Ongeveer een halve eeuw geleden stond er radicaal feminisme op. Net zoals er nu een radicale genderdiscussie gevoerd wordt. Kunnen aspecten van dit radicale feminisme ons helpen de huidige tijd te begrijpen?

Ik citeer hier teksten uit het “moederboek” van de feministiese uitgeverij de bonte was uit 1976. Een boek dat met overheidssubsidie is uitgegeven. Dit geeft een beeld van de denkbeelden van de hardcore feministen van die tijd. En kennelijk was dit een beeld met dat met instemming van de overheid werd verspreid.

Volgens deze feministen is het moederschap in dit schema te vatten:

Dit is de toelichting op het schema:

In deze tekening hebben we het moederschap ondergebracht. Je kan hem zien als een soort ganzenbord. Je begint bij voeding, en moet dan een weg afleggen. Die weg heeft geen eindpunt. Met moederschap kun je geen pot winnen. Moederschap houdt nooit meer op. Je moet die weg steeds maar door afleggen: van voeding naar frustratie, van frustratie naar monsterschap, van monsterschap naar schuldgevoel, en vandaar weer naar voeding, enzovoort.

Moederschap begint met voeding. Zo gauw je zwanger raakt gaat je lichaam of je wilt of niet aan het voeden en opbouwen, tot je in een tijdsbestek van slechts negen maanden zeven pond perfekt georganiseerd leven produseert: een buitengewone prestatie die je lichamelijk, geestelijk en sociaal ongerief en ook veel energie kost.

Is het kind er, dan ga je door met voeden. Letterlijk: zogen, en figuurlijk: verschonen, knuffelen, enz. kortom verzorgen, maar bovendien nog emotioneel verzorgen: geruststellen, dingen uitleggen, nare dingen verzachten.

Veel moeders gaan zich nadat ze een tijd gevoed hebben, onprettig voelen: ze zijn de hele dag bezig met het kind, komen niet aan zichzelf toe, er is verwijdering met hun man ontstaan, het kind blijkt geen pop of teddybeer te zijn.

Het blijkt niet alleen goede, maar ook slechte en ergerlijke eigenschappen te hebben. Je kunt je ineens voorstellen dat het een tegendraadse puber zal zijn. Moeders kunnen op een gegeven moment het gevoel krijgen dat ze van het kind minder terugkrijgen dan ze er in stoppen. Deze en dergelijke gevoelens en ervaringen maken dat ze zich leeggezogen voelen. En ongemerkt zijn ze een plaatsje verder geschoven op het Moeder de Ganzenbord.

Nadat ze een tijdje in het hokje onlust-frustratie hebben gezeten, gaat dit zich uiten: je reageert af op het kind. Je hebt ook niemand anders: je man is er niet (naar zijn werk) en als je agressief tegen hem bent komt er ruzie en die ruzies verlies je op den duur; je raakt door je kind er steeds meer aan gewend zacht en toegeeflijk te zijn (een houding overigens die ook de man zich maar al te graag laat aanleunen). Dus je mokt, zeurt of zwijgt demonstratief tegen je man, de sterkere, en reageert af op je kind, de zwakkere. Ooit komt het moment dat je het kind slaat. Omdat het alweer ’s nachts huilt, of alweer heeft gekotst, of omdat je te moe bent om wat dan ook nog te verdragen, zeker aandacht vragen.

Ongemerkt ben je zo op plaatsje drie van het moederbord gekomen: bij monsterschap. Want je vindt jezelf monsterlijk. Je eigen kind slaan… Welke moeder doet zoiets? En je spoedt je naar vakje vier: schuldgevoel. Je wil het goedmaken en je komt weer terecht bij … voeding. Enzovoort. De kringloop van de moeder. Altijd maar door. Altijd bewegen aktiviteiten en gevoelens van de moeder zich binnen de vier door ons aangegeven punten. Je komt daar, binnen de klassieke gezinssituatie, nooit op een prettige manier weeruit.

