Dat zei voorzitter Henk van der Kolk van FNV Bondgenoten in zijn nieuwjaarstoespraak.
Op zich geen onredelijke uitspraak denkt u misschien. Maar als u verder leest zal u zich met mij afvragen wat dan ieders belang inhoudt.
Hij wil namelijk dat werknemers die in het tweede ziektejaar weer aan het werk gaan, een bonus krijgen. Ik vraag me af en u waarschijnlijk ook; een bonus waarvoor? En is dit in het belang van de werkgever?
Om de laatste vraag te beantwoorden. Neen.
Het belang van de werkgever en dat zou ook het belang van de werknemer moeten zijn, is de continuïteit van het bedrijf, want dan alleen is er voor beiden een bron van inkomsten. Bij een hoog -en zeker bij langdurig ziekteverzuim nemen de kosten voor de werkgever toe. Hij zal immers de zieke werknemer moeten vervangen om de continuïteit te waarborgen.
Tenzij de heer Kolk denkt, dat de werkzaamheden van de zieke werknemer(s) geen invloed hebben op de bedrijfsvoering en daardoor best gemist kan (kunnen) worden. Als dat werkelijk zijn gedachte zou zijn dan moet hij niet vreemd opkijken als werkgevers ophouden werkgever te zijn, zij hebben dan immers geen werknemers nodig, want het bedrijf draait toch wel door.
Hoe de bond deze bonus gestalte gaat geven moet nog worden uitgewekt.
“We kunnen het bijvoorbeeld collectief in de cao regelen”, zegt hij. “Maar ook via een verzekeraar. Werkgevers en werknemers betalen daarvoor dan premie.”
Hij vervolgt: “het ligt in de rede dat de werkgever dan het leeuwendeel van deze premie voor zijn rekening neemt.”
Wauw, “het ligt in de rede.” Waarschijnlijk denkt hij hierbij aan de alom bekende socialistische kreet van, de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten.
Het is ook duidelijk uit zijn verhaal dat het risico volledig bij de werkgever ligt en dat daarom de werknemer van het risico van loonderving moet worden gevrijwaard.
Dit is moreel onjuist.
Partijen gaan een vrijwillige overeenkomst aan, waarbij de ene partij zich verplicht om bepaalde werkzaamheden te verrichten (werknemer) en waarbij de andere partij zich verplicht om voor die werkzaamheden te betalen (werkgever). Als in geval van ziekte, de werknemer niet in staat is om aan zijn verplichtingen te voldoen, dient hij zich daarvoor te verzekeren. En niet andersom.
Nu komt een zin waaruit duidelijk blijkt hoe de vakbond tegenover werkgevers staat.
“Reïntegratie is in ieders belang”, zegt de heer Kolk. “Als werkgevers daar geen werk van willen maken, zullen we de inzet verscherpen en een volledige loonaanvulling in het tweede ziektejaar eisen. Het lijkt me duidelijk dat dat een clash wordt”.
Werkgevers nog steeds uitbuiters, heer Kolk??
Waar gaat het nu eigenlijk om?
Vakbonden, werkgevers en het kabinet kwamen in het najaarsakkoord overeen dat werkgevers maximaal 70% van het loon in het tweede ziektejaar mogen uitkeren. (Niet namens mij, want ik heb ze geen toestemming gegeven om te onderhandelen.)
FNV bondgenoten wil met de bonus het loonverlies compenseren.
Dus daar gaat het om. Je sluit een overeenkomst af, zet daar je handtekening onder en vervolgens probeer je er onderuit te komen.
Eerder meegemaakt? Ja, het stabiliteitspact bijvoorbeeld.
Is dit een prikkel voor de werknemer om zo snel als mogelijk weer te beginnen?
Ik laat het aan u over om een antwoord te bedenken.
Voor de werkgevers onder ons: wordt het geen tijd om te gaan staken!!!
