10 jaar geleden las ik met plezier boeken van Jeffrey Tucker toen hij nog voor het Mises Instituut werkte. Hij wist met een prettige schrijfstijl hele alledaagse dingen tot iets wat meer mondain was te verheffen. “Bourbon for Breakfast” is gezien de titel uiteraard mijn favoriete boek van hem. Jeffrey schrijft over grasmaaiers, wasmachines, jerrycans en douchekoppen die allemaal verpest zijn door doorgeslagen regelgeving. Hij beweert dat de bedwants terug is omdat wasmachines op lage temperatuur moeten opereren om de planeet te redden.
Hij was ook tamelijk lyrisch over de film “the Social Network’ waarin volgens hem goed werd geduid hoe innovaties tot stand komen en over de monomane mindset die benodigd is om er een commercieel succes van te maken. Met zijn pennenvruchten wist hij McDonalds zo zeer de hemel in prijzen dat je bijna een onbedwingbare trek in een BigMac kreeg. Het ging hem niet om het culinaire aspect (duh!) maar om de efficiëntie van de gehele voedselketen en het wereldwijde succes.
The Founder is een film over McDonalds en dan met name Ray Kroc, de persoon die het concept van McDonalds ontdekte en groot maakte. Allegedly ging dat niet helemaal fris, maar het is Hollywood dus ik weet niet in hoeverre dat klopt. Men moet natuurlijk wel een ‘dog eat dog’ scenario creëren anders valt het narratief in duigen. The Elephant in the room, namelijk de overheid die de helft van alles opeet, wordt gemakshalve vergeten. O.a. omdat die vaak films subsidieert, zelfs in USA, het land met de grote boze vrije markt. Denk aan oorlogsfilms of de US State Georgia die talloze films steunt (vaak te zien in de aftiteling).
Is het u weleens opgevallen dat Hollywood werkt met testpanels oid? Ze sonderen waar de consument op een gegeven moment behoefte aan heeft. Dus komen er soms in korte tijd twee (of meer) bijna identieke films uit. Bijvoorbeeld “Deep impact” en “Armageddon” in 1998, Robin Hood (1 met Kevin Costner en 1 met onze Jeroen Krabbe) in 1991 , films over AI, Aliens , Eerste en Tweede Wereldoorlog, etc. etc. Recentelijk zijn er 3 films uitgekomen over succesvolle product marktintroducties, kan geen toeval zijn. Kennelijk willen we dat als consument en het is mooi dat dat dan ook geproduceerd wordt.
Als libertarier en liefhebber van de vrije markt kijk ik dat genre van entrepreneurship graag. Ik heb grote bewondering voor mensen die met hart en ziel iets tot een succes weten te maken, ondanks tegenslag en tegenwerking (vaak door overheid). Iets in de markt zetten waar mensen vrijwillig voor willen betalen omdat dat hun leven beter maakt. Ik contrasteer dat dan altijd met mijn ervaringen met de overheid. Wachtrijen, slechte service, hoge prijs (verstopt in belastingen) voor iets waar je niet op zit te wachten. Een stempel, een vergunning etc. Nou bedankt hoor!
Helaas heb ik niet de gave van dhr Tucker om deze casussen met verve te beschrijven dus hou ik het bij een korte beschrijving in de hoop dat u ook deze films bekijkt en met mij viert dat er nog wat restanten van de vrije markt zijn die dagelijks strijden om ons leven iets beter te maken.
Frikkin Basketbal schoenen??? Hoe maakt dat mijn leven beter? Ik begrijp deze reactie. Ik heb ook helemaal niets met die dingen. Maar het was een doorslaand succes dus voor vele mensen heeft het wel iets toegevoegd aan hun leven. Het is arrogant om te denken dat wij kunnen bepalen wat wel en niet belangrijk is in iemands leven. Keuzevrijheid is een doorn in het oog van de commies onder ons. Bernie Sanders vindt het maar niets dat we 20 verschillende deodoranten kunnen kopen. Hij heeft wel 3 huizen dus denk dat we onze commie vriend niet al te serieus hoeven te nemen. De film heeft redelijke acteurs (Matt Damon en Ben Affleck reunited) en licht een tipje van de sluier op mbt de wereld van de sportmarketing. Beetje als Jerry Maguire, You had me at hello.
