Artikel eerder verschenen op libertair perspectief, auteur Tom van Lamoen

De discussie over de rol van de overheid in ons dagelijks leven laait wereldwijd op, en niet zonder reden. De hoge inflatie, stijgende staatsschulden en een steeds zwaardere belastingdruk doen burgers in alle hoeken van de wereld afvragen hoe effectief hun overheden eigenlijk zijn. In deze context kondigde Elon Musk onlangs aan een Department of Government Efficiency te willen oprichten ā€“ een voorstel dat het politieke landschap opschudt.

Musk ziet inefficiƫntie en bureaucratie als de vijanden van vooruitgang, en stelt dat een slankere, efficiƫntere overheid belastingen kan verlagen en publieke middelen beter kan besteden. Zijn idee krijgt steun uit onverwachte hoeken, en niemand minder dan Ron Paul, de Amerikaanse pionier van de moderne libertaire beweging, is uitgenodigd om zijn visie te delen.

Een Golf van Economisch Bewustzijn met Milei en Poilievre

Met de Amerikaanse presidentsverkiezingen is het libertarische gedachtegoed weer relevanter dan ooit. Politici wereldwijd praten openlijk over de impact van overheidsuitgaven en het directe effect hiervan op overheidsuitgaven. Een prominente voorvechter hiervan is de Argentijnse politicus Javier Milei, die met zijn radicale ideeƫn voor het terugdringen van de overheid en het afschaffen van de centrale bank indruk maakt. In een land waar inflatie dagelijks voelbaar is, vindt zijn boodschap weerklank bij een bevolking die al decennialang de gevolgen van slecht economisch beleid ondervindt.

Milei is er helder over: ā€œDe overheid heeft geen geld; alles wat ze uitgeeft, nemen ze eerst van de burgers af.ā€ Hij pleit ervoor om de rol van de centrale bank drastisch te beperken, aangezien hij de bank ziet als de bron van de economische ellende. Zijn oplossing? De macht van de staat terugdringen en een vrije markt voor geld in te richten, zodat overheidsbeleid geen invloed meer heeft op de waarde van het geld. Zijn boodschap vindt inmiddels ook gehoor bij Amerikaanse politici die het libertaire gedachtegoed opnieuw in de schijnwerpers willen zetten.

In Canada deelt Pierre Poilievre, leider van de Conservatieve Partij, dezelfde zorgen. Zijn visie: inflatie ontstaat niet zomaar, maar wordt grotendeels veroorzaakt door de keuzes van overheden en centrale banken. In het licht van de hoge kosten van levensonderhoud in Canada is zijn kritiek niet mis te verstaan: ā€œWe moeten stoppen met geld bijdrukken om begrotingstekorten te dekken.ā€ Poilievre trekt met zijn aanpak niet alleen conservatieve kiezers aan, maar spreekt ook jongere Canadezen aan die zich zorgen maken over hun koopkracht en de toekomst.

Latijns-Amerika en het Alternatief van Bukele

Ook buiten Noord-Amerika klinken libertaire geluiden sterker dan ooit. In El Salvador heeft president Nayib Bukele de stap genomen om Bitcoin als wettig betaalmiddel in te voeren, een beslissing die wereldwijd de aandacht trok. Bukele ziet in de traditionele monetaire systemen niet langer een oplossing, maar een obstakel voor economische stabiliteit. Door de adoptie van Bitcoin wil hij zijn land minder afhankelijk maken van het monetaire beleid van de Verenigde Staten en van de druk van inflatie. Zijn beleid heeft veel tegenstanders, maar Bukele blijft standvastig in zijn doel: economische zelfstandigheid zonder afhankelijkheid van de dollar of de grillen van buitenlandse centrale banken.

