van dat product (overschot of schaarste vertaalt zich altijd in resp. een lagere of hogere prijs op de vrije markt).
Ook wil ik het even hebben over de huidige stand van zaken omtrent de negatieve rente. Een negatieve renteĀ is sowieso desastreus voor elke vrije markt of economisch welzijn en ik zal uitleggen waarom.
Een rente is een vergoeding voor uitgesteld genot. Waarom sparen mensen als ze geen vruchten kunnen plukken van dit uitgesteld genot? Als je spaart voor je pensioen, voor je huis of voor je bedrijf dan moet daar iets tegenover staan en dat is in de vorm van een rentevergoeding. Nu dat de rente op 0 staat of zelfs negatief is, dan is er geen vergoeding meer voor spaarzame mensen, zodat zij langzaam worden beroofd van hun vermogen.
Er is echter wel een monetaire groei (M0), die door de centrale banken is geƫfectueerd via het geld drukken en het afgeven van krediet aan de financiƫle sector, of zelfs door de financiƫle sector daartoe in staat gesteld (ongedekte leningen en hypotheken). Deze monetaire groei (geld drukken) gaat gewoon door en is ongeveer 7% per jaar, ergo dit is feitelijk de echte inflatie (geldontwaarding).
Normaal zou je dan minimaal een rente moeten verwachten van 7% per jaar om deze inflatie bij te kunnen benen. Helaas is dat al een aantal decennia niet meer het geval. Met andere woorden de vermogens van pensioenfondsen en spaarfondsen blijven achter bij de inflatie. Nu dat de rente negatief is geworden hollen deze vermogens zodoende nog sneller achteruit (ergo verarming).
De kapitaalbasis van elke economie is altijd het opgebouwde spaarvermogen, omdat daarmee in een normale situatie gedekt krediet kan worden verleend in de economie. In een goudstandaard is dat spaargeld dus goud, zodat alle krediet sowieso gedekt is door goud en niet door “vertrouwen“ in de financiële instelling, centrale bank of overheid, zoals nu het geval is (financiële instellingen of zelfs overheden kunnen failliet gaan, goud niet).
De rente die wordt betaald komt in feite uit de toenemende productie in de economie, dus die rente komt bovenop het spaarvermogen, waardoor het spaarvermogen in de economie jaarlijks groeit (toenemende rijkdom). Wat er tegenwoordig gebeurt is dat het spaargeldvermogen langzaam maar zeker aan het afnemen is en daarvoor in de plaats steeds meer schuld (zonder dat daar gedekt krediet tegenover staat) wordt gegenereerd in de economie. De ratio schuld vs. vermogen neemt dan geleidelijk toe, totdat het enorm is, waardoor de economische instorting een feit wordt (zie 1929 en 2008). We kunnen dan wel meer geld gaan drukken (kwantitatieve verruiming), maar de ellende is reeds begonnen, want dit extra geld komt niet bij de pensioenfondsen of spaarfondsen terecht, maar bij de financiƫle instellingen, zodat zij hun eigen schulden kunnen dekken zoals is gebeurd in 2008. Sterker nog, dat extra gedrukte geld verwatert het reeds bestaande geld, waardoor mensen meer moeten betalen voor hun primaire levensbehoeften (ergo reƫle geldontwaarding).
Zo ziet men dat in elke schuldcrisis de financiƫle sector altijd wordt geholpen door de overheid en de centrale bank, terwijl de burgers immer aan het kortste eind trekken.
Wellicht overbodig te vertellen is dat in een goudstandaard je nooit een negatieve rente kunt hebben, omdat de goudbezitters gewoon hun goud bij de banken weghalen en dat opslaan in veilige kluizen als zij rente moeten gaan betalen bij de opslag in onbetrouwbare banken. Dit noemt men bij de Oostenrijkse School, goud-arbitrage. Als de rente kunstmatig wordt verlaagd door de banken, dan hebben de spaarders de macht om het goud van de bank af te halen en zodoende komen de banken in de problemen, omdat zij geen dekking meer hebben voor hun uitstaande leningen en hypotheken. Hierdoor worden banken weer gedwongen om hun rente te verhogen naar een normaal peil.
Ik hoop dat het duidelijk is, waarom negatieve rente een idioterie is in een vrije markt economie met een goudstandaard. Het kan eenvoudigweg nooit bestaan.
Sparen doet men niet uitsluitend vanwege rente. Men spaart ook of misschien zelfs wel in hoofdzaak om een appeltje voor de dorst te hebben. Zelfs bij nul rente spaart men. Angst voor hetgeen de toekomst brengen gaat, doet een mens sparen. Mensen houden zich aan hun geld vast tot de dood erop volgt ook al kost ze dat veel geld. Op goede momenten geld schenken aan de kinderen zelfs als dat fiscaal voordelig is, veel mensen doen het niet. Geld is een reddingsboei, een anker, een fundament, belastingvoordeel, rente of geen rente ten spijt.