Wie heeft er niet Tetris gespeeld? Het verhaal heeft ook een Nederlands tintje want een van de hoofdrolspelers is Henk Rogers (Nederlands/Indonesisch). De film is nogal surrealistisch. De gebeurtenissen zijn zo bizar dat het haast niet te geloven is dat het waargebeurd is. “Inspired by true events”, vermoedelijk. En soms worden er computerspelletjes verweven in de beelden, hetgeen niet bijdraagt aan het realistisch gehalte. In het kort gaat het over de Russische programmeur die het spelletje heeft gemaakt en het gevecht om het intellectuele eigendom. Dat de programmeur in de Sovjet-Unie woont, waar IP rechten wat anders (niet) werken, maakt het nogal ingewikkeld. Robert Maxwell en de implosie van zijn empire komen ook aan bod in de hele saga. Na het zien van de film vraag je je niet meer af van wie Ghislaine Maxwell het geleerd heeft.
Ik heb nooit een Blackberry gehad, maar ik kan me nog wel herinneren dat dat ding razend populair was bij mijn managers, verkopers en andere snelle jongens. “Crackberry” genaamd vanwege de verslavende werking en de neiging om er gedurende vergaderingen hardnekkig op te turen. De film laat zien hoe de uitvinders (RIM) als een komeet omhoog schieten en ook weer keihard neerkomen. Oa. door de Iphone (you snooze, you loose) en de SEC (overheid, je verwacht het niet).
Veel kijkplezier toegewenst!
maar om de efficiëntie van de gehele voedselketen en het wereldwijde succes.
Wereldwijd voedsel op de markt brengen, dat naar poep smaakt en dat slecht voor je is
Groot succes !
Inderdaad, ondanks dat het rommel is toch nog slagen. Against all odds. Zeer knap, zie ik jou nog niet doen met je extra X chromosomen. Enige wat jij presteert is hier regelmatig je zwakzinnige onzin uitbraken. Nee daar zit de wereld op te wachten.
Dit artikel geeft al aan wat ik al eerder had geobserveerd, en daarom afgehaakt ben van de zaak.
Wat we nodig hebben heden ten dage is kwaliteit van leven. De libertariers/vrije markt filosofen van na de tweede wereldoorlog zijn kwantiteitsmanagers (net zoals de dienders bij de overheid). Enerzijds logisch, want de efficiëntie van productie verhogen en daarmee een grotere markt kunnen bereiken, en de prijs omlaag brengen, dat is een van de essenties van het succes van kapitalisme.
Maar de vrije markt filosofen van na de tweede wereldoorlog zijn slechts meer en meer bedieners van de populaire cultuur van de massa’s. Bedieners van het luxe proletariaat (consumentisme). In feite draait het bij de staat én de markt om het managen en bedienen van massa’s, ‘reign of quantities’, dictatuur van kwantiteiten leidend tot meer en meer depersonalisatie en culturele afvlakking (een eufemisme).
‘Basketbal schoenen’, nieuwe drankjes voor trendy massa’s, goedkope trips naar Disneyland, elke paar jaar een nieuwe dumbphone, het succes van junkfood, dat zijn de dingen waarmee de huidige generatie vrije markt filosofen hun ideologie aan de man brengen.