De boodschap van deze leiders is wereldwijd herkenbaar: het economische beleid van overheden moet worden herzien, en er moet kritisch worden gekeken naar de rol van de centrale banken in ons leven. Het is een boodschap die steeds meer burgers aanspreekt en die zich, dankzij sociale media, sneller verspreidt dan ooit. Dat libertaire denkers zoals Ron Paul en zijn zoon Rand Paul in de Verenigde Staten steeds meer gehoor vinden, komt dan ook niet uit de lucht vallen.

Amerikaanse Verkiezingen: De Libertaire Ideeƫn Zijn Terug

Met de aanstaande Amerikaanse presidentsverkiezingen lijkt het libertaire gedachtegoed van Ron Paul weer vol in de aandacht te komen. Hoewel de invloed van Paul in de reguliere politiek lang als marginaal werd beschouwd, wordt zijn economische visie nu in bredere kringen besproken. Sinds zijn presidentscampagnes in 2008 en 2012, waarin hij pleitte voor een minimalistische overheid en een monetaire terugkeer naar de goudstandaard, hebben zijn ideeĆ«n langzaam maar zeker hun weg gevonden in mainstream discussies. Paulā€™s boodschap over economische verantwoordelijkheid en het gevaar van oplopende staatsschulden komt nu weer sterk naar voren, ondersteund door de ervaringen van landen die met hyperinflatie en staatsinmenging kampen.

De centrale stelling van Paul ā€“ dat de overheid geen oplossing is voor economische problemen, maar vaak juist de oorzaak ā€“ klinkt nu wereldwijd. Zijn waarschuwing dat een steeds groter wordende overheid burgers niet alleen geld, maar ook vrijheid kost, wordt steeds relevanter. Een groeiend aantal mensen begrijpt inmiddels dat inflatie geen natuurramp is, maar het gevolg van een beleid van hoge overheidsuitgaven en begrotingstekorten. Veel Amerikanen kijken dan ook met een nieuwe blik naar de presidentskandidaten: wie kan de vrije markt respecteren en beschermen, en wie begrijpt werkelijk de invloed van overheidstekorten en centrale banken op de inflatie?

Sociale Media als Katalysator voor Libertarisch Denken

Het libertaire gedachtegoed verspreidt zich dankzij sociale media sneller dan ooit. Politieke platforms zoals Twitter en YouTube hebben de gevestigde media deels vervangen, waardoor nieuwe ideeƫn rechtstreeks bij burgers terechtkomen. Leiders als Milei, Bukele en Poilievre gebruiken sociale media om hun visie op inflatie en overheidsverantwoordelijkheid te delen. Waar traditionele media vaak een behoudend standpunt innemen en kritiek op het monetaire beleid temperen, kunnen deze leiders online ongefilterd hun boodschap verspreiden.

Ron Paul was een van de eersten die het potentieel van sociale media inzette om zijn boodschap te verspreiden. Vandaag de dag zien we eenzelfde trend, waarbij jonge mensen in toenemende mate openstaan voor nieuwe economische en politieke inzichten. IdeeĆ«n die voorheen werden afgedaan als ā€œextreemā€ of ā€œonrealistischā€ hebben dankzij sociale media een kans gekregen om een breed publiek te bereiken. In een tijd waarin economische onzekerheid hoogtij viert, vinden deze ideeĆ«n snel weerklank bij kiezers die naar verandering snakken.

Een Toekomst van Economische Vrijheid?

De vraag blijft: kunnen deze libertaire denkers daadwerkelijk structurele veranderingen teweegbrengen, of blijft hun invloed beperkt tot hun populariteit op sociale media? Wat duidelijk is, is dat burgers wereldwijd steeds meer oog krijgen voor de gevolgen van overheidsuitgaven en inflatie. Mensen willen weten waar hun belastinggeld naartoe gaat en eisen dat overheden verantwoording afleggen. De economische lessen van Ron Paul en zijn geestverwanten resoneren bij een nieuwe generatie kiezers die klaar zijn om het politieke systeem op de proef te stellen.

