Weer een hypocriete actie van de overheid: strengere controles en handhaving of iemand wel zelfstandig is, terwijl zij zelf heel veel schijnzelfstandigen in dienst heeft.
Eerst worden er door de overheid onduidelijke regels gemaakt (al in 2016!) wat een ZZP’r is en vervolgens, omdat die regels nauwelijks werken en te handhaven zijn, worden ZZP’rs jarenlang gedoogd en dan nu ineens ‘aangepakt’.
Het ministerie van Financiën waar de belastingdienst onder valt, geeft aan dat zij zelf ook de regels overtreedt en boetes verwacht. Dus de ene afdeling van Financiën controleert en beboet de andere!
Eindelijk is er een Perpetuum Mobile ontwikkeld en de verwachting is dat vanwege de extra administratieve lasten en controles, de werkgelegenheid daar enorm toeneemt. Lekker productief voor de economische vooruitgang van Nederland. Wie mag dat betalen? Niet de overheid, maar u. En denk niet dat alleen deze Ministeriële toeslagen afdeling schijnzelfstandigen heeft. Ook het COA, gemeentes, zorg en onderwijs barsten van de ‘schijn’zelfstandigen. Het is dan ook weer een goed voorbeeld dat de overheid zich boven de wet stelt en u als Nederlander de Sjaak bent.
De onverwachte consequenties van overheids ’beleid’ zijn: veel onrust en dure kunstgrepen bij ZZP’ers en werkgevers, maar vooral grote tekorten op de arbeidsmarkt voor zorg, onderwijs en gespecialiseerde functies. De huidige zzp’ers kozen niet voor niets zelfstandigheid.
In een libertarische markt bemoeit een overheid zich niet met de afspraken tussen werkgevers en werknemers, zelfstandig of in loondienst. De mensen zélf en de markt bepalen of, hoe en voor hoeveel ze ergens willen werken, zeker bij een oververhitte arbeidsmarkt. Maar door regulering, over-regulering en belasting, vluchtten velen naar het zzp-schap.
Waarom vraagt niemand zich af waarom er bijvoorbeeld in het onderwijs 62.000 bevoegde leraren niet in het onderwijs werkzaam zijn? Of waarom er wel zzp’ers in de zorg te vinden zijn, maar er groot tekort is aan vast personeel?
Wederom bewijzen dat als we nog meer regelen, er niets meer geregeld hoeft/kan te worden.
“In een libertarische markt bemoeit een overheid zich niet met de afspraken tussen werkgevers en werknemers, zelfstandig of in loondienst. ”
Dement sloganesque.
Er zijn natuurlijk verschillende motieven om ZZP-er te worden…, maar een goed deel van de ZZP-ers zijn mensen die geestdriftig, initiatief nemend, zelfstandig van geest zijn, en liefde voor hun werk hebben. Men wordt dan vaak zelfstandig om dat men niet in het kapitalistisch meester/onderdanige werkgever/werknemer model past, of het ‘I lick your ass and talk your talk’ kapitalistisch ‘carrière’ makende werknemer model.
ZZP-ers en ondernemers, degenen in die groep die mensen met geestdrift zijn, die hun zelfstandige toko om wat voor redenen niet meer voort kunnen zetten zullen als ze in dienst moeten bij de kapitalist altijd de vernedering voelen van het kapitalistisch meester/onderdanige model, de teleurstelling en vernedering van de geknechte geest die voormalig vrij was.
Zo zijn er ook ondernemers met kleine bedrijfjes, die, doordat de sociaal-democratie ze zo zwaar belast hun toko op moeten geven, failliet gaan, en van arren moede weer onderdanige moeten worden in het loondienstverband van de kapitalistische werkgever, de vernedering moeten ondergaan.
Het probleem met de ZZP-er in de vorm van de geestdriftige en vrije mens, is dus dat hij ingeklemd zit tussen twee meesters, tussen het kapitalistisch model, als onderdanig dier, en anderzijds het statist/sociaal-democratische bemoei-tengel model als afhankelijke client.
Ofwel hij moet zich onderwerpen aan de afspraken van die zijn heer en meester, de kapitalistische werkgever hem oplegt, ofwel hij wordt afhankelijke client van de overheid, en vaak beiden, en melkkoe van een van de twee, of beiden.
Als vrijzwevend atoom, ingeklemd tussen twee machten, kan hij niet de middenweg zoeken, zijn krachten niet bundelen in samenwerking met andere vrije geesten in vrije sociale cooperative verbanden.