De vrije markt filosofen brengen hun product steeds meer aan de man net zoals de grote bedrijven dat doen. De ideologie is steeds meer afhankelijk van een verleidingsstrategie, een verkoopstrategie, het verleiden van een luxe proletariaat ‘ah kies toch voor de vrije markt, zie wat een overvloed ze brengt, alles wat uw oppervlakkige hartje begeert’, zelfs de smaakpapillen worden aangesproken (denk eens aan dat heerlijke populaire drankje uitgevonden door creatieve ondernemers en goedkoop gedistribueerd), of de maag wordt aangesproken met een verhaal over het succes van efficiënte productie van onbevredigende maagvulling, onbevredigend is de sleutel, want dat leidt tot meer verkoop. En wat te denken van de libertariers met hun tech-hype, dat is een hoger niveau boven maagvulling, zij zien een tech-utopia in de maak vol met geneugtes. Onverzadigbaarheid van de massa’s is de sleutel voor meer verkoop, daarmee pimpt men het succes van de vrije markt..
Wat we nodig hebben heden ten dage is kwaliteit van leven. De libertariers/vrije markt filosofen van na de tweede wereldoorlog zijn kwantiteitsmanagers
Goed gesproken, Johannes
Ik ben dit met je eens.
Macdonalds zijn goed, want ze maken geld. Wat is dat voor een platvloerse redenering…? Je haalt op deze manier alle glans uit het leven en reduceert het tot cijfertjes. Je maakt het leven goedkoop en hol.
Vergeet ook niet. In wat voor soort systeem kon MacDonald’s ontstaan? In wat voor soort ‘vrije markt’ ? In de huidige vrije markt.
Maar, het libertarische klacht is altijd : de huidige markt is niet vrij…..
Als de huidige markt niet vrij is, dan is MacDonald’s toch een uitwas van de vrije markt?
huh….
Heel inconsistent allemaal
Maar goed, we praten toch tegen een muur Johannes. Ze snappen het niet eens.
You think you’re civilized, but you will never understand
Ik volg regelmatig een blog op https://cafehayek.com/.
Het is een blog van zeer goede kwaliteit, met excellente kritiek op het lockdown beleid en het beleid op basis van de zogenaamd door de mens veroorzaakte klimaatverandering (naast kritiek op het gebruikelijke statisme,) maar als hij over junkfood ketens begint, of de zegeningen van flatscreens, of goedkope trips naar Disneyland, dan vraag ik me af of men zich bewust is van minachting van de intelligentie van de lezers.
“Kennelijk willen we dat als consument en het is mooi dat dat dan ook geproduceerd wordt.”
De schrijver heeft kennelijk ook geen idee van minachting van het lezerspubliek, en dat woord ‘we’, is ‘we tirannie?’. Cultuur (film) wordt een kwestie van wat de consument wil…
De consument is net zo’n domme aap als de van de overheid afhankelijke burger, maar voor de vrije markt filosofen is die consument natuurlijk heilig, d.w.z een te manipuleren heilige aap.
“That the politicians, bureaucrats, and their whispering intellectual allies who so experiment and regiment tell themselves – and, I suspect, in most cases also sincerely believe – that their experimentation and regimentation are for the greater good of the lab rats the People does not, of course, change the reality that these politicians, bureaucrats, and intellectuals fancy themselves as our masters and we as, well, animals to be poked, prodded, protected, taxed, tariffed, subsidized, schooled, penalized, informed, ‘disinformed,’ and ‘nudged’ so that the social engineers might thrill to the implementation of their world-saving schemes”
“animals to be poked, prodded”
“experimentation and regimentation”
“schooled, informed, ‘disinformed,’ and ‘nudged’ ”
Gedeeltelijk kan je dit op de commerciële marketing industrie toepassen, met het verschil dat de markt niet het recht op geweld heeft. Tirannie van de consument is wat de marktfilosofen voorstaan, men is dan afhankelijk van de schijn die men in stand houdt dat die consumenten vrij handelende individuen zijn, net zoals de schijn van een rationeel en geïnformeerd kiezerspubliek van de democratie.