De libertaire golf lijkt een logische reactie op een decennium van oplopende schulden, lage rentestanden en inflatie. Hoewel het nog onduidelijk is of deze beweging politieke overwinningen zal behalen, staat ƩƩn ding vast: de ideeƫn van een kleinere overheid en een sterkere rol voor de vrije markt staan weer prominent op de agenda. Als Ron Paul, Milei, Bukele en Poilievre hun boodschap blijven uitdragen, kan de wereld wel eens getuige zijn van een tweede libertaire revolutie, deze keer op wereldschaal.

De Amerikaanse presidentsverkiezingen bieden straks een platform waarop deze ideeĆ«n zich nog verder kunnen verspreiden. Wellicht kijken we binnenkort terug op deze periode als het begin van een nieuwe koers ā€“ een koers waarin economische vrijheid en persoonlijke verantwoordelijkheid centraal staan en de enorme macht van overheden en monetair beleid eindelijk op de proef wordt gesteld.

40 REACTIES

  1. Beetje van alles…

    Een variant van het none-intellectuele rechts-libertarisme, dat is beschreven als “steeds belangrijker wordend”, “de dynamiek veranderend” van de conservatieve beweging in de VS, en zelfs “grotendeels bepalend voor de Republikeinse coalitie” in de jaren 2020, wordt nu niets meer dan een “Barstool Conversation” genoemd.
    LibertariĆ«rs hebben zichzelf geĆÆdentificeerd als een sterke voorstander van een zeer beperkte overheid.
    Maar dan houdt het ook op, want “Make America Great Again” heeft bewezen met de juiste regering, in het verleden om succesvol te zijn.

    Critici van het rechtse libertarisme hebben betoogd dat laissez-faire-kapitalisme niet noodzakelijkerwijs tot de beste of meest efficiƫnte uitkomsten leidt, en dat de individualistische filosofie en het dereguleringsbeleid van het libertarisme er niet in slagen het misbruik van natuurlijke hulpbronnen te voorkomen.

    In de index van 2023 staat Zwitserland op de ranglijst van meest vrij en vol met deze libertarische gedachtegoed, terwijl Noord-Korea op de laatste plaats staat. Bahrein werd gerangschikt als meest conservatief, terwijl Argentiniƫ werd gerangschikt als meest progressief.

    Maar toch hoera voor de Zwitserse Confederatie dat werd in 1291 opgericht, de geschiedenis van Zwitserland gaat veel verder terug, en het enigste wat uit dat land kwam na 1000 jaar was de koekoeksklok.
    Nederland is maar 1% groter dan Zwitserland.

    Er zijn links-libertariĆ«rs en rechts-libertariĆ«rs. Er zijn libertariĆ«rs die zichzelf conservatief noemen en er zijn conservatieven die zichzelf libertariĆ«rs noemen. De bende bij Reason is niet hetzelfde soort libertarische groep als die bij het Mises Institute. Zelfs onder de subgroepen zijn er verdeeldheden. Ik garandeer dat de goede mensen bij Cato af en toe ruzie hebben in de lunchroom over wie is wat. Veel mensen denken dat Randianen libertariĆ«rs zijn, maar Ayn Rand deed dat nadrukkelijk niet – en zelfs als veel Randianen zichzelf identificeren als libertariĆ«r, lijken hun leiders vaak op hun founding mother Ayn en scoren ze slecht op “Speelt goed met anderen.”
    Echte libertariƫrs begrijpen dit. Liefhebbers van systemen van pure logica die zichzelf libertariƫrs noemen, zullen dit nooit begrijpen.

    Canada, Mexico en de US deze landen samen is de toekomst, en laat de rest van de wereld het maar uitvechten, totdat er niets meer over is. (I don’t really care.)

    Want er waait eindelijk weer, een heerlijke frisse wind over de prairies and the plains.