Eruitkomen gebeurt alleen als je doorschiet, je wankel evenwicht verliest of uiteindelijk één bonk vriendelijke zorgzaamheid bent geworden; je schiet door, via frustratie en/of schuldgevoel (die bij elkaar horen, daarom staan ze op de tekening ook dichtbij elkaar). Je agressie heb je niet kunnen uiten die is naar binnen geslagen en vormt daar met de al bestaande emoties een verwarde brei die voor anderen alleen nog waarneembaar is als zeurderige verongelijktheid. Zo dichtgeslagen, kun je doorschieten naar verwarring, totale moeheid, of, erger nog, algehele machteloosheid: je gaat vergeten wie je zelf bent en wat jij zelf ook al weer wou en wilt, want je wilt en hoeft niets meer (identiteits- of zelfverlies). Je wordt depressief, kwelt jezelf. Je raakt aan de kalmeringspillen. Uiteindelijk kom je terecht in een psychiatriese in-richting als je pech hebt (of in een feministiese praatgroep als je geluk hebt en nog in staat bent die ene stap te zetten). Het moedergevoel dat zich beweegt tussen de vier uitersten voeden, leeggezogen worden, agressie en schuldgevoel komt niet zomaar uit de lucht vallen. Er is basis voor: je taak als moeder, de opvoeding die van je verlangd wordt. Die taak beweegt zich tussen de twee polen voeding(liefde) en monsterschap. Op de tekening is ‘opvoeden’ de basis waarop het bouwsel van de gevoelens van de moeder rust.

Ik ga hier niet met argumenten tegenin, en een ander schema plaatsen dat recht doet aan andere aspecten van het moederschap. Ik plaats dit slechts om aan te geven dat de feministische beweging van de zeventiger jaren de samenleving toch wel heeft veranderd. We mogen nu onze schouders optrekken als radicale genderactivisten voor ons hele gekke dingen roepen. Dat wil niet zeggen dat ze op termijn effectief kunnen zijn.

Dat is de boodschap die ik met dit artikel wil brengen. Trek nooit je schouders op als activisten dwaze gekke boodschappen verkondigen. Denk niet dat dwazen niet kunnen winnen. 

Hiermee wil ik overigens niet stellen dat alle doelen van het feminisme fout zijn.

Bron: moederboek, uitgeverij de bonte was, 1976. Met wat geluk in een antiquariaat te vinden of via https://www.boekwinkeltjes.nl/

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

52 REACTIES

  1. Vul in “zodra je een baan hebt” of “zodra je geboren bent” en maak het schema af met negatieve aspecten vanuit een slachtofferhouding. Klaar en vraag subsidie aan.

  2. Toch bevat het stuk wel waarheid. Maar het ligt uiteraard niet aan het feit dat vrouwen moeders worden maar aan de invloed die de ‘beschaving’ waarin wij leven heeft op ons verwachtingspatroon en geestelijk welzijn en dus ook op onze relaties. Al helemaal de moderne ‘beschaving’, waarin kind en moeder/ouders al vroeg gescheiden worden door bv de leerplicht, waardoor het kind door allerlei tegenstrijdige informatie en tegenstellingen beïnvloed wordt. Plus de media en pop culture die van veel kinderen opstandige pubers maken. Mijns inziens allemaal moedwillige sabotage van onze samenlevingen waardoor dit soort fenomenen zich voordoen.

    Ik vermoed dat dit bij ‘primitieve’ cq traditionele samenlevingen helemaal niet speelt.

    • Vergat nog te vermelden dat één van de oorzaken van de emotionele achtbaan waarin sommige moeders in terecht komen de feministen zelf zijn. Feministen vinden het moederschap en de zorg voor hun kinderen maar een minderwaardig iets en bovendien staat het een carriëre en/of zelfontplooiing in de weg. En meer van dat soort crap. Feminisme is dan ook een anti-vrouwelijke – anti-traditionele – moedwillige sabotage uit de koker van de usual suspects.

      • Voor mij is de vraag hoe de huidige genderdiscussie gaat uitpakken. Uit feminisme is de massale kinderopvang voort gekomen, iets dat zeker voor zeer jonge kinderen volgens oudere inzichten zeer schadelijk kan zijn voor kinderen die op hun leeftijd vooral vastigheid en zekerheid nodig hebben van een ouder bij voorkeur de moeder. Zo ongeveer iedere politieke partij is nu voor gratis of gesubsidieerde kinderopvang. In ieder gevaal voor hen die niet zoveel verdienen.
        En volgt daarmee een agenda die grote groepen in de samenleving 50 jaar geleden als ontwrichtend en schadelijk beschouwden

        Wat gaat de huidige genderdiscussie wel niet allemaal kapot maken?

      • Beste Ratio,

        Het is voor mij zonneklaar dat er wat onze maatschappij betreft geen oplossing in zit.

        Mijns inziens is de schade inmiddels onherstelbaar gevorderd. Dit komt niet meer goed.

        Er zal een andere tijd aanbreken. We kunnen altijd rekenen op de natuur, die zorgt daar automatisch voor. Het zijn de dwazen onder ons die denken dat zij de natuur aan kunnen. Dat zij de mechanismen der natuur kunnen omzeilen. Zij zijn de schuldigen, de oorzaak van de situatie waarin wij nu verkeren. Helaas treft dit ook de meelopers die achter hen aanlopen en zelfs degenen die het door hebben. Maar kennelijk hebben ook de laatsten zich laten verleiden en niet genoeg gedaan dit te voorkomen.