Een libertarier die praat over afspraken tussen ‘werknemer en werkgever’, in een kapitalistisch verband, daarmee vrijheid implicerend, is iemand die zichzelf en anderen een oor van dogmatische kretologie aannaait.
Dat bewijst men zelf in die sfeer omdat het voor de ondernemer of ZZP-er die genoodzaakt is om zijn toko op te geven, om in loondienst te gaan bij de kapitalist, altijd gepaard gaat met een gevoel van knechting, verlies van vrijheid en de mogelijkheid tot initiatief. Behoudens dan het soort werk waar het voor de kapitalist (nog) niet mogelijk is om die werknemer tot gedresseerde poedel om te vormen.
Beste droplul jopie de dopie, ik denk dat je meer succes zult krijgen op een vegetarische website met vertellen dat vlees fantastisch is, dan hier uitleggen dat libertarisme niet klopt.
Maw opzouten, wegwezen, je stinkt naar trol.
De ZZPer is altijd iemands poedel. Of van zijn werkgever of van zijn klant/opdrachtgever. Ook is hij de poedel van de belastingdienst. Plus hij draait ook op voor het risico en hij heeft te maken met concurrenten. Tis een hard bestaan.
Soms zijn mensen zijn de poedel van hun obsessie of van hun vooroordelen, je kan het zo gek niet bedenken.
De mensen zélf en de markt bepalen of, hoe en voor hoeveel ze ergens willen werken
Mensen kiezen er niet voor om te werken
Ze moeten werken. Ze moeten werken om hun huur en hun hypotheek op te hoesten. Ze moeten werken omdat ze de bezitters van de aarde moeten betalen. Dit systeem is dan zogenaamd ‘in het belang van ons allemaal’ haha
Er is geen sprake van keuze, als er geen alternatief is
Je praat in populistische, simplistische slogans, die aan de complexiteit van de wereld voorbijgaan
Zoals je over de wereld nadenkt, zo dacht ik toen ik een jaar of zestien was. Je denkt als een kind
De overheid doelde op die pakketbezorger/maaltijd bezorg/pakezel industrie. Normaal gesproken hadden die mensen rechten, maar die bedrijven maakte hen dan ‘ZZPer’ en dan hadden ze geen rechten meer. Een maas in de wet.
Wil een mens zijn buik gevuld krijgen en zijn dorst gelest, zal hij daar iets voor moeten doen. Er was geen sprake van een maas in de wet.
Als een mens niet voor zichzelf wil zorgen, waarom zou een ander dat dan moeten doen.
Er zijn verschillende motieven, o.a.:
– De ZZP-er die geen onderdanige poedel in het kapitalistisch loondienst model wil zijn.
– De kapitalistische werkgevers die het wel goed vinden om makkelijk te dumpen werkkrachten zonder rechten te hebben.
– Een geval dat ik zelf had als zelfstandige: een goede opdrachtgever (klein zelfstandige) die liever niet teveel mensen in vaste dienst aanneemt omdat de rechten die dat personeel heeft en de kosten die eraan verbonden zijn hem de kop kunnen kosten (bij veel ziekte bijvoorbeeld).
Een vriend van mij werkte als digitale tekenaar voor een kleine zelfstandige. In totaal de baas en twee man personeel. Eén van de personeelsleden ging weg en werd vervangen door een andere, die na twee maanden langdurig ziek werd (maar wel regelmatig op straat in het winkelcentrum rondhing waar hij niet erg ziek leek…)., Die langdurige ziekte die die ondernemer voor lange tijd uit eigen zak moet betalen kan hem de kop kosten. Dan was die vriend van mij ook nog regelmatig uit de roulatie vanwege muisarm, daar kan je op wachten, als full-time digitale tekenaar.
Mijn opdrachtgever nam op een gegeven moment nog een tweede in vaste dienst, voormalig ZZP, die werd een jaar ziek, ook typisch computerwerk gerelateerde schade. Kost je een ton of zo.
Beide schadeposten zijn ook weer gerelateerd aan het achtendertig uur werkslaaf model.
Rechtsom, of linksom, kapitalist of overheid, een vicieuze cirkel van perverse situaties.
“Mijn opdrachtgever nam op een gegeven moment nog een tweede in vaste dienst, voormalig ZZP, die werd een jaar ziek, ook typisch computerwerk gerelateerde schade.”