Zo zijn er individuen die enerzijds de macht van propaganda en zachte drukmiddelen van de staat als een gevaar voor de vrijheid zien, terwijl men glashard de manipulatieve macht van de net zo alomtegenwoordige commerciële marketing en reclame industrie en haar constante bombardementen van manipulatie en verleiding ontkent. En over social engineering gesproken… het is niet voor niks dat bedrijven zelfs politiek gebruiken om hun producten aan de man te brengen, de manipulatieve social en consumenten engineering methodes van beide machten, de private en de publieke, komen op een goed aantal punten overeen. Zijn beide een product van intensieve studie.
“Inderdaad, ondanks dat het rommel is toch nog slagen.”
Logisch, de massa’s hebben smaak noch sensibiliteit, die willen hun magen vullen, die willen vermaakt worden middels grove sensaties, begeerte robots genoeg, daar kan je een heel imperium op bouwen. Van de staat verlangen ze comfort en veiligheid, van de commerciële sector maagvulling en vermaak.
ik hou jullie scherp
Zodat het misschien ooit, ooit, ooit nog iets word, met ‘het libertarisme’
En met de MacDonald’s natuurlijk en de ballenbak en Ronald MacDonald’s
Een beetje meer bescheidenheid zou gepast zijn, ik denk eerder “verveeld”
Gentlemen, wat een woorden… Jullie lijken wel een stel grafkwakkies. Niemand wil een grafkwakkie zijn. Behalve een vieze luierschijter wiens naam ik niet noem hier.
Ondernemersverhalen zijn altijd interessant. Geen filmtip wel een boekentip. “Winnen”. Een boek dat ik laatst las en een leuk verhaal vond. Vlot geschreven door een stel prima ‘ghostwriters’ (wel met naam genoemd) over het leven van Rob Heilbron, ondernemer (Oneill) en playboy die mij best een leuke buurman lijkt. En dat gewoon in NL. https://www.amazon.nl/dp/9044643703/
Ik zal die films eens bekijken als ik er een goede stream of torrent van kan vinden. In de bioscoop kom ik niet meer. Waar een ander bepaalt wanneer je kijken moet, wanneer je pauze hebt, geen echt eten (biefstukken, moten vis, oesters, en lekkere wijn) kan krijgen. Ook een soort van communisme.
Aanvulling: geen echt eten kan krijgen in de zaal waar de film wordt vertoond. Zie ik eindelijk een nuttige toepassing voor die irritante horeca apps. Lekker film kijken, met de app een tafel vol spijzen bestellen, een blonde Heidi komt het brengen. Lijkt mij een mooi gaatje in de markt, maar ik heb geen ambities in de horeca.
“biefstukken, moten vis, oesters, en lekkere wijn [in de bioscoop]”
Met alle respect, maar als mensen in de bios moten vis gaan zitten vreten, komt er geen hond meer. Overigens, heb je niet van je ouders geleerd dat je dergelijk voedsel zonder afleiding met mes en vork (evt . kraker) aan tafel eet?
Ik kom dan wel hoor. Maar ik kan mij voorstellen dat het flink kan gaan meuren in zo’n filmzaal vol vreten. Bij mijn laatste bezoek aan Californie wilde een kennis daar mij meenemen naar een bioscoop wat dit kon. Maar helaas waren er op dat momen geen films die wij wilden zien, dus die pratijktest moet ik nog gaan doen.
“Overigens, heb je niet van je ouders geleerd dat je dergelijk voedsel zonder afleiding met mes en vork (evt . kraker) aan tafel eet?”
