Er is onlangs enige consternatie ontstaan bij een aantal libertariërs omtrent de invoering van een eventuele vlaktaks.
Ik denk dat aan mijn gewaardeerde, maar sceptische mede-libertariërs toch enige zaken moeten worden uitgelegd. Allereerst is de vlaktaks geen doel op zich, maar een middel om de beoogde klassiek-liberale samenleving langzaam maar zeker gestalte te doen geven. Verder is het van groot belang, dat er iets gedaan wordt in de richting van een vereenvoudiging en drastische verlaging van de lastendruk in Nederland. Men zucht jaar en dag onder tal van hoge heffingen, accijnzen en andere belastingen, die bij elkaar opgeteld meer dan 50% van ons inkomen kosten en een gigantische belemmering vormen voor de economische groei. Als libertariërs op de weg doorgaan, die men is ingeslagen van non-compromisme en een instant-samenleving, dan heeft dat jammer genoeg nauwelijks tot geen enkele invloed op de besluitvorming van de overheid.
Ook is de vlaktaks niet alleen bedoeld ter vervanging van de huidige belastingen, maar zorgt het tevens voor een momentum in de samenleving tot verdergaande sanering van de huidige verzorgingstaat. Bovendien zou de vlaktaks moeten worden ingevoerd in samenhang met het afbouwen of samenvoegen van diverse overheidsinstellingen. Het aantal ministeries en departementen is enorm en geeft eigenlijk aanleiding tot enorme overlapping, duplicatie en dus verspilling.
Een terechte kritiek uit libertarische hoek is, dat de overheid meer belastinggeld gaat ontvangen, waardoor zij ook meer kan uitgeven. Dat is in eerste instantie ook zo, maar voor de nodige sanering van de economie is wat ‘smeerolie’ nodig. Margaret Thatcher heeft ook de economie in Groot Brittannië gesaneerd met olie-inkomsten en deze stond er veel ongunstiger voor dan onze huidige situatie. Wanneer de vlaktaks werkelijkheid is geworden, kunnen geleidelijk tal van andere belastingen worden afgeschaft. Ook de sociale-premiesafdracht zou geheel kunnen worden ondergebracht bij de belastingdienst, waardoor de UWV’s kunnen worden opgeheven. De besparingen, die hieruit voortvloeien zorgen weer op hun beurt voor een verdere verlaging van de vlaktaks richting 15%. Wanneer de economie weer opleeft vanwege de behoorlijk toegenomen bedrijvigheid staat later niets meer een verdere verlaging in de weg.
Pas geleden is er een rapport uitgebracht over de privatisering van de WAO. Deze zou in het begin zo’n 1 miljard euro kosten, maar de jaren daaropvolgend miljarden besparen. De particuliere sector gaat zich dan onfermen over deze sociale verzekering. Daarna kan het ook geschieden met de werkloosheidsuitkeringen, de ziekenzorg, de AWBZ etc.
We moeten niet vergeten, dat we zo’n 120 jaar collectivisme hebben gehad en dat een klassiek-liberale samenleving tijd vergt. Alle begin is moeilijk, maar als eenmaal de ‘wagen’ in gang is gezet, dan worden veranderingen steeds gemakkelijker, voorbeelden daarvoor zijn Nieuw Zeeland, Rusland en Slowakije.
Albert Spits is bestuurslid van de Frédéric Bastiat Stichting
NB Albert Spits is de komende drie weken met vakantie
Whatever heeft mij zojuist verweten om onwetend te zijn van het libertarisme omdat ik weiger een aanval op Irak als een defensief probleem te beschouwen. (mijn vraag of de opbrengst van wat thans een defensiepremie heet kan gebruikt worden voor het dekken van uitgaven voor andere diensten van de overheid blijft onbeantwoord. En ik heb zelfs de vraag niet gesteld wat we nu doen met die free-riders die nu profiteren van het feit dat ze niet door Zijne Presidentiele Hoogheid Saddam Hoessein zullen aangevallen worden)
Albert blijft zweren bij het klassieke-liberalisme.
Ik weet nog steeds niet wat dat is.
Het werd onlangs omschreven als:
“a system which relies upon a small set of powerful principles to guide ordinary social interaction. The relevant rules respect the autonomy of the individual. They account for the emergence of a strong system of private property by allowing land and movables to be reduced to private ownership by occupation, and animals by a rule of capture. They provide voluntary exchange as the one means for people to sell their labor or possessions to others who might value it more highly. Finally, to ensure the supremacy of the voluntary transfer of ownership of labor and property, the legal rules contain a strong prohibition against the use of force or fraud as means for altering the balance of entitlements and obligations in interpersonal relations†(Richard A. Epstein, “Skepticism and Freedom: A Modern Case for Classical Liberalismâ€ÂÂ, Chicago, University of Chicago Press, 2003, p.2).
“voluntary exchange†en “prohibition against the use of force or fraud†lijken mij iedere belasting af te wijzen.
Maar ja, volgens Whatever, bestaan er ook “libertarische†belastingen die thans aanvalspremies worden.
Geef mij naar een klassiek-anarchistische samenleving.
Whatever had mij ook aangemaand om David Friedman te lezen. Als voetnoot wil ik een deel van de twee laatste paragrafen van hoofdstuk 34 “National Defense: The Hard Problem†van zijn boek “The Machinery of Freedom†(pp 196-7 van de 1978 uitgave door Arlington House) citeren:
“These arguments prove that it may be possible to DEFEND (niet: aanvallen) against foreign nations by voluntary means. They do not prove that it will be; I am only balancing one imperfect system against another and trying to guess which will work better. What if the balance goes the other way? …
In such a situation, I would not try to abolish that last vestige of government. I do not like paying taxes, but I would rather pay them to Washington than Moscow – the rates are lower. … “
Dus zijn er ook belastingen in een libertarische samenleving a la David Friedman.
Daarom is de klassiek-anarchistische samenleving te verkiezen, alhoewel ook de klassiek-liberale samenleving volgens Epstein’s hoger aangehaalde definitie zich, zoals de klassiek-anarchistische, tegen iedere vorm van belastingen verzet.
Comments are closed.