    • ah, Tichmann on high alert. Eindelijk dingen op inhoud aan het bekijken? Iets in mij (geen computer die gaat zoemen of rode lampjes die gaan branden voor nodig) zegt dat jij niet werkt voor Palantir. Waarvoor Hulde.

  2. De overheid heeft in de afgelopen honderd jaar de rol van het particulier initiatief overgenomen, een te grote en te dure verzorgingsstaat is het gevolg. Nederland moest wel mee doen, kon geen eigen koers varen, vanwege globalisme/Amerikaanse overheersing.

    Nu is dat anders, Nederland kan weer een eigen koers gaan varen. Er zullen veel overeenkomsten zijn tussen nu en het verdrijven van de Spaanse bezetter een paar honderd jaar geleden.

    In Nederland willen we niet dat mensen op straat moeten leven. Een netwerk vanuit het particulier initiatief is er niet of nauwelijks. Bovendien worden dat soort natuurlijke fenomenen, zoals hulp aan je medemens, door de overheid nog steeds met wetgeving tegengewerkt. Denk bijvoorbeeld aan relaties tussen personen, partnerrelaties of werkrelaties, of het verhuren van een kamer.

    Het doel was Ć©Ć©n dictator, de staat. Voor veel mensen zal het moeilijk zijn om de overstap te maken naar een meer natuurlijk systeem, want achterover leunen in de verzorgingsstaat was best comfortabel.

    • In Nederland is woonruimte genoeg. Probleem is dat het niet goed verdeeld wordt. Voedsel, kleding, er is genoeg. Het probleem is de overheid, ze hebben er een puinzooi van gemaakt door alles naar hen toe te trekken en ‘de zwakkeren’ te beschermen.

      Migratie, ook zoiets. Bepaalde personen moeten gewoon weg. De overheid geeft ze een dikke uitkering en een huurhuis met huursubsidie. De belastingbetaler draait er voor op. Waar ben je dan mee bezig?

    • EĆ©n van de dingen die de overheid heeft afgebroken inzake het particulier initiatief ging via de wapenwet en de wet op de weerkorpsen. EĆ©n ding stond centraal: de overheid is de dictator. U mag niets, de overheid mag alles. ‘De overheid heeft een geweldsmonopolie’.

      Ik vind zeker niet dat iedereen alles zo maar zou moeten kunnen kopen, milities uit het particulier initiatief hebben regels nodig. Door de eeuwen heen hadden ze dat ook, en het ging goed. Totdat de overheid zich er mee ging bemoeien zo’n honderd jaar geleden.

      Het gevolg is ernstig: we hebben praktisch geen overheidsleger, geen private milities. Volledig onacceptabel en levensgevaarlijk.

      • Zo maar een idee: als je een wapen wilt moet je lid worden van een militie. Die militie heeft allerlei regels. De militie zelf valt weer onder de Nationale Reserve. Bij wapenbezit en milities horen strakke regels.

        Ze wilden honderd jaar geleden van privaat wapenbezit en weerkorpsen af, omdat ze, de overheid, bang waren dat ze overlopen zouden worden. Dat was een erg globalistische visie van de overheid toen. Globalisme is voorbij, we krijgen nu de multipolaire wereld. In een multipolaire wereld heb je een sterk leger nodig om niet overlopen te worden.

        Als je in je land milities hebt die oorlogje aan het spelen zijn, voornamelijk met eigen materiaal, en het zijn misschien meer dan een miljoen mensen, dat zijn snel inzetbare eenheden als je een beetje je best doet. En dat ook nog voor heel weinig geld. Geen vijand waagt zich daaraan. Nederland heeft een reputatie hoog te houden.

      • De overheid mag im beginsel niks. Het parlement deelt de bevoegdheden uit. Dat het parlement erg scheutig is met het uitdelen, is een ander punt. En dat de bevoegdheden niet altijd scherp zijn afgebakend wederom ook weer.