        Feminisme is slechts één van de vele fronten van de religieuze aanval op de natuur. Op de creatie, wie of wat daar ook achter zit.

        Maar ik ben nu 59 jaar. Ik ben optimistisch van aard en ik voorzie een fijne toekomst voor mezelf ergens in de zon. Het is voornamelijk dat wat mij preoccupeert. Het klinkt erg egocentrisch maar ik hoop dat het definitieve eind der tijden nog iets langer wegblijft – alvorens de nieuwe tijd aanbreekt – dan mijn tijd op deze wereld nog duurt.

        On the other hand, …. I could be wrong 🙂

      • “Feminisme is slechts één van de vele fronten van de religieuze aanval op de natuur. Op de creatie, wie of wat daar ook achter zit.”

        Aanval op cultuur en traditie.
        Wat daar achter zit komt in eerste instantie spontaan voort uit de democratie, de eeuwige destructieve keetschoppers die altijd bestaan in een samenleving krijgen in de democratie vrij spel, worden serieus genomen vanwege de illusie van gelijkheid, die keetschoppers zijn het meest fanatiek van aard, en bundelen hun krachten. De samenleving heeft geen idee hoe destructief en fanatiek dat soort lieden zijn, men geeft ze een vinger, en ze nemen de hele hand, en nog meer. Inmiddels zitten in alle democratische instituten die keetschoppers en radicalen, of voormalig radicalen, op het pluche. Dus we hebben een samenleving die constant op drift is door het werk van generaties van gematigde en radicale keetschoppers, ongeleide projectielen die de samenleving in het geheel besmetten.

      • Ratio,

        “Uit feminisme is de massale kinderopvang voort gekomen, iets dat zeker voor zeer jonge kinderen volgens oudere inzichten zeer schadelijk kan zijn voor kinderen die op hun leeftijd vooral vastigheid en zekerheid nodig hebben van een ouder bij voorkeur de moeder.”

        Je mixt wat zaken, je praat over massale kinderopvang, dus gebrek aan aandacht, en dat het bij voorkeur de aandacht van de biologische ouder/moeder moet zijn?

        Ik denk dat dat laatste onzin is, de rijken lieten hun kinderen vroeger ook opvoeden door nannies. Dat het door de moeder moet gebeuren is meer product van democratisch volks-sentimentalisme. Of anders zouden veel kinderen van de rijkere klasses door de geschiedenis heen getraumatiseerd zijn.

        Radicalisme roept soms volks-sentimentalisme op, d.w.z, de zogenaamde verplichting van de moeder om haar kind van jongs af aan op te voeden, de volks-tiet logica.

        De rijkere klassen hadden het goed voor elkaar vroeger, die kleine barbaar, die rondschijtende – zijn eten uit spugende peuter, die geeft je de eerste paar jaar het liefst in handen van een competente verzorgster.

    • *** Mijns inziens allemaal moedwillige sabotage van onze samenlevingen waardoor dit soort fenomenen zich voordoen *** Ik weet niet in hoeverre dit moedwillig en gepland is. Voor mij volstaat de overheid veel minder macht te geven waardoor dit soort al dan niet moedwillige sabotage een stuk lastiger wordt. Blijft de overheid immers machtig dan zal er altijd weer een nieuwe groep machthebbers opstaan die de burger onderwerpen aan hun misplaatste idealen.

      • Akkoord. Dat zou in ons geval – westen – idd wel de oplossing zijn, gezien de openlijke vijandigheid van onze ‘overheid’.

        Maar dat hoeft niet per definitie zo te zijn. Wat je zegt over het aanslaan van waanideeën bij de massa klopt, maar de massa accepteert net zo makkelijk ware ideeën die positief uitpakken voor de samenleving. Propaganda hou je altijd, en is zelfs nodig, maar dat is het probleem niet. Het probleem zit ‘m in de inhoud van de propaganda en de intenties van de propagandamakers.

        Het is dan ook 1 op 1 gecorreleerd aan de democratie en de ware bedoeling dáár van.

        Daarom zal dit feminisme voorbeeld bv zich ook helemaal niet voordoen in ‘primitieve’ cq traditionele ( Fascistische! ) samenlevingen. Dit geldt overigens praktisch voor alle maatschappelijke problemen die wij hebben. En omdat onze samenleving als geheel – het gehele westen en vele gebieden daarbuiten inmiddels – uit honderden miljoenen/miljarden tellende bevolkingen bestaat die allen in een totaal verschillende staat van geïnformeerdheid verkeren is het een koud kunstje hen op te zadelen met moedwillig kwaadaardige concepten die als doel hebben te verzwakken. Vooral als de (massa)media en het onderwijs in handen zijn van monopolisten.