Geld is nu gedekt door alle producten en diensten. Waarom zou je kiezen voor alleen goud als tegenwaarde. De waarde die mensen hechten aan geld of goud of wat dan ook is uiteindelijk gebaseerd op vertrouwen (en geloof in een toekomst). Meer dan dat is er niet. Goud is als het nachtlampje (de speen, t shirt van mamma) voor de kleine die bang in het donker is. Meer is het niet.
Bertuz, u weet dus niet wat de goudstandaard is.
Papier geld is nu WC papier met een kleurtje.
Ook is papier/munt geld is het meest onbesproken geloof wat er is.
Hier een documentaire in het engels over De Geld Meesters van Bill Still.
https://www.youtube.com/watch?v=mB-pdPaQNKA
Net als goud. Goud heeft geen waarde van zichzelf. Goud heeft slechts de waarde die de mens er aan toekent. Geld berust op vertrouwen. Goud berust op wantrouwen.
Men spaart inderdaad niet alleen vanwege de rente, maar als men spaargeld ‘uitleent’ aan een bank of een bedrijf, dan moet daar een positieve rente tegenoverstaan, anders kan men het gewoon in contanten tegen 0% aanhouden. Een negatieve rente is funest, omdat er dan geld gestoken wordt in investeringen met een negatief rendement of een te hoog risico. Uiteindelijke verarmen we hierdoor, omdat ons kapitaal dan uitgehold wordt.
Het huidige geld is niet gedekt door producten, maar door schulden: er wordt geld gecreƫerd als mensen een lening afsluiten bij een bank en dit wordt weer vernietigd als zij dit aflossen. Tijdens de goudstandaard was er ook sprake van fractionele kredietverlening, maar dit werd beteugeld doordat banktegoeden in goud opvraagbaar waren. Als een bank dan teveel krediet verleende, kon deze makkelijk onderuit gaan. Goud is geen doel opzicht, maar een middel om de overheid en banken in toom te houden. Onder een flatgeldstandaard kunnen veel meer schulden gecreƫerd worden en kunnen banken gered worden. Hierdoor ontstaat er eerst een enorme activa- en kredietzeepbel, die uiteindelijk klapt met werkloosheid en faillissementen tot gevolg. In die fase zitten we nu en eindelijk hebben we al sinds het jaar 2000 drie ineenstortingen meegemaakt. Doordat men deze steeds met goedkoop geld tracht op te lossen zitten we al decennia lang in een stagnatie.
Je hebt helaas het artikel niet goed gelezen en niets begrepen wat een goudstandaard is. Jammer.
Dat heb ik wel degelijk. Jammer dat je dat niet ziet. Weleens gehoord van voortschrijdend inzicht?
Des Duivels?
Jaren terug gelezen dat de ECB bij een uiteenvallen van de EU de centrale macht wil houden over de Europese banken. Duidelijke taal. De Rothschilds, de meest machtige familie in het universum, geven niet zomaar even op, die blijven strak de regie voeren en anders wel oorlog. Hoewel oorlog wat uit de gratie lijkt, maar nood breekt wetten en Rothschilds geven na twee honderd jaar niet zomaar even de pijp aan Maarten. De macht wil vooruit, niet achteruit.
De ware “ontknoping” van de macht.
https://www.europesegoudstandaard.be/nl/oprichting-bis-bank-international-settlements-1930
Alweer een uitstekend artikel, Albert.
Hier beschrijft u o.a. wat er behoort te gebeuren.
Maar is dat ook wat u verwacht dat er gaat gebeuren?
Welke ontwikkelingen verwacht of vreest u?
En hoe speelt men het best daarop in (om een graantje mee te pikken) of … nog belangrijker: hoe wapent men zich ertegen (als het een schadelijke ontwikkeling is die u verwacht)?
Ik kijk reikhalzend uit naar uw inzichten.
Dank bij voorbaat!
Eigenlijk moet u verschillende scenario’s ontwikkelen: wat gaan beleidsmakers doen en hoe gaat men daar op reageren? De toekomst is simpelweg onzeker. Wat ik wel (bijna) zeker weet is dat als het virus voorbij is de problemen niet zijn opgelost. Veel bedrijven hebben enorme schulden en een slecht business model en konden door ultra-lage rentes op de been worden gehouden. Denk bijvoorbeeld aan tech-bedrijven als Tesla of Uber. Deze kunnen omvallen omdat investeerders hun geld gaan terugtrekken. Ook kunnen er problemen op de vastgoedmarkten gaan ontstaan, omdat huishoudens en bedrijven in de problemen zijn gekomen en geen torenhoge prijzen meer kunnen veroorloven. Nu zie je al dat de hypotheekrentes stijgen en de rentepremies oplopen, terwijl de centrale banken de rentes juist verlagen.