      • Klinnkt mij toch in de oren als intern Syrie, c.q. het Midden Oosten an sich. Anderzijds denk ik wel te begrijpen waar je zo ongeveer vandaan komt. Hoe zit het ook weer met die hoog te houden reputatie?

    • In 1919 werd het algemeen kiesrecht ingevoerd, iedere malloot mag stemmen. Het schijnt dat die malloten daar toen helemaal niet op zaten te wachten. Vrouwenkiesrecht: slechts zo’n 5% van de vrouwen wilden dat toen, de rest vond het prima zoals het was.

      Hoe ver zo’n democratie kan ontsporen kun je dagelijks op Twitter zien: politici roepen op tot oorlog met Rusland en andere krankzinnigheden. Dat soort malloten krijg je nooit de loopgraaf in natuurlijk. Het probleem is niet de malloten, die zijn van alle tijden. Probleem is het systeem. Het democratische systeem met algemeen kiesrecht zoals ingevoerd in 1919. De massamedia, die speciaal met dat doel de malloten beĆÆnvloeden.

      Met een minimale overheid en ruim baan voor het particulier initiatief is er geen democratie nodig. Er valt simpelweg niet veel te kiezen voor zover het de overheid betreft. Wat het particulier initiatief betreft, daar kun je je gang gaan – je bepaalt zelf of je een dakloze recidivist een kamer verhuurt, vanwege 2e kans, bijvoorbeeld vanuit christelijk perspectief.

    • Ze hebben het regelmatig over ‘de democratische rechtsstaat’. Als je door rood of te hard rijdt krijg je een boete. Als je niet betaalt krijg je een verhoging, enz. Daar is helemaal niets democratisch aan, dus moet je het ook niet zo noemen.

      Democratie met algemeen kiesrecht staat voor verval en ineenstorting, verloedering. De rechtsstaat zou grote afstand moeten houden van het woord ‘democratisch’.

      VĆ³Ć³r 1919 hadden we ook een rechtsstaat, duizend jaar geleden ook. Maar vĆ³Ć³r 1919 hadden we geen democratie met algemeen kiesrecht. Het zal dus een modewoord zijn, dat ‘democratisch’. Democratie betekent de malloten aan de macht – wie kan daar voor zijn? Nederland is geen gekkenhuis en moet dat ook niet worden.

      • Als de bevoegdheid eenmaal democratisch tot stand gekomen is en is uitgereikt, mag de handhaver boetes uitdelen. De gestrafte kan klagen bij de rechter. Dat biedt onze democratische rechtstaat je. Meer niet.

  3. @Geit

    “De overheid heeft in de afgelopen honderd jaar de rol van het particulier initiatief overgenomen”

    Even in het kort vanuit een andere hoek gezien:

    Nou, zou het kunnen dat het particulier initiatief runt de de overheid als ware puppet masters. Het Duopolie van de moneymasters (volgens sommigen de niet-goyim) met het zgn. rente-instrument en globale “vrije” handel. Is dat is geen vrije markt? De verzorginsstaat is mede gevolg gasbel, welke door particulier initiatief werd geexploiteerd. Het leeuwedeel van het belastinggeld ‘verdwijnt’ en de zgn. verzorgingsstaat is daarbij een aalmoes. De overheid is het instrument om de vrij markt te beperken ten faveure van het door jou zgn. particulier initiatief. Census kiesrecht in prima forma. Keep on dreaming.

    Zeg jij het maar, zou het kunnen?

    • Hyper lage rente vernielt het systeem. Hyper lage rente is geen marktwerking of kapitalisme, maar anti-kapitalisme. Immers: door de hyper lage rente loont het vormen van kapitaal niet meer, eigen kapitaal rendeert niet meer. Waarom eigen kapitaal opbouwen als je kapitaal kunt lenen tegen hyper lage tarieven? Totaal krankzinnig natuurlijk en vooral heel erg ziek.