    • geen libertarier,

      “Plus de media en pop culture die van veel kinderen opstandige pubers maken.”

      In antropologische studies kwam men tot de conclusie dat er in historische culturen geen sprake was van een geestelijke pubertijd zoals we die nu kennen. Voor de jongens was er een periode van het groeien naar en de voorbereiding op volwassenheid waar ‘rites of initiation’ toegepast werden. Bij de meisjes was er natuurlijk sprake van een sterke biologische verandering, maar geestelijk gezien groeiden de meisjes vloeiend zonder problemen naar volwassenheid door het opnemen van verantwoordelijkheden. Beide jongens en meisjes werden volwassen doordat ze al vroeg werden opgenomen in de sfeer van verantwoordelijkheden van volwassenen.
      Er is biologisch gezien geen enkele noodzaak dat kinderen in de puberteit moeilijk en opstandig gaan worden. Sterker nog, het wijdverspreide idee dat die opstandigheid een natuurlijke fase is, is slechts onderdeel van de democratische cultuur, er is geen biologische noodzaak, of iets wat inherent is aan de fase, maar het is een zelf gecreëerde cultuur.

      De democratie is eeuwig radicalisme, en om dat radicalisme in leven te houden moest men die periode van noodzakelijke opstandigheid verzinnen.
      Dus de eeuwig cultuur destructieve democratie levert met elke generatie een nieuwe generatie op die als stormtroopers ingezet kunnen worden voor nieuw bedacht radicalisme, constant verzet tegen autoriteit en traditie.

      Om dat eeuwig democratisch radicalisme (anarchie, zie Plato) te bewerkstelligen misbruikt men de fase waarin kinderen nog niet volwassen zijn, dus nog onzeker en dus malleable. Hetzelfde misbruik van de kindergeest wordt nu ook toegepast door de LGBTI cult. Op vaak nog jongere leeftijd, tijdens de leeftijd van groei en vorming steekt men nu een wig in de nog onzekere geesten wat betreft hun geslacht, om nog meer anarchie te ontketenen.
      Aangezien democratie tegelijkertijd culturele anarchie van losgeslagen geesten, en crypto-communisme is, probeert men via de LGBTI cult de traditionele familiestructuren te verwoesten. De staat neemt het gezag dan over, het zijn niet meer de ouders en in bredere zijn de familie die de jongens en meisjes opvoeden in de traditionele patronen (die al geëmancipeerd zijn), maar de autoriteiten, psychologen, psychiaters en scholen die de zaak overnemen, en desnoods de voogdij over de kinderen afpakken.
      De communisten in Rusland wilden ook de familie vernietigen, daar sprak men openlijk over, maar in het crypto-communisme van de democratie gaat datzelfde proces op een heimelijke manier, via de radicalen en de autoriteiten, waar die autoriteiten zelf bestaan uit voormalige radicalen en keetschoppers.

      • Het is ook belangrijk om in te zien dat het niet perse links is, maar dat de democratie op zich inherent radicaal cultuur-anarchisme is, een continuüm van radicalisme dat op termijn genormaliseerd wordt, en geabsorbeerd door alle partijen. Dat radicalisme wordt ook geabsorbeerd door zogenaamd rechts.
        Het homohuwelijk is bijvoorbeeld genormaliseerd radicalisme, ook geabsorbeerd op rechts. Het homohuwelijk is een voorbereiding op het aantasten van de familie, in de zin van het aantasten van het traditionele huwelijk, waarna de LGBTI travo/transgender cult een verdere move is om de familie te ondermijnen.

        Geef mij gelijk welke democraat-mens, dus opgegroeid in een democratie, en ik zal je de radicaal tonen, of het genormaliseerd radicalisme.. minimaal de denkbeelden die het product zijn van op termijn genormaliseerd democratisch radicalisme. Ook het libertarisme is besmet met democratisch radicalisme.

    • “Al helemaal de moderne ‘beschaving’, waarin kind en moeder/ouders al vroeg gescheiden worden door bv de leerplicht”

      De leerplicht is de eerste fase van het democratisch crypto-communisme, niet perse opzettelijk bedoeld als, maar in het proces van steeds grotere overname door de staat en haar instituten die inmiddels bezet zijn door radicalen, wordt die plicht gebruik door de radicalen om steeds meer de kinderen te scheiden van de familiesfeer. De familiesfeer is een cultuur op zich, met haar eigen invloed en autoriteit, en voortzetting van traditie, aangezien het radicaal crypto-communistische systeem de opvoeding over wil nemen, moet de invloed die zich nog via de familiesfeer doet gelden, gebroken worden.