De werknemer op vrijwillige basis laten deelnemen aan een training gezonde werkhouding, waaronder juiste zit- en computerhouding en een beetje fatsoenlijk meubilair, dan ben je hooguit een paar duizend euro kwijt voor een goede werkplek. Wanneer de werknemer niet naar de training gaat, dan zijn eventuele muisarmen voor eigen rekening. Als werknemer let ik er zelfs op bij collega’s. Ik zeg, dat ze de laptop op het dockingstation kunnen aansluiten, de pootjes kunnen inklappen, het scherm dichterbij kunnen zetten. Zijn wat simpele dingen, die ik in 2001 geleerd heb.
Viseledd,
Er zijn ongetwijfeld goede tips, maar training en meubilair dient uiteindelijk ook weer een industrie, en de gebruikelijke uitbuiting. Die collega van mij ging naar de therapeut, deed van alles uit het boekje, met gezondheidsgadget zus en zo, maar heeft uiteindelijk moeten betalen met iets waar ik de naam van vergeten ben (een bekend fenomeen), maar wat hem langdurig (ruim een jaar) compleet invalide heeft gemaakt, met veel pijn.
Al die zaken, training, meubilair, gezonde houding, als die er alleen maar voor dienen om vol te houden wat gewoonweg onnatuurlijk is om zoveel te doen, vijf dagen, acht uur, dan is dat simpelweg exploitatie. Zo kunnen ze bezig blijven om het ziekteverzuim terug te dringen, daar weer een industrie op te bouwen en geld aan te verspillen, maar de oorzaak van het probleem, teveel, te lang, en teveel onder druk, hetzelfde werk, teveel dezelfde handelingen, in een ongezonde artificiële omgeving, negeren.
M.a.w, de goed gedresseerde FTE poedel die zo lang mogelijk gezond blijft gaat naar de poedeltrainingen.
Het leven is een hel.
De laatste keer dat ik ziek was, is heel, heel lang geleden, toen ik in ‘loondienst’ bij de kapitalist was, muhaha. Als zelfstandige IT-er geen muisarm of andere fysieke schade van teveel computerwerk, tja, natuurlijke vrijheid, er zit geen slavendrijver die alles beter denkt te weten op je neus te kijken. Nooit ziek geweest.
Regelmatig ging ik even languit op een sofa liggen, dan kan je namelijk je geest vrijlaten en planmatig de zaken overdenken. Is er een probleem dat niet opgelost kan worden, dan komt de oplossing vanzelf op als je het maar even de tijd kan geven om te bezinken.
Vandaag de dag zijn IT-ers echter steeds vaker de poedels van de kapitalist en zijn efficiency en competitiemodellen, die met gadgets, bonussen en junkfood gelokt worden en de gladde taal van de bazen spreken.
Zo heb ik ook nog voor een kleine ondernemer in loondienst gewerkt, voordat het soort business waar hij in zat werd opgeslokt door de grote kapitalisten, en onderhevig aan de top down management en efficiëntie modellen en uniformisering van gedresseerde poedels. Een soort familiebedrijf waar je initiatief kon tonen.
Efficiency is niet erg. Verspilling wel.
Bertuz
Het gaat me erom dat libertariers alles de hele tijd verkeerd framen als ‘keuze’
Misschien vind je het huidige systeem goed. Misschien niet. Maar het gaat niet uit van keuze. Het gaat uit van dwang. Zowel kapitalisme als communisme, zijn systemen die uit gaan van
1 massavorming
2 centralisatie
3 dwang/geweld (direct of indirect, zichtbaar of verborgen)
Mensen hebben altijd voor hun eten gewerkt, dat spreekt voor zich. Jagers en verzamelaars werkte ook voor hun overleving. Het moeten werken voor staten en kapitalisten is alleen iets vrij recents
Apenhoofd, jij framet het de hele tijd als
1 massavorming
2 centralisatie
3 dwang/geweld (direct of indirect, zichtbaar of verborgen).
Je kan nog steeds werken zoals vroeger. Wat dat ook moge zijn overigens.
De jager had een diversiteit aan bewegingen en uitdagingen, en in meer communale settings deed men als men genoeg had aan culturele activiteiten, van jager tot koop-aap en gedresseerde poedel.
Libertarisme alhier is een grap van dogmatisch marktkoopman denken.
Sommigen dromen van een wijngaard in een mooie omgeving, prachtig, maar zeventig procent van het werk dat bestaat is en blijft gezien arbeidsdeling monotoon repetitief werk waar een vrije primitief voor zou bedanken. Machinaal werk, ook een computer is een machine, dan wordt alles nog steeds meer opgeslokt door grote corporaties.