      Dat heeft ertoe geleid dat ondernemers niet meer ondernemen. Prutsers zijn met goedkoop geleend geld gaan ondernemen. De maatschappij op de kop. Het loopt ook niet mooi af. Kapitalisme gaat over kapitaal, niet over goedkoop geleend kapitaal.

      • Wat ik bedoel is volgende zienswijze: is het USA imperialisme, met het rood blauwe duopolie als facade voor de puppet masters. Militair industrieel psyop (overton-window + sociale media ‘censuur’, “protocollen van Zion, CIA als drugs- en wapenhandelaar), waarbij niet meedoen andere partijen is sociale paria, droog leggen, abgrenzen zo nodig regime wechsel (ook hier), economic hitmen, kapot maken, schieten, en belasting geld ‘wit wassen’. Zoiets bestaat mogelijk in meer of mindere mate?

      • Beste Geit,

        Ondernemers zullen ondernemen. Binnen of buiten de wet. Met of zonder financiering. Die ‘regelen’ wel eigen kapitaal met Methoden der EinschĆ¼chterung: mondkapjes en wapenverbod.

      • El_Paso,

        Vraag het aan Alex Jones, die heeft er vast een antwoord op. Voor mij zijn de VS het hoogtepunt van democratie, een onvoorstelbare criminele puinzooi dus.

        Nu opeens snap ik ook het woord ‘democratische rechtsstaat’ beter: je hebt een gewone rechtsstaat, en een een democratische rechtsstaat. Die laatste staat voor een criminele puinzooi.

        Vraag blijft natuurlijk waar je je gezag aan ontleent om boetes op te leggen bij door rood of te snel rijden. Is dat een democratisch mandaat, bij de gratie Gods, ‘dat hebben we zo met elkaar afgesproken’, of wat? De meeste mensen interesseert dat natuurlijk helemaal niets. Als je door rood rijdt, dan heb je een probleem met de handhaving.

        ‘Iedereen weet dat je niet door rood mag rijden’. Vroeger ging dat prima. Tegenwoordig beĆÆnvloeden massamedia ‘iedereen’, en wat ‘iedereen vindt’ telt dus niet meer. Algemene normen en waarden zijn niet meer wat ze ooit waren, en als mensen zich niet meer in het rechtssysteem herkennen is er een probleem.

      • El_Paso – ‘Ondernemers zullen ondernemen’

        Neen. Je onderneemt om je kapitaal te vergroten. En als de markt wordt verziekt door hyper goedkoop geleend geld kan het beter zijn je niet op dat ijs te begeven.

  4. Nico,

    Helder.

    Als ik jou ga afpersen, heb ik helemaal geen gezag nodig. Daarom heb jij een wapen. Je bent alleen ‘outnumbered’ door rooien. Zoiets? Alleen ‘zij’ hebben zich zelf een licentie gegeven šŸ™‚

    • Het is altijd een worsteling geweest om een basis te vinden voor een rechtsstaat. Je legt mensen wetten en regels op, met welk recht doe je dat?

      De meeste mensen zien het nut van een rechtsstaat, inclusief handhaving. Maar om de basis voor de rechtsstaat te leggen bij ‘wat de meerderheid vindt’ vind ik niet meer van deze tijd. De mening van de hedendaagse meerderheid is simpelweg niet geschikt om een rechtsstaat op te grondvesten.

      • In een rechtstaat krijg je mi altijd een ‘deep state’. Maw, er zal altijden een verschil zijn tussen formele en informele organisatie. Daarom heb je (strafrechtelijk) het begrip feitelijk leidinggevende. Nu wil het geval dat er altijd -zo je wil van god gegeven of ‘natuurlijk’- een verschil zal zijn tussen wat is en wat zou ‘moeten’ zijn (normatief). Je zou er crimineel / nihilistisch van worden.

        PS: Maar Nietzsche wordt doorgaans totaal verkeerd begrepen.