  3. De linkse waanideeën hebben altijd prima aangeslagen bij mensen die niet verder keken dan hun neus lang is.

    Ze houden van simpele, maar totaal contraproductieve oplossingen, zoals het uitroeien van armoede door geld van de rijken aan de armen te geven.

    Ze sloten hun ogen voor de geschiedenis van de Franse Revolutie, die al liet zien hoe volstrekt moorddadig het linkse gedachtengoed werkelijk is. Hun hippie treehugger sprookjeswereld was uiteraard een veel aantrekkelijker toekomstbeeld.

    Ze wilden onder de overdreven strenge 50er jaren opvoeding van hun ouders uit, sloegen door en lieten in de jaren 60 hun kinderen volkomen vrij. Die ontwikkelden zich dus als wereldvreemde idioten zonder enige morele basis. Deze mensen zijn nu aan hun pensioen toe, maar hebben onvoorstelbaar veel schade aangericht. We ondervinden daarvan nog dagelijks de gevolgen.

    ___________

    “Waarom zeggen mensen die ziek, arm en ongelukkig zijn, altijd dat ze liever dood zijn? Ik zou veel liever gezond, rijk en gelukkig zijn dan dood!”

    ~ Mike Bodde (Nederlandse cabaretier)

      • Links heeft voor het gemak altijd genegeerd, dat met grote individuele vrijheid ook grote verantwoordelijkheid komt. De Pil heeft vrouwen grote seksuele vrijheid gegeven, maar ze weigerden vervolgens hun verantwoordelijkheid te nemen als ze toch zwanger raakten. Abortus is dan weer zo’n simpele en volstrekt immorele uitweg.

        Je bent immers wel vrij om een bepaalde keuze in je leven te maken, maar dat is nooit zonder gevolgen, zowel positief als negatief. Je sluit automatisch ook andere mogelijkheden voorgoed af.

        Kies je als vrouw voor een carrière dan kan je pas laat aan kinderen beginnen en minder tijd aan ze besteden. Als je partner daarin wil bijspringen, beperkt die zijn eigen carrière mogelijkheden. Dat kon dus wel eens serieuze gevolgen hebben voor het gezinsinkomen en dus de toekomstige kansen van je kinderen.

        Opnieuw, alle linkse oplossingen zijn meestal erger dan de kwaal. Blijkbaar moet men daar door schade en schande achter komen. Dat zou geen punt zijn als links, net als rechts, voor individuele oplossingen zou kiezen. Door als een konijn in de koplampen echter steeds naar een collectivistische aanpak te kijken, sleept links de hele samenleving mee in hun ondergang.
        _____________

        “I hold it to be the inalienable right of anybody to go to hell in his own way.”

        ~ Robert Frost (American poet 1874-1963)

  5. Ik ben in de kern een soort feminist

    Want vrouwen moeten dezelfde rechten hebben etc als mannen

    Maar dit radicale feminisme ging over veel meer dan dat.

    • Ieder mens heeft recht op zijn eigen lichaam en leven en op de vruchten van zijn arbeid.

      Daarmee kan je doen wat je wil zolang je geen inbreuk maakt op diezelfde rechten van anderen. Voor de rest heb je helemaal nergens recht op.

      Feminisme is dus volslagen onzin. Had je wat anders verwacht soms van linkse idioten?

    • Emancipatie van de vrouw maakt de vrouw gelijk.
      Feminisme is identiteitspolitiek speciaal voor de vrouw, dus niet gelijkmakend. Feminisme is radicaal in natuur, en ‘radicaal feminisme’ is een pleonasme.

  6. Feminisme was het idee dat vrouwen ook mogen werken en rechten hebben en dit/dat

    Daar sta ik achter

    Iedere liberaal staat daar achter. Iedere liberaal is dus een feminist

    Maar geen radicale feminist

    Radicaal feminisme wilt dat mannen en vrouwen hetzelfde zijn. Dat is zeer schadelijk

    • Ieder mens heeft zelfbeschikkingsrecht. Je kan dus helemaal niet verhinderen, dat ook vrouwen hun eigen weg gaan.

      Dat wordt echter anders als vrouwen met hun partner afspraken maken, zoals een huwelijk. Aan je afspraken heb jij je te houden.

      Als je met je man hebt afgesproken, dat hij het geld binnen brengt en jij voor de kinderen zorgt, simpelweg omdat dit het meest economisch is en jullie kinderen de best mogelijke start geeft, dan is dat jullie keuze.