Je moet werken om te leven zegt Bertuz, da’s een leugen geworden, normaal gesproken werkte men om te leven. Werk is nu omgeven met een psychologie en discipline van heilige nuttigheid, en de ratrace van ‘carrière, maken, het is één grote machinerie die in stand wordt gehouden door de geprivilegieerden en de overheden, om de massa’s te plukken, dom te houden, en hun eigen prestigieuze hobbies te financieren.
Bij gigantische vergroting van de capaciteit van productie zoals de afgelopen anderhalve eeuw het geval was zou normaal gezien het niveau van welvaart omhoog gaan, en daarna zou een goed deel minder gaan werken. Dat zou inhouden dat opvoeding en onderwijs gedeeltelijk gericht zou worden op de potenties van individuele ontwikkeling, de volgende logische en humane stap die door arbeidsdeling en vergroting van productie mogelijk gemaakt wordt.
En daarnaast zou er na de grote stap voorwaarts die mogelijk werd gemaakt door toegepaste wetenschap en arbeidsdeling, nee niet kapitalisme, toegepaste wetenschap en arbeidsdeling, weer meer tijd zijn voor culturele activiteiten.
Als die stap niet wordt genomen volgt met de nog toenemende automatisering slechts het dumpen van de dom gehouden en gedisciplineerde massa’s van koop-apen en gedresseerde poedels in een afhankelijkheidsmodel. En het bijverzinnen van ‘diensten en producten’ om de hele materialistische machinerie van grotere belangen in stand te houden.
Vooruitgang is zo gestrand en gefixeerd in een apenrots model van geprivilegieerde vermogenden en en een tumorgroei van prestigieuze bestuurders die de rest een oor aannaaien en er met de buit van vooruitgang vandoor gaan.
Ondergetekende is hier de enige bij de tijdse ‘libertarier’, de rest dient hun eigenbelang, delen sigaren uit eigen doos uit, framen en kapen, en blijven hangen in dogmatische kretologie van marktkoopmanlibertarisme.
De idyllische bescheiden libertariers met hun Zwitserleven gevoel die verkassen naar ‘betere oorden’ zullen echter op langere termijn terecht niet ontkomen aan de zich uitbreidende machinerie waarvan ze een gedeelte zelf blijven legitimeren.
Mijns inziens draait het om ” vrije keuze “. Wat versta je daar onder. Iemand die nu geboren wordt heeft te maken de samenleving zoals die nu is. Vrij keuze moet je zien in die context.
Zo’n 12+% van de werknemers in NL werkt zwart. De gehele zwarte economie in Europa bedraagt ongeveer 19+% van de totale Europese economie. In 2023 werd binnen de Nederlandse grenzen 20,4 miljard euro verdiend (belastingvrij) met illegale activiteiten, vooral met de handel in cocaïne.
Via de haven in Rotterdam en met een knipoog van de overheid.
Niemand weet precies hoeveel. En ze gaan zich nu drukmaken over ZZ-ers???
Schilders, elektriciens, timmermannen, autoreparaties, kroegbaas, Jan Patat, drugdealers, hoeren, zwarte sigaretten verkopen uit Wit-Rusland, auto-onderdelen uit de sloop, persoonlijke auto verhuren, taxibedrijf, kermiskraam, bedrijf op wielen, Volendamse visboer, etc. staan er om bekend om graag iets met een glimlach voor je te doen.
Altijd voor contante betaling en zonder factuur. Iedere 1000 euro die je rekent te ontvangen, betaal je geen btw (21%), en inkomstenbelasting (37%+), scheelt dat dus al gauw 57% aan belasting. Het verdient lekker. En wat het ministerie van Financiën betreft, het zijn ambtenaren die niet hebben vooraan gestaan, toen ze verstand aan het uitdelen waren…
Nu we het toch over Volendam hebben: Jan “Tuf”, ik zal hem en zijn hele familie nooit vergeten. (Boegstraat *) Maar dat is een ander verhaal..
Verders alles goed…
Het is alweer een jaar of 10 geleden. Toen sprak ik iemand die uitlegde dat de vakbonden lobbyen tegen eenmanszaken en freelancers (ZZP is een term van de belastingdienst). Want als de zelfstandigen in loondienst worden gedwongen worden ze hopelijk lid van de vakbond en dat levert inkomsten en macht op. Ik vond het een beetje vaag verhaal maar het zou waar kunnen zijn. Op korte termijn lijken detacheerders te profiteren van de aangekondigde controles. De zelfstandigen winnen er niets mee, parasiterende koppelbazen wel. Zou daar een lobby achter zitten? Maar een handige vrije jongen wordt nu ook koppelbaas. Of verhuist naar een land waar ze minder vijandig doen tegen ondernemers.
Comments are closed.