  5. Stel dat de regering weg is, dat de overheid in elkaar dondert. Mag je dan nog door rood rijden? Sommigen vinden van wel. Zolang er handhavers rondlopen loop je echter het risico dat ze gaan handhaven. ‘Je reed door rood, dat mag niet, dat weet iedereen’.

    Je kunt een boete opleggen, je kunt ook de auto dirigeren naar de parkeerplaats bij het politiebureau, alwaar de auto enige tijd in gijzeling wordt gehouden.

    Schmee op zo’n parkeerplaats in Monaco: https://www.youtube.com/watch?v=gytteIldneA

    • Het gaat niet om mogen, het gaat om kunnen. En er op welke wijze dan ook mee weg komen. Die hanhaver van jou als de regering weg is, heeft alsdan geen afgeleide bevoegdheid meer. Neeschieten dus. Zorg wel dat je genoeg kameraden hebt als zijn familie langs komt.

      • Nee hoor, ik heb het over die handhaver in die specifieke door jou geschetste situatie.

      • Het gaat om het handhaven van de orde. Je mag niet door rood rijden, dat weet iedereen. De handhaver handhaaft de orde. Sommige mensen leggen zich daar klaarblijkelijk niet bij neer, en dan moet het worden uitgevochten.

        Op sommige plaatsen wordt de orde dan gehandhaafd, op andere plaatsen niet. Jij bevind je dan in het kamp van de mensen die liever zonder orde leven, ik bevind me aan de andere kant. Ik vind orde, zekerheid en welvaart erg prettig.

        Vroeger had je die tweedeling ook. Je kon op een burcht wonen terwijl anderen buiten moesten blijven. De burcht werd later stad.

        Een no-go-area is een plek waar handhavers niet naartoe gaan. ‘Laat de bewoners het maar uitzoeken’. Ik wil daar niet wonen, tenzij de overheid erger is dan de mensen van de no-go-area.

      • Geen bevoegdheid zonder wet. Zolang er een geldende wet is, is de handhaver bevoegd tot handhaven. Bevoegdheden worden verstrekt door het volk bij monde van het parlement.

      • Hoi Bertuz,

        Even zodat jij het ook begrijpt: vraag is waarop jouw zgn. geldende wet is gestoeld, jij bent aanhanger van de leer van volkssouvereiniteit?

      • El_Paso en Bertuz,

        Er zijn kinderen die lekker zonder licht gaan fietsen als de politie niet meer controleert. Kinderen zien doorgaans niet waarom er regels zijn. Ze hebben licht op de fiets omdat ze anders een boete krijgen. Hoe jonger ze zijn, hoe minder ze begrijpen waarom er regels zijn.

        Er zijn heel veel volwassenen die meteen alle regels aan hun laars lappen als er niet wordt gecontroleerd. Velen van hen snappen niet, of niet helemaal, waarom die regels er zijn, ze vinden handhavers maar lastig. Is de handhaver weg dan kunnen ze lekker gaan doen waar ze zin in hebben. Overal door rood rijden en met 120 over de voetgangerszone.

        Waar beschaving is zijn regels. Waar beschaafde mensen zijn worden die regels ook gehandhaafd. Dan doen we al duizenden jaren zo.

      • Het volk kan in overleg overeenkomen hoe een staat in te richten waarbij de meeste stemmen gelden. De koning heeft een rol toebedeeld gekregen door het volk. Of een en ander leidt tot de beste inrichting of niet is een andere vraag. Maar NL is op dit moment volgens dat beginsel ingericht. Bekeuringen voor door rood rijden zijn gestoeld op de principes zoals aangegeven. Een goede kuur valt pas te geven na een goede analyse.

      • Er wordt voorlichting gegeven. En dan nog iets. Ik vind dat mensen eigenlijk geen regels nodig zouden moeten hebben. Maar innerlijke beschaving ontbreekt kennelijk. Mensen krijgen in mijn ogen de samenleving die ze verdienen. Mensen kunnen vrijheid niet aan. Dat zegt niets over vrijheid. Dat zegt iets over mensen.