      Andere mensen, de buren, je collega’s, vrienden en kennissen hebben daar niets mee te maken. De overheid al helemaal niet. Feministen dus ook niet.

    • Omtrent dat huwelijk heb je natuurlijk gelijk

      Radicale feministen zitten en zaten teveel in de privésfeer

      Als de dame een huisvrouw wilt zijn, met een macho en/of masculiene man als echtgenoot, dan moet ze dat zelf weten

    • “Feminisme was het idee dat vrouwen ook mogen werken en rechten hebben en dit/dat ”

      Dat heet vrouwenemancipatie, niet feminisme, dat in zichzelf al radicaal en agressief was.
      Kan je een man een feminist noemen? niet echt, aangezien het identiteitspolitiek is. Kan je een man een voorstander van vrouwenemancipatie noemen, ja.

  7. Johannes

    Dat zijn allemaal definitiekwesties

    We gebruiken woorden verschillend

    • “Dat zijn allemaal definitiekwesties

      We gebruiken woorden verschillend”

      Dat klopt, en feminisme niet onderscheiden van de brede en voorgaande beweging van vrouwenemancipatie is een gebrek aan definitie. En een gebrek aan definitie is alles op één hoop gooien.

  8. Johannes

    De eerste golf feminisme was niet zo radicaal

    Dat ging slechts over gelijke rechten en was dus liberaal van aard

    Daarna werd het extremer en ging het echt over het veranderen van gedrag van mensen in de private sfeer

    • De eerste uitingen van vrouwenemancipatie gingen om emancipatie van de vrouw, en het was een gemixte beweging, inclusief mannen. De eerste golf feminisme was al radicale identiteitspolitiek, en werd steeds radicaler. Emancipatiebeweging, versus feminisme, waar het laatste identiteitspolitiek is.
      Je kunt ook pas een identiteitsbeweging opzetten als de emancipatie beweging al emancipatie teweeg heeft gebracht.

  9. Uhmm ja

    Later feminisme ziet de vrouw per definitie als een willoos slachtoffer, die bespeelt word en dus beschermt moet worden

    Vroeg feminisme ging juist uit van de kracht van de vrouw. Ze kan ook werken etc

    Wat jij dan geen feminisme noemt

    Dat ligt aan je definitie van het woord

    Het laatst feminisme ontkent zelfs het bestaan van vrouwen. Nog bizarder

    Dus eerste golf : geef ze rechten

    Tweede golf : leer ze ander gedrag aan en maak mannen zachter en vrouwen harder

    Laatste golf : mannen en vrouwen bestaan niet

    • Ja, dat soort identiteitsbewegingen blijven maar radicaliseren, en heffen zichzelf als het ware op, in ieder geval voor degenen die een gevoel voor logica hebben.

      “Vroeg feminisme ging juist uit van de kracht van de vrouw”

      Dat noem je nu feminisme, omdat het feminisme als identiteitsbeweging de globale vrouwen emancipatie beweging heeft vervangen. Een man die pleit voor emancipatie van de vrouw is geen feminist, en omdat vrouwen geen stem hadden, waren het in eerste instantie vaak mannen die hebben gepleit voor de emancipatie van de vrouw.

      Alle identiteitsbewegingen hebben vanaf het begin radicale elementen in de beweging, en de enige beweging die ze maken is naar meer radicalisme.

    • “en maak mannen zachter”

      Feitelijk is het zo dat voor vrouwen nu een veel breder spectrum aan gedragingen en leefstijlen mogelijk is. Historisch gezien waren er gentleman’s, dandyisme, de aristocraat, mannen met een poëtische en artistieke natuur, de intellectueel, etc. Die zijn verdwenen en vervangen door de democratische eenheidsworst man en hoogstens de gay man mag afwijken (ook qua kleding). De beweging die tegen die eenheidsworst man in gaat is gebaseerd op de stoere man.
      Je ziet dat ook bij Thierry Baudet, oorspronkelijk een man van de hoge kunsten, filosofie en poezie, die steeds meer om politieke redenen de identiteit van de stoere man aanneemt.

      • De gay cultuur past wel beter bij mij. Ik vind het jammer dat ik niet gay ben hahah

    • Ik zou mezelf geen feminist noemen, want dat associëren we met woke

      Wel ben ik voor vrouwen emancipatie.

