Veel mensen geven aan geen interesse te hebben in de politiek, maar de politiek heeft wel interesse in jou! Hoe zorgen we daarom dat mensen meer betrokken zijn bij de besluitvorming van onderwerpen die ook hen aangaan? De opkomst bij verkiezingen daalt ieder jaar, hoe kan de Tweede Kamer toch een afspiegeling van het volk blijven?
Een veelgehoorde stelling is dat Nederlanders gedwongen moeten worden om te stemmen. Dan gaat men vanzelf wel nadenken en wordt de uitslag wel representatief voor het hele volk. Maar is dat wel de oplossing? Ik denk het niet. Sterker nog: aan het stemmen zelf kleven enkele nare bezwaren die ik hieronder onderbouw. Met een ongebruikelijke conclusie: stel een stemverbod in!
Wat weinig mensen beseffen is dat het huidige systeem van stemmen juridisch niet klopt. Met stemmen delegeert de burger immers haar bevoegdheid tot besluitvorming naar een kleine groep mensen. Deze heeft hierdoor het recht om regels op te leggen en te handhaven. Soms is hier geweld voor nodig. Betaalt iemand bijvoorbeeld geen belastingen, dan zal deze persoon na enkele waarschuwingen worden meegenomen door gewapende mensen en in een hok worden opgesloten. Als een burger dit zelf doet wordt ze – terecht! –zwaar bestraft wegens wapenbezit, afpersing en ontvoering. De vraag mag gesteld worden waarom een overheid dit dan wel mag; immers als de burger geen recht heeft tot het gebruik van dergelijk geweld, hoe kan zij dat recht dan wel delegeren aan een overheid?
Een ander bezwaar tegen stemmen is moreel van aard: iets wat met meerderheid van stemmen wordt besloten is niet persé moreel juist. Een extreem voorbeeld is een groepsverkrachting. In de praktijk lopen minderheden het risico dat hun grondrechten geschaad worden, enkel vanwege de wil van de meerderheid.
Maar stemmen geeft toch inspraak? Helaas heeft de burger, met of zonder stemrecht, bitter weinig te vertellen in het politieke bedrijf. Stemmen verondersteld inspraak, maar je werkelijke invloed is verwaarloosbaar klein. Zo is de kans dat jouw stem de beslissende factor is in een verkiezing kleiner dan de kans dat je onderweg naar het stemhokje verongelukt. Jouw stem verdwijnt namelijk op een grote hoop, samen met miljoenen anderen. De gekozen partijen gaan vervolgens een coalitieakkoord uitonderhandelen, een compromis dat eenvoudig terzijde geschoven tijdens bijvoorbeeld een plandemie. Alternatieve instrumenten voor inspraak zoals referenda zijn in de loop der jaren afgeschaft. Tot slot komt steeds meer regelgeving uit Brussel, waar de hoop meestemmende medeburgers tientallen malen groter is. Met het stemrecht wordt dus inspraak geveinsd die er in de praktijk helemaal niet is. Stemrecht is een symbolische maatregel om de ware aard van de politieke besluitvorming te verbloemen: een kaste van beroepspolitici die vrijwel ongehinderd vergaande wetten kan doorvoeren. Het helemaal afschaffen van stemrecht haalt dit rookgordijn weg en drukt de burger met de neus op de feiten: dat zij overgeleverd is aan de grillen van een elite.
Stemmen is dus niet alleen immoreel en juridisch onmogelijk, het wekt ook nog eens valse illusie van inspraak. Laten we de waarheid onder ogen zien en het stemmen afschaffen. Dit zal bij de burger de ogen openen en hen aansporen de regie van hun leven in eigen handen te nemen in plaats van te leunen op de overheid!
Ingezonden door D
“If voting changed anything, they’d make it illegal”
“It is not who votes that counts, but who counts the votes”
Stukje bij beetje worden je rechten afgenomen:
https://fb.watch/oa_BUmiiZz/?startTimeMs=625
Het is niet alleen stemmen wat een probleem is – overigens is er een subtiel maar belangrijk verschil tussen stemmen en kiezen: kiezen doe je zelf zoals een karretje vullen in de supermarkt, tegenover stemmen op de beloftes van vertegenwoordigers die vervolgens voor jou de boodschappen gaan doen na eerst alle stemmen verzameld en geteld te hebben en het resultaat daarvan uit te onderhandelen waarna je achteraf hoort hoeveel het gaat kosten – het maken en veranderen van wetten zelf is ook een probleem. Ten tijde van de absolute monarchie begreep men dondersgoed dat je reddeloos en radeloos verloren bent als je zowel het vermogen om wetten te maken outsourced aan dezelfde partij die het recht en de plicht heeft toe te zien op het naleven van die wetten. Het probeerseltje van baron de Montesquieu om dit probleem te adresseren middels de Trias Politica mag inmiddels als mislukt worden. Gevolgmatig mocht een monarch ten tijde van de absolute monarchie alleen bestaande wetgeving uitvoeren. Dat lijkt me volledig juist.
Stem daarom altijd op de partij die het meest gedemoniseerd word, dan zit je min 99% van de gevallen goed.
Gatekeeper David “that’s what the NAZI’s did! (that’s why I have such a huge multi-million pound career)” Icke is het met mij eens dat dit het complot is. Niet de agenda, want alles wat ze van plan zijn is de facto openbare informatie, voor eenieder met een half verstand en die de moeite doet zich hier in te verdiepen. Het complot is het uit de weg ruimen, op wat voor manier dan ook, omkoping, afpersing, moord, van iedereen en alles wat deze agenda dreigt te stoppen, te vertragen of om te draaien. Dus alleen degenen die zich binnen de spanwijdte van het toegestane bewegen kunnen / mogen mee vissen in de electorale vijver. Het toegestane gaat maar 1 richting uit, en die gaat niet links noch rechts maar kronkelt zich min of meer rechtdoor naar het einddoel, en nooit de andere kant op. Het enige verschil, om het allemaal wat geloofwaardig te maken voor de gemiddelde zombie-consumer, is de snelheid waarmee de ene ‘partij’ het enige toegestane pad, wat naar het einddoel leidt, wil bewandelen tov een andere ‘partij’. Een sprinter wordt dan als extreem-links gemarket en een wandelaar als extreem-rechts. En daar tussen beweegt zich nog van alles met verschillende ‘snelheden’. Voor ieder wat wils.
Vandaag de dag is de ‘staat’ en de politiek de publieke bezigheidstherapie van de onzichtbare – vijandige – dictators.
Ik zou geen bezwaar hebben tegen een dictator, mits deze goed doet en voor wie iedereen meetelt. En dat is nou de gecreëerde koshere mythe, dat dat per definitie slecht zou zijn. Talloze voorbeelden van prima dictators. Zoals Lee Kuan Yew van Singapore bv. En ik weet nog wel andere. Maar dat zal ik hier voor me houden.