Een oude bekende,
De consument is een dier dat zich het liefst via alle gaten en kanalen tegelijk voedt. Dus, het ideaal is comfortabel bankhangen, met een superbreedbeeldscherm voor de neus, met Dolby XXsurroundsound, tijdens al dit opgepimpte technologische genot vult hij zijn mond met dranken en spijzen, en wie weet wat voor gelijktijdige geneugten nog meer mogelijk zijn in de toekomst dankzij ‘innovatie’, en als er schaarste is bij het vullen van één van de begeertegaten en kanalen, dan roept hij,’ dit lijkt verdomme wel communisme’
“gentlemen” is teveel eer. Voor mij en zeker voor Naya. Naya is namelijk een “chick” (haar duiding, geeft het niveau aan)
Ze denkt dat ze “ons” een plezier doet door het X chromosoom gehalte op dit forum te verhogen, maar in werkelijkheid is ze een irritante trol waar reaguurders hun tijd aan verspillen (QED) . Alle argumenten en logica druipen van haar af als van teflon en ze blijft zichzelf herhalen met inhoudsloze termen als ” neo feodalisme’ tot er weer een nietsvermoedende reaguurder intrapt. In de 2ehands autowereld zou ze een “bandentrapper’ zijn.
Ze ontkent soms vrouw te zijn zodat haar stompzinnige reacties in de schoenen van mannen geschoven kunnen worden. “hihihihihi” (alweer haar woorden) wat zijn die mannen toch dom. Dat je de ene keer zegt dat je vrouw bent en dan weer niet zegt ook genoeg over dit verschijnsel. Misschien wil het non binair zijn om bij de regenboog cult te horen. Terzijde, als je een non binaire en binaire categorie creeert, heb je wederom 2 klassen, hetgeen een binair systeem is?
Daarenboven is ze anti libertarisch. Vermoedelijk omdat ze aanvoelt dat in een samenleving gebaseerd op vrijwilligheid ze het moeilijk zou krijgen, omdat niemand zit te wachten op een hersenloos irritant mens zonder talent. Grote broer de Staat kweekt dat soort mensen en geeft ze stemrecht.
Hijseenberg
Ik ben geen ‘chick’
Iemand die jullie kennen, kan dit bevestigen. Als hij verder niet verteld wie ik ben, mag hij dit bevestigen
Het punt is ook. Libertarische fora, trekken alleen maar mannen. Jullie zijn heel goed, in het wegjagen van vrouwen. Niet echt een talent om blij mee te zijn
ja, ik zeg hihihihi. Mannen kunnen ook giechelen !
Ben ik anti libertarisch ? Ik vond Rothbard zijn werk interessant, ik heb wel respect voor hem. Ayan Rand vond ik verschrikkelijk
Wel vind ik Rothbard zijn werk een beetje dromerig/idealistisch. Ik vraag me vaak af bij hem: ok, maar hoe dan? Ok, maar gaat dat wel lukken?
Aangezien Rothbard voortkomt uit denkers als Spooner en Tucker, kan ik hem serieus nemen. Omdat dat serieuze denkers waren.
Echt anti libertarisch ben ik niet. Wel libertarisch sceptisch.
De sceptische/onderzoekende houding, heb ik sowieso vaak en zie ik als een kracht
@ Naya, je hebt minimaal 2 keer op dit forum gezegd dat je een chick bent. Waarom doe je dat als man? Dan ben je toch niet meer serieus te nemen.
Ik zat jullie wat te dollen. Maar bedankt voor de uitleg.
Van Nayo kan ik wel waarderen dat hij/zij al die politieke theorieboeken leest en er soms over vertelt hier. Graag meer daarvan. Ik heb een aantal van die boeken gedownload maar moet de meeste nog lezen. Ik vind het droge kost.
Ik lees vaak boeken over ondernemen en dergelijke. Meestal ook droge kost. Vaak schrijft een hysterisch aapje van “hey, je moet mijn kunstje leren want dan… (roem, rijkdom en eindelijk geluk)”. Maar je er 12 per jaar leest of zo (meer kan ik niet aan) pik je er wel interessante patronen uit op. En sommige zijn wel leuk om te lezen. Zoals die ik hierboven noem. En interviews. Want die zijn kort en meestal ’to the point’.