      Omtrent die modellen van man zijn, ben ik met je eens

      Voor hetero mannen zijn er niet veel opties. Of je bent de D66/woke/deug man, of de Andrew tate .Beide zijn uitersten

      De gevoelige/artistieke kanten van Baudet worden in deze cultuur gezien als “gay”. Dus gaat hij voor de meer masculiene kant nu. Mijn observatie ook ja

      In andere tijden zagen ze hem meer als de dandy aristocraat, maar niet “gay”

      • Vrouwen in het westen zijn oververtegenwoordigd in bullshit wetenschappen, psychologie, radicale politieke wetenschappen, politieke sociologie, etc. Verder allerlei baantjes waar ze eeuwig kunnen babbelen in de vergaderkamer. en vooral veel kantoorgeiten, lekker warm binnen op een stoel achter het beeldscherm.

        Dus de vrouwenemancipatie in het westen zie ik in het kader van democratisch anarchisme en radicalisme, radicale afwijzing en politieke terreur. Terwijl de vrouwenemancipatie in Iran een echte emancipatie is. De vrouw wordt daar betrokken bij serieuze zaken, zonder die sfeer van cultuur radicalisme. De vrouwen in hogere opleidingen in Iran zijn inmiddels oververtegenwoordigd op het gebied van wetenschappelijke studies, engineering, etc. Geen radicale afwijzing van identiteit of rolpatronen, maar een werkelijke constructieve inzet van hun gelijkwaardige capaciteiten.

      • In Forum Inside is er altijd de wijnproeverij, dat is natuurlijk een enigszins elitaire cultuur. In het begin zag je een beetje gemor daaromtrent bij de commentaren, men moest zelfgebrouwen bier drinken, de nieuwe trend van de echte man.

        Zo was ik zelf eens op zoek naar elegante handschoenen voor in de winter, voor vrouwen heb je dan een ruime keuze van van alles wat, maar voor de man heb alleen stoere handschoenen, of je moet echt naar een speciaalzaak gaan. Of inderdaad, dan is er wel de keuze voor de gay man, roze handschoenen of zo…
        De mode is ofwel meest georiënteerd op de stoere man, of de globo homo die niet opvalt, of de gay.

    • Ja, er zijn twee soorten modellen van man zijn, in de laat moderne tijd. Het Paternotte model. Woke, geneutraliseerd, ingebed, toegankelijk, voorspelbaar, in theorie veilig

      En als reactie daarop kwam het Andrew tate model. Hyper agressief. agressie als teken van masculiniteit

      Veel heren op de vrijspreker gaan ook voor deze Andrew tate stijl, kan je zien, in de manier waarop ze zich opstellen. Altijd aanvallend

  10. De meeste mensen zijn wel voor de eerste golf

    Behalve dan de alt right etc. Zij hebben een soort salafistische ideeen

    • Camille Paglia is zo’n eerste golf feminist die nog gezond verstand heeft, en die worden nu vervangen door de woke en de radicalen. Maar ik kan zo het democratisch radicalisme in haar aanwijzen, dat het in de essentie al aanwezig is.

  11. In Genesis 1 lezen we hoe God de mens naar zijn evenbeeld schept. ‘Man en vrouw schiep hij hen’, tegelijkertijd en uit hetzelfde stof.

    In Genesis 2 is Adam opeens alleen. God vindt het niet goed dat hij alleen is en schept een hulp die bij hem past: Eva. Ze wordt gemaakt uit een rib van Adam.

    Waar is die eerste ‘gelijke’ vrouw gebleven? Het verhaal gaat dat deze eerste vrouw de naam Lilith draagt. Ze wilde zich niet onderwerpen aan Adam, ze was immers ‘gelijk’, ’tegelijkertijd en uit hetzelfde stof geschapen’. Ze vertrok uit het paradijs naar een plek bij de Rode Zee. God stuurde drie engelen met het verzoek om terug te keren. Dat wilde ze niet. Toen veranderde ze in een demonisch nachtmonster.

    Sommigen beweren dat Lilith zag hoe Adam gelukkig met zijn vrouw Eva in het paradijs leefde. Dat haatte ze. Ze veranderde zichzelf in een slang en haalde Eva met een list over om van de vrucht van de verboden boom te eten.

    In Genesis 3 vers 15 komt de derde vrouw erbij, ‘de meest gezegende van alle vrouwen’, zij gaat de slang vertrappen. Dat doet ze door een kind te baren, en dat vieren we met kerst.

    • In Genesis 3 vers 15 gaat het over een slang die je in de hiel wil bijten, zal bijten. Het meest voor de hand liggend is dat dit een verwijzing is naar vervolging van christenen door overheden. Immers praktisch alleen overheden kunnen je in de hiel bijten door je in de cel te gooien of aan het kruis te slaan.

      Maar er is goed nieuws: Maria heeft de voet al op de slang en uiteindelijk zal de slang volledig vertrapt worden. Zie ook de strijd tegen Het Beest.