      • “Ik vind dat mensen eigenlijk geen regels nodig zouden moeten hebben. Maar innerlijke beschaving ontbreekt kennelijk. ”

        De regels zijn in principe voor degenen zonder beschaving, maar ze worden ook in overvloed opgelegd aan degenen die ze niet nodig hebben.

        In een hypothetische situatie waar iedereen ‘innerlijke beschaving’ heeft zou je wel wat afspraken moeten maken, gaan we links of rechts rijden, e.d. Wel zo efficiĆ«nt.

        “Mensen krijgen in mijn ogen de samenleving die ze verdienen.”

        Mee eens.

    • @Nico

      “Jij bevind je dan in het kamp van de mensen die liever zonder orde leven”

      Niet echt, alleen je hebt jouw soort orde en “ons soort orde” .

      Een voorbeeld:
      Je kunt de verkeersveiligheid op een zelfde niveau met of zonder gebruik van stoplichten. Hetzelfde geldt voor: geld, overheid, mondkapjes en wapens.

    • Corona regels. Het verbaast me nog steeds dat mensen braaf gehoorzaamden. Ik ben op zich niet tegen regels, maar je kunt te ver gaan. Volgens minister van gezondheid Fleur Agema was het een militaire operatie. De regels kwamen van de NAVO, aldus Agema.

  6. @Tom van Lamoen

    “Een Golf van Economisch Bewustzijn”

    Ja, dankzij het Streisand effect van de Covid maatregelen, volgens sommigen een afleidingsmanouvre van de wat extra fiat geld printing, krijgen wat mensen in de gaten dat – na WO II (toen was iedereen nog moe) waarna iedereen met zgn Flower Power (lees loskoppeling dollar goud) in slaap is gevallen, met de val van de muur de wekker is afgegaan. Na een paar keer op de snooz knop drukken, bijv. 2007/2008, wokerpolis, onderpand fraude, pensioenfraude, krijgen menssen door dat er sprake is van omstandigheden, misbruik van omstandigheden, oh nee, EinschĆ¼chterung: mondkapjes en wapenverbod, misleiding, oh nee flessentrekkerij, steker nog bedrog, uh nee diefstal, ah nee diefstal met geweld, binnenkort inbraak, daarna inbraak met geweld. En dan is de circel bijna rond… Hoe zat het ook weer met ‘De wet verplaatsing bevolking’? Maar jij mag beleefd blijven meepraten met “Een Golf van Economisch Bewustzijn” .

  7. @Geit

    “In Nederland is woonruimte genoeg. Probleem is dat het niet goed verdeeld wordt.”

    Woonruimte wel ja …

    In Nederland hebben we gemiddeld 53 vierkante meter woonoppervlak per persoon, alleenwonenden zelfs 88 m2. Een Duitser of Vlaming heeft gemiddeld slechts 47 m2 woonruimte tot zijn beschikking.

    * In Nederland: van 65 m2 in het oorspronkelijke bericht naar 53 m2 na herberekening (bron cbs)

    • Vreemd, de berekeningen die ik heb gezien zeggen juist dat de Vlamingen gemiddeld grotere woonruimtes hebben. Dat lijkt ook meer waarschijnlijk gezien de Vlaamse lintbebouwing, versus de compacte bouw en het typische veelvuldig voorkomen van rijtjeshuizen in NL.
      Vlamingen hebben wellicht wel meer de neiging om hun auto in hun huis te parkeren, d.w.z. inpandige garages te hebben, soms voor twee auto’s, dus dat is dan weer geen ‘woonruimte’.

      • @Johannes

        * In Nederland: van 65 m2 in het oorspronkelijke bericht naar 53 m2 na herberekening (bron cbs)

        Wiens berekeningen heb jij ‘gezien’?

        Maar de tuin is misschien wel ruimer dan de garage, zou zomaar eens gehoord kunnen zijn.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in