Dankje Kobus
Als je een natte, sappige geest wilt hebben, moet je droge boeken lezen
– Naya
“Ondernemersverhalen zijn altijd interessant.”
Duh, zo tendentieus, die obsessie met ondernemen, en daar dan nog films over gaan maken, soort van varianten op het succes van Ford, eentje gezien, allen gezien. Daarbij was Ford dan nog een interessante omstreden figuur…
“Allegedly ging dat niet helemaal fris, maar het is Hollywood dus ik weet niet in hoeverre dat klopt.”
Tssk, het is film, dus de saaie realiteit moet opgeleukt worden. Who cares hoe een kerel erin slaagt een junk food keten voor de massa’s op te zetten, alleen de suffen van geest. Ze hebben zeker een gebrek aan interessante thema’s, culturele komkomertijd. De naam ‘Kamer van Koophandel’ is al genoeg om van verveling om te vallen.
Er is niks wat saaier is dan een ondernemersverhaal.
niet correct, er is niets saaiers dan comments van johannes. wat een pseudo intellectueel gewauwel weer. zuur baasje ben je. je hebt vast weinig vrienden.
Ik zeg dat ik een chick ben, omdat ik dat leuk vind om te zeggen
Ik vind Johannes zijn comments wel interessant, btw
Laten we eens kritisch kijken, naar de ballenbak en de clown en de hamburgertjes en ’the american dream’
Lees het boek maar wat ik hierboven noem. Of de biografie van Steve Jobs (wel de Engelstalige versie). Het gaat niet zozeer om het ondernemen zelf, maar over de ervaringen en lessen van mensen die interessante dingen voor elkaar krijgen.
Al ben ik persoonlijk ook geinteresseerd in jouw biografie. Met graftak als ‘ghostwiter’ daarvan. Dat wordt een topfilm.
Steve Jobs werd door het NRC al gepimpt, dan weet je het wel…
We hebben net een periode gehad dat CEO’s als alwetende profeten werden beschouwd.. met doldwaze situaties al gevolg.
Hijs een berg, snotjongen…
We leven dus in een tijd van de ondernemer-held… haha, maar Steve Jobs, die trendy aap die schermpjes aan het luxe-proletariaat verkoopt, met als gevolg een wereld vol met dumbphone zombies.
Neem dan Henry Ford, dat was geen gepimpte aap, maar een kerel met persoonlijkheid, en hij durfde het nog tegen de Joden op te nemen ook…
Hier nog een voor Naya en Hijseenberg:
Libertariers zijn ‘consument-democraten’, waar in de gebruikelijke democratie het volk heilig stemvee is, is voor de vrije markt ideoloog de consument heilig stemvee.
@ kleine johannes: GAAAAP !!! ik gok dat mensen die met jou te maken hebben een kussen meenemen want zodra jij je mond open doet vallen ze acuut in een coma en breken ze hun neus op de tafel .
Libertariers zijn middeleeuwse humanisten, humanist-consumenten met gadgets die naar Hollywood films over junkfood keten succesverhalen kijken.
Nee hoor. Libertariers zijn gewoon interessante mensen. Die ik eerder op mijn verjaardagsfeestje zal uitnodigen dan een Mark Rutte of kom-hoe-heet-die-ene-wijsneus-ook-alweer…
@ miniscule johannes (an der nase eines mannes) , je verwijt mij dat ik generaliseer ” kennelijk willen ” we ” dat”). en nu gooi je zelf alle libertariers op een hoop. Geeft niet hoor, zuurstof gebrek bij geboorte was niet jouw schuld. Je krijgt vast wel een goed plekje bij de sociale werkplaats. Daarnaast hou je genoeg tijd over om hier te reageren en te veinzen dat je er toe doet.
Jammer dat de meesten hier niet door hebben waar dit artikel over gaat en daarom maar een beetje dom blijven ouwehoeren met niet ter zake doende bagger. Dat is pas niet te pruimen.
hear, hear!
Comments are closed.