Amerika is stervende

<%popup(20031227-united%20states%20flag.gif|215|163|)%>In het NRC Handelsblad van 20 december berichtte de econoom Flip de Kam over de krach van 2004. Hiermee gaf hij aan hoe precair de situatie is met de Amerikaanse economie. De VS heeft een begrotingstekort van 600 miljard dollar op een economie van 9 biljoen dollar.

Dat komt dus uit op en tekort van meer dan 6%. Ook het tekort op de betalingsbalans is schrikbarend, het blijkt meer dan 500 miljard dollar per jaar te zijn. Dat betekent dat buitenlandse investeerders deze economie met 1,35 miljard dollar per dag ondersteunen. Men houdt de economie op dit moment staande door middel van het drukken van dollars. Deze werden tot recent via leningen en de verhoging van hypotheken de economie ingepompt. De eerste tekenen zijn er al, dat dit langzaam maar zeker tot stilstand komt.

Alan Greenspan, de voorzitter van de Amerikaanse Federal Reserve, staat met zijn rug tegen de muur. Het rentewapen is volledig uitgewerkt, want 1% is al een dieptepunt, want dit is de laagste stand in 40 jaar. Het enige wat Greenspan nog kan doen is zoveel mogelijk liquiditeit, d.w.z. geld, de economie inpompen. Dit doet hij via het opkopen van staatsobligaties, waarvan hij weet, dat deze toch nooit meer worden terugbetaald, want de Amerikaanse economie is feitelijk al failliet. De berichten worden steeds talrijker, dat buitenlandse investeerders eieren voor hun geld kiezen en gaan investeren in beleggingen, die meer renderen. Een daarvan zijn de grondstoffen, een ander is de euro, maar de grootste inname van het wereldkapitaal gebeurt in China. Dit land maakt op dit moment een economische groei door van 8-10% per jaar. Iets waar Amerikanen en zeker ook Europeanen alleen maar van kunnen dromen.

Als eenmaal de buitenlandse kapitaalinjecties stoppen is het spel voor Greenspan uit. Dat heeft zeer grote gevolgen voor de wereldeconomie, omdat decennialang de Verenigde Staten als motor heeft gediend voor de rest van de wereld. In een klap verliest de wereld het consumptievermogen van 300 miljoen mensen. Dat is iets waar de meesten niet bij stilstaan, ook onze economen niet. Het duurt natuurlijk even, voordat China en Oost-Azië rijp zijn om deze fakkel over te nemen, want dat dat gebeurt is een zekerheid, getuige de groei van hun interregionale handel. In de tussenpoze moet men daarom bereid zijn om een behoorlijke afname van het Bruto Wereld Product (BWP) te accepteren.

Greenspan heeft tezamen met de Clinton-regering gezorgd, dat Amerika er nu zo belabberd voorstaat, door middel van de geldhoeveelheid enorm te laten stijgen in de jaren 90, een gemiddelde van 13% per jaar werd de economie ingestuwd.

Allerlei crises werden aangewend om dit te bewerkstelligen, zoals de Mexicaanse peso-crisis in 1995, de Aziatische crisis in 1997, de Russische en de LTCM-crisis in 1998 en de internetkrach van 2000. Al deze gecreëerde dollars zullen weer hun weg terugvinden naar Amerika en zorgen voor enorme prijsstijgingen, waardoor dus het bestedingsvermogen van de Amerikanen naar het dieptepunt zullen dalen en verhinderen, dat de Verenigde Staten deze klap gauw te boven zullen komen. Ik wens de heer Bush veel sterkte.

Albert Spits is financieel analist en bestuurslid van de Frédéric Bastiat Stichting