Beleidsmakers proberen deze deflatoire ineenstorting te voorkomen door enorm veel geld in de economie te pompen. Het is de vraag hoe ver zij zullen gaan en hoe het publiek daarop gaat reageren. Een scenario is dat ze op grote schaal helikoptergeld gaan toepassen, waardoor mensen het vertrouwen in valuta gedeeltelijk gaan verliezen en er stagflatie ontstaat: een economische crisis met hoge inflatie. De rentes zullen stijgen, evenals grondstoffen en edelmetalen. Aandelen en obligaties zullen het niet goed doen in dit scenario en ook vastgoed zal door de hoge rentestanden in reƫle termen stagneren. Het kan ook zijn dat mensen compleet het vertrouwen in geld verliezen en dan ontstaat er hyperinflatie: dan doen tastbare zaken (grondstoffen, edelmetalen en vastgoed) het goed en papier niet.
āØāØVeel investeerders in goud en Bitcoin zijn er zeker van dat dit de uitkomst zal zijn, omdat ze denken dat overheden oneindig zullen door gaan geld drukken. Toch heb ik hier mij twijfels bij, omdat overheden aan de ene kant deflatie willen vermijden, maar aan de andere kant niet willen dat mensen het vertrouwen in de valuta en de centrale bank gaan verliezen. Daarom hebben de centrale banken in de periode 2015 tot 2018 hun verruimingen op een lager pitje gezet en de Fed heeft zelfs de rente verhoogd en de balans verkleind. Ook hebben de monetaire verruimingen nu een negatief effect op de financiĆ«le sector: in de Eurozone, Japan en Zwitserland klagen banken dat de negatieve rentes hun marges onder druk zetten. Daarom hebben deze landen de rente niet verder verlaagd en is Zweden gestopt hiermee. āØāØ
Dat brengt mij bij het andere scenario: centrale banken zullen veel doen om een deflatoire crash te voorkomen, maar zullen niet doorschieten omdat ze bang zijn dat het publiek het vertrouwen in geld zal verliezen. Ook zullen ze na verloop van tijd bekritiseerd worden en worden monetaire experimenten politiek gezien onhaalbaar. In dit scenario zullen mensen en bedrijven hun schulden aflossen, zodat er een kredietinkrimping plaatsvindt. Het vertrouwen in valuta blijft en de inflatie blijft laag en soms ontstaat er een milde deflatie. De aandelenmarkt, huizenmarkt en grondstoffen zullen het niet goed doen en er zal veel onrust zijn op de financiĆ«le markten. Banken en bedrijven kunnen in de problemen komen en worden soms gered, maar enkelen zullen failliet gaan. Door deze onrust zullen mensen hun heil in edelmetalen gaan zoeken. Doordat men blijft stimuleren wordt de economie niet gesaneerd en kan deze situatie lang aanhouden. āØāØ
Uiteindelijk zullen de schulden gesaneerd moeten worden en moet het financiĆ«le stelsel hervormd worden. Aan de ene kant kunnen schulden verlaagd worden door middel van een hoge inflatie. Dit is een mogelijk scenario, maar het gevaar is dat mensen het vertrouwen in geld gaan verliezen en dat is niet wat beleidsmakers willen. Ze kunnen er ook voor kiezen om de schulden bij banken door de centrale bank te laten opkopen, deze te saneren en a la Lieftinck een geldvervorming door te voeren. De banken ontvangen in ruil voor deze schulden reserves die ze moeten aanhouden als dekking voor bankdepositoās. Zo instaat er geen ongecontroleerde inflatie en worden de schulden gesaneerd. Tenslotte kan de overheid banken en pensioenfondsen verplichten om de staatsobligaties met een lage rente aan te houden en deze eeuwig door te rollen. Dit is een vorm van impliciete schuldensanering die koning Willem I heeft toegepast om van de schuld door de Franse bezetting af te komen. In feite is dit al aan het gebeuren wereldwijd. āØāØ
Al met al is het goed om goud en vastgoed zonder schulden aan te houden. Als het om aandelen gaat, is het belangrijk om voor solide bedrijven met een lange staat van dienst te gaan, omdat deze de grootste kans hebben deze crisis te overleven. De algemene index kopen zou ik niet doen, omdat veel bedrijven in deze crisis failliet kunnen gaan. Ook is het belangrijk om wat contanten aan te houden en geen schulden te hebben.
Ik vraag me al een inderdaad af of het virus gefingeerd is of met opzet is verspreid. Feit is wel dat het onze leiders bijzonder goed uitkomt: Rutte stond zwak in de peilingen, maar door dit virus kan hij de redder des vaderlands spelen, waardoor zijn populariteit omhooggaan. Ook kunnen de Gele Hesjes in Frankrijk nu door Macron de mond worden gesnoerd door de lockdown, zegt geopolitiek-expert Karel van Wolferen op Cafe Weltschmerz: https://www.youtube.com/watch?v=NkaVypHJX_Y.
Helaas zijn er ook linkse lieden die deze crisis willen aangrijpen om MMT of helikoptergeld toe te passen: ze doen net alsof dit nieuw is, maar het is in feite een extreme versie van het huidige onzalige Nieuw-Keynesiaanse beleid. Het valt te hopen dat mensen door deze crisis juist gaan inzien dat monetaire verruimingen het probleem zijn en niet de oplossing.
Comments are closed.