  12. Pippi Langkous woont alleen in Villa Kakelbont. Haar vader betaalt het allemaal, hij verdient zijn geld als negerkoning, wat te denken geeft.

    Feministen leven doorgaans op kosten van de overheid, geroofd geld dus. Omdat het productieve deel van de bevolking afneemt dreigt het bouwwerk in elkaar te storten. Oplossing van de overheid: migranten importeren die het allemaal moeten gaan betalen.

    Tommie en Anika hoopten dat er een gezin met kinderen in Villa Kakelbont zou komen wonen. Dan hadden ze iemand om mee te spelen. Het liep anders.

    Jean-Jacques Rousseau heeft ‘Sophie’ in gedachten als vrouw voor zijn ideale zoon, ‘Emile’. De opvoeding van Emile is breed uiteengezet in het gelijknamige boek. Rousseau heeft niet de tijd, het inzicht of het lef gehad om breed uiteen te zetten hoe Sophie opgevoed zou moeten worden. Duidelijk wordt echter uit de geschriften dat Sophie er flink van langs krijgt en in een onderdanige rol gepusht wordt.

    • Als je dochters van jongs af aan went aan dwang zodat ze later een goed echtgenoot kunnen zijn, zoals Rousseau beschrijft, dan kun je een hoop ellende met de overheid verwachten. De overheid zelf went overigens kinderen vanaf zeer jonge leeftijd aan dwang, en zet hiervoor de ouders onder druk, onder dreiging van geweld en uithuisplaatsing. De overheid beroept zich op ‘goede bedoelingen’.

    • Gewoon maar even om voor advocaat voor de duivel te spelen; waarom zou dat (mits met mate) slecht zijn?

      Als ik eens rondkijk in de westerse wereld dan worden vrouwen overal bevoordeeld om maar leidinggevende rollen op zich te nemen, worden er quota’s vanuit de overheid ingesteld om vrouwen aan de top te krijgen.
      Om nou te zeggen dat ik zo onder de indruk ben van de resultaten…niet echt.

      Dat wil niet zeggen dat ik perse tegen een vrouw in een leidinggevende rol ben, maar het maakt wel dat je je iedere keer afvraagt of ze die positie zelf heeft verdiend of dat ze die heeft gekregen omdat ze een vrouw is. Dat is dus absoluut geen basis voor respect omdat er al vanaf het begin af aan onduidelijkheid is over de mate van kennis/vaardigheid.

      Bijkomend gevolg van al die vrouwen die zo nodig carriere moeten maken is dat ze veel minder kinderen krijgen, ze later krijgen, wat meer risico’s met zich meebregent, de kinderen vaker zonder ouder thuis zijn, er meer scheidingen zijn en dat vrouwen in hun vruchtbaarste periode van hun leven (16-26) hun tijd doorbrengen tussen hitsige jonge kerels en zich seksueel los laten gaan. Biologisch is een van de problemen daarvan dat hoe meer (seksuele) partners een vrouw heeft gehad, hoe minder gemakkelijk ze zich bindt aan de volgende partner, iets wat de stabiliteit van relaties ook al niet ten goede komt.
      Bijkomend gevolg is ook dat er nu een generatie opgroeit waarvan de grootouders ook niet altijd betrokken zijn bij de opvoeding, wat het hele idee van ‘gezinsverband’ uit elkaar trekt.

      Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig. Dat is niet hetzelfde als gelijk. Biologisch gezien hebben ze heel verschilldende functies.

    • Overheden hebben samen met grote tech-bedrijven recent maatregelen genomen om informatie omtrent de ‘manosphere’ zoveel mogelijk terug te dringen.

      Tegengesteld aan de manosphere is bijvoorbeeld een traditioneel katholieke organisatie als Academia Christiana, die zich richt op mensen tot 30 jaar, die ook verboden dreigt te worden door de overheid.

      Overheden blijven vooralsnog stug vasthouden aan hun uitgezette dodelijke koers.

  16. Nieuw op het toneel: de Soft Girl. Een generatie terug was de Boss Girl nog hip. De Boss Girl werkt zichzelf een burnout, vriest haar eieren in enz. Onder de nieuwe generatie is de anti-boss-girl een feit: de soft girl.

    Soft girls zijn op zoek naar het vrouw zijn en doen dat in een veilige rustige omgeving. Jezelf kapot werken voor bedrijf en belastingdienst past daar niet bij.

    Video: https://www.youtube.com/watch?v=TbnsRdvop70

    Artikel: https://www.glamour.com/story/welcome-to-the-soft-girl-revolution

Comments are closed.